Profile
Blog
Photos
Videos
Op een dinsdagavond vliegen Asael en ik vanaf Denpasar Bali naar Jakarta. Hier brengen we enkele lange uren door voordat we kunnen boarden op onze nachtvlucht naar Ambon. Het is de meest beroerde vlucht die ik ooit gehad heb. De stoelen van het Lion air vliegtuig staan een beetje naar voren gebogen en aangezien we naast de nooduitgang zitten kunnen ze niet naar achteren.Het regent als we s'ochtends aankomen op Pattimura airport. Asael's oom Bandus haalt ons op. Ookal kennen ze elkaar eigenlijk niet meer, het is meteen gezellig.
Een chauffeur brengt ons tot aan een brug waar we alleen te voet over kunnen. Bij de brug betalen we 1000 rupias om erover te mogen. Aan de andere kant van de brug staat een andere auto klaar om ons naar Lilibooi te rijden waar de familie van Asael woont. We worden naar het huis gebracht waar Asael's opa is opgegroeid, nu woont tante Cootje daar met haar zoon, schoondochter en kleinkinderen. Ze heeft ontbijt voor ons klaargezet; brood met hagelslag! Ik ben zo moe dat ik even in bed duik en pas tegen drie uur weer wakker wordt....
Het huis staat direct aan zee. Dat is een heel mooi gezicht, zeker nu deze zo wild is, het is regenseizoen. Donderdagochtend worden we opgehaald door oom Bandus die met ons een aantal toeristiche plekken gaat bezoeken. Met een klein busje gaan we naar kota Ambon oftewel Ambon stad. Daar gaan we eerst naar het reisbureau om tickets naar Manado te boeken. Vervolgens rijden we naar de kust waar we een rots in de vorm van een poort (pintu Ambon) bekijken, mooie tropische (nu alleen even niet zo tropisch) strandjes bezoeken en uitkijkpunten beklimmen. In Ambon stad eten we de beste Gado-Gado ooit voor slechts 10.000 rupiah, wat neerkomt op 70 eurocent!!!! Op de terugweg naar Lilibooi kopen we 8 zakken a 25 kg rijst om kado te doen aan de familie. We worden weer voor de brug afgezet. Dit keer gaan we niet verder met de auto maar met de motortaxi, Ojek. Achterop de motor vliegen we over de bergachtige weg, tussen de jungle, langs de zee met mooie zonsondergang, echt te gek!! s' Avonds valt de stroom uit en schakelen we over op kaarslicht. Dit blijkt vanaf nu elke avond te gebeuren. Misschien heeft het iets te maken met de enorme muziekinstallaties die iedereen hier heeft. Soms staan er nauwelijks meubels in huis maar wel vier boxen van een meter hoog.
Vrijdag gaan we weer met oom Bandus op stap. Dit keer bekijken we in kota Ambon het beeld van Martha Christina Tiahahu, rijden we naar Liang strand, bezoeken we de vijver met alen (vissen) die geluk moeten brengen. We betalen een oude man wat rupiahs, die vervolgens het water ingaat om met behulp van een ei de aal te lokken.
Deze avond verhuizen we naar het huis van oom Bandus en tante Corry om hier de resterende 2 nachten te logeren. Ze staan hun eigen slaapkamer aan ons af, daar voelde ik me best schuldig over. Die avond bezoeken we nog twee ooms, waarbij we bij de eerste worden getrakteerd op een leuke karaokedvd met mierzoete Molukse muziek en dito videoclips. Alle liedjes gaan over het missen van meisjes, de liefde verklaren, etc. etc. Deze muziek horen we overal. Vandaag in de auto hebben we maarliefst 1 cd de hele dag gehoord. De nummers blijken nog twee weken in mijn hoofd te blijven zitten.
Zaterdag zouden we een tee uur durende tocht maken de bergen in om het monument van een Mandala vliegtuigcrash te bezoeken. Het regent echter zo hard dat dit niet door kan gaan. Ik heb nog nooit zo veel regen gezien!! Dan vermaken we ons maar met foto's maken van giegelende kinderen en mooie vlinders. Die avond zit het hele huis vol om afscheid van ons te nemen. De muziek staat lekker hard aan en we leren zelfs een beetje om jospan te dansen, de Molukse variant op de line dance. Voordat de gasten weg zijn gaan wij toch maar op bed, om vijf uur gaat de wekker weer! We vliegen namelijk vandaag naar Manado. De brug waar we normaal te voet over gaan blijkt weggespeold te zijn door de regen. We moeten dus over de nieuwe brug die nog niet af is. We kruipen onder het plastic door en komen zo aan de overkant van de rivier waar weer een minibusje voor ons klaarstaat. Dan is het niet ver meer naar het vliegveld waar we Ambon gedag zwaaien.
- comments