Profile
Blog
Photos
Videos
Vanochtend waren we alweer vroeg uit de veren. We zochten een plekje om te ontbijten en checkten vervolgens uit. Met onze rugzak staken we de straat over en gingen naar ons gehuurde hutje. We konden uiteraard nog niet inchecken, maar wouden onze rugzak hier wel achterlaten. De verantwoordelijke sprak geen letter Engels, dus met heel veel gebarentaal en een telefoontje met een vreemde man, wisten we allebei wat we van elkaar wilden. Hierna gingen we naar de zaak Vespai om een scooter te huren. De kerel had enkel een tragere scooter, de grote zouden we op het einde van de middag krijgen, omdat we morgen een bergachtige weg gaan doen. Dat kleine ding heeft ons de tijd van ons leven bezorgd. Bij de vorige scooter werkte de kilometerteller niet, deze viel letterlijk uit elkaar, dus Jimmy moest het dashbord voortdurend tegenhouden, hilarisch. Nuja, voor €2,5 kan je er ook niet veel van zeggen... de remmen en de gas werkten, dat is het belangrijkste. Eerst reden we naar de Pem Bok Waterfalls. Deze stelde niet zo veel voor, maar de weg er naar toe was wel prachtig. Rijstvelden, jungle, bergen en felgroene velden. Hierna reden we verder naar de Pai Canyon. Eerst moesten we een steile trap omhoog en vervolgens hadden we een prachtig uitzicht. Je kon hier een stuk wandelen, maar het pad is op sommige plaatsen heel erg smal en hier en daar zelfs onderbroken. Om die reden deden wij maar een stukje. Het smalle gedeelte ging vrij goed, maar we gingen hier geen halsbrekende streken uithalen.
Hierna tuften we verder naar de Memorial Bridge. Deze brug werd in 1942 gebouwd door de Japannezen om wapens te vervoeren tijdens WOII. De brug op zich is niet zo bijzonder van bouwstijl, maar het landschap eromheen maakt het wel af. Hierna reden we opnieuw door smalle wegjes de hoogte in. We gingen nu naar de Wat Mae Yen. Dit is een enorme witte Boeddha in het midden van de berg. De Boeddha kijkt uit over Pai en je hebt dus een fenomenaal uitzicht. Jimmy kon onderweg de gas van de scooter niet loslaten, want het ding had echt alle moeite van de wereld om ons samen boven te krijgen. Toch is het ons gelukt. Vervolgens beklommen we de 410 treden naar onze vriend Boeddha en genoten van het uitzicht. Het was ondertussen al middag geworden, dus zijn we op ons gemakje wat gaan eten en drinken in Pai centrum. Hier vernamen we ook dat Trump de verkiezingen waarschijnlijk zou winnen. Zo zijn we toch niet helemaal wereldvreemd als we op vakantie zijn :-). In de namiddag reden we met onze scooter naar de Mhor Phaeng waterval. Het was ook nu weer dik 32° en snikheet. We waren dan ook blij dat het wat begon te druppelen toen we de bergen inreden. Eindelijk wat verkoeling. Hier in de jungle en de bergen is het weer vrij onvoorspelbaar, maar vermits het zo warm is, is de schaarse regen zelfs zalig. Toch veranderde de weg al snel in een klein riviertje, door het water van de omliggende velden. De rit op zich was dus een avontuur. Zeker met de kraampjes met vrouwen langs de weg, die allemaal riepen om marihuana te verkopen.
Na een lang en avontuurlijk bergweggetje kwamen we aan bij de Mhor Phaeng waterval. Deze staat ook wel bekend als natuurlijke glijbaan. Toch hadden we hier het rijk bijna voor ons alleen, waarschijnlijk door het weer. We genoten even van de mooie combinatie: rivier en jungle en keerden daarna terug. Toen zochten we de Chinese Village en het Yun Lai Viewpoint. De weg hier naar toe was ook enorm steil. Op een bepaald punt reden we nog geen 10km/uur meer en moest ik afstappen en te voet verder omhoog. Eens "boven" klom ik terug bij Jimmy achterop en snorden we verder. Het laatste stuk naar het uitkijkpunt was zodanig steil, dat ik besloot om voor de bergop al af te stappen en te voet te gaan. Jimmy geraakte met de brommer alleen ook niet boven en moest met de brommer tussen zijn benen met zijn voeten meeduwen. Met een serieuze slappe lach ben ik te voet naar boven geklommen, helaas heb ik het niet op camera... Het uitkijkpunt was zeker de moeite waard. We kwamen hier een koppel tegen uit Alken en St-Truiden en sloegen even een praatje. Vervolgens sjeesden we naar beneden op de scooter, dit ging natuurlijk wel goed. Eenmaal terug bij de verhuurder, bleek de grote scooter nog niet beschikbaar te zijn. We annuleerden dan maar en gingen ergens anders. Nu hebben we een grotere scooter (Honda Click I125cc). Ik deed ook mijn eerste ritje en dat viel al bij al nog wel mee. Daarna wandelden we op ons gemak het dorpje in om een nieuwe Iphonekabel te kopen. Onze begaf het en anders kunnen we gsm en tablet niet opladen voor blog en navigatie. Daarna aten we iets kleins op de markt en jawel, toen overtuigde Jimmy mij om mee met mijn voeten in een vissenbak te gaan zitten. De vissen kwamen aan onze tenen, voeten en onderbenen sutsen en brrrr, het kietelde enorm hard. Uiteindelijk heb ik het al lachend toch het hele kwartier volgehouden. Ten slotte sloten we de avond af en aten we gezellig iets met een ander koppel dat we in de visjeszaak hadden leren kennen. Ondertussen was het terug beginnen regenen en keerden we terug naar het hotel.
Leuke anekdote hieromtrent: vanmiddag vergaten we de sleutel in het huisje. Gelukkig stond het raam open en kon ik daarlangs naar binnen kruipen om de sleutel te nemen. Na het avondeten moest ik dringend plassen en Jimmy vond de sleutel niet meer. Daarom moest ik achter ons huisje gaan plassen in de gietende regen en moesten we ook nog eens terug wandelen naar het restaurant en de visjeszaak. Hier lag de sleutel gelukkig nog op tafel naast de visbak. Helemaal doorweekt zijn we dan maar meteen de douche ingekropen en bleek dan ook nog eens dat er een lek is in het plafond van de badkamer :-) typisch...
- comments
make Idd trump wint pfff ,zal grappig geweest zijn jij met je voeten bij de vissen was hier al heel wat bij de voetverzorgster veel nieuws heb ik niet maar waren vanmorgen beide gaan werken en ik had de achterdeur vergeten te sluiten toen we thuis kwamen deed ik de ontdekking maar niet erg alles was zo als wij het verlaten hadden dus... grtjs en xxx en pootjes van pupkop