Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo lieve allemaal,
Misschien niet meer verwacht, maar toch nog een blog! We zijn alweer 4 steden verder dan Uyuni (m´n laatste blog) , ruim 5 weken in Bolivia en zijn gelukkig van mening veranderd over het mooie land. Wat een waanzinnige natuur kennen ze hier. Ook hoge bergen, maar ze zijn groen, en zo mooi! En dan de jungle natuurlijk..geweldig! We zijn 10 dagen geleden met z´n tweeën en een gids naar Nationaal Park Amboro geweest, de jungle. 3 dagen hiken langs een rivier en dwars door de bush met de gids en z´n machete voorop. Aan de rivier hebben we gekampeerd, primitief gekookt en zijn we heel vroeg gaan slapen, aangezien het om 18:30 al pikdonker was. En ja..je kunt niet veel zonder al dat licht.
De hike was vrij pittig, aangezien we alles moesten meesjouwen in onze backpacks; water, eten, de tent, kleding, matjes etc. Maar het was erg gaaf. We zijn de drie dagen werkelijk niemand tegen gekomen. Nouja, wel 3 verschillende soorten apen , prachtig gekleurde vlinders en nog een wild zwijn. De jungle is precies zoals je hem zou voorstellen. Groen, dichtbegroeid (vandaar die handige machete), het ruikt er heerlijk, het is er heel erg klam, het STIKT er van de beesjes en insecten en overal hoor je geritsel. Fantastisch!
Vlak voor Amboro zijn we in het kleine plaatsje Samaipata geweest. Het zoeken van een slaapplaats viel echter niet mee. Het was op dat moment namelijk Pasen (Ja wisten wij veel??) en bijna alles zat helemaal volgeboekt. Gelukkig hadden ze bij ons favoriete hostel toch nog plek en zijn we uiteindelijk 4 nachten gebleven. In Samaipata hebben we de Israëlische jongen Yoni ontmoet en we zijn eigenlijk elke dag met hem op stap geweest. Ook hier in La Paz hebben we hem weer ontmoet, wat erg gezellig is. We hebben samen een hike gedaan naar Bella Vista. Waanzinnig mooi. Het was een hike van 6uur dwars door het regenwoud omhoog naar de bergen. In het begin regende het flink, wat ik eigenlijk erg leuk vond. Wat wil je, je loopt in het regenwoud...We hebben enorme varens gezien, gekleurde bloemen, grote blauwe vlinders, een toekan, condors en als klap op de vuurpijl een zeer giftige slang waar ik bijna op stond. Dat komt er van als je voorop loopt en niet naar de grond kijkt..het was zo groot!!! De slang leek flink boos en de gids vertelde later (gelukkig later pas..) dat als je door die jongen gebeten werd, je na twee uur dood gaat. Tja.
Yoni, David en ik hebben nog gezwommen bij een waterval en op de terugrit zaten we met z´n drieën in de laadbak van de truck en zaten we midden in een tropische stortbui. Heerlijk!!
In Samaipata hebben we ook Janet onmoet, een Nederlandse vrouw, die in La Paz woont voor twee jaar. Zij had ons uitgenodigd om bij haar te komen logeren en daar zijn we nu op dit moment. We hebben een erg leuke tijd hier in La Paz. De stad zelf is wederom niet erg mooi, maar het wordt omgeven door enorme bergen en sommige zijn wit van de sneeuw. Prachtig. Vooral omdat wij op de 20ste verdieping zitten en er ernorme ramen in haar woning aanwezig zijn. Zoals zij het zelf zegt: ´In La Paz is het altijd lente en elke avond kerst´. En dat is absoluut waar. Het weer is hier aangenaam (ook al zitten we op 4000 meter..) en ´s avonds al die lichtjes vanuit haar appartement...
De reis vanuit Santa Cruz naar La Paz werd ons helaas niet gemakkelijk gemaakt. Nadat we het hadden gezien in het hete Santa Cruz zijn we naar het busstation gegaan om buskaartjes te kopen naar La Paz. Dat is trouwens ook een hele ervaring..er zijn talloze busmaatschappijen en werkelijk iedereen komt op je afgerend om zijn of haar ticket aan je te verkopen. Om gek van te woden..
Toen we eindelijk een keuze hadden gemaakt en we naar de maatschappij toe liepen werd David ineens op z´n schouder getikt door een agent en hij wilde onze paspoorten zien. Iedereen weet dat de politie hier niet naar toeristen toekomt. Als dit wel het geval is, heb je te maken met ´fake police´,aldus onze reisgids. Daarom liepen we van de twee agenten weg en begonnen te lachen aangezien wij wel door hadden wat er gaande was. Zij waren in staat ons mee te nemen en te beroven, maar dat lieten we ons niet gebeuren. We besloten ons ticket een andere keer te kopen, aangezien we ons niet erg op ons gemak voelden. We liepen naar buiten en op dat moment kwamen er 4 agenten op ons afgerend, grepen ons vast en probeerden ons mee te slepen naar hun ´officina´. Echter, toen David zich probeerde te beschermen, sloeg hij per ongeluk een agent tegen de grond. En ja, dat maakte de zaak niet leuker. Door een luguber gangetje kwamen we aan in hun officina. De ramen waren beplakt met een soort van bakpapier, er was een slecht werkende computer en op overal op de muur stond ´Interpol´. Juist, wij waren opgepakt door de Internationale Politie, die normaal achter terroristen aan hoort te gaan. We waren eerst erg bang (vooral ik ja), omdat we ervan overtuigd waren dat ze ons zouden beroven en wie weet wat nog meer. Maar toen er na een half uur nog niks was gebeurd, werden we iets rustiger. Ze waren erg hardhandig en boos, maar stonden toe dat we iemand zouden bellen. Uiteindelijk is een bekende naar het officina gekomen, heeft alles vertaald en ons geholpen (het was inderdaad de echte Interpol). Ze waren ontzettend boos dat wij probeerden te vluchten en dat we dachten dat het geen echte politie was. Hoe moeten wij in godsnaam weten wat echt en wat nep is?? Uiteindelijk bleek dat we 8uur in de cel moesten zitten, vanwege ons gedrag. Je wil alleen echt niet naar de gevangenis hier in Bolivia en daarom hebben we ons uit de cel kunnen kopen (het blijft Zuid Amerika he). De hoofdofficier wilde 100 euro, wat ontzettend ontzettend veel is voor hier. Uiteindelijk mochten we voor 70 euro gaan en was er ineens niets meer aan de hand. Tuurlijk, hun maandsalaris in één dag, zo verdiend!!
Gelukkig kunnen we er nu heel hard om lachen. Vooral om het feit dat die man gevallen is. En het was al zo´n klein mannetje. Wat moet die zich hebben geschaamd. Iedereen vindt het een bizar verhaal en ze hadden ons nooit mogen aanspreken. Maar ja, wat doe je er aan.
Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat we gister met Yoni naar de film zijn geweest: ´La Chica de la Capa Roja´ , inderdaad Roodkapje (maar dan een iets ander verhaal...). We zaten in de VIP bioscoop, waar je twee aan twee zat in enorme, rode, zachte stoelen die konden bewegen!! (bijna plat!) En ook kon je er avondeten, tijdens de film. Fantastisch! En dan kost het bioscoopkaartje maar 3euro.....
We blijven nog één of twee dagen in La Paz en gaan dan door naar Isla del Sol (Titicacameer) om na nog een aantal dagen de grens over te steken met Peru! Veel zin in! Het laatste land al in zicht en dan 13 juni op naar Amsterdam! Time flies...
Liefs,
Lara
- comments
marleen Leuk dat je toch nog op je blog schrijft. Veel was me al bekend, maar toch interessant. Ik heb je foto's op facebook gezien, weer fantastisch! heel veel liefs
Hannah Lieve Laar! Jezus man... Ik heb echt met een brok in m'n keel en tranen in m'n ogen je verhaal gelezen. Wauw. Je beschrijft alles (de kleuren, geuren, gevoelens, uitzichten, omgevingen...) zo ongelovelijk FOKKING mooi...! f*** man. De manier waarop je de kleinste details van van je mee maakt en zie hier in dit blog beschrijft en waardeerd. WAUW. Een hele dikke knuffel en heel heel heel veel liefs!!!
Jos Meisie wat een verhalen zeg. Ach je moet maar zo denken voor 35 euro pp hebben jullie nu een prachtig verhaal om te (blijven) vertellen. Heerlijk wat jullie allemaal doen en zien.
Marjan en Hugo Hoi lieve Lara en David, wat een belevenissen en een prachtige verhalen. Lijkt me best eng om door de "politie"opgepakt te worden, maar gelukkig is het goed afgelopen. En dan nu alweer naar het laatste land "Peru". Fantastisch en blijven genieten. Dikke kus en tot het fam.weekend.