Profile
Blog
Photos
Videos
Zoals zoveel grote verhalen startte dat van ons met zeer grote en vooral stoere woorden. We gingen de zotste dingen doen, de graafste avonturen meemaken en vooral de wereld veroveren. Tegenslagen dat kenden we niet en alles gaat, zoals meestal bij ons, vanzelf. Toch vertrokken we na enkele weken afscheid nemen van onze vrienden en het ultieme afscheid op de luchthaven van onze schattige oudjes en onze allerliefste ouders met heel kleine hartjes.
Desalniettemin waren onze glimlachen niet te onderdrukken tijdens het opstijgen van onze vlucht, het avontuur is eindelijk begonnen. We mochten dan wel niet naast elkaar zitten, beperking van ons wereldticket, het deerde ons weinig. Een kleine twee uur later kwamen we aan in het godgeklaagde Heatrow en konden we boarden voor onze 10 uur durende vlucht naar Lusaka, onze eerste stop op onze travelmap. Maxime was, zoals elke vlucht, in opperbeste stemming. We waren nog niet vertrokken en haar oogjes gingen al dicht. Gelukkig had zij een buurvrouw die leed aan hetzelfde syndroom. Toch hadden ze een leuk en informatief gesprek tijdens de weliswaar korte wakkere momenten en op het einde van de vlucht kreeg ze zelf 'Rose' haar nummer. Gerrit had het grote geluk om naast twee Italianen te mogen zitten. Jaja, er mooi middenin. Niet echt een verhaal horen wij jullie nu denken maar het waren niet zomaar Italianen. Het waren zo'n ferme voetbalfans dat je ze kon rollen, met andere woorden zo dik dat ze beter twee stoeltjes gereserveerd hadden. Casper zag er tijdens de vlucht blijkbaar geen heilig boontje uit, wat resulteerde in een poging van het biddende vrouwtje naast hem om hem te bekeren tot het Christendom. Op zich slaagde ze niet in haar opzet maar Casper heeft ons wel alle 'preaches' levendig meegedeeld. Oh, dear God!
Eindelijk dan toch in Lusaka geraakt en al meteen een eerste opdoffer, Casper zijn backpack bleek niet op de vlucht te zitten. (God straft dus echt onmiddellijk J) We zaten dus direct twee dagen vast in een stad waar relatief weinig te beleven valt, in de hoop dan zaterdag zijn rugzak te kunnen recupereren.
Dit lukte uiteindelijk en zo sprongen we zaterdag zo snel mogelijk op de eerste de beste bus richting Livingstone en dus richting de Victoria Falls.
De busrit was redelijk op zijn Afrikaans. Twee uur te laat vertrokken, veel meer volk dan plaatsen en om een nog steeds ongekende reden is de chauffeur na 30min uitgestapt en hebben we deze niet meer teruggezien. Zo'n half uurtje later was er dan een vervanger die onze tocht hervatte. Na 9u rijden, in een warme volgepropte bus, arriveerden we dan in Livingstone waar we uiteindelijk in Zambezi Waterfront terechtkwamen en onze mini-tentjes tussen de chique tenten en de nog mooiere tipi-achtige gebouwen konden opzetten. Klein detail ons hotel ligt aan de Zambezi waardoor we een heerlijk ontbijt genoten met zicht op deze prachtige rivier!
Zondag zijn we dan naar de Victoria Falls getrokken. In de heenrit moesten we wel even stoppen om een olifant en haar jong over te laten. Echt zot! In het midden van de weg plots een olifant en geen auto die binnen de 100 meter durfde komen. Een moeder dat haar jong beschermd kan blijkbaar nogal agressief worden wanneer ze indringers spot. Wij vonden het alleszins niet erg, de eerste olifant is bij deze gespot en we hebben er toch maar mooi een foto van.
Victoria Falls zelf waren onbeschrijfbaar. Het geluid van het vallend water, de enorme kracht waarmee het neerkomt en de heerlijke nevel die je voelt wanneer je dichterbij komt, echt top! We zagen het alleen langs de Zambiaanse kant maar onze foto's zullen voor zich spreken.
We kregen ook de tip om in een fancy hotel in de buurt iets te gaan drinken op het dek aan de Zambezi en zo van de 'crazy view' te genieten. Wat we echter niet wisten is dat de wilde dieren in dit hotel gewoon loslopen. Onderweg naar het dek kwamen we tot onze grootste verbazing een zebra tegen. Deze bleek niet even onder de indruk van ons als wij van hem.
Onze eerste grote stop was dus zeker al de moeite, vermoeid en redelijk onder de indruk zitten we nu in de bar van het hotel rustig wat te bekomen. (Ik heb ondertussen ook wel gemerkt dat mijn twee reisgenoten langere benen hebben en dat mijn conditie niet echt optimaal is dus ik ga nog even wat aan mijn wandeltempo moeten werken)
Next stop Lake Kariba!
Ondertussen zijn we al een paar daagjes aan Lake Kariba. De verschillende ritten om hier te geraken waar weer best grappig. De echte bus naar Batoka was redelijk normaal, het minibusje naar Sinazeze was volgepropt met kippen en dergelijke. We hadden geen van de drie een deftige plek en waren dus redelijk blij dat we er waren. Het stuk van Sinazeze naar Lake Kariba hebben we achterop gezeten op een pick up. Stiekem echt de leukste manier om te reizen! (Met dank aan held Casper die ons altijd de beste lifts weet te fixen). Eens aangekomen aan Lake Kariba mochten we onze tentjes gelukkig in de tuin van één of andere lodge staan waardoor we voor slechts 30 000 Zambian Kwacha (= 3,85 euro) kunnen logeren. De mensen die hier in kamers slapen betalen 900 000 ZMK, dus dat hebben we mooi gefixt!
Het is hier best hemels, 's ochtends je tentje openritsen en we zien over Lake Kariba, met in de verte Zimbabwe. Gisteren tijdens het laatavond scrabblespel zelfs even een hippo gehoord. Ondanks ik al meerdere pogingen gedaan heb om het geluid van een hippo na te bootsen blijven de jongens mij uitlachen maar binnen een jaartje zal ik het wel correct kunnen reproduceren voor jullie J. Verder is Casper ook al even met zijn grote teen in het meer gegaan, wat niet echt de bedoeling is want het zit vol met krokodillen, waar wij natuurlijk niet van op de hoogte waren.
Als we hier wat zijn uitgerust gaan we richting Mozambique. We hopen een 8-12 daagse kanotocht te kunnen doen die ons over de Zambezi rivier richting Mozambique brengt. We zullen onze armen dus maar al insmeren.
Het verslag van de kanotrip volgt zeker nog! J
- comments
Annelies Verhaert Joehoe, een verhaal in het Nederlands!
Valérie Super leuk geschreven!! Geniet ervan!!! xx
nathalie saey Leuk jullie te volgen!
Jaimy Dees is echt zalig om te lezen! Victoria Falls moeten geweldig zijn! :-) Aan u hebben de mannen precies een goede journaliste.. ;-) Heel leuk geschreven
Dirk Tof om van jullie te horen. Blijkbaar voldoen de eerste reisdagen al aan jullie avontuurlijk ingesteldheid. Keep us posted
Tom Poppe Schitterend en adembenemend verhaal! Ik kijk er naar uit om jullie super reisje te volgen! Succes en genieten van al dat moois.......
Karoline Amai wat een begin van jullie avontuur :-))
tant mooie foto's en een leuk verhaal ik heb er van genoten ik zou wel bang zijn in da tentje
Kevin en Niki Wat een avontuur! Ik kijk al uit naar het volgende verhaal. Veel plezier daar!!