Profile
Blog
Photos
Videos
Sinds ik op het Zuidereiland ben beland is er weer veel gebeurd. Het schema was weer net zo druk als op het Noordereiland, dus weer veel verhalen. Laat ik bij het begin beginnen.
Mijn eerste indruk van het Zuidereiland was niet zo goed, het regende en het was vrij mistig, waardoor alles er heel grauw en saai uitzag. Het eerste wat we deden was een nieuwe groep mensen ophalen, waardoor de bus weer vol zat (we hebben een aantal mensen in Wellington achtergelaten). Ook stopten we bij een Nederlandse bakkerij (genaamd: De Bakkerij) om te lunchen. Ik voelde me als een kind in een snoepwinkel toen ik allerlei nederlandse lekkernijen zag zoals stroopwafels, speculaasjes en appelflappen. Ik heb mezelf echter getrakteerd op een heerlijke gevulde koek (maar ik had misschien toch voor de appelflap moeten gaan ;) ). Daarna was het nog een behoorlijke rit naar Abel Tasman National park, waar we pas om 6 uur aankwamen. Nog even een korte geschiedenis les: Abel Tasman was de persoon die Nieuw Zeeland ontdekte in 1642. Hij was een Nederlander, die werkte voor een rederij in het dorpje Zeeland. Vandaar dat hij het Nieuw Zeelandia noemde. Hij kwam aan in een baai waar hij begroet werd door de lokale Maori. Wegens een misverstand dachten ze echter dat ze vijandige bedoelingen hadden en er vond een klein gevecht plaats, waardoor Abel Tasman snel rechtsomkeerd maakte en de baai Moordenaers Baai noemde (en geen voet aan land heeft gezet). De eerste die dat wel deed was Captain James Cook, en daarom is het een Engels- en geen Nederlandssprekend land.
Maar goed, genoeg geschiedenis. We kwamen dus aan in Murderers Bay, waar een prachtig natuurgebied lag met veel wandelroutes. We hebben, de volgende dag dus, een watertaxi genomen die ons afzette in een baai, waarvandaan we in 3 uur terug naar de accomodatie hebben gelopen. We hadden de hele weg prachtig weer, maar we waren precies op tijd binnen voor een grote hoosbui. De vorige dag heeft het ook de hele dag geregend, dus je kan zeggen dat we behoorlijk veel geluk hebben gehad. 's Middags konden we helaas niet veel doen door de regen en ik heb dan ook de tijd doorgebracht met mijn boek in bed. 's Avonds kookte onze chauffeur weer voor ons en hebben we weer family-style gegeten. Daarna was het tijd voor een potje Maffia (weerwolven!). Het was geintroduceerd door een mede-reisgenoot die een iets andere versie had dan ik gewend was: namelijk dat je niet weet welke rol iemand had nadat hij doodgaat. Het is daardoor iets moeilijker dan wat ik gewend was. Maar iedereen vond het geweldig en we hebben het ook nog vele malen daarna gespeeld.
De volgende dag gingen we weer op tijd de bus in, voor weer een lange dag in de bus. We reden langs de westkust, de mooiste weg in Nieuw Zeeland zou moeten zijn (met de beste uitzichten). Helaas konden we er helemaal niks van zien omdat het weer heel de dag regende. Onderweg hadden we nog wat kleine wandelingen om de benen te strekken, onder andere naar een zeehondenkolonie en de 'Pancake rocks' (gelaagde rotsen in de zee). Wat dat betreft hadden we dan wel weer geluk, want als we de bus uitgingen was het wel (relatief) droog, met nog redelijk wat uitzicht. Onze overnachting was in een regenwoud, waar de chauffeur een avondje 'Dine with me' had georganiseerd. We werden onderverdeeld in twee huizen (we sliepen met ongeveer 10 personen in een huis), een moest het hoofdgerecht maken (dat waren wij) en de ander het dessert. Ook moest ieder huis voor entertainment zorgen terwijl we op het eten wachtten (en iedereen moest verkleed). Ik weet niet hoe, maar we zijn op het thema Mexicaanse Maffia terechtgekomen met ons huis. We hebben Chili con Carne gemaakt, ons entertainment was (natuurlijk) het spel Maffia, en iedereen had een grote snor en baard op zijn gezicht. Het andere huis gaf ons dansles in Hula en Flamenco en heeft een heerlijk Zweeds toetje gemaakt. De avond was supergezellig, en we kunnen onze chauffeur daar zeker voor bedanken! (En de groep natuurlijk ook).
De dag daarop hoefden we gelukkig iets minder lang in de bus te zitten. We begonnen met sieraden maken. Je kon als activiteit Bone-carving of Jade-carving kiezen (voor degenen die wilden). Ik koos Jade carving en heb daar mijn eigen ketting gemaakt. Ik ben superblij met mijn Koru, spiraal, wat staat voor een nieuw leven, groei en harmonie. Gelukkig heb ik wel veel hulp gekregen, want het is niet makkelijk om zoiets te maken. Na weer een ritje van een paar uur kwamen we aan in Franz Josef. Daar hadden ze een bar en restaurant in het hostel, met die avond een Pizza-fest. All-you-can eat pizza, dus dat zat wel goed. De meesten van de groep deden mee, en daarna gingen we nog even door met een heuse stoelendans in de bar. Er was een andere busmaatschappij ook daar, de grote concurrent Kiwi-Experience (een party-bus), dus het was zo'n beetje ons tegen wij. Ondanks dat ik onze eer goed verdedigde met een ander meisje, hebben we verloren. Desalniettemin was het leuk om te doen (gratis alcohol!).
Maar de volgende ochtend moesten we weer op tijd op, want vandaag gingen we de gletsjer op. Het was weer de eerste dag dat de helicopters vlogen (lucky-us). Het was 4 minuten vliegen naar de gletsjer en je kon het heel goed zien vanuit de heli. Op de gletsjer hebben een tocht van 2 uur gemaakt, door spleten en (kleine) ijsgrotten en natuurlijk met geweldige uitzichten (want de zon scheen). Op de vlucht terug mocht ik voorin zitten, supervet! Bij de gletsjer tocht zat ook een entree naar de hot pools. Dit waren 3 baden van 36, 38 en 40 graden gevuld met gletsjerwater. Daar konden we heerlijk ontspannen van de (niet zo zware) tocht over de gletsjer.
Na nog een gezellig avondje in de bar, konden we uitslapen, want we vertrokken pas om 9 uur. Dit keer gingen we op weg naar Wanaka. Maar eerst brachten we een paar skydivers weg. Terwijl we wachtten totdat zij weer veilig op de grond stonden, hadden we nog een prachtig fotomomentje van de Fox glacier (een andere), en een geweldig rondje om 'Reflection lake'. Als het volledig windstil zou zijn geweest, dan hadden de bergen prachtig gereflecteerd in het meer en kon je op de foto de werkelijke bergen niet onderscheiden van de reflecties. Het was dan niet volledig windstil, maar we hoefden niet te klagen met een blauwe lucht en bijna windstil. Nadat we de skydivers weer hadden opgehaald zijn we doorgegaan naar Wanaka. Onderweg kwamen we natuurlijk weer langs vele prachtige bezienswaardigheden, waaronder de Blue Pools (die erg blauw waren) en waren we de eerste bus die door de Haast pas mochten rijden, die anderhalve week afgesloten is geweest vanwegen een aardverschuiving. Het weer werd ook beter, we hadden geen regen meer! De busritten waren veel leuker, want je kon de prachtige bergen zien, de reuzachtige meren en helblauwe rivieren. In Wanaka hadden we de hele bar voor onze groep (of dat goed of slecht was weet ik niet). We deden verschillende spelletjes, zoals Maffia (natuurlijk), killer pool en weer een stoelendans (deze keer was ik 4e ipv 6e).
De volgende ochtend hadden we nog een paar uur in Wanaka. Ik ben naar Puzzling World gegaan (Boudiehuis mensen let op ;) ). Hier hadden ze 5 kamers vol optische illusies, zoals Ames Room (zie foto's), en een scheef huis. Ook hadden ze buiten een groot doolhof (modern style, wat dat ook betekend) waar ik ongeveer 3 kwartier mee zoet ben gehouden. Maar ik heb wel alle vier de torens gevonden! Daarna konden we onze hersens nog laten kraken met allerlei puzzels terwijl we op de bus wachtten. De volgende stop was de Nevis pass. Hier is 's werelds hoogste bungyjump (van 134 meter). Ik heb zelf niet gesprongen omdat ik toch een beetje bang was, en daar heb ik toch wel een beetje spijt van. Heel misschien heb ik nog tijd om het te doen, maar ik kan niks beloven!
Na de adrenalinekick (voor sommigen) en een heerlijke worstenbarbecue zijn we eindelijk aangekomen in de adrenaline/touristische hoofdstad Queenstown. Onze chauffeur had geregeld dat we nog (minstens) een avond bij elkaar zouden blijven, door een tafel te reserveren bij een pizzatent. Ook had ze korting geregeld bij de Ice Bar. Deze bar, waar we eerst naartoe gingen, is helemaal gemaakt van ijs. Stoelen, tafels en zelfs de glazen waren van ijs. Iedereen kreeg gelukkig wel een dikke jas, handschoenen en muts te leen. Daarna gingen we eten en deden we een kleine kroegentocht met zijn allen. Een goede afsluiting van de trip, want hierna hebben de meesten andere vertrekdagen en/of -richtingen.
Na weer heerlijk uitgeslapen te hebben heb ik een 4x4 tour gedaan naar Glenorchy, waar een deel van de Lord of the Rings trilogie is opgenomen. Buiten de prachtige landschappen, wat het al de moeite waard maakte, was het grappig om te zien hoe de bergen, heuvels en bossen gebruikt waren in de films. De tourgids was zelf ook behoorlijk nauw betrokken geweest bij de opnames (hij was locations manager) en hij had geweldige anekdotes over de opnames. 's Avonds heb ik met de groep gegeten bij de Fergburger. Dit is (blijkbaar) een beroemde lokale hamburgertent. Het was er superdruk en je moest maar liefst meer dan een half uur wachten op je hamburgen (zo druk was het). Maar het was zeker de moeite waard, het was de lekkerste hamburger die ik tot nu toe heb gegeten. We hebben de avond wederom afgesloten met een potje Maffia! Hierna zou ik de groep verlaten, want ik heb mijn vriendin Moniek opgezocht in Dunedin, een studentenstad in het oosten van het Zuidereiland.
Het was een 4 uur durende bustocht naar Dunedin, maar deze ging dwars door de bergen met meer mooie uitzichten als gevolg, zeker geen straf dus. In Dunedin was het als vanouds gezellig. Moniek heeft me de stad laten zien, met onder andere de botanische tuin (met mooie uitzichten over de stad), de steilste straat van de wereld (die ik natuurlijk ook heb beklommen) en de 'historische' (maximaal 200 jaar oud) gebouwen in het centrum. Daarna hebben we een lekkere hollandse hutspot gekookt en de hele avond bijgekletst. De volgende dag zijn we met een local, Amy, die een auto had, de Catlins gaan verkennen. Dit is een natuurgebied met vele mooie uitzichtpunten. Helaas werkte het weer deze keer niet heel erg mee, want we hadden weer regen. Toch was het een leuke dag en heb ik veel van de omgeving gezien. 's Avonds hadden we nog een heerlijke avond uit, ondanks dat het relatief rustig was in het centrum van Dunedin.
Nu ben ik weer terug aangekomen in Queenstown, waar ik mijn mama het mooie Nieuw Zeeland ga laten zien.
- comments
Liesbeth OH Laurie, het is om te lezen al bijna teveel om op te nemen, laat staan alles mee te maken. Respect !!!!