Lieve allemaal,

Hier dan mijn eerste update, het begin van alles wat ik ga zien, doen en beleven. Nooit gedacht dat ik in mijn uppie zo'n reis zou gaan maken. Wat zal deze beslissing me teweeg brengen, een ander leven maar zeker geen slecht leven. Maar toch ook nog geen idee wat me te wachten staat.

Op het vliegveld werd ik natuurlijk uitgezwaaid door Pap, Mam, Manon en Daphne. Ben wel een aantal keer naar de wc gerend hoor, m'n blaas vondt het toch wel spannend allemaal.

Het eerste gedeelte van de vlucht ging heel goed en relaxed. Had 3 stoelen voor mijzelf dus lekker languit, filmpje kijken en heb heerlijk te eten gekregen in het vliegtuig. Alleen het tweede gedeelte ging iets minder voor mijzelf. Kreeg echt knallende koppijn en werd later ook ontzettend misselijk. Het beste hielp rechtop zitten, maar eigenlijk hielp niets tegen de misselijkheid. Zat ook dichtbij het keukentje dus af en toe kwam er een walm etenslucht mijn kant op, niet fijn. Er werd inmiddels een heerlijk ontbijtje uitgeserveerd. Terwijl iedereen zijn ontbijtje naar binnen aan het werken was, was ik m'n vorige maaltijd aan het uitwerken. Gelukkig zag de stewardes dat ik wit wegtrok door de geur van het ontbijt en gaf me gauw een grote plastic tas. Lekker, zit ik daar te kotsen in het vliegtuig, gelukkig luchtte het wel iets op. Af en toe ben ik toch wel een rare snuit(st)er…

Gelukkig ging de reis van Hong Kong naar Denpasar beter en heb ik de hele vlucht alleen maar geslapen.

Aangekomen op het vliegveld werd ik meteen afgezet door een balinees, toen ik mijn tas wilde pakken bij de bagageband. Mijn tas was er al af gehaald en lag op de grond er kwam een man van de douane naar me toe, pakte mijn tas en zei dat ik mee moest lopen. Kreeg het er heet van oh nee ze hebben vast iets in mn tas gevonden wat erin gestopt is dacht ik. Uiteindelijk, aan het eind van de gang, vroeg de man een tip. Het liefst wilde ik mijn tas pakken en weglopen, heb toch een tip gegeven omdat ik niet wist wat ik moest doen. Wel vertelde ik hem wel dat ik het niet eerlijk van hem vond. Nouja gelukkig een tip lichter dan voor 20 jaar in de cel in indonesie, wat ik net gelezen had in m'n boek Bali Bajes van Schapelle Corby.

Eenmaal buiten stonden Janna, Lisa en Nathalie op me te wachten, ze lopen alle drie stage bij Soul Surf Project Bali. Ze hadden ook een personal caddy mee genomen, Patrick een vriend van hun die mijn backpack achterop zou nemen, want we gingen Balinese stijl, op de scooter dus. De homestay waar ik verblijf is nog geen 15min bij het vliegveld vandaan. Achterop de scooter keek ik mn ogen uit warmte, drukte, geuren en heel veel gaos. Eenmaal aangekomen was het plan snel gemaakt te gaan zwemmen. Bij de surfspot double six, die er zeker uit zag als een goede surfspot, hebben we een resort gezocht waar we wat zouden drinken om vervolgens het zwembad in de duiken. Binnen een paar uur lag ik dus te dobberen in het zwembad tussen de palmbomen aan het strand. Daarna nog even lekker gaan eten en heb ik me vervolgens geinstalleerd in mn kamer.

De dag van aankomst ging me achteraf gezien toch wel iets te snel. Ondanks dat ik voorbereid was over de cultuur en het land was ik toch wel echt in shock door alle indrukken en ook het idee dat ik hier voor lange tijd ga blijven. Aan de hitte en de vreemde benauwende geuren die hier hangen moet ik echt aan gaan wennen. En met het scooter rijden moet je echt goed opletten, maar het is het enige middel om jezelf een beetje te kunnen verplaatsen hier bijvoorbeeld om naar het strand te gaan, boodschappen te doen en om een eettentje te vinden. Ook lijken alle straten op elkaar, en ik wil niet verdwalen hier! De tweede dag heb ik dus een wen dag ingelast en heb lekker gerelaxed. Vergeleken wat ik allemaal deed in Frankrijk en Spanje lijk ik wel een mietje. Maar hiet is hier zo anders, ik hoop dat ik snel ga wennen aan het leven hier en lekker kan gaan genieten van de mooie dingen hier. Ik ga snel een surfboard ga kopen en de golven in moet duiken dan voel ik me vast al sneller thuis.

Vanavond ging ik met Heri (van de homestay) ergens wat eten bij een lokaal tentje. Lekker spicy hooeh! Heri at gedroogde long, getver..! Naar de eettent rijden was mijn 2e ritje op de scooter en het ging al een stuk gemakkelijker. Op de terugweg stopte mijn scooter ermee, ik roepen naar Heri maar die reed al te ver weg. Hahaahhah ik stond daar zonder benzine!!!! Gelukkig was het tankstation 10m verderop en wist ik ook nog een de weg terug te vinden. Eigenlijk begint het hier ieder uur wel te wennen.

Morgen gaat Marieke (manager bij Soul Surf Project Bali) me ophalen en rijden we naar het strand, ik ga dan even een kijkje nemen bij de surflessen. Kijk er nu al naar uit!

Dikke kus,

Jolijn

Ps ik zal wat foto's van de homestay en mijn kamertje toevoegen. Ga snel meer foto's maken!