En dan is het toch echt de laatste dag voor we vertrekken....

In januari moest ik mijn vakantie doorgeven op mijn werk. In het OV werken houdt ook in dat je vakanties zeer vroeg door gegeven moeten worden omdat we roostergebonden werken. Het kan niet veel later zijn geweest dan februari dat de eerste plannen vorm kregen. Het moest weer eens een dikke miotorvakantie worden! In maart besloten mijn nichtje Tamara en haar man Richard dat ze echt wel mee wilden! En dat werkt alleen maar feestvreugdverhogend dus dat was uiteraard geen probleem!!!

Na de nodige motorweekendjes,ritjes,tentjes,BBQ´tjes,heen en weer visites,planningen en telefoontjes kreeg ik voor mijn verjaardag een boek van mijn moeder.

Michelin,met de motor door de Alpen.

Exit alle eerder gemaakte plannen,welkom nieuwe avonturen! Dit gaat ´m dus worden. Helaas moet ik bekennen dat ik in al mijn opruimwoede van de afgelopen tijd mijn boek kwijt heb gemaakt,echt weer iets voor mij....maar geen probleem,alle GPX bestanden zijn al in de Garmins geladen en de kaarten zijn geprint,wij vinden onze weg wel.

Vandaag zal bestaan uit de motoren voor het laatst checken,olie peilen,ketting smeren,schoonmaken,poetsen en nog wat boodschappen scoren voor mijn mams die in ons huis komt wonen de komende twee weken. Per slot van rekening kunnen onze poezen niet mee en die moeten wel getroeteld en verzorgd worden. De poezen gaan vandaag nog in bad zodat ze fris en fruitig bij mams op schoot kunnen.

Ik heb de afgelopen twee weken in een ADHD/rush geleefd,regelen,opruimen,bellen,Bolman motoren,nog meer regelen,nog meer opruimen,kuipen van mijn motor af,voorste tandwielcheck,schoonmaak van hetzelfde tandwiel,kuipen er weer op,nieuwe remmen,nieuwe vloeistoffen voor de rem en koppeling,regenpak kopen op marktplaats,wel vignetten voor Zwitserland,toch maar niet want Zwitserland zuigt,op de valreep een creditcard fixen,reisverzekering afsluiten,hemel en aarde bewegen om lampjes voor Peet zijn richtingaanwijzers op de kop te tikken,zelfs mailen naar china,uiteindelijk heb ik ze met veel behulp van Mike Bolman weten te vinden,jippieeeeee! En ga zo maar door. Het is dus een vreemde gewaarwording dat het nu toch eindelijk zover is,nix meer te regelen,alleen nog maar hoofd leeg en genieten van de dingen die komen gaan......

De blog van morgen komt dus vanuit Boele´s bikerplace in Duitsland.