Profile
Blog
Photos
Videos
Yangshuo is een dorp (toch 310.000 inwoners, maar in China een dorp) dat me veel leert over China. Maar door de prachtige omgeving hier zal ik beginnen met het platteland, dat het dorp tot in de wijde omtrek omgeeft.
Het landschap is zeer karakteristiek: grote, stijle krijtrotsen die uit een ogenschijnlijk vlak landschap omhoog reizen, vaak in de vorm van kamelenbulten, maar ook zwangere vrouwen en gorilla's kunnen worden gespot. Oké, er is veel fantasie voor nodig, maar Chinezen vinden alles wat ergens op lijkt fantastisch, ook al heb je er soms bijna oneindige fantasie voor nodig...
En tussen die rotsen is het dus relatief vlak, en letterlijk iedere vierkante meter wordt gebruikt voor landbouw (de strook tussen 2 weghelften wordt gebruikt voor ijsbergsla!). En de diversiteit is groot: van bloemkool, grote knolgroentes (bijvoorbeeld taro, lekker!) tot de obvious rijst maar ook exotische vruchten als mandarijnen, pomelo en passievrucht. Hier en daar een waterbuffel met kalf, een boer die toekijkt en een oud vrouwtje met 2 grote manden vol met kippen als een ouderwetse weegschaal over haar schouders: schoonheid is een duidelijk geval van understatement.
De huisjes waar de boeren in wonen zien er niet eens zo arm uit als je zou vermoeden. Vaak 2 verdiepingen, naar inzicht redelijk stevige betonbouw, en netjes afgewerkt aan de buitenkant. Maar waar zo'n aanzicht ook een net interieur doet vermoeden, val je bedrogen uit. Het is kaal, de trap naar de 1e verdieping is vaak gewoon een houten ladder, en verwarming (het is buiten 8 graden, maar gevoelstemperatuur is veel beroerder kan ik je verzekeren) hebben ze zeker niet. Hoogstens een elektrisch straalkacheltje, maar veel vaker is het gewoon een klein houtvuurtje waar de lokale bevolking zich om schaart. Hier en daar een hond of kip dat naar etensrestjes zoekt in de rotzooi in de goot; da's niet veel, want zoals je vast wel weet eet een Chinees alles. Echt alles. En de restjes zijn voor de scharrelende dieren. Dat geeft wel een aardig idee over hun fysieke gesteldheid.
En eens in de 3, 4 dagen is in een klein gehucht de lokale boerenmarkt. De gehele lokale bevolking stroomt hier naartoe, vanwege de lage prijzen, maar vaak ook omdat het de enige manier is om aan spullen te komen die je niet zelf verbouwd. En hier wordt dus ook veel verkocht: van alle lokale groente en specerijen (prachtige schalen met chilipepers en steranijs), vaak gedroogd gedroogd gebruikt als medicijn (met bijbehorende witte jassen), tot een soort van Billy Mays (beroemd tell sell personality, red.) en vers geslachte hond. Nee, dit is niet bedoeld voor de zwakke maag. Maar wel erg mooi, en ook best gezellig met iedereen onderhandelen over de prijs, samen eten bij de eetstalletjes, en lachen om de Billy Mays-imitator die probeert electrische pannen te verkopen.
En het oude China leeft hier nog sterk. Rode boekjes van Mao en bijbehorende posters worden veel verkocht. Hij gaf duidelijk hoop voor de arme bevolking, en daar wordt hij nog steeds voor geëerd.
Ookal zijn de boeren arm, en hebben ze het koud, ongelukkig zijn ze zeker niet. Ze werken hard en hebben familie en vrienden om hun heen. Ze verdienen precies genoeg om te kunnen leven; meer hebben ze niet nodig. En wat heb je eigenlijk nog meer nodig?
(foto: lokaal bier Li Quan, gaat alleen in 660 ml flessen)
- comments