Sydney, the place to be! Of zo wordt het toch omschreven. Iedereen kent de foto's, iedereen kent de Harbour Bridge en de Opera House. Precies de stad next door. Toen we er eindelijk aankwamen, werden deze stereotypen direct bevestigd. We reden wel vier keer over de Harbour Bridge, betalend natuurlijk, en genoten van het uitzicht over Sydney met zijn prachtig witte Opera House. Of met andere woorden, we hadden geen idee waar we naar toe moesten, maar genoten wel van het uitzicht. Na lang zoeken, vonden we dan eindelijk een fantastische plek om te slapen. Gerrit vond een kakkerlak aan zijn tenen, en ik werd gewekt door een kakkerlak op mijn schouder.

De volgende ochtend stond het Opera House op het programma. Al snel werd duidelijk dat dit geen gemakkelijke opdracht was. Daar Sydney met een gigantisch infrastructuurprobleem kampt, zowel wegen als parking als openbaar vervoer, vonden we geen parkeerplaats. Bijna drie uur, gaven we het op en zochten een nieuwe slaapplek. Gelukkig konden we van daar te voet naar het Opera House. We wandelde door de mooie en rustige Botanical Gardens en vonden het Opera House zonder problemen. De promenade rond de Opera House, the Circular Quay, was indrukwekkend, levendig en vrolijk. De toer in het Opera House was daarentegen een grote teleurstelling. Het conservatorium van Antwerpen is veel interessanter! En zo kwam ik weer bij mijn vaststelling dat Australië de hoge verwachtingen toch niet kan inlossen en dat Maxime gelijk had door niet mee te gaan. Zij had terwijl de prachtige en niet toeristische docks ontdekt en het Museum of Contemporary Art.

Zonder al te hoge verwachtingen, vertrokken we de volgende dag naar het toeristenmekka, Bondi Beach genaamd. Na een korte rit, waren we verbaasd om zo snel een parkeerplek te vinden. En dat was niet eens alles, Bondi was echt een heel aangename plek. We deden de wandeling langs enkele baaien en de wereldberoemde 'Icebergs' zwemclub. Probeerden wat te surfen en genoten kortom van onze dag. 's Middags bezochten we nog even de National Gallery of New South Wales. En ook dat was een voltreffer. Een prachtige collectie aan allerlei soorten kunst. En om de dag 'af' te maken, hadden we een couch voor die avond. Het bleken twee jonge studenten te zijn, die net klaar waren met de examens. Echt leuke, toffe gasten!

De volgende ochtend gingen we naar Manly Beach. Dit was echter helemaal niet zo indrukwekkend als Bondi. Maar we genoten wel van de zon en de zee. Het belangrijkste aan Manly, is echter niet de plek maar de tocht er naar toe. Je gaat met de ferry, door de natuurlijke haven en krijgt prachtige uitzichten over de stad voorgeschoteld. Geen wonder dat mensen hiervoor in de rij staan. 's Avonds gingen we uit eten in 'The Glenmore'. Dit was op aanraden van onze studenten. Het bleek een topplek. Uitzicht op de Harbour Bridge vanaf een geweldig dakterras. We waren misschien wat underdressed, maar hey! Daar zijn backpackers toch voor?

Jammer genoeg konden we niet langer blijven bij de studenten en besloten we om richting de Blue Mountains te gaan. Dit viel letterlijk in het water. De eerst wandeling was best de moeite. Een mooi uitzicht, een grote waterval. Best rustgevend. En dan,… Dan begon het te regenen. We aten nog lunch in een lokaal, gezellig cafeetje maar de weergoden waren ons niet gunstig gezind. Dus besloten we om naar Canberra te rijden.

Canberra is de hoofdstad van Australië. Jaja, nog even een aardrijkskunde les erbij. En deze stad is helemaal aangelegd door stadsarchitecten. Dit heeft tot effect dat het lijkt dat er echt niemand woont. Gelukkig is er wel wat leven in de brouwerij en zijn er meer mensen dan de stad laat uitschijnen. We verbleven in een hostel met sauna en genoten met volle teugen. We bezochten enkele mooie musea en het parlement.

Daarna was het tijd voor onze laatste stop, namelijk Melbourne. Blij waren we, toen we er aan kwamen. Rex had het gehaald. En wij ook! We verbleven bij Céline en voelden ons direct thuis. Onze eerste uitstap was naar Bells Beach, een wereldberoemde surfspot. En wat bleek? Geen enkele golf, zelfs geen centimeter. Bad luck! Zeker daar we de Cody en Mr. William de dag erna verkochten. Geen mooi afscheid van onze surfplanken, wel een met spijt in het hart.

Melbourne op zich is niet veel soeps. Geen landmarks, geen grote geschiedenis, maar wel enkele mooie oude gebouwen, een rustige vibe en enkele coole musea. Zo verloren we enkele uren in het ACMI. Dit is het museum voor moving art en geeft je de geschiedenis van de film/tv/games. Interactief en informatief! Echt leuk en grappig. Ook de tentoonstelling over hoe ze een tekenfilm maken was superleuk. En we konden afsluiten met een lekkere, knapperige croissant met ham&kaas. Er zijn slechtere dingen in de wereld.

En zo kwam ons avontuur in Australië aan zijn einde en waren we klaar voor het nieuwe veelbelovende Nieuw-Zeeland.

Aja nog even een ACMI momentje:

http://www.acmi.net.au/timeslice/Timeslice.htm?file=ts-20131209-4dfdb7923eb3618a8525d7a2bdb905e3.flv