Profile
Blog
Photos
Videos
Na de Full Moon Party had ik dus een dagje rust voordat ik aan de volgende duikcursus zou beginnen. Van die rust heb ik dan ook goed gebruik gemaakt. Hoe kan het ook anders met geweldige ligbedden (met kussens!) onder een strak blauwe hemel, lekker windje aan een wit strand met een blauwe zee. 's Avonds ben ik lekker het dorpje ingeweest. Waar het eergisteren nog vrijwel uitgestorven was, was het nu gezellig druk. Echt opmerkelijk (maar mijn duikinstructeur zei al dat het drukker zou worden na de FMP). De stoelen op de terrasjes en aan het strand waren nu gevuld, dus nu heb ik ook gezellig op het strand gezeten, lekker mensen kijken.
De eerste ochtend van de vervolgcursus bestond weer uit wat theorie. Met vragen als: wat doe je als je vast komt te zitten?:
a) raak in paniek
b) blijf rustig en denk na over hoe je het beste los kan komen
was het dus weer een eitje. Gelukkig gingen we diezelfde middag weer duiken! Het was weer supermooi. Eerst gingen we naar Twin Rocks, waar we mijn navigation skills hebben geoefend (het is niet voor niks een Advanced course). Ik moest een richting opzwemmen met een compas (en weer terugkomen natuurlijk) en daarna een vierkantje. Daarna hadden we nog zo'n 25 minuten over om rond te kijken. Zoals in alle duiken heb ik weer veel vissen gezien, o.a.: scholen kleine blauwe en zwarte visjes (waar ik dwars doorheen ben gezwommen tijdens mijn navigatie opdracht), grote papegaai vissen, groupers, angelfish en een onbekende vis, allemaal minstens 50cm lang (en dat is best groot).
De tweede duik was in Japanese Gardens. Hier hebben we mijn buoyancy geoefend (hoe je kan drijven, zinken en op je plaats kan blijven onder water). Op een gegeven moment moest ik zelfs op zijn kop (dus hoofd naar beneden, voeten omhoog) in het water drijven, echt heel apart. Ook hier hadden we ook nog tijd om rond te kijken, maar helaas was het zicht niet zo heel goed. Hierdoor heb ik niet zo heel veel gezien, maar uiteindelijk toch nog mooie koraal formaties (ze heten niet voor niets de 'gardens'). De vissen waren ongeveer hetzelfde als in de Twins, met als uitzondering nog anemonen met clownvissen (vooral veel roze, met 1 oranje (Nemo!)).
De volgende dag stonden maar liefst 3 duiken op het programma. Als eerste een diepe duik, tot 29 meter diep. Voor deze cursus zou ik maar tot maximaal 18 meter mogen duiken, nu mag ik tot 30 meter diep. Op 29 meter diep is het een heel ander beeld dan op 18 meter. Het meest opvallende verschil is dat de kleuren rood, oranje en geel ook een beetje weg zijn, die zijn (donker)blauw/zwart geworden. Daardoor lijken dezelfde vissen ineens heel anders. De blauwe en groene anemonen vallen integendeel weer extra op, omdat die nog wel kleur bevatten. We hadden gehoopt om misschien zelfs een Walvishaai te zien en haaiachtige Cobia. Helaas hadden die geen zin om zich te laten zien. Daarvoor in de plaats hebben we wel verschillende soorten Barracuda, de gebuikelijker vissen (groupers, batfish, butterfly fish, angelfish) en dus de anemonen gezien.
De tweede duik die dag was de wreckdive. Bij Koh Tao hebben ze 2 jaar geleden een Amerikaans WW2 schip (ong 50 meter lang) laten zinken, om een kunstmatig koraalrif te creeeren. Het was bijzonder om zo'n schip op de bodem te zien liggen. Ik kreeg een beetje een Titanic gevoel (maar het was absoluut niet eng!). Het was best apart omdat je heel goed moet kunnen manouvreren om in de raampjes naar binnen te kijken, en helaas viel er binnenin niet veel te zien (geen grote octopus enzo). Om naar binnen te mogen moet je ook een speciale cursus volgen, dus dat zat er ook niet in. Gelukkig was er aan de buitenkant ook genoeg te zien. Eigenlijk weer vooral vissen die ik al gezien had, maar het blijft cool om ze te zien. Op de weg terug naar de boot (we hebben een stuk onder water gezwommen, omdat de stroming dan minder sterk is) kwamen we nog een aantal Triggerfish tegen. Een daarvan was geladen. Even uitleggen: een triggerfish is een redelijk grote vis (30-50cm) die soms territoriaal is (als hij/zij eitjes beschermt). Als ze je aanvallen, dan beuken ze met best wel wat kracht op je in. Je kunt zien of ze 'geladen' zijn (in beschermmodus) omdat ze dan een extra rugvin omhoog hebben staan. Als je zo'n geladen vis ziet, is dat best spannend. Je denkt: blijf weg, niet naar mij toe komen. Je blijft hem scherp in de gaten houden. Gelukkig konden we er langs zwemmen zonder dat hij ons aanviel.
De twee duiken waren allebei 's ochtends (we vertokken om 06:00 en kwamen rond 12:00 terug). Mijn laatste duik was pas 's avonds weer (om 18:00), dus ik had weer een middag vrij. Die heb ik besteed zoals de dag na de FMP: lekker aan het strand, kokosnootje er bij, boek erbij en op zijn tijd even lekker afkoelen in het zwembad (het zeewater was erg warm, ik denk zo'n 28 graden).
De laatste duik was een Nightdive (duik in het donker). Hier had ik het meest naar uitgekeken (ik moest en zou minstens deze duik doen in de vervolgcursus). We vertrokken om 18:00 zodat we het laatste licht nog konden gebruiken om alles klaar te zetten. Rond 19:00 was het donker en konden we het water in. Het was supercool, want je kon eigenlijk alleen maar zien waar je je lamp scheen (bovendien was het zicht nu ook niet optimaal, ongeveer 5 meter). Het was ook een hele andere wereld, met hele andere vissen. Vooral de zeeegels waren nu alom vertegenwoordigd. De stroming was ook best sterk, en vooral toen we door een kloof zwommen vond ik het erg spannend, want je wilde natuurlijk niet in een zeeegel geblazen worden. We hebben weer veel nieuwe vissen gezien.: blauwe gestippelde roggen, grote pufferfish, slapende papegaaivissen, hermitcrabs en zeesterren. Dit is zeker voor herhaling vatbaar!
Ik ga ook zeker proberen om regelmatig gebruik te gaan maken van mijn duikbrevet. Als iemand dus nog een duikmaatje nodig heeft: call me! Nu zit het duiken er voorlopig weer, want ik ga weer terug naar Bangkok om weer wat cultuur te snuiven.
- comments
Hans Super verhaal. Zo blijf ik op de hoogte en steek ik er ook nog wat van op. snuifse verder