Profile
Blog
Photos
Videos
Sabaidee! (hallo in Laos)
Hoe is het daar? Al iets minder frisjes? Lekker carnaval gevierd? Hier gaat alles nog steeds goed. We zijn inmiddels in Laos, maar vertrekken over twee dagen alweer naar Vietnam. We hebben weer een hele lap tekst voor jullie trouwe fans, dus ga er even goed voor zitten.
Chiang Rai
Vanuit Chiang Mai zijn we op 24 februari op de bonnefooi naar het busstation gegaan voor een bus richting Chiang Rai. Beste idee van de maand! Er ging er een binnen vijf minuten, we moesten snel beslissen en sprongen in de luxste bus die we ooit hadden gezien. Toen we in de grote leren stoelen lagen, grapte we nog over wanneer de stewardess langs zou komen voor de drankjes. En ja hoor.. daar kwam ze met water en zoete broodjes. Na een heerlijke reis van 4uur kwamen we volledig uitgerust aan in Chiang Rai.
De volgende dag worden we wakker met knetter harde spierpijn in de benen! Nog steeds van die heldhaftige trekking! Als oma'tjes strompelen we door de stad op zoek naar Tijgerbalsem. Onderweg vinden we een Nederlands restaurant, wat een geluk! Onze dag kan niet meer stuk! We nemen het donkerste bruine brood met kaas. We maken er maar meteen een uitgebreide brunch van. We vragen Sjonnie uit de Jordaan nog om wat tips en hij raadt ons de witte tempel aan. Het is een vrij nieuwe en moderne tempel net buiten de stad. Het doet ons denken aan Gaudi. Alles wit en met stukjes spiegel gedecoreerd. We moeten ons wel weer extra aankleden, maar tegenwoordig zijn we op alles voorbereid.
We besluiten dat we nog wat meer van het noorden willen zien. Voor de volgende dag (26 feb) boeken we een dagexcursie. Om 9uur worden we opgehaald door Bee, onze privechauffeur. Via een lange weg door de bergen komen we aan in een klein thee-dorpje. Een schattig vrouwtje laat ons allerlei soorten thee proeven uit eiderdopjes. We drinken Ulong, Jasmijn, Groene en Rijstthee. Die laatste hebben we netjes na 1 slok te hebben geproefd, laten staan. Tip voor thuis: vang wat rijst kookvocht op en bied het uw gasten aan. Daarna bezoeken we de daadwerkelijke theeplantages. Prachtige groene velden! Volgende stop is de Monkey Cave. Bij aankomst zitten ze al op onze auto; de brutale apen! Na al die thee hebben we trek gekregen en nemen we een crepe. De apen zijn jaloers en we worden achterna gezeten. Gelukkig hebben we Bee bij ons, stoere jongen. We vluchten snel de auto in en gaan verder naar grensdorpje: Mae Sai. We bezoeken de jade fabriek (groene edelsteen uit de regio). Hier worden buddha beeldjes, olifantjes en andere sieraden gemaakt. Hierna lopen we over de markt, je kunt doorlopen tot in Myanmar (Burma), maar in verband met ons visum is dat niet zo slim, dus wij blijven lekker in Thailand. Volgende stop is de Golden Triangle. Dit is een drielanden punt; je kunt uitkijken over Myanmar, Laos en Thailand en bij mooi weer kun je China ook nog zien. Hier hebben we helaas geen foto's van, want door een klein voorbereidingsfoutje zijn allebei onze camera's leeg.. Op de terugweg pakken we het opium museum nog even mee.
's Avonds gaan we eten op ons lievelingspleintje met livemuziek op de avondmarkt. Je kunt je eten halen bij 1 van de kraampjes rond het plein en we hebben ze in een paar dagen bijna allemaal geprobeerd. Voor 2euro (samen) smikkelen we wat af! Eten is ook meteen het enige wat we op deze markt kunnen doen, want de kleertjes hier zijn voor barbies. De verkoopsters zijn niet erg beleefd en verbieden ons om kleren te passen. Ze zegt zelfs tegen Maartje; "You too big".
Dit is onze laatste stad in Thailand, hierna willen we naar Laos. De vraag alleen is nog even, hoe?! De meest gebruikte route is over de Mekong Rivier. De Mekong is de langste rivier van Azie en de belangrijkste bron van inkomsten voor de vele dorpjes die er langs liggen. Er gaan twee soorten boten; de slowboat of de speedboat. Over die laatste horen we enge verhalen. Ondanks dat deze er 'slechts' 7uur over doet, gebeuren er vaak ongelukken mee en moet je onderweg een helm op, zwemvesten aan en oordoppen in tegen het geluid van de motor. De slowboat doet er twee dagen over (met een overnachting op land), maar klinkt een stuk relaxter en veiliger dus we boeken deze voor dinsdag. Voor dat je aan boord mag, moet je een exit stempel van Thailand hebben en een visum voor Laos. Daarom besluiten we al op maandag naar de grensplaats Chiang Khong te gaan met een local bus.
Chiang Khong en slowboat
De local bussen zijn gebouwd voor -zoals de naam al doet vermoeden- locals. Dat betekend dus smalle korte bankjes, bagage op het dak en gelukkig uitgerust met ARKO (alle ramen kunnen open), wat een luxe! Wij pasten nog wel aardig samen op zo'n bankje, maar de doorsnee Europese jongen had hier toch wat moeite mee. In de middag komen we aan in het mini dorpje en beginnen we snel met het inslaan van het overlevingspakket. We hebben gehoord dat ook de slowboat niet bepaald een rivercruise is en dat als je pech hebt je ook geen zitplaats hebt. Daarom kopen we onze eigen kussentjes en voldoende voedsel. We gaan vroeg naar bed, zodat we ons morgen niet kunnen verslapen en als eerste bij de pier kunnen zijn.
Dinsdag 1 maart, 07.30 uur. Het douane kantoor gaat pas om 08.00 uur open, maar je weet maar nooit. Het vooruitzicht van twee dagen op de houten bodem van de slowboat zitten, maakt ons erg strijdlustig! En inderdaad; we zijn de eerste. Dit gaat goed. We liggen lekker op schema. Met de Thaise exit stempel in het paspoort en de kussens onder de arm, varen we naar overkant. Bij het immigratiekantoor van Laos zijn we derde in de rij. Toch nog een plek in de top 3. Hier ontmoeten we Ben (Australier, 60jaar). We gaan samen met hem op zoek naar een betrouwbaar ticketkantoor voor de boot. De focus ligt op een model met stoelen. Alles lijkt goed te gaan en we zitten uiteindelijk om 10uur al op de boot (op een stoel!). Helaas moeten we wachten op de laatste passagiers die de top 100 niet gehaald hadden (LOSERS). Het is ongelovelijk, maar de mensen blijven binnen druppelen.. en inderdaad ineens zijn de stoelen op! De verhalen blijken toch waar; hun plek is op de grond. Ookal hebben ze evenveel betaald als wij. De reis valt reuze mee, voor de mensen met stoelen in ieder geval. Om 17.30 uur komen we aan in Pak Beng. Na het eten drinken we nog een biertje met Ben, want we weten immers dat ook hij een vroege vogel is. Wij zeggen altijd maar zo: naast voorbereiding is netwerken ook van groot belang. We spreken met Ben af dat de eerste op de boot een plekje vrijhoud.
Die nacht zien we iets wonderbaarlijks; het regent! Wat is dit?! Het blijft maar regenen en we hopen dat de boot wel gewoon gaat. Om 9.00uur zou de boot vertrekken en vanaf 8.30 uur mocht je er op. Voor de zekerheid waren wij er om 8.00uur, maar Ome Ben zat al vanaf 7.00uur op ons te wachten op de eerste rij. De beste plekken van de boot! We hadden verwacht dat alle laatkomers van gisteren, vandaag extra vroeg zouden komen om dit keer wel een stoel te bemachtingen.. Maar nee hoor.. dezelfde losers zaten vandaag weerrr op de grond. We ontdekken dat je thee kan kopen aan boord. Rond 10uur nemen we lekker een bakje, de koekjes hadden we zelf al bij ons. We zitten er prinsheerlijk bij, wat een cruise! De tijd vliegt voorbij. Rond 17.30uur komen we aan in Luang Prabang. We klauteren weer via de steile rotsen omhoog (best lastig met een tas voor EN achterop) en zoeken snel een guesthouse.
Luang Prabang
De Franse Koloniale tijd heeft hier zijn sporen achtergelaten. Dat merken wij vooral aan de croissantjes en de stokbroodjes. We verheugen ons nu al op het ontbijt van morgen. Maar eerst kipjes pinnen, de Kip is de munteenheid in Laos. Echt absurde getallen, we hebben al snel een heel pak biljetten (munten hebben ze niet) in onze portemonnee. Het grootste biljet is 50.000kip, maar dit is maar 4,60 euro. Per dag mag je maximaal 1miljoen kip pinnen (93euro) en dat krijg je dan dus in 50duizendjes. Dit is een goede reden om op de nightmarket op zoek te gaan naar nieuwe reuze portemonnee's. We eten ook op de markt, in buffetvorm. Voor een euro mag je je bordje volscheppen.
De volgende dag (3 maart) bezoeken we na een Frans ontbijtje het Royal Palace Museum. Hier heeft koninklijke familie gewoond en je kunt er hun bezittingen bezichtigen. 's Avonds trakteren we onszelf op een luxe etentje en nemen we er zelfs een wijntje bij! We nemen de typische Lao bbq. Er wordt een tegel uit de tafel gehaald waar de bbq ingezet wordt. We eten ook waterbuffel, heel lekker, net zoiets als biefstuk. We willen eigenlijk nog wat drinken, maar in Laos geldt een avondklok. Dat betekent dat iedereen om 00.00uur binnen moet zijn en alles dus om 23.30uur sluit.
Op vrijdag gaan we naar de Kouang Si Watervallen. Na een hobbelig tuk-tuk ritje komen we aan in het National Park. In het park zit ook een opvang voor mishandelde Asia Beren. Ze hebben een groot speelterein en het is grappig om te zien. Daarna komen we dan bij het onderste gedeelte van de waterval. Het is adembenemend, zo mooi! Het water is turquoise/mintgroen. Je kunt er ook zwemmen en via lianen het water in slingeren. In het water leven wilde Dr. Fishes, ze knabbelen aan je been en Maartje slaakt een paar gilletjes. We lopen via de paden omhoog, veel locals zijn hier aan het picknicken (voor hen is het dan ook gratis, buitenlanders moeten 2eu betalen). Bovenin maken we nog wat foto's bij de grootste waterval en dan gaan we weer terug naar de stad. Van twee Engelsen in onze tuk-tuk horen we dat je met zonsondergang op de tempelberg Phu Si moet zijn. Na een klim van 300 treden, inmiddels een eitje voor ons, bereiken we de top. Het uitzicht is inderdaad prachtig, over de stad en de Mekong River.
In de avond gaan we nog een cocktail drinken en komen we weer veel bekenden tegen, van de slowboot en de watervallen. Het is heel gezellig, zo zitten we ineens met zijn twaalven aan tafel. Als deze tent dichtgaat nemen 4 Engelse jongens ons mee naar een geheime bar die tot wel 1 uur open is! woehoe!
Na een paar uur slaap staan we om 5.45uur op om naar de progressie van de monikken te gaan kijken. Elke ochtend lopen de monikken een ronde door Luang Prabang met lege bakken en krijgen ze voedsel van de lokale bevolking. Het is een mooie rustige stoet met oranje gewaden. Daarna kruipen we terug ons bed in, om er om 11uur weer uit te komen voor onze geheime activiteit. We moeten het nu al zo lang zonder strand doen en het is hier zo heet, we hebben iets briljants gevonden; een bar met zwembad! De enige in de wijde omtrek. Het is niet veel bijzonders, maar we hebben er een fijne dag. We hebben het er niet over met andere reizigers want die vinden het maar raar. We hadden het ook wel verdiend, want morgen moeten we de bus weer in.
Vang Vieng
Op zondag 6 maart worden we vroeg opgehaald voor de bus naar Vang Vieng. Het is een lange tocht door de bergen, waarbij de buschauffeur bij elke bocht toeterd om voor tegenliggers aan te geven dat we er aan komen. We zien onderweg ook een paar auto's in de kreukels. Een slaapje zit er niet in, want je zit bij elke hobbel met je hoofd tegen het plafond. Sabine de slaapkoningin is het wel een paar keer gelukt, maar hupte dan al snel bij Maart op schoot. Godzijdank komen we aan als het nog licht is. We horen later een verhaal van een bus die na ons vertrok en 3 keer stil kwam te staan, waardoor deze pas om middernacht aan kwam. In de bergen is geen straatverlichting dus moesten een aantal passagiers met zaklampen uit de voorruit bijschijnen. Gelukkig is dit ons bespaard gebleven!
Vang Vieng is een echte backpackers plaats waar alles gericht is op het zogenaamde; tuben. Je kunt in het stadje een grote rubber band huren, dan word je stroomopwaarts gebracht, daar klim je in je band en dobber je langzaam terug naar het stadje. Onderweg kom je talloze barretjes tegen waar je een drankje of een dansje kunt doen. Verder is er hier ook niks te beleven. Alle restaurants zijn ingericht met loungeplekken, veel kussens en lage tafeltjes en je kunt overal tv kijken. Uitzendingen van Friends en Family Guy worden eindeloos herhaald.
De volgende dag gaan we in het begin van de middag op pad voor onze tube-outfits. Die bestaat uit een hemdje met tubing logo en een waterdicht tasje voor je geld. We zijn dus weer goed voorbereid, het feest kan beginnen! Het was super leuk en we kwamen weer bekenden tegen waarmee we de rivier afgedobberd zijn. Er zijn ook heel veel kayakers die de tubers natspatten met hun peddel. Het wordt later en kouder nu de zon achter de bergen is dus we stoppen ermee. Morgen eerder beginnen. In de avond begint het te regenen! In Thailland hebben we geen drupje gezien en hier nu al voor de tweede keer een flinke plensbui, wat een raar land!
De volgende dag blijft het helaas bewolkt dus gaan we op zoek naar iets anders. We lopen naar de Tham Jang grot, de bekendste grot van de regio waar tijdens de oorlog veel mensen ondergedoken zaten. De andere toeristen zitten waarschijnlijk toch weer in hun tube, want we zijn de enige niet-Lao. We worden aangegaapt en er worden zelfs foto's van ons gemaakt!
Op woensdag is het gelukkig weer mooi weer, we schieten in onze tubing kostuums en durven nu zelfs de camera mee te nemen in het waterdichte hoesje van Anouk. We gaan vroeg weg, zodat we het hele parcours kunnen afleggen. We beginnen nu bij bar 0, waarschijnlijk begint het volgend jaar bij -10 want het groeit hier met de dag. Alle bars hebben grote vlonders waar je op kunt zonnen en buckets drinken. Verder hangen overal weer lianen en glijbanen die je in de Nam Song Rivier zwiepen. Omdat het droogseizoen is, staat het water eigenlijk te laag en is dit best gevaarlijk. Vooral doordat er ook de nodige alcohol in het spel is gebeuren hier veel ongelukken. Driekwart van de mensen loopt 's avonds dan ook met verbandjes of pleisters. Jullie begrijpen, niks voor ons, wij kijken liever toe. We dobberen verder. Onderweg word je naar de zijkant getrokken voor free shots. Bij de meeste plekken waar je iets gaat drinken krijg je stoffen bandjes of verf tatoos (zie foto's). Het is een super leuke dag als afsluiting van Vang Vieng.
Af en toe slapen we door de hitte nog wat onrustig. Zo heeft Sabine, Maartje vannacht aangevallen, omdat ze dacht dat ze een inbreker was! We weten nu allebei dat inbrekers geen kans maken.
Vientiane
Op donderdag 10 maart vertrekken met een korte busreis van 4uur. Gelukkig was deze veel minder bergachtig, maar Maartje was wat angstig dat ze net zo wagenziek zou worden als de vorige keer. Daarom had ze nu zichzelf lekker verdoofd met anti-wagenziekte pillen. Ze heeft nog nooit zo blij in een bus gezeten..Bij aankomst pakken we een nieuw record backpack-lopen. Alle guesthouses zijn hier vol of mega duur. We lopen een uur en vallen bijna om van de hitte. Dan ineens vinden we er toch 1 voor een redelijke prijs (7,50 euro samen per nacht). De muren van de kamer zijn lekker fris limegroen, als je te lang binnen blijft komen ze ietwat op je af. In de middag verkennen we de stad een beetje. Hoewel het de hoofdstad is, is het maar een kleine stad. Het is niet te vergelijken met Bangkok. Laos is sowieso veel armer dan Thailand. De mensen zijn hier wel heel vriendelijk en behulpzaam.
Vrijdag gaan we naar de Golden Stulpa; Pha That Luang. Het nationale monument van Laos en symbool voor het boedhisme. De tempel staat ook afgebeeld op de bankbiljetten. Het is heel mooi. Een super grote stolp, helemaal omhuld met bladgoud. Hieromheen staan nog een aantal tempels. 's Middags lopen we nog langs wat kleinere tempels en spreken een jonge monnik van 26 jaar. Het is onvoorstelbaar dat deze jongen al vanaf zijn 14e monnik is. Hij verteld over wat hij wel en niet mag. Hij kent Nederland van het voetbal, maar hij mag nu helaas geen sport meer beoefenen of tv kijken, dat vindt hij wel jammer.
's Avonds willen we uitgaan. We horen over The Future, net iets buiten de stad. Natuurlijk gaat ook deze om 1uur dicht dus je moet er op tijd zijn. Als we binnenkomen weten we niet wat we zien. Het is een donkere kantine met sta tafels en stoelen en een discobal. De airco staat op -10 en we hebben het ijskoud. Er zijn alleen maar locals en iedereen staart naar ons. We zijn een attractie, af en toe komt er een stoere Lao op ons af, maar omdat ze niet veel meer dan Hello en Beautiful kunnen zeggen druipen ze snel weer af. We lachen ons rot. Opeens heeft 1 van de jongens een idee, een vriendin van hem kan 'goed' Engels! Ze komt op Sabine af en zegt; "My friend say; I love you". De jongen staat er naast te giechelen en vindt dat zijn boodschap goed is overgekomen. Het wordt te gek hier, het is al bijna 1uur, we knijpen er tussenuit.
Op zaterdag is het weer tijd voor onze geheime activiteit! Ook hier is een zwembad! Het Olypische 25m bad van Laos zelfs! Het is ook niet meer dan dat. Een groot gat in het beton en 3 houten stoelen eromheen. Voor de rest zijn er alleen maar kinderen dus wij pakken twee houten ligbedden. Het is hier bloedheet, ongeveer 38 graden. Als Sabine op de rand zit wordt ze ineens betrokken bij het jongens tegen de meisjes gevecht. Haar hulp is hard nodig want er zijn maar 3 mini meisjes. Het wordt een spannend spel waarbij het draait om het afpakken van een handdoek. Hier komen onze zwemdiploma's toch wel van pas want we winnen het met gemak van de jongetjes. Maartje blijft liever op de kant en wind daar ook de kleine Lao jongetjes om haar vinger (zie foto).
Gisteren (zondag 13 maart) hebben we fietsen gehuurd en hebben we nog wat highlights bekeken. Er staat hier een replica van de Arc de Triomphe in Parijs, de Patuxai. Bovenop heb je een mooi uitzicht over de stad. We fietsen verder naar het Lao National Museum. Dat was heel indrukwekkend, de hele geschiedenis van het land werd hier verteld door middel van foto's en documenten. Ook hebben we de busreis naar Vietnam geboekt voor dinsdag. Het is een sleepingbus met bedden naar Hanoi en doet er 24uur over! Oei, dat wordt geen pretje! Het alternatief was vliegen voor 200 dollar en deze bus kost nog geen 30 euro.. Vandaag hebben de visa voor Vietnam geregeld dus ons volgende bericht zal uit Vietnam zijn!
Veel liefs, Maartje en Sabine
- comments
Roos Oh meiden wat is dat genieten zeg die verhalen van jullie!Je maakt wat mee zeg,in boten,bussen.... Haha Maart, ik heb nog nooit iemand horen zeggen 'you too big'!! HILARISCH! Gaaf hoor, op weg naar Vietnam... heel veel plezier meiden! xx
Joris Lekker bezig sab en zus, heb wederom hard om de verhalen gelachen! kus
Joris (de Vos) heb het er maar druk mee zeg! Ziet er weer goed uit! Veel plezier in Vietnam
Jacqueline Hoi Dames, Ik waan mezelf ook gewoon op vakantie, super leuk ge(be)schreven en ik ben nu al benieuwd naar de volgende avonturen. Geniet ze fijn verder en ik wacht rustig af. Liefs Jacqueline (Ja Sabine "je Tante")
Erlijn Dames, blije Maart in een bus, Sabine die min of meer ten huwelijk wordt gevraagd, een geheim zwembad, 'you too big' en Maartje die wordt aangevallen door Sabine.. GOED VERHAAL!!! :-) Dit smaakt naar meer. Liefs Lijn
Inge Ik denk dat Lyane en ik de grond-losers zouden kunnen zijn haha. Mooie belevenissen!
Suus stikt er in Hou op hou op hou op!!! Ik zit hier mega verkouden te zijn en door het lachen om jullie teksten stik ik er bijna in. Geweldig!!!!!! Geniet er van meiden, en als jullie daar op uitgekeken raken.. komen jullie dan snel terug? xx Suus