Profile
Blog
Photos
Videos
Dan kijk je al uit om naar het wat meer geciviliseerder land Chili te gaan, wordt je verstand toch nog weer beproefd. Het zou een simple reisje naar Tacna (peruaans stadje vlak voor de grens met chili) zijn en van daar naar Arica. Met de onze favoriete busmaatschappij Flores naar Tacna gegaan wat zonder problemen verliep. Het was in Tacna dat we in aanraking kwamen met het nieuwe reizen: ?colectivo?s?. Net twee stappen uit de bus en er stonden alweer twee mannetjes aan ons te trekken die ons wel naar Arica wilden brengen. Ik (mandie) bestempel ze al snel als strontvliegen die alleen maar achter ons geld aan zitten, maar gelukkig heeft Woittiez een langere adem en weet op die manier aan veel informatie te komen. Blijkbaar gingen er wel bussen, maar die zitten dan vol met Peruanen die Chili in willen, wat grote vertragingen gaat opleveren bij de duane. En als er dan 30 van zijn... De manier is toch om een taxi, colectivo, te nemen met drie anderen. Met z?n vijfen in de amerikaanse auto zou je dan zo naar Arica kunnen. In de terminal zelf stonden echter nog meer ?verkopers? van zo?n colectivo, wat het allemaal niet duidelijk maakte. Na een korte lunch en een informatief gesprek bij de duurste busmaatschappij toch bij de Chileense colectivo?s gaan informeren en drie Chileense vrouwen gevonden die ook naar Arica wilden.
Mooi! Vamos! Oh nee, te duur, dan maar de andere colectivo empresa. Ja, mooi, Vamos!
Terwijl we bijna bij elkaar op zaten en de dames achterin wel duidelijk lieten weten dat er 1 nog vrijgezel was, waren we tevreden met de geregelde rit naar Arica. Nou zou je verwachten dat je bij de grens je bagage moet laten zien en een vertrekstempel zou krijgen. Bij de Peruaanse grens hoef je gelukkig niet je tas uit de auto te slepen, gewoon 500 chileense centen betalen (ongeveer 1 euro) en we mochten lekker door! Geniaal, voor het eerst smeergeld betaald.
Arica zelf is niet bijzonder. We hadden mooie plannen om op het strand te liggen, maar het was te koud en bewolkt. Adam en Jessie (de twee amerikanen van de Salkantay waar we al twee weken mee rondreizen) waren al een dag eerder hierheen gegaan en hebben we wederom in het hostel getroffen. Ook zij hadden nog niets bijzonders gedaan of gezien. Dan maar een beetje rond banjeren enzo en dan kom je uiteindelijk in de haven terecht. Blijken er ineens Pelikanen voor je neus te staan! Das een aangename verrassing. Vervolgens nog een zeeleeuw zien zwemmen ook! Een chileense visser vertelde ons iets. Sorry, maar meer kan ik niet zeggen want we hebben geeeeeeeen idee wat voor een taal chileense vissers praten, het lijkt in de verste verte niet op spaans. We gokten erop dat hij bedoelde dat er meer zeeleeuwen ergens anders waren. Die richting op gelopen hebbende kwamen we zowaar inderdaad meer zeeleeuwen tegen! Gigantische beesten. En ze stinken onwijs.
Na de haven excursie toch maar naar het bus station gegaan om een kaartje te kopen voor Cochabamba in Bolivia. Puur voor de doorreis naar Brazilie. De bus vertrekt om 01:00u, dus dat wordt een latertje. Volgend bericht vanuit daar of Brazilie.
- comments