Profile
Blog
Photos
Videos
Hongkong, wat een wereldstad! Na een rustige vlucht van tien en half uur, kwamen we aan om half zeven s'morgens. Het was bewolkt, en het regende. Ja ook daar regent het helaas. Nog voor we uit moesten stappen deed de captain zijn praatje. "Good morning lady's en gentleman this is your captain sleeping.. We hope you had a pleasant flight bla bla bla." Ik dacht dat ik door de lange vlucht, de vermoeidheid en mijn gehoor het niet goed had verstaan. Here is your captain sleeping, tot dat Rob zei "huh?! This is your captain sleeping?" Whahaha. Die Aziaten maken het nu al leuk om in Hongkong te zijn!
Natuurlijk helemaal kapot van onze vlucht moesten we nog onze weg zien te vinden in deze enorme mierenhoop... Na wat rondkijken merk je al snel dat alles goed geregeld is en je voelt je snel op je gemak. Alles wordt immers ook in het Engels aangegeven. Vanaf het vliegveld ga je met de metro, een kaartje enkele reis kost ongeveer 60,00 Hongkong dollars, omgerekend zo'n zes euro. Ik heb me serieus nog nooit zo snel thuis gevoeld als hier. Het voelde heel erg vertrouwd. En man man, wat kan NS hier een puntje aan zuigen. Treinen rijden elke twee a drie minuten!! Je hoeft dus nooit lang te wachten en alles zit op elkaar aangesloten. Je kunt zo overstappen naar de volgende trein. Geweldig systeem!
Voordat we naar het huis van onze gastvrouw en -heer Cathy en Heiko gingen, stonden ze ons op te wachten op het treinstation in Tsing Yi waar zij vlakbij wonen. Dit met het idee om ons zo de sleutel te geven zodat zij daarna konden werken. Maar in plaats daarvan gingen Cathy en Heiko mee, betaalden de taxi, lieten hun huis zien, dronken thee met ons, gaven ons een simkaart (hebben we niet gebruikt) en twee MTR kaarten zodat we overal in konden stappen zonder elke keer een kaartje te hoeven kopen! Wat een gastvrijheid zeg! Omdat we erg moe waren van de reis zijn we nog even gaan liggen, rond twaalf uur (tijd in Hongkong) zijn we opgestaan en naar het centrum gegaan van Hongkong.
Eerst maar wat eten, ja en wat doe je dan als je in een land bent waar je het eten niet kent? Juist naar iets wat je wel kent.. Zoals de Mc Donalds... Lekker origineel. Eenmaal gegeten, zijn we met de metro naar Sham Shui Po gegaan, mijn god! Een wereld van verschil, kleine markten met allemaal goedkope troep, winkels en eetcounters. We zijn hier snel door heen gelopen en daarna met de metro verder het centum in, ergens waar het geen mierenhoop is? Nou, dat kan je vergeten!! Ik hou niet van dat slenteren en langzaam lopen, maar dit slaat alles. Het is hier zo druk dat mensen echt massaal voor het stoplicht staan, en zelfs als het kan door rood rennen als een kip zonder kop. En wat doen wij? Juist in die zelfde sloot springen! Rennen voor je leven! We worden aangestoken door dezelfde madness. Al moet ik wel zeggen dat Hongkong een stad is waar je niet stopt met kijken, overal is wel wat. Winkels, lichtjes en hele grote gebouwen!
De gebouwen die in Hongkong staan slaan echt alles! Ik als Europeaan voel me groot tussen de kleine Aziaten, maar als ik zie wat voor gebouwen hier staan, dan voel je je immens klein. Dan hoor je ineens ook bij die mierenhoop, en vraag je af hoe ze dit toch zo voor elkaar krijgen. In Hongkong kan je wel erg goed het verschil zien tussen arm en rijk, de gebouwen zien er hier en daar wat sjouwel uit, en staan dan letterlijk in de bamboe steigers!! Maar als je eenmaal het centrum van Hongkong binnen wandelt weet je niet wat je ziet... Ralph Lauren, Prada, Swarovski, Marco Polo, Escada, Giorio Armani, Chanel, het is te gek voor woorden. Want een straat verder op zitten de mensen op hun knieën in een smeekhouding om geld te krijgen.
Doordat het zo bewolkt was zijn we niet naar de zittende Boeddha gegaan, maar dus het centrum in. Omdat we allebei nog erg moe waren maar moesten doorzetten om de jetlag te overwinnen zijn we maar koffie gaan drinken bij een Starbucks. Ik heb maar even een grande koffie gedaan, ik viel bijna lopend in slaap... Eenmaal de koffie opgedronken kon ik weer even vooruit. We hadden het plan om naar de peak tram te gaan, een tram die je omhoog brengt naar de hoogste top boven Hongkong, gelukkig was het weer iets gestabiliseerd en regende het niet. Dus dat gingen we doen, nog wel even zoeken en naar verschillende keren rondgevraagd te hebben en totaal omgeleid te zijn waren we eindelijk bij de peak tram. Nou hup, in de tram dan maar. Mijn god, dat ding ging echt bijna recht omhoog zo steil! Eenmaal boven heb je een adembenemend mooi uitzicht, en dat zelfs wanneer het een beetje bewolkt is.
Na een klein uurtje weer naar beneden om een eettentje te vinden. Dat was nog niet zo makkelijk, we waren in het dure gedeelte van Hongkong en dus waren we van plan om terug te gaan naar de overkant. Dit kan je op verschillende manieren doen, maar wij hebben gekozen voor de ferry over het water. Omdat het al avond werd, werd de stad nog mooier om naar te kijken, overal zag je lichtjes! Zelfs hele animaties op de grote gebouwen zag je voorbij komen. Het leek ons leuk om ook bij de lasershow te kijken, dit hebben we uiteindelijk niet gedaan, omdat we toch heel erg moe waren. Maar goed, uiteindelijk naar een beetje rond zoeken hebben we een restaurantje gevonden en lekker gegeten. Ook hier hebben ze een handig en leuk systeem! Je bestelt een gerecht, maar je deelt het met zijn tweeën! Dus gisteravond heerlijk een gewokte noedels met beef gegeten, en geroosterde duck en kip. Jam jam!!
Zo nu zat ons buikje vol, en kregen we natuurlijk een after diner dipje plus de jetlag een enorme slaapbui. Mijn voeten waren ook echt naar de klote, alles deed zeer. Eerst nog vanuit het centrum naar ons slaapplekje toe, hup weer in de metro en naar een minuutje of tien a vijftien waren we weer in Tsing Yi. Nu nog lopen vanaf het station naar huis, dit was nog een hele opgave, pff... We herkenden het wel van die ochtend, maar hoe we er nou op een makkelijke manier uit kwamen... Na een minuut of tien dan eindelijk, nu moesten we nog tien minuten lopen, met mijn voeten waarvan ik het gevoel had dat die er elk moment konden afvallen was ik met lopen wel aardig klaar.
Eenmaal bij ons gebouw moesten we nog naar verdieping 32! Gelukkig wel met de lift. Cathy was thuis en vertelde dat Heiko dat ook zo was, ze wilde nog even gezellig thee met ons drinken. Na onze heerlijke kop thee die er voor zorgde dat we nog meer in onze slaapmodus gingen zijn we lekker naar bed gegaan... Eenmaal op één oor waren we gelijk in dromenland, we moesten er namelijk de volgende dag vroeg uit. Na een heerlijke nachtrust stonden we rond kwart voor zes op en zijn we rond zes uur vertrokken. Even een kwartier in de metro en dan ben je op het vliegveld. Na onze tassen te hebben opgehaald (hadden een in een kluis gedaan op het vliegveld) en weer te hebben ingecheckt konden we nog even wat eten voor we gingen boarden in het vliegtuig. Het was immers nog maar zeven uur en we moesten nog ruim een uur wachten. Om tien over acht mochten we boarden, en rond negen uur ging het vliegtuig. Terwijl ik dit schrijf zit ik in het vliegtuig naar Sydney. We moeten nog een uur of vier en een half en dan zijn we er!
Sydney here we come!!
- comments