Sabadee :)

The next stop was Laos! In dit land begon ik samen met Carla en Yvonne.

De oversteek van Chiang Rai naar Laos was erg makkelijk. Na een kort boottripje en een wachtrij bij de verstrekking van visa's, waren we er dan: Laos! Hier had ik 2 weken te besteden. Kort, maar het werd krachtig!

Huai Xai is de grensplaats, een één-straat-dorpje waar iedereen komt voor twee dingen: de oversteek van of naar Thailand en de Gibbon Experience. Wij deden natuurlijk allebei, en zijn twee dagen de jungle in gegaan.
De Gibbon Experience is een organisatie die jungle trekkings organiseert waarbij je niet alleen door de jungle hiked, maar ook gaat tokkelen. Op grote hoogtes vlieg je over boomtoppen en waar je ook maar kijkt zie je heuvels dik begroeid met jungle. Niet alleen is het práchtig om te zien, het tokkelen zelf is ook super leuk. 'S avonds sliepen we in een boomhut op ongeveer 70-100m hoogte. Hier kon je alleen in komen via een tokkelbaan. De badkamer was open met wijd uitzicht over de jungle, het douchewater zag je meters naar beneden vallen, we aten met uitzicht op de zonsondergang over de heuvels en vooral wanneer de zon onder was waren we omringd door niks anders dan duisternis en de geluiden van alle dieren om ons heen. Wát geweldig om dit zo mee te maken. Ook al hebben we geen Gibbons gezien (en had een beest 's nachts een gat in Carla's tas geknaagd), dit was een super vette ervaring!
We hebben hierna een soort homestay gedaan bij een organisatie voor lokale alleenstaande vrouwen met kinderen. Dit wordt gerund door een Nederlandse vrouw, die vrouwen niet alleen een veilig onderkomen geeft, maar ze ook leert hoe je een restaurant en 'hotel' runt. Een leuke manier om een kijkje te nemen in het leven van de locals.

Hierna zijn we met de slowboat naar Luang Prabang gegaan. Deze boottocht duurt twee dagen (gelukkig met een tussenstop) en vaart door de Mekong Rivier. Dit is een populaire manier om van/naar Luang Prabang te gaan. Niet alleen vanwege de ontzettend mooie natuur en dorpjes waar je langs vaart, maar ook omdat je met al die andere backpackers op de boot zit. Ook al zijn de beruchte houten bankjes inmiddels vervangen door oude afgeragde bus- en vliegtuigstoelen, nog steeds krijg je een houten reet als je er 8u per dag op zit. Toch is het echt een must om op deze manier van Huai Xai naar Luang Prabang te reizen!

Dit is een gezellige, een beetje in Franse stijl gebouwde stad, met een leuke shop-till-you-drop markt en geweldige street food stalls waar je voor een euro zelf een smakelijke maaltijd samen kan stellen.
We hebben door het stadje geslenterd, in mooie watervallen en poelen gezwommen, zonsondergang vanaf een tempel op een heuvel in de stad gezien, we zijn zeiknat geregend in tropische buien, hebben een etnische modeshow gezien, waren pleasant surprised door een heuse local hiphop groep met hun breakdancekunsten, en hebben een paar leuke 'stap'avonden gehad. Ik vond het een verrassend leuke stad!

Hierna was Vang Vieng aan de beurt. Een plek die in een erg mooie omgeving ligt. Hier kwamen we al achter tijdens de rit ernaartoe. Van groene, dichtbeboste heuvels en bergen tot prachtige valleien en karstachtige rotsen langs de rivier in Vang Vieng.
Het stadje staat berucht om het 'tuben' (met een zwemband de rivier af gaan en daarbij bij meerdere kroegen stoppen), wat wij natuurlijk ook wilden doen!
Omdat er de afgelopen jaren behoorlijk wat doden zijn gevallen, zijn er van de vele barretjes nog maar twee over, en deden wij het rustig aan met het bier. Het tuben zelf was niet zo spectaculair, met wel 2km per uur ragden we over het water. Maar het was erg gezellig bij de kroegjes en om met een groep de rivier af te dobberen. Het eindigde letterlijk met een knal! De laatste paar honderd meter brak het noodweer los, donkere wolken rolden over ons heen en al gauw zaten we midden in een giga tropische bui met flitsen en regen zo hard dat het hagel leek. Als onweerliefhebber vond ik het práchtig, maar we zijn toch maar zo snel mogelijk naar het einde gepeddeld ;)

We hebben hier ook scooters gepakt en zijn onder andere naar een grot met daarbij een super vet blauw natuur'zwembad' waar je met een touw in kan springen gecrosst. Wat een prachtige omgeving weer!
Toen we er aankwamen was er nog bijna niemand, en zijn we de grot in geklauterd. Dit was de eerste grot waar ik kwam zonder toeristische poespas. Gewapend met (te weinig) lampen zijn we het duister in gegaan. Heel gaaf om dat zo eens te zien!
Toen we buiten kwamen bleek dit de tweede plek te zijn waar alle backpackers voor naar Vang Vieng komen. Ineens waren er overal bierdrinkende volleyballende mensen met harde muziek! Bijna iedereen die we de dag ervoor bij het tuben zagen bleek ook hiernaartoe te zijn gekomen. Dit was dus Vang Vieng-toeristenplek numero dos. Bij het stappen belandden we (en al die anderen ;)) trouwens beide avonden in een hele foute club, met nog foutere muziek en waar een groot deel van de mensen bestond uit ladyboys (hoewel dit overduidelijk was, hoorden we dat ze nog regelmatig (westerse) jongens versieren ook!).

Na Vang Vieng gingen we naar Vientiane en was het helaas tijd om afscheid te nemen van Carla en Yvonne, die naar Vietnam gingen. Ook hier was de tijd voorbij gevlógen!

Ik ben een aantal dagen in Vientiane gebleven. Ik heb me prima vermaakt hier, maar deze stad vond ik de minst leuke. Er hangt niet echt een leuke sfeer en er is niet zoveel te doen. Ik heb hier wel lekker tijd voor mezelf gehad, en de mensen die ik ontmoette maakten het een leuke stop.

Vanuit Vientiane ben ik met de bus weer terug naar Bangkok gegaan, om vanaf daar naar Hong Kong te vliegen.
Terug in good old Bangkok, heb ik een geweldige markt bezocht, heb ik weer gesmuld van een homemade Thaise maaltijd en ben ik, na een superfout bierspel, nog met een groep van het hostel mee op stap geweest tot het tijd was om in een taxi naar het vliegveld te springen. Op naar Hong Kong!!

Ik vond Laos een geweldig land en vond het jammer dat ik er maar zo kort kon zijn.
De mensen zijn er ontzettend vriendelijk, en lachen bijna altijd. Ze proberen je altijd te helpen, hebben humor, en zelfs de monniken knopen een gesprek met je aan (een wist zelfs meer van (Europees) voetbal dan ik!).
Het eten was minder gevarieerd, maar ook hier heb je lekker vers fruit en groenten. De natuur was rijk, groen en ongerept.

Iemand vertelde ons dat Laos de laatste jaren veel toeristischer is geworden. Dit is natuurlijk goed voor de economie. In Vientiane bijvoorbeeld bleek tot 6 jaar geleden nog geen auto rond te rijden, en nu stikt het er van de (nieuwe) pickup trucks en andere dure wagens. Ook hier lijkt het verschil tussen arm en rijk helaas steeds groter te worden. Gelukkig zijn er organisaties die enkel met locals werken (ik kwam later backpackers tegen die heel graag bij The Gibbon Experience zouden willen werken, maar die vanwege die reden niet aangenomen werden).
Ik kwam erachter dat de (prachtige!) route die ik deed (een piepklein stukje van heel Laos) een echte feestroute is die iedere backpacker doet. Naast het gefeest heb ik ook een goede indruk gekregen van het prachtige land, en zou ik heel graag een keer terug willen komen om de rest te ontdekken!

Hasta la pasta, dat was het weer voor deze keer.

Inmiddels ben ik natuurlijk alweer een hele tijd met Erik aan het reizen (bijna op het einde alweer...!). Hij is een stuk beter in het bijhouden van een blog, met mooie foto's! Dus als je up to date wil zijn van waar ik ergens uithang en wat we allemaal meemaken, check dan zijn blog www.offexploring.com/veerik ;)

Lagon!
Liefs

Ps: wegens gebrek aan een computer kan ik geen foto's uploaden, die volgen nog!