Zo, zaterdagavond hebben we gegeten in een tentje dat een beetje tegenviel. Maar ze hadden wel Corona en een Strawberry Daiqiri, dus dat verlichtte de pijn! Daarna zijn we weer naar het restaurant geweest waar we dag vantevoren hadden gegeten, en namen we nog een Strawberry Daiqiri. EINDELIJK heb ik weer van een Buttery Nipple mogen genieten (butterscotch liquor en bailey's). Sja, dat was niet de laatste van dat weekend... We besloten maar niet te vertellen dat we de ratten toch echt wel hadden zien rondlopen de avond daarvoor.

Het regende de hele tijd, dus de eerste de beste kroeg die we tegenkwamen werd bezocht. We eindigden op Bourbon Street bij Razzoo, want die hadden we als tip gekregen. Daar stonden een jongen en een meisje als entertainment een beetje met de muziek mee te zingen, maar was wel leuk! En wat het leuk maakte, waren eigen de shotjes. Ik weet niet meer welke smaken het allemaal waren, maar het ging er eigenlijk meer om hoe je ze kreeg... Ze zaten in buisjes die je in je mond moest steken en de dame die het verkocht deed dat ook en dat goot ze hem zo in je mond. Erg, ehm, entertaining...

Zondag moesten we al heeeeeeeeeeel vroeg op (ehm, 7 uur, da's best pittig na een avond stappen ) om naar Oak Alley Plantation te gaan. Dat was echt wel heel mooi. Wat een mooi huis zeg. En de dames waren allemaal in van die oude, roze rokken met oude, witte blousen gekleed. Paste er helemaal bij. Carrie zachtjes over onze tour guide: "Does anyone else find it ironic a black woman is doing our tour?" Ghehe, I was thinking the same thing! Al die mooie balkons en verandas overal. En natuurlijk de enorm lange rij met eiken die al honderden jaren oud zijn. Kodakmomentjes!

's Middags weer eventjes gerust. We moesten natuurlijk wel goed voorbereid zijn voor de laatste avond!! We hebben nog lekker in het zonnetje gezeten bij de Moonwalk, waar je over Jackson Square kon uit kijken. De French Market werd ook nog even bezocht, je moet natuurlijk ook van New Orleans een magneet hebben!! Er was nog een groot casino in de buurt, waar we naartoe gingen. Alleen, sja, hoe moet ik de binnenkomst beschrijven? Verwelkomend niet echt, haha. Bij de IDcontrole: "Where you from? Netherlands? OH I DON'T KNOW NUTTIN' 'BOUT THAT!" Je mag zelf voorstellen hoe deze vrouw er uitzag. Heel typisch, ghehe. Ik kreeg een welgemeend excuses van Carrie voor haar hele land dat zo onwetend en genant is, nadat we enorm hard hadden gelachen. That is, nadat de vrouw een landenboekje had gevonden en mijn paspoort naast een voorbeeldje in dat boek had gehouden en ik alsnog naar binnen mocht.

Toen vonden we op Bourbon Street echt een heel erg leuk restaurant. Het had een enorm mooi hofje met water- en vuurfonteinen. Dus dan komt het water terecht op vuur en het blijft branden: it's amazing discoveries! Mijn keuze was ook erg lekker, gemarineerde kip met groenten en aardappelpuree. Carrie had een soort van vokda-lime pasta met garnalen, maar het viel tegen. Daar hadden we even een lekker grote Hurrica gescoord (ik luister wel naar suggesties ) en daarna bleven we zitten voor nog meer cocktails! Blue Hawaii thank you very much. Als het maar zoet is en er alcohol in zit. We zijn er iets van drie uur gebleven, ondanks de kakkerlakken op de wc. Seriously, are there any without them?

We zijn weer naar de Razzoo geweest, en deze keer was er een leuke band. Even een aantrekkelijke dame gezocht voor de shotjes uiteraard . Ondanks dat er een jongen ons bleef lastigvallen, was het toch echt wel heel leuk. De band vond ons ook tof. We stonden op een balkonnetje, en de bassist wees de hele tijd naar de dansvloer, dat we daar moesten komen. Moeten het normaal niet de gasten zijn die fan zijn van de band in plaats van andersom?

De tocht eindigde in een, eh kuch, stripclub. Sja, ze hadden buttery nipples, waar komen we anders voor? Carrie voelde zich ineens geroepen om mij een graduation gift te geven, en je mag zelf invullen wat dat was...

De maandagochtend begon vroeg, maar de reis naar huis was eigenlijk wel ok. De vlucht van NO naar Philadelphia zou 1,5 uur vertraging hebben, riepen ze in het vliegtuig, maar dat bleek maar een uur te zijn. Gelukkig haalde ik mijn vlucht. Ik vermoed dat het kwam door de drukte in Philly, wat daar stonden we ook 1,5 uur stil voordat we uberhaupt in de file mochten gaan staan op de startbaan. Gelukkig duurde de vlucht zelf maar 6,5 uur ipv de bijna 8 uur die gepland stond. Ik was maar een half uur later in Amsterdam. Wat fijn als daar een heel lief en knap meisje daar op je wacht met een ontbijtje!

De jetlag, wat moet ik daar over zeggen? Ik kan eigenlijk wel constant slapen. Maar of dat de pfeiffer is of de jetlag of de weinig slaap van het weekend, who knows! My guess is it's a combination

Het blijkt dat ik zo'n 850 foto's heb, dus ik moet daar nog even doorheen gaan om te zien welke goed zijn en welke niet. Ik weet nog niet waar ik de foto's ga plaatsen, hier of op mijn oude fotosite, so we'll see. I'll keep you posted!