Profile
Blog
Photos
Videos
Hello peepz,
Ik zal jullie allemaal weer even op de hoogte brengen. Ik ben op de helft van mijn reis! Zo raar. Een maand geleden zat ik in Siem Reap, en het voelt alsof het al eeuwen geleden is.. maar tegelijkertijd ook alsof het vorige week was. Heel apart om uit te leggen. In mijn vorige blog schreef ik dat ik nog niet zoveel had gefeest, misschien alleen een beetje in Sihanoukville, Siem Reap en Koh Rong. Nou, dat heb ik mooi even ingehaald in Hoi An. Ik ben er bijna een week gebleven, zoals ik al had verwacht. Het is echt een schattig stadje dat op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. We hadden een superhostel , waar alle backpackers die naar Vietnam gaan heengaan. Natuurlijk daar heel veel nieuwe mensen leren kennen. Hoi An is een lekker relaxt stadje aan zee, met een rustig strand en met honderden kledingwinkeltjes. Alles kun je er op maat laten maken. Zelfs mensen die niet van shoppen houden (ik dus) kunnen dat niet weerstaan haha. Ik heb nu twee bikini's, drie korte broeken, een lange broek, een jurkje en leren sandaaltjes extra mee te dragen in mijn backpack. Niet alles was custom-made hoor... Ik had wat ruimte over in mijn backpack... nu niet meer haha.
Ik ben nog steeds aan het reizen met Danice, supergezellig. In Hoi An zijn we lekker ons eigen gang gegaan. Superveel mensen leren kennen maar uiteindelijk trokken we het meest op met Gyasi (NL), Dan (AUS), Cynthia (AUS),en Paul en Louise toen zij er ook eenmaal waren. Supergezellig dus. Lekker paar dagen wezen fietsen naar het strand, en chillen aan het zwembad en 's avonds lekker Vietnamees eten en uitgaan. Heb er eigenlijk alleen maar gechilld. Op mijn laatste avond heb ik nog even afgesproken met Arjan van Koh Rong. Hij was die dag van Hue naar Hoi An was gereden. Ik was superjaloers, want ik wilde al sinds ik aankwam in Vietnam een stukje op de motor/scooter door Vietnam rijden. Maar de plannen om zelf te rijden waren al gemaakt, want ik vond op de tweede dag dat ik in Hoi an was al iemand die met me mee wilde rijden, en dat was Gyasi. Danice wilde niet mee dus die pakte de trein. Alleen rijden door Vietnam moet je echt niet doen, er zijn echt bizar veel fellow-backpackers met grote wonden op hun benen omdat ze ongelukken hebben gehad. Maar toch, de route van Hoi An naar Hue is een populaire, en schijnbaar heel mooie route. Bovendien maar 140 km. Nou, ik heb ervan genoten! In de hete zon, door het Vietnamese platteland richting een nieuwe stad rijden. Onderweg stoppen voor een duik in zee en eten en weer verder gaan. Ik vond de route wel een stuk minder indrukwekkend dan Dalat-Nha Trang, maar Arjan's tip om via de Hai Van Pass te rijden was een hele goeie. Prachtig uitzicht over Danang en de baai waar die stad aan ligt. Ik kan jullie helaas geen foto's aanbieden want ik ben ergens in die scootertocht mijn camera verloren (of die is gestolen). Positieve eraan: ik had net een of twee dagen ervoor mijn memorycard verwisseld dus ik heb alle foto's van daarvoor nog wel. Nog iets positiefs: Vanaf nu maak ik dus foto's met mijn mobiel, die ik direct kan uploaden op fb!
Hue was ook een leuke stad (ik weet geen bijvoeglijk naamwoorden meer, en heb geen zin uit te leggen wat allemaal het verschil is tussen die steden), en ben er twee nachten geweest. Dan was er al, en Danice kwam een dagje later. Heb er niet veel uitgevoerd, behalve de Citadel bezoeken en die vond ik niet zo bijzonder. We hebben afscheid genomen van Dan en Gyasi, en toen ben ik met Danice verder gereisd naar de hoofdstad van Vietnam, Hanoi.
Another big city. Ik zou niet weten wat het verschil is met Hanoi en Saigon. Het is allemaal een grote, warme chaos, met overal mensen, knipperende lichten, toeterende scooters, mensen die je iets willen verkopen en etensgeuren (Oke, misschien toch wel weer wat bijvoeglijke naamwoorden). Ik ben niet zo'n fan van zulke grote steden. Het is telkens weer enorm overweldigend. Misschien is dat wel een cultuurshock? Ik ben in ieder geval niet zo heel geneigd om grote afstanden af te leggen in zo'n stad als deze. Duizenden dingen te zien, maar ik kan niet kiezen, weet niet wat het interessants is, en ik weet niet hoe ik er moet komen. Overal wordt je opgelicht, extra rondjes gereden met een taxi en overal willen ze je wat verkopen. Ik denk dat ik daarom in het begin van mijn reis ook niet weg ging uit Bangkok: bang om me te verplaatsen misschien? In ieder geval.. ik wilde asap weer weg uit Hanoi, om naar Halong en Sapa te gaan. Ik heb gelijk geboekt, en gisteren ben ik dus met Danice naar Halong Bay gegaan. Een van de mooiste plekken die ik ooit heb gezien.
Halong Bay is een van de 7 wereldwonderen van de natuur. En terecht! Het is een groenblauwe baai waar duizenden enorme, onbewoonde rotseilanden liggen, begroeid met bossen. Er zijn strandjes, grotten, apen... alles! Echt fantastisch. We hebben een tweedaagse tour gedaan door de baai, alles op en top verzorgd: Grotbezoek, strandbezoek, kayakken, volledig verzorgd ontbijt, lunch en diner, en een minicursus loempia's maken. En karaoke natuurlijk haha. We hebben ook een pearlfarm gezien. Heeel spijtig heb ik maar een nacht geboekt. Had er twee moeten boeken. Ik ben nu weer in Hanoi en ga straks naar een plek waar we weten dat we een heeeeeerlijke ouderwetse bruine boterham met Edam kaas kunnen eten. Zooooveel zin in. En in drop...
Anyway, morgen staat Sapa op het programma, voor maar liefst vier nachten. Het ligt bij de Chinese grens en het hele dorpje bestaat uit rijstvelden, gemaakt op terrassen. Lijkt me fantastisch. Daar ga ik slapen in een homestay... dus ben heel benieuwd. Mijn volgende blog zal uit Laos komen.
Byeee!! knuffels uit Vietnam.
- comments
anneke ha die Joyce...wat een prachtig verhaal weer. Zo te lezen verveel je je niet. Ook bijzonder om zoveel andere leuke mensen te ontmoeten die hetzelfde doen dan jij...Blijf lekker genieten. Voordat je het weet is het weer voorbij! Take care en groetjes van Anneke van Duuren
Stegeman Hallo Joyce leuk om je verhalen te lezen ,het bevalt je goed lees ik en je vermaakt je prima met andere reisgenoten wij hebben weer een prima weekend gehad. Wij wensen jou nog een hele mooie verdere reis toe en kom gezond weer thuis. Herman en Petra