Hey!

Het werd weer eens tijd voor een flinke update. Veel te lang geleden alweer en er is weer zoveel gebeurd!

Hier in Melbourne gaat alles nog helemaal top. In huis is alles helemaal prima, leuke huisgenoten en ik begin mijn buurtje langzaam aan goed te kennen. En met de bios en cafeetjes om de hoek en 20 minuten van het centrum en uitgaan vandaan, vermaak ik me hier prima! Ook op mijn werk begin ik mijn draai goed te vinden. Er zijn een hoop nieuwe mensen na mij komen werken en die zijn eigenlijk allemaal heel gezellig. En het vegetarische eten en hoog alternatieve gehalte went ook al, Ik hoor er ondertussen ook helemaal bij met mijn converse en mijn op de knie gescheurde spijkerbroek (ik verdrietig dat ie stuk was, iedereen vond t helemaal tegek...).

Het is hier natuurlijk ook echt belachelijk warm geweest. Met mijn verjaardag hadden we er net een hittegolf opzitten. het was de laatse van 5 dagen waar het boven de 40, soms zelfs zo'n 43 graden was. Snachts koelde het ook niet meer af dan tot 30 graden met als resultaat dat ik met mijn armen en benen languit op bed met moeite sliep. De 'day of horror' met alle bosbranden was echt ziek en het was zelfs 46.6 graden. T deed pijn om naar buiten te gaan. De wind maakte mijn ogen en mond meteen droog en de zon brandde zo hard dat mijn huid het echt niet aan kon en ik mijn armband niet kon dragen omdat ie zo warm werd! Gelukkig regent het vandaag en is dat dan ook het einde van de extreme branden.

Met Kamil en Eefje heb ik de afgelopen maand ook een aantal uitstapjes gedaan nadat kamil zijn auto had gekocht. We zijn vogels gaan voeren, naar philip island gegaan om pinguins en mooie stranden te zien, langs mooie stranden gereden en naar de Yarra Valley gegaan (waar ons na de lunch toch wel aangeraden werd om maar terug naar de stad te gaan i.v.m. brandgevaar...) om lekker wijntjes te proeven. Jammer genoeg hebben Kamil en ik Eefje vanochtend uitgezwaaid op het vliegveld omdat ze nu weer verder gaat reizen. Mocht je het leuk vinden, foto's zitten in het mapje 'wat ik hier zoal uitvoer'.

Maar absoluut het hoogtepunt van de afgelopen maand was de roadtrip die ik met Wietske aan de Oostkust heb gemaakt. Zoals ik vorige keer als snel schreef zou ik haar gaan ontmoeten in Brisbane en vanuit daar naar Sydney rijden. T was echt zo leuk om haar weer te zien! Dus die avond lekker geborreld in de stad en na 5 maanden hadden we natuurlijk een hoop bij te praten. En na 2 dagen Brisbane konden we eindelijk echt op pad. We gingen onze wicked camper ophalen en toen we zagen welke van ons zou zijn, werden we nog blijer. Hij was met rose wolkjes en op de zijkant stond 'von Dutch' geschreven, op de achterkant 'nuken n de kuken' (gelukkig spreken er hier maar weinig nederlands..), kortom, hij was op ons lijf geschreven. Door zijn prachtige uiterlijk kreeg hij de naam Patrick von Dutch, vernoemd naar Patrick de zeester.

En ja, waar ik al bang voor was gebeurde en ik werd door wietske achter het stuur gedropt om de stad uit te rijden. Er komt een filmpje aan over hoe goed ik dat wel niet doe. T was echt een tank! Geen stuurbekrachtiging en ik zat echt vet hoog en hij was groot en het stuur lag op schoot, prachtig was het! En eindelijk waren we op weg. Die dag zijn we naar Byron Bay gereden. En ja, je raad het al, nadat we onze wijntjes hadden ingeslagen wilden we een camping zoeken en toen wilde die bus niet meer starten. En we stonden ook nog eens verkeerd geparkeerd! Wij in paniek, roadservice bellen, jumpkabels zoeken, en een plan bedenken om eventueel de politie om te kopen met knipperende ogen en de domme vrouw uithangen. En daar kwam na een uur een mannetje om ons te helpen. En die kreeg m natuurlijk binnen 2 seconde gestart... Sorry!! Wisten wij veel dat je het gaspedaal in moet drukken terwijl je de motor start, wederom ben ik gewend aan de auto van m'n ouders die het nou eenmaal altijd doet! Maar ondanks dat truukje heeft patrick ons nog een aantal keer flink in de steek gelaten en hebben we een aantal keer vastgestaan op een plek zonder bereik en aan het eind van een hobbelige onverharde weg waar we eigenlijk helemaal niet mochten rijden..

Maar ondanks dat was ie geweldig. Hij bracht ons overal naar toe en we hebben echt op de meest bizarre campings gestaan en de mooiste natuurparken bezocht. 4 van de 7 nachten stonden we op de meest verlaten campings waar we enkel een toilet hadden, al dan niet op 100 meter afstand. Maar ze waren echt geweldig! Savonds na 8 uur werd t natuurlijk veel te donker en wij hadden er niet aan gedacht dat het misschien handig was om voor een lampje te zorgen.. Dus daar zaten we, elke avond weer te hannessen met kaarsen in een pot of een glas en wat vervolgens nog steeds geen licht gaf. En omdat we elke keer te laat bedachten waar we wilde camperen zaten we elke keer weer in het donker te koken. Maar de meest prachtige maaltijden kwamen op tafel met allerlei groenten, garnalen, ricotta, toastjes, maiskolven etc.

Ook hebben we de meest uiteenlopende weersomstandigheden getrotseerd. Soms kwam het water echt met bakken uit de hemel vallen zodat we gedwongen in Patrick moesten zitten, dan stonden we weer in de stralende zon ons om te kleden in de koelste kleren die we hadden. Ook enorme wind maakte het ons soms onmmogelijk om te koken, en onweer hing vaak onhelspellend aan de horizon ons bang te maken. En dan niet te vergeten de mist. En Kim en Wietske dachten om half 7 nog wel even een camping te kunnen vinden die 100 kilometer verderop lag... Dus wij een berg op waar de mist ons begon in te sluiten en t werd langzaam donker en het regende met als resultaat dat we nog minder dat 2 meter zicht hadden, nog net geen 20 km/h reden, en er was ook nog het gevaar dat er watervallen over de weg heen kwamen i.v.m. de hevige regenval aan de oostkust! Niet zo slim dus... Ook belemmerde de mist ons de prachtige vergezichten in de blue mountains.

Wildlife ontbreekt natuurlijk ook nooit hier in Australie. Het eerste national park dat we inreden begon geweldig toen Wietske bijna met de bus over een slang reed! Ik gillen natuurlijk en toen we uitstapte lag er een minstens 2 meter lange slang op de weg. Hij was echt prachtig en bleef heel stil liggen. Verder op in het park waren en kangaroes en we werden die nacht ook bezocht door een buidelrat die onze pastasaus kwam opeten. De ochtend na de drama mistnacht op de berg (waar we uiteindelijk toch nog een camping vonden) werden we gewekt door heel veel vogels en zaten er ik weet niet hoeveel rainbowlorrekieten om onze bus heen die we konden voeren! Gelukkig hebben we bijna geen vieze insecten gezien, alleen wel heel veel muggenbulten.

En dan is er nog de prachtige natuur hier. Ik ben echt weer helemaal verliefd geworden op Australie. T is hier echt geweldig. Zo gigantische en dan ineens zijn er de mooiste watervallen, rotsen, planten, bloemen, rivieren of bossen. Echt onvoorstelbaar. Ik kan echt niet wachten om naar Perth te gaan en daar aan de westkust te beginnen. Ook de vrijheid die het reizen met een campervan met zich meebrengt is heerlijk. Wiets en ik deden echt waar we zin in hadden. We sloegen de meest onmogelijke wegen in om mooie natuur parken of campings te bekijken. En we konden overal lunchen of slapen, wanneer we maar wilden.

En dan natuurlijk nog een aantal hoogtepunten anecdotes van de roadtrip.

• U-ies maken met de bus. Dat was nogal moeilijk zonder stuurbekrachtiging. En de eerste keer dat wietske ging rijden moetsen we achteruit de weg op. Maar onze armen waren toen nog niet zo goed getrained zodat we meteen heel de weg blokkeerde. Mensen boos totdat ik uit het raam ging hangen en mijn excuses aanbood. Ach, die boze meneer vergaf het natuurlijk meteen, 2 meisjes in een roze bus mogen natuurlijk de weg blokkeren! Na een paar dagen konden we elke bocht aan met de bus zelfs de meest steile bochten waar we bang waren dat we weer terug naar achteren zouden zakken omdat de bus zo brak was..
  
• De eerste Kangaroe. Die was dood...
  
• De Ebor Falls, Wauw!! Ik was echt even ademloos, zo mooi, zo groot!
  
• Sterren kijken! Jeetje wat kan het hier donker en helder zijn. T was echt adembenemend mooi, zo ongelooflijk veel sterren. En er dan 3 uur naar kijken met een doosje wijn erbij en dan er maar op los filosoferen (hoe heten alle planeten ook weer? Wat zou een zwart gat nou precies zijn? Ik snap er echt niks van dat er geen einde aan het helal zit!) Heerlijk!
• Onze laatste camping was zo uitgestorven, afgelegen, donker dat we niet alleen naar het toilet durfden te lopen. Dus dan maar samen en met de pot met het kaarstje. En toen we weer terug wilde lopen waren we de bus kwijt! En het was zo donker, we konden echt geen hand voor ogen zien. Gelukkig was de camping niet zo heel groot en vonden we na een paar minuten met knikkende knietjes patrick weer terug.
• Sydney in met de bus! Maar met gps Kim-Kim en Wiets de chauffeur ging dat echt fantastich en zijn we heel dapper dwars door het centrum gegaan om wicked campers te zoeken.
• Wietske. Echt een fantastisch reismaatje. xx
• Alle foto's. Voor een kleine selectie, zie het laatse fotoalbum.

En hoe gaat het daar in Nederland? Ik word altijd heel blij van mailtjes van jullie!! Dus laat maar weten waar jullie alleaal mee bezig zijn.

Smakkerd voor jullie allemaal
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Kim