Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo!
Ik heb even moeten terug lezen waar we ook weer waren gebleven;) Maar aangezien jullie je vast vervelen in de donkere gure dagen dachten we nog een verhaaltje voor jullie achter te laten.
Na ons bezoek aan de Kong lo grot moesten we afscheid nemen van onze Belgische medereizigers Fran en Jan, omdat zij via de Hoofstad naar Luang Prabang gingen en wij via Phonsavan. We weten nog steeds niet wat de beste keus is geweest...
Onze rit naar Phonsavan was al indrukwekkend: we wisten niet dat een grote bus zo hard door de boch kon gaan. Bij vertrek werden dan ook alvast de plastic zakjes uitgedeeld voor de mensen met een gevoelige maag. Tot op heden waren de busritten relatief rustig, maar dit was 8uur lang van links naar rechts worden geslingerd. De wegen hier gaan over heuvelachtig terrein dus er is ook nergens maar een paar kilometer die rechtdoor gaat. Het minibusje dat we hadden toen we verdergingen vanuit Phonsavan was zo mogelijk nog erger. Met een klein busje kun je nog harder door de bochten en op de bank achter ons zaten 2 russen al snel plastic zakjes te vullen. Onze chauffeur kreeg het ook nog voor elkaar om een bocht naast een ravijn te slippen met zowel de voor en achter wielen. Vangrails kennen ze niet in Loas..
Maar goed dat is dan ook het enige wat we te klagen hebben. In Phonsavan hebben we met een motortje de vlakte der kruiken bezocht. Deze staan er al vanaf het begin van de jaartelling. Een leuke dagtrip. Ook was hier Hmong nieuwjaar, dus alle jeugd die klaar was om te trouwen werd in de mooiste klederdracht gehesen en ging dan in de wei staan om een balletje over te gooien. Nee dit is geen grapje! Het balletje moet met een hand gegooid en gevangen worden en in vele dorpjes hebben we zo mensen uren naast de weg zien staan.
Van Phonsavan zijn we naar Luang Prabang gereisd. Dit is een stadje met veel franse koloniale gebouwen. Het heeft een erg leuke sfeer al is het wel toeristisch. Joyce heeft zich dan ook uitgeleeft op de night market en we hebben vaak lekker gegeten daar. Aangezien de belgen ons misten :) hebben ze zich weer bij ons aangesloten in Luang Prabang en zijn we samen door gereisd naar het noorden. Een dorpje genaamd Nong Khiaw.
Behalve wandelen, van het uizicht genieten, kayakken hebben we hier ook een traditionele Laotianse massage gehad en een stoombad. De massages zijn behoorlijk stevig. Een manuele therapeut gaat zachter met je om. En het is dan ook vooral met hadden en voeten zo hard mogelijk op je spieren duwen, je vouwen in alle mogelijke manieren en je gewrichten kraken. Best wel lekker:)
Ook mama verdient een vermelding. Bij dit vrouwtje hebben we bijna iedere dag gegeten. De eerste dag hebben we meer dan 2uur op ons eten moeten wachten en de overige dagen was het steeds onzeker wat je wel en niet kreeg. Je kon 3 dagen hetzelfde gerecht bestellen en je kreeg steeds net wat anders, maar het was zo'n schattig vrouwtje dat ze er toch mee weg kwam. Ik begon de dach meestal met een farmers breakfast: omelet, boontjes en spinazie (soms gekookt), een aubergine dip en sticky rijst. Een goed begin van de dag!
Hoewel we nog grootse plannen hadden zijn we vanuit Nong Khiaw terug gereisd naar Luang Prabang i.p.v. verder naar het noorden. We hadden al genoeg gewandeld en nog een paar gezellig dagen met de belgen konden ook geen kwaad. Daar hebben we dan ook vooral lekker gegeten (bijv. pizza uit een steenoven), Joyce heeft met Fran nog souvenirs geshopt en dan dronk ik met Jan nog maar een biertje.
Vanuit Luang Prabang hebben we een 20uur durende busreis gemaakt naar Chang Mai in Thailand. Voor Milan zeker geen pretje aangezien ik een voedsel vergiftiging had en zelf dus nog wat plastic zakjes gevuld heb.
Het was een leuk weerzien in Chang Mai met Dennis. We hebben 4 dagen 125cc scooters gehuurd waarmee we de omgeving verkend hebben.
Onze geplande route was geen succes en we stranden dan ook omdat de weg op hield en veranderde in een 4x4 paadje. Zo vierden we onze kerstavond in de middle of nowhere bij een goed engels sprekend koppel. Hij liep de hele dag in Harley Davinson kleding rond en zij rookte wat jointjes. Die avond kregen ze ook nog bezoek van een zakenman uit Bangkok met zijn 8 man personeel. Hij was in de buurt zijn 5e buitehuis aan het bouwen en aangezien zij een goede kok was kwam hij daar eten. Een erg grappige en bijzondere avond. Hij kreeg de hele avond alles nagedragen en voorgezet en wij waren zijn gasten dus we aten met hem aan tafel. Hij had zijn eigen Nespresso apperaat meegenomen dus eindelijk ook weer eens goede koffie. Ook liep hij de hele tijd rond met een soort chiwawa, maar volgens hem was het geen Chiwawa, maar een .... die een soort mini Dobberman was dus heel mannelijk. Wij konden het er niet aan zien:) Het werd wel een heel gezellige avond die we ons nog lang zullen herinneren. De nodig biertjes en wiskeys werden door Dennis en Milan gedronken bij het kampvuur. En toen we de volgende dag vertrokken hoefden we niets af te rekenen.
Volgens onze gastvrouw hadden we die middag ook nog geluncht bij een Thaise prinses die een resortje had waar de weg op hield, maar na haar jointjes en onze wiskeys twijfelen we nog een beetje aan dat verhaal...
De dagen met Dennis waren dan ook zo voorbij (helaas) en we zijn toen weer terug gegaan naar Bangkok. Voor ons was de eerste cirkel rond.
Ondertussen zitten we nu al 2 dagen op de Filipijen en dit bevalt erg goed. Tropisch, vochtig, warm, zee en strand! De mensen zijn vriendelijk. We hebben lang getwijfeld of we nu wel of niet moesten gaan naar de Filipijen, maar 97% is niet getroffen door de orkaan. Ook steunen we hiermee de bevolking door hier ons geld uit te geven. Tot op heden hebben we er geen spijt van en van de orkaan is hier dan ook niets te merken. Vandaag met een walvis haai gesnorkeld, super!!!
Nu gaan we hier nieuw jaar vieren, maar dat zal niet zo spetterend zijn als bij jullie aangezien we in een klein resortje aan de zee zitten. Waarschijnlijk een kampvuurtje en een paar biertjes..
Groeten en de aller beste wensen voor 2014!
Liefs Joyce en Milan
- comments
Liesbeth Mooi verhaal!! Ook voor jullie een spetterend 2014!!
Ingrid Behage Zo, zo, jullie maken wat mee. Mooi! Ik wens jullie ook alle goede dingen en veel gezondheid voor het nieuwe jaar! Jullie zijn er nu al, bij ons moet het nog komen. Liefs, Ingrid
Gerrie Voor jullie ook een spetterend 2014 heel leuk om te lezen wat jullie allemaal mee maken, nog heel veel plezier Van de mertense
vhekerckhoffs Joyce, heb je ook met de walvis gesnorkeld. Weer van alles moois mee gemaakt. wij wensen jullie gezond ,geluk, en veel liefs voor 2014
Elly & John Hallo Milan en Joyce ,leuk jullie verslag te lezen. Maakt niks uit hoe je 't uiteinde viert, 't kan overall , gezelligheid moet je toch zelf maken . De beste wensen en geniet ,groetjes ! *
Sylvia Hoi Milan en Joyce Een mooi verhaal en een gezond en gelukkig 2014 en tot over een paar weken. Mart Xanne en Sylvia
Tant en Noonk Hallo Joyce en Milan Het zit er nu bijna op. We wensen jullie een goede thuisreis. Vlug tot ziens en we zijn benieuwd naar wat jullie allemaal te vertellen hebben, maar we verheugen er ons vooral op om jullie te knuffelen. Kussen Tant en Noonk