hee mensen, aangezien het alweer even geleden is hier dan maar weer een verhaaltje, deze keer uit Bangkok. Stond eigenlijk niet helemaal op de planning maar door mijn voet heb ik mijn planning wat aangepast! de laatste keer dat ik iets erop heb gezet was volgens mij op mijn laatste dag in Nha Trang. Zoals ik al had gezegd zouden we eigenlijk de nachttrein naar Saigon pakken die avond. helaas ging naarmate de avond vorderde mijn voet steeds meer pijn doen en ik kon rond een uur of 7 echt niet meer lopen. we hebben toen dus besloten om de trein niet te nemen maar nog een dag te wachten. ik heb toen de hele avond en volgende dag met mijn voet omhoog gelegen (mijn verpleegster nick verzorgde het ontbijt en ververste steeds mijn bedpan, oke alleen het eerste dan :p) en de volgende avond hebben we de trein gepakt naar saigon, gelukkig had ik nu wel een sleeper zodat ik mijn voet omhoog kon leggen.

de reis ging verder prima, en eenmaal in saigon aangekomen (6 uur in de ochtend) hebben we ingechecked en zijn we maar weer gaan slapen. vervolgens heb ik het duurste en beste ziekenhuis uit de lonely planet uitgekozen (lang leve de verzekering) aangezien ik nu graag een iets professioneler iemand ernaar wilde laten kijken...daar aangekomen zat er toevallig een nederlandse receptioniste wat het hele verhaal uitleggen ed een stuk makkelijker maakte. die stuurde me door naar de voetspecialist (ben de officiele naam ff kwijt:p) en na een x-ray en toch wat zenuwachtige momenten bleek hij niet gebroken te zijn. wel raadde hij me aan om de eerste 10 dagen in het gips te gaan. dus zo gezegd zo gedaan, en het hielp zeker! weliswaar loop je lekker in de kijk, en iedere lokale (of buitelander) kijkt je aan met een blik van ; daar heb je weer zo'n westerse randdebiel die niet kan motorrijden... erg frustrerend aangezien ik dat juist heel erg goed kan! maargoed, met mijn gips en mijn opa wandelstok kon ik in ieder geval weer lopen wat erg fijn was. nog steeds wel beperkt want na veel lopen voelde ik mijn enkel weer dikker worden. maargoed tot zover mijn klaagzang want eigenlijk vermaak ik me nog steeds super goed hier hoor!!

Saigon dus, we hebben ook hier een dag motorbikes gehuurd (automaat deze keer vanwege omstandigheden). dit was best grappig aangezien nick de zijne de vorige dag al had gehuurd en ik niet wist voor hoeveel had ik in eerste instantie ja gezegd voor 8 dollar per dag. dus toen ging ik naar het hotel om mijn paspoort te halen (borg) en vroeg toen aan nick wat hij had betaald, dit was dus 7 dollar. Toen ik terug kwam wilde ik dus niet meer als 7 dollar betalen maar dat wilden ze niet. dus toen liep ik weg en het meisje die ze hadden gebeld (was haar eigen scooter die ze dan verhuurde om wat bij te verdienen) kwam achter me aan en nam me mee de hoek om naar een ander bedrijf waar ik exact dezelfde scooter wel voor 7 dollar kreeg.

toen zijn we een beetje rondgereden, naar een kerk geweest, dit was wel grappig aangezien deze katholieke kerk een mix was van aziatische en westerse bouwstijlen. verder hebben we nog iets bezocht maar dat weet ik niet meer.... s' avonds ergens op een streetcorner wat gegeten en daarna een bar opgezocht die de nederlandse receptioniste (ziekenhuis) me aan had geraden, met live muziek en korting op de mojito's! helaas bleek dat toen wij daar om 11 uur kwamen het alweer bijna afgelopen was aangezien het maar tot twaalf uur duurde... en het bleek zo'n echte expads kroeg te zijn waar alle buitelanders kwamen die in saigon werkten! (dit kwam ook in de prijzen terug) dus rond 12u zijn we maar weer naar huis gegaan. in totaal ben ik 5 dagen in Saigon geweest, heel erg veel boeiends heb ik helaas niet gedaan...bewust geprobeerd mijn voet veel rust te geven en beetje in de buurt van het hotel rondgelopen. mijn visum voor cambodja proberen te regelen, dit heb ik uiteindelijk aan de grens gehaald. een boek gekocht en beetje rondgekeken. wel drie avonden wezen stappen 2 met nick en een toen nick al weg was, daar redelijk wat mensen tegengekomen wat altijd erg handig is, ken nu al iemand in singapore die me daar wat kan laten zien en heb het emailadres van iemand die misschien dan in dubai is (kon m alleen niet vinden op facebook dus moet m nog ff gewoon mailen. en natuurlijk twee gasten uit eindhoven tegengekomen haha...!

Zoals jullie net misschien al hadden begrepen hebben nick en ik besloten dat onze wegen zullen gaan scheiden, samen reizen heeft niet echt zin meer nu, aangezien het orginele plan van veel off track en trekkingtochten en lopen ed voor mij nu niet meer opgaat. en ik heb geen zin op hem te wachten en andersom heeft ook weinig zin. het leek ons beter om gewoon allebei ons eigen ding te gaan doen. in phon pehn (hoofdstad van cambodja zien we elkaar nog een dag en daarna pas in nederland weer waarschijnlijk.) dus ik ben nog iets langer in Saigon gebleven en nick is via de mekong delta naar cambodja gereisd.

na vijf dagen dus vroeg in de ochtend (6u ofzo) de bus gepakt naar Phon Pehn (spreek uit fong pen) dit was ongeveer 6 uur rijden. m'n boek dus al half uit haha. maargoed. in de bus Toby (Tobias) ontmoet. en daarmee samen een hotel gezocht en s'middags een beetje rondgelopen daar. na s' avonds een biertje gepakt te hebben en een film gekeken beneden in het hostel gaan slapen. volgende ochtend om 10 uur (was helaas om 7 uur al wakker) zijn we naar de shooting range gegaan. en dat is inderdaad zoals het klinkt, we hebben twee guns gedeeld, een AK47 en een shotgun geschoten. foto's komen later! we kregen nog de vraag of we misschien de drang voelde om een kip neer te schieten voor 15 dollar maar dat hebben we maar niet gedaan haha! daarna heeft onze tuk tuk ons afgezet bij de russian market, heet zo omdat hier schijnbaar vroeger allemaal russen stonden. nu stonden er allemaal cambodianen (als je dat zo zegt..) die ons allemaal aanspraken om ons iets te verkopen. daar drie kwartier ofzo rondgelopen en toen de tuk tuk terug gepakt naar het hostel. toen vertelde mijn voet mij op zijn eigen kloppende manier dat het tijd was hem weer even omhoog te leggen. dus even mijn kamer omgeboekt omdat nick die avond aan zou komen en ff op bed gaan liggen. toen ik wakker werd was het kwart voor 7..... en eenmaal beneden aangekomen was toby hetzelfde overkomen haha. en aangezien nick om 5 uur aan zou komen was ik precies op tijd want kwart over 7 kwam hij ongeveer binnen. (tel altijd een paar uur bij de aankomsttijd op in azie). toen met z'n drieen wat gegeten, Toby en ik hadden een pizza besteld, die was namelijk redelijk goedkoop, deze was ongeveer van het formaat waarvan je bij de supermarkt er 4 in zo'n vierkant pakje kunt kopen. dus daarna een volgende restaurant gevonden. (hier stonden onder andere ox testikels op het menu) maar ik vond het te duur, toby heeft toen een of ander vlees besteld wat ongeveer het zelfde kauwde als een kauwgom, alleen dan met beefsmaak.....

s'avonds in een bar tegenover het hostel wat bier gedronken en pool gespeeld. daar wat relaxte mensen leren kennen waar we een paar biertjes mee hebben gedronken. de volgende dag zijn nick en ik naar het tuol sleng museum en de killing fields geweest. twee plekken waar ongekende gruwelijkheden zich nog geen 25 jaar geleden hebben afgespeeld. mensen werden in het museum onder verschrikkelijke omstandigheden gevangen gehouden en gemarteld. deze gevangenen waren vaak willekeurig en vrouwen en kinderen waren geen uitzondering. de gevangenis was nog redelijk authentiek en er waren kamers met verhalen van lokalen en foto's van slachtoffers. kasten vol met menselijke schedels. een aantal uitgestalde schedels waar je precies het gat kon zien waardoor ze doodgeschoten waren en schilderijen van hoe de martelwerktuigen werkten..... erg indrukwekkend. over het algemeen werden de gevangenen na deze gevangenis uiteindelijk naar de killingfieds gebracht voor executie. in de top tijd werden op de killingfields gemiddeld 300!!! personen per dag geexicuteerd!!! echt ongelofelijk, waar in nederland naast de paden staat "niet op het gras lopen" stonden hier naast de paden gewoon bordjes met "please don't walk on the mass grave" ongelofelijk. s'avonds weer naar dezelfde bar geweest, paar biertjes gedronken en wat pool gespeeld. 1 uur ofzo zijn we toen gaan slapen, aangezien mijn bus naar Bangkok om 7 uur vertrok de volgende ochtend (ja ik had het nog zwaar maar het was te doen) schrok alleen heel even toen de hotelmanager op de deur klopte en zei dat ik over een kwartier moest gaan (het was kwart over 6) maar na korte discussie bleek ik gelukkig toch gelijk te hebben en had ik nog 3 kwartier :D!

al met al heeft cambodja toch wel een indruk op me achtergelaten, op het eerste oog leek het veel op vietnam. maar het is toch wel een stuk viezer, en zoveel meer zwerfkinderen die komen schooien om geld of wat dan ook, en na die dat museum en de killingfields realiseer je je hoe kort geleden dat land nog zulke verschrikkelijke dingen mee heeft gemaakt. de revolutionairen hebben gewoon letterlijk zo ongeveer IEDEREEN in phon Pehn in de gevangenis gegooid of vermoord (meeste vermoord) puur en alleen omdat ze in de stad woonden..... daarom waren ze de vijand! ze hebben in iedergeval zeker hitler overtroffen hier!! ondanks dit alles viel me wel op dat het duurder was dan in vietnam wat dan in mijn ogen toch weer een tegenstelling is met de conclusie dat het land zo arm is. maargoed, ik ben er ook te kort geweest denk ik om een fatsoenlijk oordeel te kunnen vellen over cambodja! misschien dat nick me hier straks meer over kan vertellen aangezien hij samen met Toby verder is gereisd richting siem riep.

ik heb daarintegen de volgende ochtend de bus gepakt naar Bangkok! 10 uur zou het duren in de VIP bus voor maar liefst 29 dollar. 12 uur later kwam ik dus aan in Bangkok haha! maar het was een prima reis. bij de grens word je natuurlijk heeeel vriendelijk geholpen door allerlei lokals... je tas is al uit de bus verdwenen voor je er zelf uit bent... die is de grens al over. en een vriendelijke man liep met me mee, vertelde me dat de anderen die in het minibusje naar bangkok gingen al stonden te wachten en dat hij even een " quick stamp" voor mij zou regelen, ik was een beetje huiverig om mijn paspoort af te geven maargoed, als ik vlak bij blijf staan dan komt dat wel goed, dus moment dat ik hem af wilde geven (ik had het kunnen weten) werd me meegedeeld dat ik hem wel ff 200 baht moest betalen voor die quick stamp. dat ging dus niet gebeuren en nadat ze 5 minuten lang mij met twee man probeerden te overtuigen dat ik toch echt een quick stamp wilde en dat de anderen stonden te wachten begrepen ze dat dat me niet interesseerde en ik niet ging betalen en lieten ze me met rust en kon ik rustig in de rij gaan staan. eenmaal de grens over lagen onze tassen klaar en laadde een vriendelijk lokale hem voor mij in het busje waarna hij me meededeelde dat hij geld van me kreeg omdat hij voor mijn tas had gezorgd! nadat ik hem kort had meedegedeeld dat ik dat met alle liefde zelf had gedaan ben ik in mijn busje gestapt (ze stonden inderdaad wel te wachten haha) en zijn we doorgereden naar bangkok.

Nu vragen jullie je misschien af, waarom bangkok? drie redenen, de ziekenhuizen zijn hier schijnbaar heel erg goed en aangezien morgen (de 15e) mijn gips eraf mag wil ik toch graag dat iemand met een beetje verstand even naar mijn enkel kijkt en mij leert hoe ik hem in moet tapen (ik kan niet wachten tot ik weer een fatsoenlijke douche kan nemen :D). ten tweede omdat bangkok erg centraal ligt en vluchten vanaf hier overal naartoe heel goedkoop zijn! kan nu dus mijn volgende bestemming heel goedkoop bereiken.tenslotte komt vandaag hier jayson ook aan in Bangkok. Jayson heb ik vorig jaar op malta ontmoet en kon ik toen erg goed mee opschieten. hij komt eigenlijk uit londen maar is nu al 9 maanden ofzo rond aan het reizen in azie. (kan me misschien wat tips geven) en is wel lache weer ff bij te kletsen.

maargoed, eenmaal aangekomen in Bangkok mijn holy bible (nieuwe bijnaam van de lonely planet) erbij gepakt en beetje rondgelopen. toen ik even ergens mijn veter stond te strikken zwaaide er ineens een folder voor mijn gezicht en ergens vanuit mijn ooghoek zag ik een lief oud vrouwtje staan.... toen ik haar vriendelijk bedankte (zonder haar echt aan te kijken) hoorde ik een hele zware mannenstem zeggen "for you" ik was even heeeel erg in de war en toen ik me omdraaide had hij/zij zich ookal omgedraaid maar ik keek toch echt op de rug van een oud vrouwtje..... vreemde ervaring! daarna een internetcafe gevonden en toen had jayson ondertussen gemaild waar hij zou slapen, daar was ik vlak bij dus daar ook maar een kamer geboekt voor 200 baht (+-6 dollar).

goed nu vind ik het wel weer mooi geweest! respect als jullie het allemaal hebben volgehouden haha! en tot het volgende verhaal (waarschijnlijk word het maleisie hierna.... DUIKEN)

Kees