Profile
Blog
Photos
Videos
Om 23.50 uur stapten we in Hua Hin in de nachttrein. De hele wagon was in diepe rust en ook onze bedjes waren al opgemaakt. We konden er meteen induiken en tukken maar.
Om 7 uur kwamen we aan op het station van Surathani. Daar stond een grote touringcar iedereen (die helaas toch weer zo'n Thais-bus-pakket had geregeld....) op te pikken. Na van bus, naar minivan, weer in een andere minivan en wat wachten hier en daar te zijn gegaan, kwamen we aan bij ons hotel in Ao Nang.
Ao Nang is een toeristisch plaatsje in de provincie Krabi. Ons hotel lag een aantal kilometer buiten de stad en was echt een topplek. Mooie omgeving, maar 10 kamers, hele lieve mensen én een zwembad!
Krabi is echt een ontzettend mooi gebied. Rotsachtige formaties zowel aan land als in de zee zorgen voor waanzinnige uitzichten en een schitterende kustlijn.
Langs de kust en wat verder in land staan bordjes waarop staat "tsunami evacuation route" en "tsunami evacuation area". Deze bordjes herinneren je aan (en doen je beseffen dat) het natuurgeweld wat hier plaats heeft gevonden. Buiten de borden en de herinneren van de mensen is er niets wat aan de tsunami doet denken. Alles is weer opgebouwd en het leven is in volle gang. Nu we hier zo zijn, we die borden zien, de omgeving leren kennen, de mensen die er wonen hun leven zien leiden en de toeristen zien genieten van en in die prachtige zee komt er wat meer besef van de impact, chaos en machteloosheid van toen. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat zo'n paradijs in een paar tellen overspoeld en verwoest wordt. Dat maakt toch dat je met vlagen toch even anders naar de horizon kijkt als je lekker ligt te dobberen.
En dobberen hebben we gedaan. Genoten van de zee, maar ook zeker van het zwembad bij het hotel. De perfecte plek om een warme dag af te sluiten. De familie die het runt is oh zo aardig en 'mami' verwent de gasten van haar zoon met heerlijk Thais eten. Ze spreekt nauwelijks Engels, maar lacht veel en vraagt of we willen eten!
Met een scooter zijn we een paar keer op pad geweest om de omgeving te verkennen. Na het eerste half uur richting Krabi town hadden we al een lekke band. We hadden het zelf nog nauwelijks ontdekt of een Thaise jongen, ook op scooter, stopte al om ons te helpen. Of ik even bij hem achterop wilde plaatsnemen terwijl hij al gassend met één dun beentje Martijn en de scooter voor zich uit probeerde te duwen. WHAHAHA! Dat ging dus zo goed als .... niet! Hij met slingerende tassen aan zijn stuur, zijn wegglijdende slippertje op onze scooter. Ik bijna een kop groter en zeker wat kilo zwaarder bij hem achterop mijn/onze balans proberen te houden! En Martijn die een beetje bij steppend met zijn voet ook nog voor een beetje vaart probeerde te zorgen! Ik kwam niet meer bij en denk dat het goede slapstick is geweest!
Uiteindelijk gaf onze reddende engel het op, maar hij gaf wel aan dat er over 1 km een tankstation zou zijn. Na een klein stukje gelopen te hebben kwamen we bij een restaurantje langs de weg en we besloten daar eerst maar even wat te drinken. De eigenaresse zag ons natuurlijk al aankomen en wees naar de lekke band. Na wat gepraat met haar man en wat blikken naar ons, we zaten inmiddels al aan een drankje, zei ze tegen ons: "you give key, I take care". Ohw? Ok! En voor we het wisten ging ze er vandoor met onze little moped. Wij zaten wat te grinniken om de hele situatie en wat leuke scenario's te verzinnen en een beetje te handen-en-voeten-kletsen met haar man, toen ze na nog geen 15 minuten naast ons stond. Grote grijns, plastic tasje met de kapotte binnenband en de rekening (iets meer dan 3 euro..). Ready!! WAT??? Fan-tas-tisch! Met amper het besef dat we een lekke band hadden gehad, zaten we zonder stress of bezwete bovenlip alweer op de scooter richting Krabi. Op de terugweg hebben we een blik kerstchocolaatjes afgeleverd als bedankje. Want zonder deze lieve mensen had er wel meer gezweet dan alleen onze bovenlip!
Na 5 heerlijke dagen in Ao Nang hebben we onze reis vervolgd.
Wat zegt het spreekwoord ook alweer? 'Ouder en wijzer' of was het 'bruiner maar dommer'? 'Een ezel stoot zich geen 3 maal' of 'Martijn en Kim boeken gewoon voor de 3e maal zo'n 'Thais-bus-pakketje'?
..........
Op naar Langkawi!
- comments
Mme Jambon Met een grote glimlach jullie verslag weer aan het lezen. Moet je wat mee doen. Echt zeer vermakelijk krijg ook zin om erheen te gaan. Enjoy!
Ilse Whahaha ik zie het echt helemaal voor me op dat scootertje!! Weer n avontuur erbij :-) X
Carla van ardenne Wat een geweldig verhaal weer, heerlijk om te lezen, kom maar op met jullie volgende avontuur. We kijken ernaar uit. Liefs van ons
Corrie Catijn Wederom bedankt voor het fijne verslag. Zo genieten we toch weer mee. Hier is het leven in kerstsferen en onze omgeving bezig met het doen van kerstinkopen en het samenstellen van een goed kerstdiner. Buiten waait het stevig en lijkt meer herfst dan winter. 13* let it snow.....linkt het het overal. Groet, fijne feestdagen en een gezond 2016. Corrie
Arja Wat een verhaal en wat een leuke mensen ontmoeten jullie allemaal
Elisa Gelukkig lopen de spannende avonturen goed af, maar ik zou peentjes zweten en bang zijn voor ongelukken;-). Genieten, vertrouwen hebben en toch voorzichtig zijn: jullie kunnen dat! Liefs van ons.
Dries Dat gaat lekker zo met jullie. Wat een verhalen! En wij maar hier zitten in regenbuien (en geen sneeuw). Ga door met schrijven, want op deze manier reizen we met veel plezier met jullie mee. Fijne kerst!!
Marijke Hi Kim en Martijn heb jullie blog gevonden weer!! Wat een geweldige verhalen en wat een belevenissen echt in 1 woord geweldig .Wij genieten met jullie mee en leuk om over Hue Hin te lezen en dat dan ook nog dat de koning jarig is mazzelaars!! Wij gaan over een paar dagen Bali alweer verlaten maaar jullie hebben nog lang te gaan. Geniet er van wij reizen verder mee met jullie verhalen. En Kim blijven gillen bij al dat lekkere eten en denk dan aan mij. Liefs Marijke en Paul
Yvonne en Wesley Arrggg zo'n Thais-bus-pakketje smane met Lane kan ik me ook zo goed herinneren, werd er recalcitrant van. Fijn dat jullie ook zoweel positieve ervaringen hebben, dat vlakt die busritjes uit hihi
Yvonne 'Samen met Lena' bedoelde ik