Me tog fly frå Hawaii te Los Angeles tidligt på måronen og måtte opp nå midt på nåttå itte få timers søvn. Det va ingen problem dæ men me merka på flyet at me va visst litt trøtte ja... Jarl Ove såd og såg film på telefonen sin mens Inger Johanne låg og halvsov. Inger Johanne hørte bare koss Jarl Ove lo på sidå av seg og måtte sjå kæ det va. Jarl Ove lo så tårene rant og hadde store probleme mæ å forklara kæ så va så løye... Han såd og såg på "Tomme Tønner 2" og begynte å forklara Inger Johanne nogen replikka. Dæ vart bare løgnare og løgnare te meir han fortalte og me såd begge mæ latterkrampe når de kom og spurte kæ me ville ha å drikka. Inger Johanne klarte te slutt å sei "applejuice" før hu holdt på å læ seg i hæl igjen... Trur ikkje dei flyansatte syns det va så veldigt løye... Jarl Ove fekk ikkje fram et ord men stutra te slutt "the same"... og me lo og lo. Litt trøtte ja...

Når me kom te flyplassen i L.A. va det bare å hoppa på shutlebussen te bilutleiefirmaet og bort te kontoret og få signert papirer for bilen me hadde bestilt, og deritte å innta plass i bilen for den nesta vegå; en knall gul metalic Mustang cabriolet, nå va alt klart for å innta Hollywood med stil

Me hadde og bestilt motell, et sånn typisk amerikansk der me kjøre te dørå… Når me åpna dørå te rommet og såg inn på det bruna teppe, okergule malte murveggene, gamle mintfarga flise på badet osv. måtte me bare smila litt.

Me har verkele opplevd litt av kvært av standard på denne turen, og itte luksus på Hawaii, var dette nogen trinn ner kan du sei.. Det har kvær sin sjarm alt i samen. Itte å ha våre en dag elle to på dette motellet følte me osse rektigt så heima og har treves kjempegodt! Koselige familie som drive motellet kor de leie ud 11 rom.

L.A. har så møje å tilby og heldigvis hadde me ei heile vega her. Me he farta møje rundt i cab´en vår og kost osse.

Har gått historiske «Walk of fame» i Hollywood kor stjernene har fått si egå stjerna mæ inngravert navn på fortauet (som «de» faktisk må betala kr 90 000,- for, pluss vedlikehold), og her fant Jarl Ove et par gode gamle favoritter…

Me va på «Mel´s drive-in» som æ en kjent diner kor me kan koma mæ bil som blir parkert for oss mens me æ på restauranten, og får den tekjørt når me æ ferdige.

Dineren æ frå 50-tallet og de fleste som arbeide der nærmast he våre frå tidenes måron… Her va det dame i 60-årå i åletronge klær, «Mel´s håveplagg» på håve perfekt dandert, og mørke lebestift på lippe som nok ikkje æ heilt naturlige, som så mange andre ting heller ikkje æ her i Hollywood

En ting som va spesielt gildt å få mæ osse va en dag sjå Universal Studios.

Dæ va fantastisk å sjå alt de får te, å og litt skuffande å sjå kor møje filmtriks der æ… Me fekk sjå mange «byer» som bare va tynne vegger som ser ut som både mursteinsbygg og trehus i f.eks. New York elle London, men som bare blir spælt inn mæ kulisse som ser ekta ud på film.

Va og innom Wisteria Lane og dei frustrerte fruene , dæ va tøft lagt te ude som ei gada og mæ fasadane av huså, men det mesta av plena og blomma va bare plastikk…

På rundturen blei me og «skremt» av haien frå «Haisommer-filmane» men den såg nok skumlare ud på film..

Meir enn en film he benytta seg av restande frå ett svært Boing-fly som æ «sprengd» i beda og plassert i ett boligfelt som itte et flystyrt.. Med rektige lyd- og lys/røygeffekte så det faktisk heilt ekta ud sjøl på nært hold!

Me va og å såg King Kong i 360 graders 3D - runde skjermar rondt vognå me satt i - som vart både rista og slengt og dei spruta vatn på osse og udyrå blei slengt «gjønå» vognå, dæ va en tøffe opplevelse.

Me såg og Shreek i 4D (me blei blaude når eselet nøys..) og dæ tøffaste av alt va Terminator 2 i 3D kor de veksla mydlå å visa film på en tridelt skjerm (en framme og en på kvær sida) og kor de hadde skuespælara som va på scenen og forsvant «inn i» filmen. Her såd me og i stola som vart lyfta opp og slupne ner mens knallskudd og lauskrutt smalt rondt håvene på osse, en knallgilde opplevelse!
Måtte jo og innom Hard Rock caféen i Hollywood og der fant jo Jarl Ove nogen godbeda, blant aent det originale trommesettet te Tommy Lee frå Dr. Feelgood (Mötley Crüe for dokke uinvidde)

En gitar frå A-ha hang og på veggen her, men det blei for mørkt te et skikkeligt bilde av det. En øve-rigga Harley med navnet «Big Bertha» sto også udstilt her.

Me vart påvirka av å ha våre i Universal Studios og dæ å vær i L.A. for på kveldstid har det blitt et par kinobesøg å en film på pc-en. (Trur me kanskje har sitt 2 filma på heila reiså før dette). Va på en av verdens stysste IMAX kinoer og såg «Misson Impossible» på en skjerm som va 7 etasjer høge! Såg og «The girl with the dragon tattoo», den amerikanske versjonen va og veldigt gode, og den filmen omhandla bare den fyssta bogå.

Me måtte jo og få mæ osse Mulholland Drive (en fire mil lange svingete vei på åssidå øve Hollywood)

og selvfølgeligt og fotografering av det berømta Hollywood skiltet som vise frå store deler av byen.

Bokstavane i skiltet æ 15 meter høge og avstengd for almenheten. Byen Los Angeles æ en metropol som består av 80 bydeler som æ vokst i samen. Der æ jo noge som hette «Downtown», men her æ egentle alt en kjempeby, men som faktisk æ ganske øvesiktele. Det æ et godt veinett her som består av breie veier mæ fleire felt.

Mæ tv-serier om Beverly Hills, Melrose Place, The Fresh Prince of Bel Air, Californication, Cosby Show og mange filmer herifrå måtte me jo selvfølgele sjå kor alt dette va…

Å for nogen strøg! Fantastisk mange store, fine hus og eiendommer, kor det va forbausande roligt og en fekk følelse av å vær langt frå en travel by. Spesielt Beverly Hills og Bel Air va en opplevelse å sjå. Fant og en boks langs veien mæ kart øve kor stjernene i Hollywood bur…

Me måtte jo forbi en del av desse husa. Udføre sjå Meg Ryan va det ei som ringte på , men det va selvfølgele bare hushjelpå som åpna…

Kjente godt igjen Cosby-huset når me såg det..:

Me såg det gamla huset te Ozzy Osbourne som va mæ på TV-serien og som nå æ heimen te Christina Aguilera.

Dei fleste stjernene hadde store porter og gjerder rundt eiendommane så fekk ikkje sitt så møje. Va forbi huså te bl.a. David og Victoria Beckham, Sylvester Stallone, Gene Simons, Eddie Murphy uden at nogen av dei inviterte osse på kaffi..?

Det va og gildt å gå rundt i handlegadene i Beverly Hills. Me tog frokost på «Nate´n Al» der en dag.

Dæ æ en heilt anonym kafé/diner som he våre si 40-tallet og av dei som gjekk der då, går nok mange der ennå.. Her va liga mange på 80+ som unge. Men det såg ud som alle koste seg liga møje. Her va det mange som kom inn mæ svære solbrille og sette seg litt diskre ner, og me lurte på kem som va kjendiser og ikkje, for dei va der nok faktisk nogen av. I alle fall æ dæ en godt likte plass for dei å gå, der får dei vær i fred. Dei som arbeide her og va godt voksne og det va tydelig mange stamgjester. Her kom folk stivpynta for å eda frokost, nogen litt meir avslappa og andre i joggedressen, her fant me alle varianter. I handlegadene her hadde alle merkevarene egne butikker og ingenting va øvelatt te tilfeldighedane her.

Her va det gildt å bare kikka rundt å ta inn øve seg alt me såg. Her va det mange som kom mæ egne sjåføra som venta på utsidå av butikkane. Bilane va et kapittel for seg… utruligt mange fine biler, og me æ enige om at me aldri he sitt så mange fine biler på kort tid som me gjorde her.

En av de flotteste mercedesene i gadå her kjørde rondt me handicap-skilt for å få lettere parkering, og den va ikkje den einaste…

Va og innom «The Grove» som kalles et friluftsenter og som i realiteten æ et udendørs shoppingsenter. Veldig tøft lagt te!

Her kom me te et kjempe parkeringshus og når me kom te inngangen te senteret va det inn i ei gada uden biler og mæ butikka på begge side. Videre kom me ittekvært te «Farmers Marked» som he våre her i mangfoldige år kor bøndene kom for å selga frukt og andre produkter.

Nå va det både frukt, kjøtt og fisk men ikkje minst mad og då mest junkfood i alle varianter… Her såg me en av stjernene i Criminal Minds - karakteren Spencer Reid..:

Vannfontenen midt på den åbne plassen æ styrt både mæ lys og musikk akkurat som diskolys og va kjempefine!

Den berømte amerikanske «donut´en» hadde i alle fall Jarl Ove gleda seg te å smaga, og her inne fekk han en unige sjangs..

I ittetid fant me ud at det var her me var når Whitney Houston døde i badekaret på hotellet hu budde på, hotell Beverly Hilton, ca 4 km unna osse.

Frå gammalt va det meksikanerane som fysst holdt te i denne byen. I dag æ «El Pueblo» en liden område ved downtown beståande av meksikanske butikker, boder og caféer.

De hadde danseoppvisning når me va der og me måtte ha en «tortas» på en av de små caféane blant dei lokale, en gode opplevelse

Det va så møje å sjå i byen at me ikkje kom oss så langt vekk. Men me hadde bestemt oss på forhånd at me ville kjøra Highway 1 langs kysten i alle fall te Santa Barbara. Me kjørte forbi Santa Monica Beach og Malibu som begge va veldig fine,

ellers vart me vel ikkje så kjempeimponert av sjølve kystveien, he sitt så møje fint rundt i verden nå, at det må meir og meir te for å imponera osse… Heldigvis reiste me heilt te Santa Barbara for det va en fantastisk koselige by mæ et lide sentrum mæ fine bygninger, restauranter og butikker.

Når me i tillegg hadde knallvér når me va der va det herligt å sidda ner mæ en gode yoghurtis mæ friske bær og bare nyda inntrykkå.

Venice Beach som ligge i L.A. og som me kjente igjen frå den gode gamle TV-serien Pasific Blue og dei syklande politiane va gilde å sjå. Me kom der en ittemiddag og gjekk langs dei mange butikkane og bodene kor dei selde alt muligt.

Det mørkna når me va der og me fekk mæ osse en fine solnedgang mens me såg på alle folkå som gjekk, jogga og sykla langs promenaden, stod på skatebord, spælte basketball eller tennis, trente vekter i utendørs treningssenter eller bare såd på plenen eller sanden og slappa av.

Her var der alle typer folk, og helst litt meir spesielle enn heilt vanlige

.

Hatt ei gilde vega her som he føge av gårde. He våre så møje gildt å kjøra rondt å sjå!

..neste blogg kjæme frå Miami..!