Profile
Blog
Photos
Videos
Hoi allemaal,
tijd voor nog een blog. Hopelijk hebben jullie allemaal een leuke Koningsdag en bevrijdingsdag gehad. Ik heb daar helemaal niets van meegekregen helaas. Geen feestjes voor mij lol. Geloof me maar, ik feest bijna niet hier.
Geen zin in en na elke dag weet ik wat doen, heb je gewoon geen fut meer. Al ben ik nu in Hoi An aangekomen. En hier ga ik mooi wel feestjes vieren haha.
Zal even vertellen wat ik allemaal heb uitgevreten. Ik ben dus naar Saigon geweest. Was een leuke stad, ontzettend druk maar de sfeer was er goed. Een totaal andere stad dan Bangkok, of Phnom Penh. Ik heb een sightseeing tour gedaan met een easyrider, dat zijn mensen die je rondrijden op scooters/motors en die je alle leuke dingen laten zien. Zoiets als tuktuks dus, maar die zijn er in Vietnam niet (lekker rustig aan de kop dus, geen gezeur). Ik was in Saigon met Danice uit Utrecht, met wie ik echt eng veel dingen gemeen heb. Klikte dus heel goed. In die tour heb ik de grootste schildpad ever gezien. Ook heb ik de lekkerste sushi ever gegeten, en zijn we 's avonds naar een skybar geweest met fantastisch uitzicht op Saigon.
Na twee nachten Saigon wilde ik wel weer weg, want vind kleinere stadjes, waar je de weg op een gegeven moment weet, en waar het minder druk is leuker. Danice bleef nog wat langer in Saigon dus ging ik in mijn eentje richting Mui Ne. In de bus naar Mui Ne kwam ik alweer mensen tegen die ik bij de grensovergang van Cambodja-Vietnam had leren kennen, Paul en Louise uit Engeland, dus met hen heb ik in Mui Ne opgetrokken. Mui Ne is een klein dorpje waar blijkbaar een bruisend nachtleven is, maar ik heb daar niks van gezien. Blijkbaar was alles volgeboekt vanwege een vakantie in Vietnam, maar ik vond het er echt dood. In Mui Ne zijn heel gave rode en witte zandduinen (aka de Sahara van Azie) en er was een heel mooi rood riviertje dat langs hoge rode kliffen stroomde, omringt door groene planten. Ik kan het niet zo goed beschrijven, dus ik zal weer foto's uploaden:) Het heette de 'fairy springs', feeenriviertje. Was ook echt sprookjesachtig.
Anyway, behalve dat vond ik Mui Ne dus niks aan, dus ben gauw met de bus, samen met Louise en Paul, naar Dalat gegaan. Dalat ligt in de bergen, dus daar was het een stuk koeler. Echt heeerlijk. Elke middag gaat het daar regenen. Ook al was ik na een maand lang 35-40 graden te hebben gehad dat wel een keer zat, regen was nog steeds niet welkom haha. Ik ben weer met een easy rider meegegaan, de bergen in. Dat was echt supergaaf. Supermooie uitzichten. Eindpunt was de olifantenwaterval. Ik heb daar in een bergdorpje voor 1,50euro ontzettend veel Vietnamees gegeten. Onderweg ook gestopt bij de rijstwijn brouwerij (Ik denk dat de mensen hier zelfs rijst plassen en huilen, ze ontbijten met rijstsoep, ze eten rijst in de middag en avond, en zelfs de noedels worden soms van rijst gemaakt). Verder heb ik een zijdefabriekje gezien (echt gaaf), een pagode en, als toppunt, een koffieplantage. Vietnam staat bekend om haar koffie, en met name wezelpoep koffie.
(En volgens de roddels ook kattenpoepkoffie, maar dat geloof ik niet). Maar van de wezels is wel echt waar, ik heb de wezels gezien, en ook de wezelpoep waar ze koffie van maken. En ja! Die koffie heb ik natuurlijk geproefd haha. Beste koffie ooit. Echt waar, superlekker.
Het klinkt trouwens veel erger dan het is. De wezels eten de beste bonen van de koffieplant. Een koffieboon heeft drie lagen voor je bij de echte boon komt. De wezels kunnen twee van die lagen verteren, maar de laatste laag niet. Die poepen ze uit. Dat wordt schoongemaakt, gepeld, nog een keer schoongemaakt en daarna wordt de boon gebrand tot het een doodnormale koffieboon is. Maar wel van de beste kwaliteit. Lekker! Ik beloof dat ik foto's upload.
Dalat zelf is trouwens een leuk schattig stadje.Heb nog rondgefietst, het crazy house gezien (soort Gaudi-huis) en zowel de dag op de motor als de dag op de fiets kletsnat geregend. Ondertussen was Danice ook in Dalat dus hebben we natuurlijk gemeet.
Ik was van plan door te gaan van Dalat naar Hoi An, maar Danice en ik werden uitgenodigd door twee jongens die hun eigen motor hadden om mee te gaan naar Nha Trang (op de route naar Hoi An). Helemaal prima!! Dat heb ik natuurlijk niet afgeslagen. Het was echt de mooiste route ooit.
Dwars door de bergen,door de wolken en prachtige natuur weer richting zee. Nha Trang is een gave badplaats, maar vol met resorts en Russen. Helaas kwamen we er ook achter dat die twee jongens het iets te leuk vonden
dat wij met hen mee gingen op de motor dus die hebben we de hele tijd in Nha Trang proberen te ontlopen. In Nha Trang heb ik eigenlijk alleen maar op het strand gelegen.
Inmiddels ben ik in Hoi An aangekomen. Ik zag dit stadje als middelpunt van mijn reis, maar ben iets eerder (volgende week ben ik al op de helft van mijn reis, meh :( ). Ik ben van plan hier een kleine week te blijven. Het stadje ligt aan zee en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Je kunt hier custom-made kleren laten maken, het is een feeststadje en het hostel is de beste ever, met ontbijtbuffet, ontzettend veel backpackers, een zwembad en een topsfeer. Paul en Louise zijn hier ook ergens, en wat andere mensen die ik uit mijn hostel uit Mui Ne ken.
Ik werd net bij mijn naam geroepen door een meisje uit Sihanoukville die ik me amper kon herinneren. Iedereen gaat hoe dan ook naar Hoi An, dus ik vermoed dat het hier nog heel gezellig gaat worden.
TTYL. XXX
ps. Het woord loempia bestaat helemaal niet in het Vietnamees, het echte woord is chả giò. Ciao!
- comments
anneke Joyce, wat fantastisch om weer een reisverhaal van je te lezen...TE GEK!! Je maakt wel wat mee zo he en dat in je uppie...Gaar lekker door met genieten en take care!! Lieve groet Anneke van Duuren