Profile
Blog
Photos
Videos
In het kader van de halsbrekende toeren hebben we een rondvlucht gemaakt boven de Nazca lijnen. Dat zijn de lijnen en figuren die de Nazca bevolking meer dan 2000 jaar geleden heeft gemaakt in het woestijnzand bij het huidige stadje Nazca en tegenwoordig UNESCO World Heritage Site. De woestijn daar bestaat uit een laag rood zand en rotsen bovenop een laag geel zand en rotsen, dus ze hebben de bovenste laag weggehaald en zo een klein beetje reliëf gemaakt (10 tot 15 cm diep). Doordat het nooit regent (een van de droogste woestijnen op aarde) is er bijna geen erosie en doordat het veel waait worden de lijnen steeds weer 'schoongeblazen'. Je ziet hierdoor niet alleen de echte Nazca-lijnen, maar helaas ook lijnen die autobanden hebben gemaakt van Peruanen die door de woestijn hebben gecrost, toen dat nog niet verboden was (gelukkig wel goed te onderscheiden van elkaar).
De lijnen zijn vanaf de grond niet te zien; ze zijn in de jaren '30 herontdekt door piloten die over de streek vlogen. Een Duitse archeologe, Maria Reiche, heeft ze 'op de kaart gezet' door haar hele leven te besteden aan het onderzoeken en restaureren ervan. Het stadje Nazca leeft van de lijnen en ze heeft dan ook een standbeeld en een straatnaam in de stad, plus een museum. We hebben 's avonds nog een hele mooie lezing (haast voorstelling) bijgewoond in het naar haar genoemde planetarium in Nazca over het ontstaan en doel van de lijnen, waarover nog weinig consensus bestaat - alleen de theorie van Von Däniken dat het landingsbanen waren voor astronauten wordt door niemand gedeeld.
Opvallend is dat de lijnen over een periode van zo'n 800 jaar gemaakt zijn. Het is dus goed mogelijk dat de mensen die 400 jaar later lijnen maakten, geen idee hadden waar ze oorspronkelijk voor waren en ze gewoon geherinterpreteerd (en gebruikt en aangevuld) hebben volgens hun eigen ideeën. Dus zie je dat sommige lijnen naar bepaalde sterrenbeelden en de zonnewende lijken te wijzen, andere naar waterbronnen, weer andere naar bergen. En lijnen lopen over andere figuren heen. De figuren zijn het oudste, dan komen de spiralen en zigzaggen, en de driehoeken, vierkanten en vele (soms kilometerslange) rechte lijnen zijn het jongste.
Over het geheel lijkt een combinatie van een astronomische betekenis, een verwijzing naar waterbronnen, en een religieuze betekenis waarschijnlijk. Voor wie meer wil weten: op internet is hierover veel te vinden, wel interessant.
Je moet dus eigenlijk vliegen, wil je de lijnen zien. Er is wel een uitkijktoren (gebouwd door Reiche) maar daarmee kun je maar twee figuren zien en bijna geen lijnen, dus je hebt eigenlijk weinig keuze als je echt geïnteresseerd bent. Nu staan (stonden) de vliegmaatschappijen in Nazca niet zo goed bekend. In 2010 zijn er vier vliegtuigjes neergestort, wat aanleiding was voor de overheid om de vluchten tijdelijk stil te leggen en de veiligheidseisen aan te scherpen. Dat is inmiddels gebeurd, schijnt (de prijzen zijn ook verdubbeld). Het blijven echter kleine maatschappijtjes met een paar kleine vliegtuigjes, waar je met maximaal 6 passagiers inzit. Op hoop van zegen na her en der wat advies te hebben ingewonnen, hebben we een maatschappij uitgekozen. Bij dit soort kleine vliegtuigjes kun je niet zo goed recht omlaag kijken, dus de piloot maakt hele scherpe bochten naar rechts en naar links om de figuren goed te kunnen laten zien. Want die zijn wel goed zichtbaar, maar zo niet zo goed als je zou denken als je naar veel foto's kijkt. Daar zijn de lijnen ingekleurd en de contrasten verhoogd. Dus je moet redelijk laag vliegen en er goed 'boven' hangen. Zoals onze co-piloot zei: 'Monkey coming...look under the right wing, just under the wing...NOW'. Dan hangt het vliegtuig dus op z'n kant in de lucht. Niet alleen maak je scherpe bochten, er staat ook veel wind boven de woestijn en er is veel thermiek, met de bijbehorende luchtzakken en zo.. Vroeger verzorgde de piloot zelf ook het commentaar... wellicht een van de redenen voor de neerstortende vliegtuigjes. Sinds dit jaar is een duo van piloot en co-piloot verplicht, de laatste fungeert tevens als 'gids'.
Hoe dan ook: het advies van alle gidsen is: ga vroeg op de dag en eet geen ontbijt, want er is een substantieel risico dat het eten er weer uitkomt. Het vliegtuig is ruim voorzien van plastic zakjes die door een van onze medepassagiers flink werden gebruikt. Wij hebben vlak voor vertrek in Nazca nog wat reispillen gescoord (de apotheken daar hebben een ruime voorraad) en of dat het was of onze gietijzeren maag, wij hadden geen last, onderdrukten zo goed mogelijk spontaan opkomende vliegangst (M) en hebben genoten van de figuren. Maar het kan je plezier flink verpesten, afgaand op de ervaringen van onze medepassagiers, die nog een half uur hebben zitten bijkomen na de vlucht, en dat is zonde.
Wij vonden het een prachtige ervaring. Het was voor ons de eerste keer überhaupt dat we in zo'n klein vliegtuigje vlogen, dat is al een aparte ervaring (Rob wil nu piloot worden, na de paardrijlessen) en je krijgt een prachtig beeld van de inspanningen van de Nazca-bevolking, die vele miljoenen tonnen zand verplaatst moeten hebben voor iets waarvan de werkelijke betekenis gissen blijft - maar het resultaat mag er zijn.
We hadden besloten meteen 's avonds door te reizen naar Arequipa. De bus vertrok om 23.15 uur 's avonds, dus we hebben de dag verder doorgebracht met het bekijken van het stadje Nazca, het bezoeken van een leuk lokaal museum en de uitstekende lezing in het Planetarium die we eerder noemden.
Vlak voor vertrek werden we door een ober van het restaurant waar we aten gewaarschuwd dat protesterende mijnwerkers van plan waren wegen naar het zuiden te blokkeren. Mijnwerkers zijn al tijden actie aan het voeren in het noorden van Peru (o.a. tegen buitenlandse bedrijven die bijna alle macht hebben in de mijnindustrie) maar de acties hebben nog geen resultaat gehad. Het busbedrijf wuifde alle vrees weg, maar anderhalf uur na vertrek liepen we tegen een blokkade op. We waren net te laat, tien minuten eerder en we waren erdoor geweest - nu stonden we vooraan in de file. Er was behoorlijk wat politie op de been, maar de mijnwerkers waren verreweg in de meerderheid, en het gaat hier om de echte gestaalde kaders, die geen probleem hebben met een robbertje vechten met politie. Dus werd er vooral gepraat. Passagiers werd afgeraden met de mijnwerkers te praten omdat de spanningen behoorlijk opliepen. Ondertussen werd de bus steeds benauwder (de motor stond uit). Miranda heeft een paar uur buiten gestaan en een heel leuk gesprek gehad met de buschauffeur die natuurlijk ook geen kant op kon, terwijl Rob vergeefse pogingen deed om iets te slapen. Pas na 5 uur blokkade mochten we door, waardoor de rit van 9 uur per saldo 13 uur duurde en wij behoorlijk gebroken pas begin van de middag in Arequipa aankwamen.
We merken dat we langzamerhand afzakken naar de meer toeristische delen van Peru en Zuid-Amerika. We zijn een beetje 'verpest' door onze reis twee jaar geleden naar Birma en vorig jaar naar Colombia, waar je maar heel weinig toeristen, laat staan westerse toeristen, tegenkomt en waar de toeristische infrastructuur zwak is. Hoe verder we afzakken richting Arequipa en Cuzco, hoe minder je zelf hoeft te doen en hoe meer zaken er voor je geregeld kunnen worden. Even wennen.
- comments