Profile
Blog
Photos
Videos
Xin chao!
Ik ben inmiddels ruim 3 weken in het prachtige Vietnam, en ik heb al zo veel te vertellen!
Ik ben begonnen in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam, waar ik me vanaf het begin enorm heb vermaakt. Hanoi is een fijne stad om lekker rond te scharrelen, de toeristische dingen te bekijken, maar ook om te chillen aan een van de meertjes met een ijskoffie.
Vooral het oude gedeelte is erg charmant, met smalle straatjes, veel groen (heel veel bomen), bruisend van het leven, winkeltjes, koffie- en eettentjes, en natuurlijk het chaotische verkeer. Op de stoep lopen gaat lastig, aangezien overal scooters in rijen staan geparkeerd. Het lijkt erop of er hier meer scooters dan mensen zijn! 90% van de tijd loop je dus over de straat omdat je simpelweg niet over de stoep kunt lopen.
'S avonds kun je aanschuiven bij een van de vele barretjes die 'bia hoi' serveren. Dit is lokaal bier dat op dezelfde dag als het brouwen nog genuttigd moet worden, anders is het niet goed meer. Omdat het vaak nog warm is van het brouwen doen ze er soms ijsklontjes in. Een beetje vreemd maar wel lekker!
Een leuke manier om Hanoi van een andere kant te zien is om met 'locals' een dagje op stap te gaan. Vrienden van Emilie (nicht van Erik) namen me mee op de scooter naar plekken waar ik anders nooit zou komen en namen ze me mee naar the places to be at night (tenks Emilie!).
Vanuit Hanoi ben ik naar Halong Bay gegaan, een prachtig kustgebied met bijna 2000 limestone eilanden die uit het water torenen. De legende gaat (in het kort) dat de bevolking de draak, die in de lucht woonde, vroeg hen te beschermen tegen indringers van buitenaf. De draak dook vervolgens de zee in, waardoor aan alle kanten de aarde omhoog schoot en er met al deze eilanden een buffer gevormd werd voor gevaar van buitenaf. Halong Bay betekent dan ook 'Descending Dragon Bay'. Het is magisch mooi, ook al was het koud, grijs en regenachtig. Hier heb ik een fijne kennismaking gehad met een van de vele schattige aapjes die Azië rijk is. Toen ik een foto maakte van een aapje op een dak, werd ik van achter belaagd door een ander aapje die me in mijn kuit beet.. Welcome to monkey island! Gelukkig maakte dat de trip niet minder leuk.
Vanuit Hanoi ben ik ook naar Sapa gegaan met een meisje dat ik in het hostel heb leren kennen (Kim). Dit is een berggebied in het noordwesten van Vietnam met vele rijstplantages. Hier hebben we een scooter gehuurd en hebben we rond gecrosst. Zo hebben we door de prachtige omgeving getourd, adembenemend!! Erg kleurrijk, niet alleen de kleding van de vrouwen, maar ook de gifgroene rijstvelden. We stopten dan ook regelmatig voor foto's. Ook zijn we hier naar een dorpje gehiked, waar je ziet hoe de mensen hier leven. Het is inmiddels zeer toeristisch, en daar spelen ze flink op in. Iedere minuut hangt er een mooi uitgedost meisje/vrouwtje (want ze zijn klein!) aan je arm met de woorden 'helloooo, where you frooom?' 'You buy something from me noooow!' En zo'n beetje alle varianten die je daarop kunt verzinnen.
Omdat het zo goed klikte met Kim reis ik sindsdien met haar, totdat onze wegen om wat voor reden dan ook weer scheiden. Na Hanoi zijn we naar Ninh Binh gereisd. Vanuit hier zijn we met de scooter naar Tam Coc gegaan, alweer een adembenemend mooi gebied. Het lijkt op Halong Bay, maar dan op land ipv in de zee. Het is heerlijk om rond te tuffen op een scooter en zo tussen bergen en door dorpjes te rijden waar iedereen je vrolijk toezwaait en gniffelt (of gewoon hardop lacht) als je ze begroet in het Vietnamees, of gewoon omdat we twee westerlingen op een scooter waren.
De dag erna zijn we 16km door de jungle van Cuc Phuong national park gaan hiken om te eindigen in een dorpje waar we bij locals hebben overnacht. Een erg mooie en bijzondere tocht, die begon met een net geplaveid paadje, maar ons al snel door ongerepte natuur leidde, met vele bananenbomen, vlinders, krekels (wat een lawaai maken die beesten) en een hoge luchtvochtigheid. Een bijzondere ervaring, maar wat waren we blij toen we bij de homestay waren! Die overigens gewoon aan een snelweg lag..
Het verblijf bij de homestay was kort samengevat indrukwekkend. Ik kan er veel over vertellen maar het komt erop neer dat ik een aantal culturele verschillen hier goed zelf heb ervaren, zowel in positieve als negatieve zin.
Na Ninh Binh hebben we een korte stop gemaakt in Hue, om vervolgens door te reizen naar Hoi An. Een geweldig stadje met enorm veel sfeer. Overdag ziet het er gezellig uit, met knusse straatjes en een relaxte sfeer. 'S avonds ontpopt het zich tot een ware lantarenzee met overal gezellige restaurantjes en kroegjes. Alsof er een festival is!
Nha Trang was de volgende bestemming. Een hippe kustplaats waar je je bijna in Zuid Europa waant. Grote hotels, een mooi stand, hippe restaurantjes en veel bars. Omdat er een goedkope vluchtlijn is tussen Moskou/St Petersburg en Nha Trang kun je niet om de vele Russen heen. Hier ben ik voor het eerst flink verbrand, en dat terwijl ik me goed insmeerde en we in de schaduw van een grote palmboom lagen! De zon hier is erg heftig.. Een onvergetelijke ervaring was het snorkelen in (blijkbaar) Vietnam's beste duikgebied. Ik heb wel honderd soorten vissen gezien in alle vormen, kleuren en maten. Prachtig!
Op dit moment ben ik onderweg naar Da Lat, 'le petit Paris' van Vietnam. Hier kunnen we even bijkomen van de inmiddels zinderende hitte in de rest van het midden-Zuiden van Vietnam.
Ik heb in deze korte tijd al veel over het land en de cultuur geleerd. Hoewel je overal tours voor kunt boeken is de leukste manier zeker om zelf een scooter te huren en erop uit te gaan. Je ziet zoveel meer en krijgt meer contact met de locals. Ook probeer ik de basics van de taal onder de knie te krijgen, wat erg gewaardeerd wordt door de locals, en de kinderen vinden het geweldig om Engels met je te spreken en jou wat Vienamees te leren. Ook kan het voor hilarische situaties zorgen (zo vroeg ik bijvoorbeeld ipv 'hebben jullie soep' 'hebben jullie straat', dat vinden ze natuurlijk prachtig!).
Karaoke is de bom hier in Vietnam, je ziet dan ook echt óveral karaoke bars, zelfs in de kleinste dorpjes hebben ze wel een krotje omgebouwd tot een karaoke bar. Ze nemen het dan ook zeer serieus. Op bruiloften is het vaste prik om een paar lekkere (valse) nummers te laten schallen en op de boot in Halong Bay zong de crew de sterren van de hemel (dat was in ieder geval hun bedoeling) en konden wij daar als toerist niet aan tippen.
Het verkeer is zoals verwacht een gekkenhuis hier. Maar wel een organised chaos. Er is hier één belangrijke regel: niet stoppen, behalve voor auto's. Je moet gewoon een keer oversteken en ze rijden wel om je heen. Als je stopt gaat het juist fout. Gelukkig had ik vanaf het begin een goede leermeester, dus heb ik niet eerst een half uur langs de weg hoeven staan voordat ik durfde over te steken ;)
Vietnam is een waar fruitwalhalla, wat voor mij natuurlijk genieten to the max is! Elke dag eet ik de lekkerste fruitsoorten en drink ik een fruitsmoothie (of twee..), verser kan niet! Het eten is ook heerlijk hier (al geef ik soms even toe aan de westerse behoefte naar een broodje of een pizza..) en het eten met stokjes bevalt me eigenlijk wel heel goed. Het is rond etenstijd ook erg gezellig overal, iedereen komt samen en eet buiten op de stoep op kleine plastic stoeltjes of krukjes. Wat is het bij ons dan toch soms saai! Of juist lekker rustig..
Wat opvalt aan de Vietnamezen is de luidruchtigheid, het is heel normaal om naar elkaar te schreeuwen en in een local vol restaurantje moet je redelijk hard praten om elkaar te kunnen verstaan. Iets waar ik nog steeds niet aan gewend ben is dat het hier heel normaal is om iedere minuut je neus eens flink op te halen, even lekker te rochelen (en het resultaat op de stoep te spugen), of je longen leeg te hoesten. Natuurlijk zonder de hand voor de mond, en ze zijn ook niet te beroerd om dat zo, hop, in je gezicht te doen. Erg prettig!
Vietnam is een arm land, wat je aan zoveel dingen ziet en merkt. Regelmatig zorgt dit voor kippenvel als je je bedenkt hoe het leven hier is. Inimini huisjes waar hele families in wonen. In restaurantjes passeer je vaak het complete huis(je) voor je bij de wc bent, en dan zie je dat ze zo weinig hebben en van zo weinig leven. Toch heb ik hier zelden zwervers of bedelaars gezien. Je ziet de oude mensen die fit genoeg zijn nog werken, of er wordt voor ze gezorgd door de (klein)kinderen. Ze werken of helpen vaak in een van de talloze winkeltjes en marktkraampjes. Mannen rijden soort van riksja's of zijn 'xe om' (scootertaxi) om zo aan toeristen wat te kunnen verdienen, waar de vrouwen met de typisch Vietnamese lat op hun schouders over straat wiegen met daaraan manden met fruit of andere etenswaren, of op oude fietsen rondlopen beladen met de gekste dingen. (Sowieso vervoeren ze hier alles wat je maar kan bedenken in grote getalen op fietsen of scooter. Van grote zakken tot een compleet kippenhok tot een familie met 3 kinderen)
Soms geeft het me een naar gevoel om een van de vele rijke toeristen te zijn en nee te zeggen tegen het zoveelste oude vrouwtje dat langs komt met sigaretten/fruit/eten/boeken en herhaaldelijk probeert iets te verkopen. Of schaamte wanneer er bij het uitgaan oude vrouwen met mandjes met sigaretten, water en kauwgom uren voor een kroeg staan te wachten tot een van de feestgangers het liefst zo goedkoop mogelijk iets van hen komt kopen. Gelukkig is het natuurlijk ook goed dat Vietnam steeds meer bezocht wordt door toeristen.
Je ziet ook veel tegenstellingen. Mooie gekleurde grote huizen met direct daarnaast een krot wat bestaat uit houten planken, golfplaten en plastic zeil. Op straat zie je oude barrelfietsen en (voornamelijk) scooters, maar de auto's die er rondrijden zijn dan weer dikke patserbakken. Je ziet geen koekblikken rondrijden vol deuken en roest. Je ziet overal jongeren met smartphones en er wordt qua uiterlijk erg naar het Koreaanse voorbeeld gestreefd. Zuid-Korea is voor Vietnam wat the American dream voor het westen is. Helaas gaat dit gepaard met het fenomeen K-pop (voor de geïnteresseerden: check de bands 'Girl Generation' en 'Big Bang', een van de meest populaire K-pop bands van nu).
Hoewel de Vietnamezen die veel te maken hebben met toeristen door medereizigers vaak bestempeld worden als zakelijk, nors, chagrijnig en niet vriendelijk (wat ik ook heb ervaren), heb ik ook zeker de andere kant van de mensen gezien. Voor mij zijn Vietnamezen over het algemeen juist vriendelijk en behulpzaam en houden ze van grapjes maken.
Haha mijn verhaal is inmiddels al lang, en er is nog zóveel meer te vertellen!!
Het belangrijkste is dat ik me super goed vermaak hier in dit geweldige land =)
Ook al mis ik Erik, familie en vrienden zeker ook wel! Zoals verwacht maak ik hier zoveel mee en ontmoet ik elke dag nieuwe mensen, dus dat maakt het gemis voor mij makkelijker..
Nog bijna twee weken avontuur in Vietnam en dan komt een volgend hoogtepunt: exploring Thailand met Anouk =D!!!!
Ik ben heel benieuwd hoe het met iedereen gaat in ons eigenste (nog steeds koude?) kikkerlandje (Of het warmere Barcelona :))
Heb ik nog iets gemist??!
Hopelijk gaat het goed met jullie allemaal!
Dit was het voor nu, tot de volgende keer! Ik ga nu proberen wat foto's erbij te uploaden.
Tam biet!
- comments
Renée Super leuk om je (lange) blog te lezen :D Je kunt erg mooi schrijven, en de foto's die je maakt zijn ook erg mooi. Ik heb mijn broek al een paar keer mogen spotten:D. Hier is het nog steeds koud en vaak bewolkt, je mist qua weer helemaal niks. Ik kijk nu alweer uit naar je volgende blog! Liefs, van de Fransestraat! Xx
te'ja en rob Heerlijk Loes!! Wat heb jij het fijn!! En wat een mooi land en prachtige foto's!! We zaten echt met smart op een update te wachten, maar dat wordt dubbel en dwars beloond!! Heel veel plezier, maar dat gaat zeker lukken!! .
greet Lieve Loes, Geweldig om je ervaringen te lezen. Grappig dat sommige dingen zo afwijken van de sfeer die de foto's uitstralen, die ik al gezien heb van jou en via youtube. Tussendoor probeer ik ook een beetje de lokale sfeer op te proeven door de plaatsnaam te googlen en te kijken wat voor filmpjes er op staan. wat goed dat je probeert wat Vietnamees te leren. lijkt me best moeilijk. Geniet van alles is bijna niet nodig om je toe te wensen, want het straalt van je verhaaltrant af. Dikke knuffel, ik geniet in ieder geval enorm op afstand met je mee. liefs Greet.
Shirley Koning Ha Loes, Een mooi begin dus van een prachtig avontuur! Goed zo, geniet er lekker van!! Hier alles verder zijn gangetje. Juno groeit nog steeds lekker door. Alleen helaas nog geen witte badstof slippers weer:-)
Josje Wauw vrouwke! Wat een fantastisch verhaal! Zo herkenbaar allemaal :D super hilarisch de 'hellooooooo!' Haha! Heb je 'sowy no have, finishhhhhh(als het eten op is) en bwoken' al voorbij horen komen? Heel leuk ja alles op de scooter doen hè! Wel dapper dat jij dat durft! Ik zat altijd achterop met ogen dicht hahaha! Nou het klinkt allemaal als een topreis! Nu al! Maak er een waanzinnige ervaring van meis! Veel plezier en geniet! Dikke kus! Josje
Sabine Ola Loes, Je vertelde dat je een blog bij hield, even googlen en ik heb hem gevonden! Leuk verhaal en fijn dat je het na je zin hebt. Geniet ervan. Groetjes Sabine
Ralph Ik lees het al, jij vermaakt je goed daar! Ik had natuurlijk ook niet anders verwacht. Veel plezier de komende tijd en ben nu al benieuwd naar je volgende blog! xx
Marthe Loess! Wat een goeie verhalen allemaal al en dat al na zo'n korte tijd ;-) Maar zo te horen ben je lekker aan het genieten dus ik zou zeggen: keep up the good work!!! kus uit Adam
Yvette Ha Loes! Super om te lezen wat je allemaal beleefd hebt tot nu toe en leuk dat je een reisgenootje gevonden hebt waar het goed mee klikt. Geniet ervan meis! xx
marjolein Hoi Loes! Je verhaal klinkt ontzettend tof :) Leuk om te lezen hoe het je vergaat! Fijn dat je een reisgenoot hebt gevonden waarmee je samen dingen kunt doen. Geniet!
te'ja & rob Lieve Loes!!! Een heel fijne verjaardag!!! Geniet nog extra (als dat nog gaat ) van deze extra speciale dag!!! XX en knuffels uit een ver Holland!!!