Het heeft even geduurd, maar ik bedacht mezelf dat het misschien wel weer tijd werd voor een update vanuit Kaapstad.. Na zoveel weken bereid ik jullie maar vast voor op een lange update :p.

Mijn vorige blog eindigde met teveel bier drinken en de tocht naar Lions Head. Dat teveel bier drinken is inmiddels een beetje een gewoonte geworden sinds ik in Kaapstad ben. Alle gezelligheid is dan ook de reden dat ik geen updates schrijf. Gezelligheid kent geen tijd.. Helaas mijn deadlines wel :p.

Aangezien steeds meer mensen de vraag stellen of ik überhaupt ook wel werk hier zal ik maar beginnen met iets te vertellen over mijn werk :). De eerste weken had ik het niet zo druk met werken dus toen viel er ook niet zoveel te vertellen. Gelukkig heb ik inmiddels genoeg te doen. Ik ben continu een beetje met van alles en nog wat bezig. Sinds eind februari heb ik in ieder geval mijn eigen cliënten. Wat al vrij snel bleek was dat cliëntgesprekken plannen vrij moeizaam verliep. In eerste instantie was het al moeilijk om te verstaan wat mijn cliënten aan de telefoon zeiden. Het Engelse accent van hier is echt de helft van de tijd niet te begrijpen :s. Bij mijn eerste telefonische gesprekken moest ik zo ongeveer 10x vragen of ze even konden herhalen wat ze zeiden, maar gelukkig ging het vrij snel beter. Na een aantal dagen was ik gewend aan dat voor mij vreemde accent en had ik mijn eerste cliëntgesprekken gepland. Het plannen lukte dus inmiddels.. Alleen werd toen snel duidelijk dat er hier op een heel andere manier met tijd om wordt gegaan. Anderhalf uur te laat komen zonder iets te laten weten of gewoon niet komen is hier vrij normaal. Als ik dan vervolgens benadrukte dat ik verwacht dat iemand op tijd komt of op zijn minst op tijd iets laat weten als dat niet gaat lukken dan begrepen ze dat.. En vervolgens doen ze het dan toch niet. Erg fijn dus ;). Elke week ben ik druk bezig met follow-ups van studenten. Dat houdt in dat ik check hoe het met ze gaat, of ze financiële of persoonlijke problemen hebben, of ze ondersteuning nodig hebben wat betreft hun studie etc. Een veelvoorkomend probleem bij de studenten is dat ze financiële problemen hebben, zich slecht kunnen concentreren en niet zo goed zijn in het managen van hun tijd. Al deze problemen zijn in de meeste gevallen ook direct te koppelen aan de leefomstandigheden. Het wonen in een township zorgt niet echt voor de meest ideale studiemogelijkheden. Vaak wonen studenten in een informal setting wat betekent dat ze met meerdere personen in een hele kleine ruimte leven, niet altijd beschikken over water en elektriciteit. Laat staan dat ze een bureau en laptop hebben. Voor één van de programma's heb ik ook home-visits gedaan waarbij ik dus ook echt langs ging bij de gezinnen thuis. Het meest indrukwekkende bezoek was toch wel het bezoek aan een meisje dat met zeven personen (moeder en 6 kinderen) in een ruimte van +/- 6m2 woonde. Er was één bed, of in ieder geval iets wat als bed diende. De moeder sliep met de baby en één ander kind in het bed en de rest sliep op de grond. Water, elektriciteit en elke vorm van sanitaire voorzieningen ontbrak. Een toilet was ergens buiten en hoe ze douchte weet ik niet. De oudste broer van het meisje zat ook nog op school, maar zag het allemaal niet meer zitten. Volgens hem had hij er niks aan om zijn school af te maken. Tijdens het gesprek met deze jongen was duidelijk te zien hoe hard hij zijn best deed om niet te huilen en de grote broer te blijven. Het is moeilijk om aan anderen te beschrijven hoe het leven in de townships er hier uit ziet. Misbruik, geweld, verslaving, armoede e.d. zijn hier de realiteit van het dagelijkse leven.. En zelfs ik heb nog maar een fractie van het geheel gezien. Naast de follow-ups en home-visits geef ik social work lessen aan studenten die in een tussenjaar van de middelbare school en universiteit zitten. De focus ligt hier voor een groot deel op communicatie. Daarnaast richten we ons op cultuur, racisme, geweld, gangsters etc. Het werk maakt heel veel indruk en ik ben blij dat ik hier ben! Ik weet dat ik hier met mijn kleine inbreng geen grote veranderingen teweeg kan brengen, maar ik hoop dat ik mijn studenten in ieder geval iets kan meegeven waar ze in de toekomst iets aan hebben. Helaas werk ik voornamelijk op kantoor en heb ik dus ook kantooruren. Het voordeel hiervan is dat ik in de avonden vrij ben en ook voor het eerst sinds jaren elk weekend vrij heb.

De weekenden zijn gevuld met leuke trips en uitgaan. We zijn inmiddels weer met een groep van zo'n 28 Nederlanders naar Cederberg gegaan. Hier zaten we in de middle of nowhere, hadden we geen internet en niet eens gewoon bereik met onze telefoon. Het grootste deel van de groep ging kamperen en een aantal sliepen op hetzelfde terrein in een guesthouse. Ik deelde mijn tent met Kim en dit was de eerste keer dat ze een tent ging opzetten. Wat een goed team waren we! Iedereen lag dubbel toen ze ons bezig zagen met de tent :s. Kim was erg goed voorbereid en had geen beddengoed en tandenborstel bij zich. Dit beloofd wat voor onze drie weken durende trip na onze stage :p. Ons weekend Cederberg had een 8 uur durende hike in de planning. Ik had nog nooit zo'n mooie plekken met zoveel stilte meegemaakt. Op verschillende plekken moesten we klimmen en kruipen om ons pad te kunnen vervolgen. Aangezien niet iedereen even snel liep duurde de tocht met de groep waar ik mee liep 10,5 uur. Wij liepen met zijn zessen en waren uiteindelijk verdwaald. Mooi kut als je daar in de bergen zit zonder telefoonbereik! De twee die de route wisten en begeleidde waren al doorgelopen :s. Uiteindelijk heeft het zo'n anderhalf uur geduurd voordat anderen ons hoorde schreeuwen en bedachten om te wachten. Thnx Pieter en David.. Zonder jullie hadden we volgens mij een overnachting tussen de rotsen gehad. Voor een aantal was deze tocht hun ergste nachtmerrie en zij willen dan ook nooit meer hiken :s. De rest van het weekend verliep gelukkig goed. Heerlijk eten, een kampvuurtje in de avond en de dag erna heerlijk gezwommen bij een prachtige waterval. What a wonderful life! We wilde het weekend afsluiten met een etentje, maar helaas werd deze gezellige afsluiter onderbroken door een telefoontje met het bericht dat er was ingebroken bij Kim. We zijn meteen naar huis gegaan en daar bleek dat de inbrekers een flinke buit hadden gemaakt. Alle meest waardevolle spullen waren weg! Kutzooi! Alsof we niet al genoeg gezeur hadden gehad met overvallen, diefstallen en vechtpartijen. Op het moment, 5 weken later, is de politie nog steeds onbereikbaar om alle papieren in orde te maken :s. Geduld is een schone zaak hier in Afrika..

Inmiddels ben ik ook al een hele tijd heel sportief bezig hier. Ik zit bij de running club waar ik drie keer per week mee ga hardlopen en daarnaast ga ik één keer per week naar yoga. Dit ter compensatie van al het drinken in de weekenden ;). Ik dacht dat ik mijn meest dronken avonden in Nederland al niet meer kon overtreffen, maar het is toch gelukt :s. Met Vera als ergste slachtoffer hiervan. Sorry Vera! Ik zal deze details besparen :s. Natuurlijk was het niet mijn eigen schuld dat ik zo dronken was ;). Mijn ontbijt begon met een coctail rond etenstijd en vervolgens ging ik shotjes halen en raakte ik iedereen kwijt en moesten we met zijn tweeën zes shotjes drinken. Valt mee zou je denken, maar iedereen die mij enigszins kent in combinatie met shots drinken weet dat dit het aller slechtste plan ooit is! Uiteindelijk was het zo erg en moesten zelfs de beveiliging en EHBO erbij komen en hebben mijn vrienden mij op laten halen door een vriend. Eenmaal thuis bij deze vriend moest ik heel nodig een douche nemen aangezien ik eruit zag als een regenboog.. Het was colour festival. Ik was alleen niet meer in staat om zelfstandig de douche in te stappen en mezelf vervolgens af te drogen :s. Een leuke dag met een veel te beschamend einde! Ik drink NOOIT meer!! Dat dacht ik in ieder geval de dag daarna. Inmiddels ben ik van gedachten veranderd :p.

Tussendoor is ook Keesje nog in Kaapstad langs geweest :D. Helaas begon haar vakantie met ziek zijn en werd haar vakantie niet beter hoe langer ze bleef. Ik ben wel blij dat ik je nog even heb kunnen zien Keesje!!

Verder heb ik inmiddels Robbeneiland bezocht, wat erg indrukwekkend was! Eerst een rondleiding van Mpililele met een bus en vervolgens een rondleiding van Ndiphiwe, een oud politiek gevangene, door de cellenblokken. Volgens mij is een betere rondleiding niet mogelijk dan een rondleiding van iemand die zelf gevangen heeft gezeten.

Inmiddels ben ik tweeënhalve week geleden ook eindelijk gaan skydiven :D. De eerste keer ging niet door vanwege het weer, de tweede keer waren we anderhalf of tweeënhalf uur verdwaald voordat we eindelijk op de bestemming aankwamen en werd het vervolgens vijf minuten voordat we zouden springen weer gecanceld vanwege het weer. De derde keer waren we op tijd en was het prachtig weer! We kwamen op het terrein aan en alles ging erg snel. Hup, papieren ondertekenen, snel naar de wc, outfits aantrekken en naar het vliegtuig. Of beter gezegd.. Vliegtuigje! We paste er precies met zijn zessen in. Kim, Mariska en ik met de drie mannen met wie we gingen springen. We vlogen zo'n 20 minuten rond boven Kaapstad. Wat een uitzicht! We kregen voor de tweede keer uitleg. Je gaat voorover leunen, houd je gordel vast bij je borst, laat je voeten onder de rand van het vliegtuig hangen en het allerbelangrijkste.. Lachen naar de camera! De zenuwen vielen bij ons allen wel mee. Ik was de eerste. Yeah, wat is dit fantastisch!! Lachen naar de camera deed ik zeker :D. De vrije val duurde zo'n 30 seconden en de gehele sprong duurde zo'n 5 minuten. Ik wil nog een keer! Wie weet op een andere plek nog eens..

Kim kreeg tussendoor het beste cadeau ooit! Haar ouders lieten haar vriendin Fenna over komen naar Kaapstad. Met zijn drieën zijn we de garden route gaan rijden. Het plan was om met zijn vijven te gaan, maar dit plan werd last minute gewijzigd. Ook alles regelen verliep niet zo soepel als gehoopt en uiteindelijk wisten we dus pas de avond voordat we vertrokken dat het ook echt door ging. Zoals altijd waren we super goed voorbereid.. Niet dus :s. Nog even snel een kaart gekocht voordat we vertrokken en dan moet het wel goedkomen toch :p. We vertrokken om 11h00 i.p.v. 9h00. We hadden bedacht dat we in één keer door zouden rijden naar Port Elizabeth wat volgens de groep die een week eerder gingen ongeveer 11 uur rijden was. Kim lag zo ongeveer meteen te slapen nadat we vertrokken en die hebben we de eerste vier uur niet gehoord. Ashley had de avond ervoor haar verjaardag gevierd dus we hadden ook niet zo'n lange nacht gehad. Aangezien regels er zijn om overtreden te worden.. vooral in Afrika.. duurde onze trip naar Port Elizabeth 9 uur. Dat hadden we toch snel gedaan. Het einde van de rit was echt verschrikkelijk :s. Rond 18h30 ging de zon onder en was er binnen een half uur geen hand voor ogen meer te zien. We reden op een tolweg die wel eindeloos leek te zijn. Om het nog extra spannend te maken reden we door de Misty Mountains :s. Dat bordje zagen we pas op de terugweg, want dat was op de heenweg onleesbaar! Door de Misty Mountains op een onverlichte weg, waar ook nog eens enge mensen langs de weg liepen. Om het nog erger te maken begon ook het benzinelampje te knipperen. 'Kim, hoe lang kun je nog rijden wanneer met deze auto als het lampje knippert? Uhmm.. Meestal kan ik dan nog wel even rijden hoor!' Okee.. Wat is even en hoe even duurt deze stomme kutweg nog?! Gelukkig haalde we het tot Port Elizabeth. Niks aan de hand! In Port Elizabeth meteen gaan tanken en toen maar eens gaan bellen hoe we nou eigenlijk bij ons hostel kwamen. Even verdwaald, maar we hebben het gevonden :). Verdwalen was vervolgens wat we het hele weekend deden. De dag na aankomst vertrokken we naar het Addo park. Dit zou 45 minuten rijden zijn, maar wij deden er drie uur over :s. Verdomme, waarom kunnen we niet gewoon in één keer de weg vinden haha. Gelukkig konden we er alle drie om lachen. Het Addo park was te gek. 160.000 hectare aan grond met allerlei wilde beesten. Leeuwen, zebra's, zwijnen, olifanten, struisvogels en noem het maar op. Het was er allemaal! Uiteindelijk weer terug naar het hostel en gelukkig reden we dit keer bijna meteen goed. 's Nachts maakte Kim Fenna en mij nog wakker. 'Er zit een zwijn in onze kamer. Ik weet het echt zeker!' Uhmm, ja Kim.. een zwijn?! We hadden er heel veel gezien die dag, maar toch echt geen in onze kamer! Het licht moest aan en we moesten toch echt even goed kijken :s. In de ochtend wist ze helemaal niks van deze vreemde droom haha. We vertrokken om 7h30 richting Plettenberg. Ja, de bungee stond op ons lijstje :D. Daar stonden we dan om 11h00 in de ochtend, klaar om van een brug van 216m hoog te springen. 'Who is Ben? Yes, me! Ok, you're the first! And Anna? Yes! You're the second one!' Oh nee.. als tweede :s. Mijn god, wat was date eng zeg! Daar stond ik dan.. 'Ik ga dadelijk echt huilen hoor!' Okay, 3, 2, 1 jump. Als ik zelf niet zou springen zouden ze me duwen. Maar ik ging! Uit mezelf! Waaahhhh. Te gek en vooral heel snel. En toen dacht ik dat ik zou vallen :s. Het voelt alsof je schoenen uit glippen als je daar op zijn kop hangt. Ow nee! Uiteindelijk bleek het alleen een gevoel te zijn en was het niet echt. Kim was de volgende van ons drieën. Haar sprong zag er beter uit! Eenmaal terug boven was ze helemaal aan het shaken. Kim dacht dus echt dat ze dood ging :s. Ik had bewust niks gezegd omdat ik Kim en Fenna niet bang wilde maken. 'Waarom heb je dat niet gezegd?! Dan wist ik tenminste dat het normaal was!' Ja, weet ik veel.. Ik dacht dat het niet normaal was haha. En Fenna moest nu nog springen. Ze leek gelukkig niet extra zenuwachtig na Kim haar enge verhaal. Fenna had de mooiste sprong van ons drieën en kwam helemaal prima terug naar boven. Nou, dit konden we dus alle drie afstrepen van onze bucket list :D. Vervolgens nog even naar Monkeyland geweest, wat na deze adrenaline kick niet zo'n indruk maakte. We zijn door gereden naar Oudtshoorn waar we sliepen en de dag daarna naar een cheetah park gingen. Super mooie beesten en nog even op de foto met een tijger. Kim wilde per se de tijger. Okee, dan doen we die wel.. Ligt dat stomme beest gewoon te slapen en maken ze hem ook niet even wakker. Na 10 minuten hadden we het toch echt wel gezien in de kooi van de slapende tijger! We vertrokken weer richting Kaapstad. 'Zullen we lekker lunchen in Mossel Bay? Ja, goed idee!' Bij het bordje Mosselbaai stelde Kim voor om rechtdoor te gaan om de snelweg te pakken i.p.v. de slechte weg. Okee, prima! Anderhalf uur later werd Kim weer wakker en vroeg ze of we er al ongeveer waren. Nee, geen bordje meer gezien! En weer waren we verkeerd gereden :s. We zaten niet eens meer op de garden route! Uiteindelijk maar in een andere plek gaan lunchen en vanuit daar door gereden naar Kaapstad.

Helaas ging Fenna de dag na onze garden route weer terug naar Nederland :(. Het afgelopen weekend heb ik een rustig weekend gehad. Elk weekend een feestje gaat na een tijdje ook vervelen. Ik heb deze week een alcohol- en rookvrije week gehad.. Bijna, want op de 7e dag waren we bij Mzoli's, een braai in de township, en daar hadden ze alleen maar bier of RedBull. Ja, dan is de keuze toch bier. Uiteindelijk bleek dat ze aan het einde van de straat nog een winkeltje hadden waar ze ook non-alcoholishe dranken hadden. Maar goed, toch zes alcoholvrije dagen gehad.

Er zijn nog heel veel leuke dingen die ik niet ga uittypen en het meeste is ook vooral leuk wanneer je er zelf bij bent geweest. Ik zal jullie verlossen van mijn eindeloze verhaal! Wie weet zal ik nu sneller een update geven zodat hij niet zo lang is.

Liefs vanuit Kaapstad!