Profile
Blog
Photos
Videos
Toen vanmorgen de wekker ging was mijn eerste gedachte nee he, ben ik toch vergeten mijn wekker van werktijd af te halen. Helaas het was echt tijd om op te staan omdat we om half negen klaar moesten zijn voor de cyclotoer. Met 18 fiets riksjas dwars door Hanoi was best spannend, zeker toen er een hele grote toeringcar rechtsaf wilde waar wij rechtdoor moesten en het voor mij niet duidelijk was of de chauffeur ons had gezien omdat hij steeds dichterbij kwam. Vlak voordat hij tegen de riksja aanreed stopte de bus. Ppppfffffff.
Trouwens knap hoe mijn riksjachauffeur door het drukke verkeer laveerde waar alles en iedereen inclusief een propagandaoptocht van de communistische partij door elkaar heen krioelt. Ook bewondering voor zijn geduld in het verkeer. Bij ons zou menigeen al uit gekafferd zijn. Hij wist trouwens precies hoe groot zijn riksja is want hij had steeds nog maar enkel centimeters over. Zwaar werk ook trouwens, de hele dag van die volgevreten, want wees eerlijk dat zijn de meesten van ons toch, ikzelf incluis, westeuropeanen door de stad fietsen. De meeste Vietnamezen zijn tenger gebouwd, dus dat is best afzien.
Na ongeveer drie kwartier werden we afgezet bij het womens museum. Hier verdiend Vietnam een standbeeld voor, een heel museum gewijd aan de vrouw om haar te eren! En eerlijk is eerlijk hoewel de vrouw in Vietnam nog steeds een zorgende rol heeft heb ik de mannen ook zien werken en soms hard zien werken. Het museum is ingericht vanuit een historisch perspectief en heeft een aantal powervrouwen uitgelicht. Er is aandacht voor de traditionele kleding en opvoeding maar ook is de rol van de vrouw tijdens de Amerikaoorlog en de oorlogen ervoor uitgelicht. Ik schrijf met opzet Amerikaoorlog omdat dit vanuit het perspectief van de Vietnamzen correct is. Amerika was in oorlog met Vietnam omdat de Amerikanen uit angst voor het opkomend communisme Vietnam binnenviel. Misschien zelfs wel het begin van de koude oorlog. Voor de Vietnamezen is de term Vietnamoorlog eigenlijk ook een scheldwoord. In deze oorlog zijn aan Vietnamese zijde veel vrouwen actief geweest. Niet alleen bij het verzorgen van de gewonden maar ik heb ook fotos gezien van vrouwen die kanonnen stonden te laden en van vrouwen die meehielpen om gewonden droog naar veilig gebied te brengen. Tot aan halverwege de borstkast in het water staan met palen op de schouders waarop planken rusten. Over deze planken werden de gewonden weggedragen.
Een aparte ruimte is er voor de vrouwen die in het verzet hebben gezeten. Ook is er een aparteruimte ingericht voor een kunstenares die op haar scooter 62.500 kilometer heeft afgelegd om alle moeders die voor het verlies van hun kind of kinderen door de Vietnamese regering werden gecompenseerd te portretteren. Dit zijn er een paar honder duizend geweest waarvan er van een honderdtal ook foto 's hangen, heel indrukwekkend. Ook haar scooter staat tentoongesteld nog aangekleed met enkele spullen die zij bij zich had.
In een andere ruimte is een altaar ingericht voor de Godess een spirituele moeder. De de verschillende posters laten de verschillende interpretaties van de Godess zien. Ook hier was het altaar zeer rijk aangekleed met veel goud en rood. zo veel dat ik letterlijk een stapje terug deed toen ik deze ruimte binnenstapte.
Na het bezoek aan het vrouwenmuseum reed de bus voor om ons op te pikken om naar de tempel van de literatuur te gaan. Dit is de oudste universiteit van Vietnam opgericht in 1070 door keizer Ly Thanh Tong. Deze universiteit was een eerbetoon aan Confusius en er is dan ook een groot altaar aan hem gewijd waar ook nu nog offers gebracht worden. Deze altaren gaan gepaard met heel veel goud en wierrook. Voor ons nuchtere Hollanders over de top. Het complex zelf is erg mooi met een schildpadden allee en een grote vijver met hele grote koi karpers. De schildpad is het symbool voor wijsheid.
Na de lunch door naar het mausoleum van Ho Chi Minh. Veel communistische folklore, inclusief uniformen, grote petten en een fluitje. Dat fluitje wordt gebruikt om de bezoekers in toom te houden. Waag het niet om over de gele lijn te stappen en je wordt letterlijk teruggefloten. Een van de groepsleden heeft niet geprobeerd het bevel niet op te volgen want de sfeer was dusdanig dat ik verwacht dat dit problemen had opgeleverd.
Na het mausoleum wat niet geopend was hebben we het paleis bezocht en de kleinere bijgebouwen waar Ho Chi Min de laatste jaren van zijn leven gewoond en gewerkt heeft. Ook word in de vorm van posters het communisctisch gedachtengoed onder de aandacht gebracht. De tuin is mooi en ademt een serene sfeer, behalve op de plek waar de partij liederen uit de speakers klinken. Op hetzelfde terrein bevind zich ook de one pilar pagoda opgericht door keizer Ly Thanh Tong, dezelfde als van de universiteit. De keizer had gedroomd dat hij een Godin ontmoette en dat hij van haar een zoon kreeg. Hierop trouwde hij met een jonge vrouw en werd er een zoon geboren. Uit dankbaarheid heeft hij de tempel laten bouwen. Die nu behalve een plek is om je dankbaarheid te tonen ook vol staat met souveniersshops en kan er ook flink ruzie worden gemaakt, opvallend dat van dat laatste veel mensen getuige waren.
De bus zette ons af bij the old quater en na 20 min indrukken opdoen van alle bedrijvigheid, kleine straatjes en het voedsel dat hier allemaal wordt klaargemaakt waren we het weer terug bij het hotel.
Ik was van plan om mijn blog bij te werken maar in de lobby trof ik een aantal groepsgenoten en na gezellig te hebben gekletst onder het genot van een koud biertje zijn we gezamenlijk gaan eten. Bij Gecko kun je behalve Vietnamees ook friet, hamburgers en pizza eten. Het stukje pizza dat we mochten proeven van een van gasten, die we overigens niet kenden was lekker. Ik heb toch gekozen voor Vietnamees want daar had ik zin in en het eten met stokjes gaat me steeds beter af.
Inmiddels is het hier bij half twaalf en hoewel ik morgen een vrije dag heb is het nu wel tijd om te gaan slapen. Ik verheug me nu al op de poh van morgenochtend!
- comments
Aad Erg goed geschreven, ik zie het helemaal voor me ! Vol verwachting naar het volgende avontuur !