Joepie, we zijn er! Lotte en ik zijn na een zeer soepele reis aangekomen op het vliegveld in Accra. Op het misverstandje bij de check in op Schiphol na (waar british airways ons bijna van de vlucht wilde halen omdat we ons 90-dagen visum in Ghana moeten verlengen en ze de Ghanese ambassade moesten bellen om te bevestigen dat dit oké is - wat ze dus vorige week hebben gedaan toen ze me dit visum gaven maaaar vooruit). Op het vliegveld in Accra krijgen we een warm welkom met live muziek en lachende mensen. Als we het vliegveld uitstappen is het LETTERLIJK een warm welkom, een ware hittegolf lacht je tegemoet en hoewel je weet dat dit moment komt, ben je nooit helemaal voorbereid. Taxi driver Humphrey neemt ons mee naar het hostel ‘Somewhere Nice’ wat zijn naam eer aan doet. We drinken een biertje met de voeten in het zwembad en proosten op onze komende maanden in Ghana.
Eigenlijk zijn we best moe en is het tijd voor bed. Met een beetje tegenzin sprayen we er nog even op los met Deet (‘it’s never to late for Deet!’) en danken we de uitvinder van airco op onze kamer. In bed dwalen de eerste indrukken van de dag door mijn hoofd en vragen zoals ‘in welke volgorde moet ik deet en zonnebrand smeren?’ en ‘hoe ga ik mijn hoofd beschermen tegen een UV-index van 11? (Is dat op een schaal van 1-10??!!) Morgen scoor ik een hoed of een tulband.