Profile
Blog
Photos
Videos
Vlakbij het hotel waar we de eerste week verbleven zit een klein barretje in een soort verlengde bouwkeet. Het plafond en de muren zijn versierd met plastic bloemetjes en schilderijtjes. Achter de bar staat Paula, de eigenaresse. Zaterdag vierde ze haar 70ste verjaardag. Met haar lange zwarte haar, jurkje en flinke make-up zou je dat haar niet geven. Een aantal uit onze groep waren hier al een paar keer geweest en dan ook uitgenodigd voor haar feestje. De meeste mensen waren moe maar Patrick, Jeroen, Livia, Vivian en ik stapten nog even in de taxi om Paula te feliciteren. Met een luidkeels 'er is er één jarig hoera hoera!' kwamen we binnen en werden met open armen ontvangen. De hapjes en biertjes kwamen gelijk op tafel. De jarige had wat jongens gevraagd om muziek te spelen dus al snel moesten we meezingen, dansen, klappen en Patrick zelfs drummen. Onze eerste lokale verjaardag was een feit. Zondagmiddag werd het tijd om eens meer van de stad te gaan bekijken. In de Lonely Planet staan niet erg veel bijzondere attracties in Jakarta, die zijn er waarschijnlijk ook niet. De keuze viel dan ook snel op de oude wijk Kota. Een rustig begin in Batavia café, dat sinds de koloniale tijd nog nauwelijks veranderd schijnt te zijn. Vijf minuten lopen vanaf het café zag alles er toch weer een stuk armer uit. We passeerden de chicken market bridge, een brug uit…….. Op zich stelt dit niet veel voor maar omdat het één van de weinige bezienswaardigheden is hebben we toch maar even een fotootje gemaakt. De woonwijk onder het viaduct was voor ons de echte attractie. Wij waren dat vervolgens voor de bewoners. Overal brandden kleine vuurtjes, waarschijnlijk afval. Een aantal mannen zat voetbal te kijken op televisie, we werden er meteen bijgeroepen. Onderweg naar het noorden, op zoek naar de haven, belandden we in een andere wijk. Smalle straatjes, voetballende kinderen, mannen rustend in kapotte fietstaxi's, een heel andere wereld dan die van ons luxe appartementencomplex. We hebben hier wel drie uur rondgelopen tot de zon begon te zakken en we de haven nog niet hadden bereikt. Een paar fietstaxi's hebben ons toen teruggebracht naar café Batavia, een hele belevenis op zich! De verkeershobbels en slechte wegen maken het haast tot een ritje in de achtbaan!
- comments