Profile
Blog
Photos
Videos
Cocaine kauwen, alcohol snuiven, lama's eten en een prachtige natuur in Peru!!
Lieve allemaal,
Ondertussen zijn we al een tijdje terug, en hebben we al meerdere malen beloofd dat de blog online zou komen. Althans de rest ervan. Bij deze is het eerste begin gemaakt. Ruud is ondertussen bezig met het filmpje. Natuurlijk snap ik dat de mensen niet meer zo benieuwd zijn aangezien we nu weer thuis zijn maar toch willen we zelf graag de blog afmaken. Compleet! Wat betreft de duck hunting souveniers.. Die gaan we wel een dezer dagen rond delen want we willen de mensen niet meer laten wachten totdat we met alles klaar zijn.. Want dan gaan we al bijna weer! Geniet ervan! Liefs ons.
24 maart Arequipa
Om 7 uur werden we wakker, we hadden niet echt lekker geslapen en rest was ook al wakker. We pakte onze tent in en toen kwam ik Dave tegen, hij zei dat hij een beetje moeite had met opstaan vanochtend haha! Blijkbaar had hij al een sterk vermoeden wie zijn tent had omgedraaid, maar ik deed natuurlijk net alsof ik van niets wist. Na het ontbijt kon alles weer terug in de truck en konden we vertrekken naar Arequipa. Het is maar 380km, maar de wegen zijn niet zo als in Nederland dus dat gaat zeker nog wel een uurtje of 7 duren! We gingen ook flink de hoogte in, we zouden vandaag ongeveer op 3500 meter boven de zeespiegel uitkomen en daar kunnen mensen aardig ziek van worden. Je kan er niet veel tegen doen, alleen water blijven drinken helpt. De natuur is erg afwisselend hier. De ene keer is het echt woestijn met cactussen en de andere keer is het helemaal groen, dit komt natuurlijk ook door de hoogte verschillen. De temperatuur veranderd hierdoor ook, de ene keer is het niet echt zonnig, maar nog steeds bloed heet en de andere keer is het blauwe lucht en aardig koud! Als we door de lokale dorpjes komen zien we steeds meer mensen met de traditionele kleding, de vrouwen met bolhoedjes en vlechten en de mannen met verschillende kleuren colbertjes en sjalen. Iedere familie of stam heeft zijn eigen kleur en vorm. Ook zien we veel alpaca's en lama's in het wild, erg gaaf om te zien! Rond lunchtijd stopten we ergens op een verlate strand waar we wat gingen lunchen. Het was restjesdag! Al het eten wat over is van de laatste dagen werd nu opgegeten omdat we de komende dagen weer in hotels overnachten en dus niet hoeven te koken. We namen afscheid van het strand, want dit is de laatste keer tot aan Buenos Aires dat we aan zee zijn. Toen we in Arequipa aankwamen begon het al aardig donker te worden. Het was even zoeken naar het hotel, vooral omdat alles eenrichtingsverkeer is. Het hotel was erg mooi, met een tuin, een zwembad, hangmatten en 'een rugzakje' in de tuin. (fiatje 500) We hadden een mooie hotelkamer met dubbel bed, koelkast en badkamer. Eerst even douchen want we hadden om kwart voor 8 afgesproken achter in de bar van het hotel. Ik had inmiddels al weer een flinke baard gekweekt en vond dat het wel weer eens tijd was om die weg te scheren. Om Fem te pesten had ik mijn snor laten staan, maar daar was ze het niet zo mee eens ;) "Ga maar even terug de douche in, je bent een stukje vergeten!" haha! Om kwart voor 8 waren we in de bar van het hotel en kregen we een welkomstdrankje 'Pisco Soure' het typische drankje van Peru, gemaakt van rum, suiker, eiwit en limoen. De rest van de groep kwam één voor één binnen en sommige vroegen of ik ruud zijn kleine broertje was, omdat ik mijn baard had geschoren haha. We zouden eigenlijk naar een bekend restaurant gaan, maar die was volgeboekt, dus besloten we naar een ander restaurant te gaan. Iedereen op Gavin en Yana na was er. Het was gezellig, maar de meeste waren aardig kapot of waren ziek. Blijkbaar is het een best gevoelige groep, er is iedere dag wel iemand ziek. Fem bestelde een pizza, ik een mixed grill en we konden salade eten van het buffet. Het eten was wel goed, maar niet echt speciaal. Er was wel een live bandje met muziek uit Peru, dat was wel weer speciaal! Na het eten ging iedereen naar huis, alleen Dan, Dave, Helen, Fem en ik gingen nog wat drinken op het dakterras bij de buren. Maar na 2 pilsjes beseften we dat de muziek toch wel erg hard was en dat we zelf ook aardig kapot waren. Rond half 12 lagen we in bed en ik sliep meteen, terwijl Fem nog een film keek op TV.
25 maart Arequipa
Om 8 uur ging de wekker, het ontbijt was included van 7 tot 10 en daar gingen we even van genieten! Het was een zeer uitgebreid ontbijt met veel vers fruit en lekker brood! We besloten wat rond te gaan lopen in de stad. We gingen samen met Cloey, Sammy, Mathilda, Nikki en Liz op pad. De stad is echt prachtig met veel verschillende gebouwen. Vooral de kerken en de overheidsgebouwen waren erg mooi! We konden goed merken dat het bijna pasen was, want we zagen overal paaseieren! We liepen wat winkeltjes in we zagen overal kleding gemaakt van alpaca wol. Mutsen, truien, handschoenen, sjaals etc. Fem besloot voor de zekerheid toch maar een muts te kopen, over een paar dagen gaan we beginnen met de 'Inca trail' een vier daagse wandeling over de bergen en door het regenwoud om uiteindelijk bij de Machu Pichu aan te komen. En 's nachts en hoog in de bergen kan het nog wel eens aardig koud gaan worden! We liepen terug naar de 'Plaza de Armas' het grootste plein van de stad. Het was zondag dus hele families kwamen naar het plein om te picknicken en spelletjes te spelen. Daar waren de duiven ook van bewust, duizenden duiven vlogen rond en dronken water uit de fontein. Het begon aardig warm te worden dus vonden we dat het tijd was voor een ijsco! Ze hadden echt alle smaken! Fem vond er een met Baileys! Echt super lekker! We liepen nog wat rond en kwamen uit bij een rommelmarktje, één van de kraampjes had een grabbelton voor 1 sol, geen geld! Fem had een ring die net om haar pink paste, Mathilda had een zweetbandje met een smiley erop en ik grote vrouwen oorbellen, perfect! Haha. We besloten om eerst even langs de supermarkt te gaan om lunch te halen en daarna terug te gaan naar het hotel. We haalde een gegrilde kip, friet, vers fruit en wat bier. We lunchten in de tuin van het hotel en childen daarna bij het zwembad tot een uur of 5. Toen gingen de meeste even douchen en zagen we elkaar rond 6 uur weer in het spelletjes hok om wat spellen te spelen. Rond kwart voor 8 was het tijd voor diner. Die avond gingen we wel naar ZigZag een bekend restaurant in Araquipa. Het was een prachtig restaurant en het eten was goddelijk, maar daar betaal je dan ook voor. Fem en ik hadden al besloten dat dit de laatste keer is dat we met de rest uit eten gaan, want dit konden we niet blijven doen! Maar dit restaurant was de beste plek om het af te sluiten! We aten alpaca (soort lama) struisvogel en beef met friet en ratatouille. Het vlees werd geserveerd op een hete steen en om te voorkomen dat al het gespetter op je kleren kwam, kregen we slabbetjes met grappige plaatjes erop. Vooral Dan zag er weer uit als een baby! Toen we de rekening kregen zag ik dat er bij alles wat Dave at 50% afging en gister had hij ook al gratis gegeten. Hier begon ik me weer aan te irriteren, simpelweg omdat we nogal slechte ervaringen hebben van onze gids in Asië, maar het was toch een van de laatste keren dat we mee uit eten gingen dus ik zei er niets van. Na het eten gingen we terug naar het hotel en pakte we onze kleine tas in, want morgen gaan we met een tour naar de Colca Canyon. Nog even TV kijken en naar bed!
26 maart Colca Canyon
Om 5.30 ging de wekker. Vandaag vertrekken we op een tour van 2 dagen naar de Colca Canyon, zonder de truck en zonder Helen en Dave want die gaan samen met Dan een berg beklimmen. Leek ons ook super leuk, maar simpelweg te duur en dan zouden we deze tour moeten missen. We werden opgehaald door onze gids voor de komende dagen Alehandro. Het was een jonge kerel, zijn Engels was erg goed en hij was erg enthousiast. Hij sprak zelfs een paar zinnen Nederlands! Het was 4,5 uur rijden naar de Colca Canyon en we stopte regelmatig, niet alleen omdat Alehandro ons dingen wou laten zien, maar ook omdat iedereen constant moest plassen, ze namen het advies om veel water te drinken wel heel serieus! Onderweg zagen we lama's, alpaca's en zelfs bequina's. Allemaal van de lama familie, maar wel verschillende soorten. De bequina is een bedreigd dier, de vacht en het vlees is zo'n 800 usd waard waardoor er veel naar gejaagd werd. Hierdoor is het nu een beschermd diersoort. Ook vertelde Alehandro over de 'coca leafs' oftewel bladeren van de coca plant. Deze bladeren worden gebruikt om cocaïne te maken, de bladeren zelf bevatten maar 1% cocaïne en ze worden veel in Peru en Bolivia gebruikt voor thee en geneesmiddel. De lokale bevolking kauwt de hele dag op deze bladeren, het is goed voor het gebit en voor de maag. En het werkt ook goed tegen de hoogte ziektes. Hij vertelde dat als je er wat vulkanisch steen in oprolt en dan 15 minuten op kauwt dat je het effect het beste voelt. Hij zei dat hij het bij de volgende stop wel zou halen en dan konden we het proberen. Zo gezegd zo gedaan zaten we een half uur later op coca bladeren te kauwen, het is erg bitter en na 10 minuten begint je tong en je wang een beetje lam te voelen. Ik kan niet echt zeggen dat het je oppept zoals Alehandro vertelde maar goed. Ook vertelde hij dat als je je niet goed voelde door de hoogte dat je wat alcohol in je handen moest wrijven en dan in je handen de damp moest opsnuiven. Dat konden we dan ook weer even proberen. Leuke trip is dit, een beetje cocaïne kauwen en alcohol snuiven! Verder kwamen we langs grote velden waar groente werd verbouwd, hij vertelde ons dat ze in Peru meer dan 3000 verschillende soorten aardappelen hadden!! Bij de volgende stop konden we de coca thee proberen, deze vonden we erg lekker, blijkbaar hebben ze die praktisch in ieder hotel en restaurant en het is goed voor je, dus dat komt dan weer mooi uit! Bij de stop stonden vrouwen souvenirs en kleding te verkopen. Ze waren zelf ook gekleed in traditionele kleding de meeste hadden een alpaca als huisdier naast hun staan. We gingen weer verder en kwamen uit bij een uitkijkpunt over de bergen, het dal en het dorpje wat in het dal lag. Ook hier stonden weer vrouwen met kinderen souvenirs te verkopen. Je ziet ze hier overal waar toeristen komen, echt niet normaal. Ruud en ik gingen op de foto met een lama en ik wou ook graag op de foto met het kindje want zij was zo schattig. Rode appelwangetjes, traditionele kleding en een dikke muts op. Normaal zijn we helemaal niet zo, maar we willen toch wel een paar foto's hebben als herinnering. Toen we bijna weer verder wouden gaan liep er ineens een lama de weg op nadat Nicky een foto probeerde te maken. Ruud en Nicky probeerde beide de lama weer van de weg af te krijgen, wat een erg grappig gezicht was, want het lukte voor geen meter haha..
Op naar het hotel, de rivier die helemaal doorloopt tot de Canyon voorbij, en toen iets buiten de stad. In the middle of nowhere dus (daar raken we zo langzamerhand wel aan gewend, ik verwacht allang niet meer dat er ook maar iets van een winkel in de buurt is waar ik mijn sigaretten kan halen). Je kan uitkijken over de hele vallei, overal staan gekleurde bloemen, en er hangen 2 hangmatten in de tuin. Natuurlijk hebben ze hier ook een lama als huisdier maar dit is echt een grote. Wat een joekel. Toen Ruud en ik hem probeerde te aaien kwamen we er al gauw achter, aan het geluid te horen, dat de lama daar niet echt van gediend was haha. Ruud ging vlak naast hem in de hangmat liggen en ik maakte foto's (ja hij moest het weer even uitdagen). Daarna was het tijd voor de lunch. 25 sol per persoon. Best duur maar een andere optie hebben we niet, behalve niet eten. Toch was het eten ook wel echt te moeite waard. 2 soorten soep, chicken en mais. Ze eten hier echt gigantisch veel mais trouwens. Ze hebben hier ook zwarte kolven en daar maken ze van alles mee, van drinken tot soep en dessert. Ze hadden quiche, pasta, de chili salade (die we al vaker gehad hebben, en heerlijk is), verschillende aardappels, brood, sausjes etc. Alpaca en BBQ chicken op de BBQ. We kwamen niks te kort. Pfff wat zitten we vol. Gelukkig hebben we eerst nog 1 uurtje siesta voordat we aan de wandeling beginnen. We lagen één uurtje in bed zonder te slapen maar vooral om uit te buiken, en om 15:00 gingen we op pad. We gingen de berg naast ons hotel beklimmen. Zwijntjes aan de ene kant, ezels aan de andere kant. Op de muurtjes groeien hier overal cactussen, natuurlijke bescherming. Geloof me, daar klim je echt niet overheen. De vrucht van de cactus heet Tuna (rood van kleur) of Quiwicha (geel). Colca is rivier in het spaans en Buro is ezel. Jaja we hebben het hier over een educatieve wandeling. We liepen de berg op en het ademhalen gaat duidelijk een hoop moeilijker/zwaarder op deze hoogte. Na 20 meter heb je het gevoel alsof je de marathon gelopen hebt (de gehele 42 kilometer, ik overdrijf niets!). De wandeling duurde ongeveer 1 uur en boven op de berg konden we overal overheen kijken. De terrassen zien er echt geweldig uit. De hele omgeving is betoverend. Terug in het hotel krijgen we allemaal een handdoek en gaan we gelijk op pad naar de hotsprings. 2 Belgen, 1 Italiaan, en 2 Spaans sprekende mensen reizen trouwens al de hele dag met ons mee. We gaan allemaal de hotpools in behalve de Italiaan want die is zijn zwembroek vergeten haha. Ruud heeft ook geen zwembroek (wat een verrassing) maar die gaat gewoon in zijn korte broek. Ruud en ik bezoeken voordat we in de pools gaan eerst nog even een klein museumpje dat bij de hotsprings hoort. Er zijn poppen te vinden die wol aan het weven zijn enz. Natuurlijk gekleed als inca's. Dat zie je hier nog echt. Vrouwen die met een klos op straat staan en wol aan het weven zijn. Er zijn zo'n 6 hotpools, maar de eerste buiten is toch wel de beste en gelijk naast de kleedkamers, in de rest van de hotpools zitten ook vooral locals. We vermaken ons prima 1,5 uur, en het is heerlijk warm. De omgeving? We zitten gewoon midden in de vallei. Als we terug komen bij het hotel is het al donker, en staan er voor het hotel koeien te drinken uit de fontein. Heel normaal hier.. Liz is nu echt ziek (van de hoogte), Cloey voelt zich iets beter, maar Ruud zijn migraine begint op te spelen. Oooh noh.. Ruud gaat naar bed en ik drink samen met Mathilda bij de open haard in het restaurant een warme chocolade melk. 's Avonds word het hier echt koud. Dat is ook de reden waarom de kachel al aan staat en je hier 8 dekens (ik overdrijf niet) op je bed hebt liggen. Zwaar kan ik je vertellen haha..
Ik eet alleen één bord main diner voor 15 sol. Liz en Nicky liggen in bed, de Koreanen slapen al, Gavin en Yana eten niet. Het diner is wederom erg goed maar iedereen zit eigenlijk nog erg vol van de lunch (ik zou hier tonnetje rond worden als ik hier zou blijven wonen, niet best dus!). Na het eten gaat iedereen dan ook vol, en moe voldaan naar bed. Het is pas 21:00 dus voor mij echt veel te vroeg. Ik rook buiten nog een sigaretje met de lama als mijn beste vriend, die natuurlijk vlak naast de asbak is gaan liggen (heb ik weer). Foto momentje voor thuis, ik stuur de foto gelijk door naar Marit en Kel. Eenmaal in bed lees ik mijn 2de roman en die lees ik helemaal uit, terwijl de klok inmiddels 01:00 slaat. 2 boeken gelezen in één dag, het moet niet gekker worden. Ruud slaapt ondertussen rustig verder, en met wat paracetamol, en het droge brood wat ik voor alle zieken heb mee gegapt bij het avond eten, neemt zijn migraine langzaam af. Om 01:00 kruip ik stiekem naast hem in het één persoon bed. Slaap lekker Canyon.
28-03 Colca Canyon - Arequipa
Die ochtend waren we weer heel vroeg op want het is 2,5 uur rijden naar de Colca Canyon. Breakfast included. De wake-up call was om 05:00, even snel douchen, 06:00 ontbijt, en om 07:00 in de minibus. Het was nog schemerig en erg koud. We hadden dezelfde broodjes als gisteren bij de lunch en diner. Onze eerste stop was bij een uitzicht punt over de Canyon, het begin van de Colca Canyon wel te verstaan. Je ziet de rivier kronkelend door het landschap gaan. We passeerden een opgedroogd meer waardoor er een hoop witte glimmende stenen ontstaan met kleine scheurtjes waardoor het leek alsof het hele oppervlak glinsterde. Alehandro vertelde ons nog veel meer, zoals dat er veel Eucalyptus groeit hier wat slecht is voor de natuur omdat het zo snel groeit en alle vruchtbaarheid uit de grond haalt. Ze gebruiken gedroogde eucalyptus in hun huizen, ze steken het aan en het houdt de muggen buiten de deur. Ook liet hij ons bij de stop, de witte korreltjes zien die op de cactus groeien. Als je de witte korrels aanraakt barsten ze en wordt het een soort rode kleurstof. Met lemon erbij wordt het groen, en met zout erbij oranje. Dit gebruiken ze als kleuren voor textiel en make-up. Ik eindigde met een rode stip op mijn neus en ruud ging terug de bus in als indiaan haha. Na 2,5 uur bereikten we de Colca Canyon. Hier hopen we natuurlijk condors te zien want daar komen we voor. De condor leeft maar op 2 plaatsen, in California en Zuid-Amerika. Ze eten alleen maar kadaver want ze hebben geen klauwen (meer kippenpoten). Ze kunnen 1 á 2 weken zonder eten en drinken. Het mannetje is gemiddeld 3,20 meter breed. De vleugels zijn wit en zwart. Toen we uit de bus stapten kwam er net een man op een ezel voorbij rijden met een radio onder zijn arm. Erg grappig gezicht, alsof je zo een film in stapt. Het was erg bewolkt toen we aankwamen, erg mistig. We zouden eerst één uur observeren en daarna gaan we een wandeling maken van een uurtje. Het gekke is dat de mist hier zo snel beweegt. Het kan in 5 seconden ineens wegtrekken maar het komt in 5 seconden ook zo weer terug. Iedereen ging bovenop zitten maar ik besloot een stukje naar beneden te lopen. De canyon op zichzelf is al prachtig. Deze canyon blijkt op bepaalde plekken zelfs dieper te zijn dan de Grand Canyon, en ook kan je net zoals bij de Grand Canyon naar beneden lopen als je zou willen. Sommige mensen vinden deze canyon mooier maar daar ben ik het niet mee eens. Of zou dat komen omdat Ruud mij bij de Grand Canyon ten nep- huwelijk vroeg? Na een uurtje liep ik terug naar de rest met Ruud die inmiddels naast mij was komen zitten. De kans dat je een condor ziet is 50% had Alehandro gezegd, dus ik verwachtte er niet zoveel van. Terug bij de rest bleek dat zij er wel een gezien hadden. Kort, maar hij vloog rond, en hij zat nu vrij ver ergens op een steen in de Canyon. s***, toch het verkeerde plekje gekozen dus. Ruud kon hem zien met de telelens en maakte alsnog een foto. Daarna begonnen we aan de wandeling. Overal zijn prachtige gekleurde bloemen. Wat is het ademen hier moeilijk zeg, ongelofelijk. We hadden geweldige uitzichten en langzaam klaarde het een beetje op. Het is moeilijk uit te leggen wat je allemaal ziet en hoe prachtig het is. Het is gewoon een wonder van de natuur. Je kijkt in de Canyon tegen de groene bergen aan, en omhoog tegen de sneeuw toppen. Na 5 minuutjes wandelen gebeurde het "er kwam een condor over vliegen" Wat zijn ze gigantisch! En de veren zijn echt prachtig.. Vanaf dat moment hebben we er denk ik nog zo'n 5 meer gezien, honderd foto's gemaakt, en gefilmd. We hebben echt veel geluk gehad. Ook kwamen er een soort van kolibries langs vliegen. Ze zien er hetzelfde uit, hebben alleen iets meer kleur, de vleugels gaan even snel, maar ze kunnen wel stil zitten. Je vind hier ook veel salamanders. Een was de hele tijd push-ups aan het doen, fanatiekeling! Na een wandeling van een uur en vele condors later waren we bijna terug bij de bus. Nog zo'n 200 meter, en toen lag er ineens een dode ezel midden op het pad met een hap uit zijn linker bil (flinke hap hoor). Hmm zou dat de reden zijn voor de vele condors? Op met de minibus terug naar het plaatsje. Daar zouden we gaan lunchen. Het was natuurlijk een toeristisch restaurant met een lopend buffet van 20 sol. Dat feest gaat niet door. Ruud en ik bestelden gewoon een sandwich en kochten daarna nog wat in het supermarktje naast het restaurant. Nog even naar de square (centrum). Het is een klein plaatsje. Op de berg is een groot kruis "uit gemaaid" , er is een prachtige kerk, shops, en een standbeeld van een ijsmummie vrouw die hier gevonden is. Beetje eng beeld moet ik zeggen. We gingen nog even naar de plaatselijke markt. De tuktuks zoals ik denk ik al eerder verteld heb zijn hier meer voor de locals dan voor de toeristen. Ze hebben allemaal hele gave opdrukken zoals che Quevara en Batman. Mathilda, Ruud en ik kochten wat kleurpotloden zodat we die later aan de kinderen konden uitdelen. Ik kocht een armbandje gemaakt van Alpaca, en Mathilda Alpaca sokken. Na een uurtje stond de bus klaar om ons terug te rijden naar Arequipa. De terugweg is maar 3,5 uur en we stopten amper dus voor we het wisten, na wat slapen en lezen, waren we terug in Arequipa. Weer inchecken in hetzelfde hotel. Wauw, waarom weten we niet, maar wij kregen de kamer/appartement van de eigenaar die er niet is. Banken, 2 bedden, schilderijen en een zitje. Niet verkeerd. We besloten wat snacks te halen voor morgen want we hebben een lange rit voor de boeg naar Cusco. Toen we de deur uit liepen, liepen we tegen Dan aan. Ze hadden het niet gehaald tot de top (de hoogste berg beklimmen) ,het sneeuwde, de hoogte was verschrikkelijk geweest en ze hadden allemaal hoofdpijn en adem problemen. Helen had het er het beste van af gebracht, wat wij wel lachwekkend vonden. 2 volwassen kerels zigzaggend van de hoogte ziekte naar beneden. Dan had zelfs nog liggen slapen in een grot, shakend. Maar het was wel een geweldige ervaring geweest, dat hoogte dat met je kan doen hé. Terug op onze hotel kamer kochten we nog wat biertjes, we kletsten wat en ik vertelde het verhaal van papa aan iedereen. Liz en Nikki moesten beide huilen, en ook ik moest huilen sinds een lange tijd ook al denk ik er elke dag aan.. steeds meer…Niemand had echt honger maar Dan, Ruud, Cloey en Sammie die even later binnen kwamen besloten wat te gaan eten in het restaurant van het hotel. Ik ging mee voor de gezelligheid. We kregen allemaal een gratis pisco sour. Ruud en Dan bestelden een hamburger en Cloey en Sammie een pasta gerecht. Ondertussen was er een man piano aan het spelen in de hal en hij was echt heel erg goed. Hij speelde verschillende deuntjes waaronder "imagine" een lied wat erg populair is hier in Peru. "Slik" dat doet me ook weer denken aan papa. Als toetje bestelde Ruud chocolade cake en daar wou ik natuurlijk wel een paar hapjes van hebben. Terug in de hotel kamer, stuurde ik nog wat whapjes naar Marit, Kelly enz. en we pakten onze tassen in. Morgen gaan we naar Raqchi, dicht bij Cusco en dat is een lange trip. Slaap lekker..
28-03 Arequipa - Raqchi
Vandaag rijden we 500 kilometer naar Raqchi. Dat betekend zo'n 10 uur rijden. Wat automatisch ook weer betekend vroeg op, ontbijten en op weg. Fijn om weer in de truck te zijn. Hallo Al! Op pad. De bergen in. Ik schreef wat punten op van de dagen die ik achter ben in mijn dagboek en Ruud begon met het typen van de blog "Las Vegas". De omgeving is weer geweldig en de lama's zijn niet meer weg te denken uit het landschap. Ze zijn overal. We stopten op een gegeven moment bij een bord (een geel vierkant) met een lama erop, om wat foto's te maken, en ik probeerde een lama na te doen. We passeerden een hoop meren en hoopten flamingo's te zien maar dat ging helaas niet door. Teveel regen dit jaar, in dit gebied. De 2de stop was een foto stop bij een meer. Sammy en ik gingen plassen achter de verhoging waarvandaan je over het meer heen kon kijken en werden we beide geprikt in onze kont door een cactus, lovely. Rond de middag stopten we in een plaats om te gaan lunchen. Het was een drukte van jewelste.. En niet met toeristen! Ik denk dat we buiten ons geen toerist gezien hebben, en zo keken de mensen daar ook haha.. We liepen in het begin samen wat rond maar later splitte we op. Ruud en ik hadden niet echt honger dus besloten we bij een van de kraampjes een fruit shake te gaan drinken. 1tje delen was het plan, bananen shake, we kregen 2 volle glazen haha. Ze maakte veel te veel dus we kregen 2 volle glazen, en daarna nogmaals 2 volle glazen. 4 shakes voor 2 sol. Het was niet alleen banaan, ze stopte er ook een beetje bier in en wat andere ingrediënten.. De lokale manier haha..We lieten een extra 5 sol achter en het menske kon haar geluk niet op. Echt geweldig om te zien! We liepen nog wat rond en gingen daarna terug naar het plein. Er staan gewoon biljarttafels midden op het plein waar scholieren staan te biljarten. Het is echt alsof je terug gaat in de tijd. De vrouwen en mannen dragen allemaal typische kleren. Echt iedereen. Toen we eenmaal terug in de truck zaten, zwaaide iedereen naar ons en was blij. Dit was echt even wat we nodig hadden na de toeristische plekken. Verder op pad naar Raqchi. Daar hebben we vanavond een homestay dus dat wordt ook echt iets lokaal. Na nog een paar uurtjes rijden in de bergen kwamen we dan ook aan in Raqchi en stond het ontvangst comité ons al op te wachten. Haha dat was een beetje onwennig. We stapten uit de truck en hadden geen idee wat we moesten zeggen. Smithie is onze nieuwe gids voor de komende dagen en die was er ook bij. We zeiden allemaal gedag, schudden iedereen de hand en de leider (een van de mannen) deed een welkomstwoordje, vertaald door smithie. Daarna werden we onderverdeeld onder de families. Wij gingen mee naar huis met een aardige man met een wollen muts op. We probeerden wat te kletsen op de weg en moesten vanaf het plein zo'n 10 minuten lopen naar het kleine dorpje, waar het een echt doolhof was trouwens. Kronkelende weggetjes, en alles lijkt op elkaar. Eenmaal bij het huis aangekomen waar Ruud, ik, Helen en Mathilda zouden verblijven vannacht moesten we door een poort heen en stonden we in de achtertuin. Het was een stuk groter dan we hadden verwacht. Het toilet was een huisje in de achtertuin, maar wel met een normaal toilet en licht. Ze hadden gezegd dat er waarschijnlijk geen stroom zou zijn maar dat hadden ze dus gewoon. We hebben onze eigen slaapkamer met 2 single bedden erin. Het gezin bestond uit een vader, moeder, 2 zoons en 1 dochter. 1 zoon studeerde in Praag, de jongste zoon heet Omar en de moeder heet Julia. De rest van de namen kan ik me niet zo goed herinneren. Vanavond zouden we deel uit maken van een ceremonie, als het weer tenminste niet slechter wordt want het begint een beetje te motregenen. We gaan even bij moeder en dochter in de keuken zitten want die zijn hevig in de weer om het avondeten te maken. Na zo'n 10 minuutjes nemen we plaats in de eetkamer die verbonden is met "de keuken" doormiddel van een chinees luikje (alleen dan geen luikje maar een gordijntje). We krijgen thee en de jongste zoon komt binnen met wat wij kennen als flippo's. Deze zijn alleen iets meer plastic en hier noemen ze het tabs. We drinken thee en ik besluit een spelletje met hem te spelen. Je hebt beide 5 tabs, en je gooit met een tegelijk, op een tab van de ander die op de grond ligt, als de tab draait mag jij hem hebben (geloof dat wij dit ook speelde met flippo's). Aangezien ik erg enthousiast reageerde op de tabs met pokemon erop, krijg ik alle mogelijke varianten met pokemon erop haha. De thee met cocaleafs gaat er wel lekker in met dit regenachtige weer. Ik voel me erg schuldig maar ik blijf maar winnen en dat is absoluut niet de bedoeling. Na een tijdje laat ik het Ruud over nemen. Na een half uurtje is het tijd voor het avond eten maar ondertussen komt het met bakken uit de lucht. We krijgen dikke soep met van alles en nog wat erin, natuurlijk aardappelen (verschillende soorten) en groenten. Pff, ik weet dat het onbeleefd is maar ik kan het echt allemaal niet meer handelen en eet dus ook niet alles op. Ik kan het echt allemaal niet meer aan, en dan moet het hoofdgerecht nog komen. Dus hoofdgerecht: Een heel bord rijst, en aardappelen maar dan in reepjes, en ze zijn meer kerrie geel. Het smaakt naar groenten. Stuk beef erbij. Wederom laat ik de helft staan maar het is wel erg lekker. Toetje: Een soort dik gelei met stukjes banaan erin. Onder het eten is duidelijk geworden dat Omar erg goed is in poëzie en dat de ceremonie (die eigenlijk in hun tuin zou plaats vinden) niet doorgaat omdat het te hard regent. Maar.. we mogen wel de traditionele kleding aan, als we dat willen. Ruud krijgt een soort kleurrijke poncho aan met verschillende figuurtjes. Ook krijgt hij een wollen muts op. De vrouwen krijgen allemaal een grote zwarte rok aan (waarin je een ton lijkt). De randen zijn met kant afgewerkt, een jasje dat net onder je borsten komt in verschillende kleuren met dezelfde figuurtjes als op ruud zijn poncho en een platte sombrero hoed met een lintje onder de kin. Prachtig haha..
Waarom weet ik niet maar ik krijg er ook een doek bij waar je normaal onder andere baby's in draagt, maar ook graan en dergelijke. Hmm.. Zo dik ben ik toch ook weer niet? J Nee het is hier heel normaal dat als je een paar bent, dat je dus ook snel trouwt, en aan kinderen denkt, en dat allemaal binnen dezelfde gemeente. Nou hebben ze daar in Brabant wel een handje naar.. maar dat zit er bij ons echt niet in! We maken wat foto's met deze sexy kledij aan en ze zet de radio aan en we mogen dansen als we willen haha. Na dit alles draagt Omar nog een heel gedicht voor in het Spaans, en wat we er van begrepen hebben is dat het een gedicht was over water. Zijn poëzie performance duurde toch zo'n 5 min. Mama apentrots natuurlijk, en wij vonden het ook erg leuk en knap. Maar nu snel die kleren weer uit. Pff ..het is nu rond 8 uur. Omar brengt nog wat spelletjes op met de tabs uiteraard zelf verzonnen maar Helen gaat al snel naar bed. Ook Mathilda en ik waren er een beetje klaar mee en rond half 9 lagen we dan ook al in bed. Het was erg gezellig, maar door de regen is er nu eenmaal niet zoveel te doen (normaal hadden we ook nog wat kunnen drinken buiten op het plein), Ruud komt even later ook naar bed en kruipt bij mij onder de 10 zware dekens! Wel lekker warm! Zin in morgen..
- comments
omejosbrigitteenderestvandebende hey meid, alles anders behalve migraine....klote zooi war. maar dit was weer voor de hele vroege rijdagmorgen een beer verhaal om te lezen dan het verkiezingsprogramma van de politieke partijen. hihi. nog even de foto's en dan ben ik weer op de hoogte letterlijk en figuurlijk van Peru....x omejosbrigitteenderestvandebende
Ons Mam en Leo Ja, we willen de rest van de verhalen natuurlijk ook nog lezen als trouwe fans. Ook al zijn ze inmiddels al lang weer thuis.