Hola!

Hier ben ik weer na een tijdje...En heb weer een hoop meegemaakt!

Vorig weekend stond eindelijk de Inca Jungle Trek van 4 dagen naar Macchu Picchu op de planning. Ik ben die gaan doen met Elisa en haar zusje Barbara van 17 die net was aangekomen in Peru om haar zus op te zoeken. Samen hebben we een tour operator uitgezocht en geboekt. Afgelopen vrijdag zijn we dan vertrokken. De eerste dag was een mountainbike dag waar we 5 uur naar beneden zouden fietsen van 4300 m naar een klein dorpje Santa Maria in de jungle van Peru. Het is eigenlijk niet echt de Amazone, maar laten we zeggen pre-jungle.

De eerste dag verliep al niet echt lekker. Onze gids vertelde namelijk dat er een landslide is geweest en heeft de hele weg geblokkeerd. We konden dus niet verder fietsen. We hebben vervolgens het eerste stuk gefietst tot de landslide, daarna zouden we 40 minuten lopen voorbij de landslide en daar zouden we vervolgens worden opgepikt door een busje die ons naar Santa Maria zou brengen. Bleek echter dat die 40 min wandeling een 2 uur durende klim door de jungle in de regen en modder is geworden. En het was nog heel erg gevaarlijk ook. Er vielen allemaal rotsen naar beneden en we moesten ons de hele tijd aan bomen vasthouden zodat we niet 500 meter naar beneden zouden vallen. Dit was ons helemaal niet verteld. Die gidsen hebben ons gewoon die berg opgeduwd. Super onverantwoordelijk en aan het eind van de klim stond de politie en ambulance al klaar om ons op te vangen. En uiteraard stond er geen busje klaar...Wij helemaal doorweekt en onder de modder en dat al de eerste dag. Dit zou een ´relaxte´ fietsdag worden!

Uiteindelijk zijn we met 14 man in een busje van max 8 gepropt en zijn we naar onze bestemming gereden. De volgende dag zijn we 8 uur gaan lopen. De eerste 6 uur waren echt prachtig en super mooie natuur. Zijn over bergen heen geklommen, een stukje Inca trail gedaan en langs kliffen gelopen. Daarna kwamen we uitgeput aan bij onze lunch bestemming. Daar kreeg ik ineens een koortsaanval en hoewel we midden in de jungle waren met temperatuur 25 graden, had ik het mega koud en liep met een fleece trui. Daarnaast kon ik niet meer staan en was ik helemaal uitgeput. Uiteindelijk moest ik nog wel 2 uur verder lopen tot een plek waar natuurlijk hotsprings waren. Daar zouden we onze spieren laten ontspannen in de warme baden. Ik heb mezelf nog 2 uur lang voort kunnen slepen dat warme bad in, maar daarna sloeg het echt toe.

Eenmaal in het volgende dorp Santa Teresa werd ik heel erg ziek, kon niet meer lopen, was helemaal uitgeput, uitgedroogd, had hoge koorts en de wc was mijn grootste vriend :-S...Ik dacht dat ik dood ging. De hele nacht niet geslapen en de volgende dag kon ik dus niet meer verder. Ik kon echt niet nog een keer 6 uur lopen tot het volgende dorp Aguas Calientes. Dit was het laatste dorpje voor Macchu Picchu. In dezelfde nacht is Elisa ook heel ziek geworden en we hadden beiden dus besloten om niet meer verder te gaan, maar met een bus en trein naar Aguas Calientes te gaan. Gelukkig konden we die dag in het hostel blijven totdat we om 3 uur werden opgehaald door een busje die ons naar de trein bracht. De rest van de groep is gewoon verder gaan lopen. Eenmaal in Aguas Calientes aangekomen kropen we meteen weer in bed. De volgende dag wilden we namelijk echt naar Macchu Picchu. Dat was iets waar ik al zo lang naar uitkeek en ik baalde dus ook als een stekker dat ik niet goed was. Uiteindelijk heb ik mezelf die berg opgesleept om toch te gaan kijken, maar ik heb helaas echt niet genoten. Macchu Picchu is een plek waar je de energie moet oppakken, waar je lang doorheen moet lopen om fotos te maken maar ook om te genieten van al het moois om je heen. Ik heb daar niets van meegekregen, omdat ik zo`n buikpijn had dat ik niet meer recht kon lopen...Zo jammer!!!!

De trekking was dus een fiasco, zowel voor mij als voor Elisa! Echt heel jammer. Afgelopen maandag kwamen we laat terug van de trekking. Gelukkig ging het de volgende dag al wel beter, maar nog heel slap. Woensdag ben ik toch maar even voor de zekerheid naar een dokter geweest om me te laten checken op virussen, parasieten en al die ellende!!! Gelukkig was het een Duitse dokter die heel snel heeft gehandeld. Ze had meteen bloed afgenomen en bleek dat ik intermediate Typhoid Fever (Buiktyfus) had! AAAAAAAAAHHHH....Ik snapte er niks van, want ik was er notabene voor ingeent! Nu blijkt dit veel voor te komen hier en dat de vaccinatie deze vorm niet beschermd.

Uiteindelijk mocht ik niet meer weg uit het ziekenhuis en heb net 3 dagen aan het infuus gelegen. Buiktyfus is goed te behandelen, maar niet ongevaarlijk, dus ik ben blij dat de dokter mij in het ziekenhuis heeft gehouden voor een grondige behandeling. Ik was er op tijd bij, want ik bleek er slecht aan toe te zijn...Het kan best zijn dat ik er al een tijdje mee rond liep, want de incubatietijd van deze ziekte is tot 30 dagen en het is moeilijk te achterhalen waar ik het heb opgelopen. Gelukkig was het een heel net ziekenhuis en ben ik goed verzorgd. Mijn huisgenootjes zijn ook iedere dag langsgeweest en zelfs 2 Spaanse leraressen van Fairplay. Heel lief! Ik ben gister gelukkig weer ontslagen uit het ziekenhuis en moet nog een week aan de antibiotica. Daarbij had ik ook nog een ontstoken kies en beiden ogen ontstoken, dus krijg daar ook antibiotica voor.

Maar ik voel me een stuk beter en ben blij dat ik naar de dokter ben gegaan, hoewel ik ziekenhuizen, naalden en dokters haat...;-). Ik ben nog niet helemaal beter, maar heb weer energie en geen pijn meer!!! Heb ik dat ook weer meegemaakt! Pffff....Tja, in dit soort landen is het goed mogelijk om iets op te lopen, maar het is het toch waard om hier te zijn en deze arme landen te bezoeken. Anders kan je maar het beste thuis blijven denk ik maar...

Hoewel het niet echt een heel leuk verhaal is, wilde ik het toch met jullie delen. Ik leef nog!!!!

Muchos besos Kims