Profile
Blog
Photos
Videos
Costa Rica met brabantse invloeden!!
24 feb San Jose
Om 4 uur 's middags kwamen we aan in San Jose, we moesten nu op zoek gaan naar het resort die spap heeft geboekt. Fem en ik checken eerst in en vanavond om 8 uur landen Spap, Melinda, Smam en Leo in San Jose. We wisten niet waar het was, maar ik had het nummer van de manager. Ik belde hem en hij vertelde de taxichauffeur waar hij naartoe moest. De taxichauffeur spoorden niet helemaal en had een raar gevoel voor humor en hij was 'vergeten' de teller aan te zetten. Oplichter eerste klas! Maar goed na 20 minuten kwamen we aan bij 'Casa Reflejos' ons resort voor de komende nachten, maar alles wat we nu zagen was een groot hek met een grote poort. De manager Mario kwam ons al tegemoet. We betaalde de taxichauffeur en Mario gaf ons een rondleiding. We hadden een tweepersoons appartement en een vierpersoons appartement, allebei met woonkamer, keuken, badkamer en alles erop en eraan. Wij waren al gelukkig toen hij zei dat we een warme douche hadden! In het resort was een zwembad, een bar, een jacuzzi, een fitnessruimte, twee sauna's en een grote barbecue! Mario was super aardig en hij zorgde er zeker voor dat we van alles voorzien waren. We vroegen hem of we naar een supermarkt konden lopen om alvast wat drinken te halen voor vanavond, maar hij stelde voor om ons af te zetten zodat we alleen nog maar terug hoefde te lopen. We dropten onze tassen en liepen naar de receptie. Toen zei Mario dat hij wel even met ons mee ging, omdat hij het niet zo verstandig vond dat we door het donker terug zouden lopen. We gingen samen naar de supermarkt en hij hielp ons met het zoeken naar de dingen die we nodig hadden. (voornamelijk corona en limoen :p) Eenmaal terug in het appartement belde Fem naar Kelly, het was nu iets over 12 in Nederland, dus nu was Kel jarig! Ze was blij dat Fem belde en het was fijn voor Fem om haar stem weer even te horen! Na het telefoontje gingen we douchen!! Een heerlijke warme douche!! We hebben allebei wel een half uur gedoucht en we moesten nog opschieten, omdat onze taxi er al bijna zou zijn. We hadden een taxi gebeld die ons om half 8 op zou pikken, zodat we om 8 uur op het vliegveld waren. De taxi dropte ons op het vliegveld, blijkbaar dacht hij dat we ook weer terug moesten en zo berekende hij volgens mij ook de prijs. We moesten 20 euro betalen voor een taxirit van een half uur!! De taxi de andere kant op kostte ons die middag 7,50 en die ochtend hebben we 2 uur in de bus gezeten voor 1,50!! Maar ja wat doe je er aan! Om kwart over 8 zouden ze landen, dat is ook het enige wat we wisten! We wisten het vluchtnummer niet, de maatschappij niet en we wisten zelfs niet of we wel op het goede vliegveld stonden, aangezien ze er hier in San Jose iets van 3 of 4 hebben! Ze zeiden dat ze met American Airlines vlogen, maar even later mailden ze dat die failliet was, dus dat wisten we ook niet meer zeker! We wachtten en wachtten, maar er kwam maar niemand! We bedachten ons dat we vanaf half 1 niets meer gegeten hadden, dus Fem haalden een broodje ham/kaas en ik een Hotdog, de vrouw liet één worst vallen en bedacht dat ze die niet meer kon verkopen, daarom kreeg ik hem maar, haha erg professioneel! We stonden voor het raam te wachten en het duurden maar lang. Er kwamen steeds minder vluchten meer binnen en na 3 uur waren we bijna de enige die daar nog stonden te wachten. Er kwam nog 1 vlucht binnen vanuit New York, dat moest hem wel zijn! We besloten die vlucht af te wachten en dan zouden we toch maar terug gaan naar het resort, misschien hebben we ons wel vergist in de datum! Ik keek na een half uur nog een keer naar het bord en toen was zelfs die vlucht weg! Er stond dat hij rond half 1 binnen zou komen dus we zouden toch nog maar even wachten. Na 4,5 uur wachten kwam de laatste vlucht binnen uit Amerika en ja hoor! Daar waren ze dan eindelijk!!! Het was geweldig om ze weer te zien! Heel onwerkelijk nog steeds, maar wel fijn! We kregen knuffels van ongeveer iedereen die we thuis kenden en er moest natuurlijk de nodige foto's gemaakt worden! We kletsten over van alles en nog wat, voornamelijk hun helse vlucht. Ze waren blijkbaar vertraagt op de landingsbaan, ze hebben een paar uur rondjes gereden en de piloot wou daarna perse weer even gaan tanken, omdat ze anders misschien onderweg nog ergens moesten stoppen! Maar goed ze waren er en dat maakten alles goed! Ze hadden een Jeep geregeld dus die moesten we nu eerst nog even op gaan pikken, de shuttlebus kwam gelukkig binnen 5 minuten al aanrijden en bracht ons naar het verhuurbedrijf. De mannen regelden het papierwerk, terwijl Fem met smam en Melinda zat te buurten. We kregen een grote Toyota Jeep voor 7 personen, volgens de beschrijving '7 personen met koffers' wij waren met 6 personen en ze hadden kleine koffers, maar het ging er zo maar net in! Dat wordt nog wat met mijn surfboard erbij! Maar eerst terug bij het resort zien te komen! We kregen een landkaart en ik had de routebeschrijving van het resort meegenomen. Maar waar we geen rekening mee hadden gehouden is dat de snelweg snachts blijkbaar afgesloten is. We reden wel 5 keer tegen het verkeer in en hebben wel 10 keer de weg gevraagd, maar rond 3 uur 's nachts kwamen we dan eindelijk aan bij het resort, hoogtijd voor een borrel! We dronken wat, kletsten, kregen wat cadeautjes van familie thuis. Een kaartje van Opa en Oma, een 'blog' van Ome Jos en Brigitte (ze had, net als ons, een aantal dagen een dagboek bij gehouden over haar dagelijks leven thuis: super leuk om het een keer van iemand anders te lezen, we leefden er helemaal in op!!) en een kaartje van ome Jos en tante Net. SUPER BEDANKT ALLEMAAL!!! En voor mij het speciaalst van allemaal een flesje Bavaria van Skool!! Mijn beste maat die ik nu al ruim een jaar niet gezien heb, omdat hij eerst is gaan reizen en we elkaar net gemist hebben omdat wij vertrokken. Ik heb samen met hem zijn laatste pilsje in Nederland op Schiphol gedronken voor hij vertrok en we hebben elkaar beloofd dat mijn eerste pilsje in Nederland weer samen met hem is!! Rond 5 uur 's ochtends ging iedereen naar bed. Fem en ik lazen het verhaal van ome Jos en Brigitte nog een keer door en gingen later rond half 7 ook maar naar bed!
25 feb San Jose
Maar rond half 9 werden we alweer wakker. De rest had blijkbaar al baantjes getrokken en boodschappen gedaan…Jetlag! Tijd voor ontbijt! We dekten de tafel in ons appartement. Fem en ik hebben het tweepersoons appartement opgeëist en de rest sliep in het vierpersoons. We ontbeten samen en bespraken de planning een beetje die ik gemaakt had. We zouden vandaag eigenlijk naar de vulkaan gaan, maar omdat het al wat later in de ochtend was en best bewolkt, besloten we vandaag maar naar San Jose te gaan en morgen naar de vulkaan. De wandelschoenen gingen aan, de lonely planet in de tas en we konden vertrekken! Ik had al wat dingen opgezocht die we konden gaan bezichtigen en we begonnen de wandeling in het park. Hier kwamen we de eerste 'bollen' tegen. Hier staat San Jose bekent om, er zijn verspreid rondom San Jose stenen bollen gevonden van verschillende grootte. Ze hebben onderzocht waar ze voor gebruikt zouden kunnen zijn, maar ze zijn er nooit helemaal achter gekomen. De bollen dienen nu als kunstobjecten door heel San Jose. Spap had de Eerdse krant bij zich en we maakten een foto met ons erop en de krant. Hij gaat hem naar de redactie sturen met de tekst 'De Eerdse krant wordt ook in Costa Rica gelezen'. We liepen door het park waar van alles te doen was. Er werd gevoetbald, er liepen veel mensen rond, hele families waren aan het picknicken en er liep ook een clown rond. Verder zagen we veel mooie bomen, bloemen, eekhoorntjes en vogels! Smam vond nog een bijzondere vrucht/bloem, ze wou hem mee naar huis nemen, maar dat vinden ze niet goed op Schiphol! We liepen terug richting de stad, San Jose is een grote stad, maar zeker niet de mooiste. We liepen door naar een park in de stad met een prachtige kerk erbij. Daar was een marktje en een man die een goochelshow gaf. We zaten even in het gras, terwijl spap probeerde geld op te nemen bij de pinautomaat. Hij heeft er, net als wij, problemen mee, omdat de meeste banken de pas niet accepteert. In het park was een zwerver met knuffeldieren aan het spelen, hij bleef maar een wit knuffelkonijn aan Fem geven en Leo bracht hem telkens terug, totdat de man er genoeg van had. Fem kocht een zakje met vers fruit, dat dacht ze tenminste, het was papaja met zout ofzo, niet echt verfrissend, je moest er even doorheen bijten en dan was het wel lekker. We liepen verder de stad in langs een ander plein en door naar nog een parkje. Er stond een prieeltje in het midden en ook hier was van alles te doen! Live muziek, knutselclubjes en kunstwerken. Iedereen werd ondertussen een beetje lam van het lopen, maar gelukkig had ik ook een cocktailbar op de planning staan! Het was een mooi barretje en iedereen op Leo en mij na bestelde een cocktail. Ze kregen een grote vaas met cocktails in alle verschillende kleuren. Sommige met roomijs en andere met vers fruit. Mierenzoet, maar wel lekker! We bleven even in dit barretje zitten en liepen daarna terug het park in waar een band begon te spelen. We gingen hier nog even zitten en luisteren. Spap maakte nog een foto van mij met de Eerdse krant voor de band en daarna besloten we even naar de mac te gaan om wat frietjes te eten. Je moet hier in de mac zelf je saus tappen. Dat is eens wat anders dan in Nederland waar je moet betalen voor je saus! Na de frietjes gingen we opzoek naar een taxi die ons terug naar de auto kon brengen. Er waren geen taxi's groot genoeg voor ons alle 6 dus moesten we 2 taxi's nemen. De eerste 2 wouden het niet doen omdat het niet ver genoeg was, maar bij de twee volgende zei ik dat we gewoon in moesten stappen en dat ze dan altijd wel aanrijden. Zo gezegd zo gedaan stonden we 10 minuten later voor Hostel Galileo, het hostel waar Fem en ik verbleven voordat we begonnen aan onze Spaanse les en tevens het hostel waar mijn surfboard nog ligt. We wilden eigenlijk alleen het surfboard ophalen, maar spap en smam vonden het wel mooi om te zien waar wij normaal in verbleven. We gaven ze allemaal een korte rondleiding door het hostel en eindigde de tour aan de bar waar Andreas, onze vriend en barman (of is dat dubbelop), op dat moment dienst had. We dronken een paar pilsjes (op spap na, die bobte) en even later kwamen ook Nora en Rachael binnen, onze Canadese vrienden. We vertelde ze dat we de komende 10 dagen rond gingen trekken en dat we daarna zeker terug zouden komen naar Galileo! Na een paar pilsjes was het echt tijd om terug te gaan naar het resort, want we wilden die avond gaan BBQen! Oja, nog even mijn surfboard pakken, daarvoor kwamen we hier ;) We gingen terug naar het resort en splitsten ons op om de BBQ voor te bereiden en zouden elkaar bij de BBQ zien. Fem en ik waren er als eerste en legde alles in de koelkast achter de bar. Richard (de baas) legde uit hoe de BBQ werkt en daarna probeerde Fem en ik elkaar in het zwembad te duwen, helaas was Leo inmiddels ook paraat en gooide ons allebei met kleren en al in het water! Weer terug om droge kleren aan te doen en toen BBQen! Het was een mooi zitje met een afdak erboven, een BBQ en een barretje. Er zat een man aan tafel bij de BBQ, Phill heette hij. Hij kwam uit Amerika en was in Costa Rica omdat hij een software zaak heeft met een vestiging in Costa Rica. We raakten met hem aan de praat en hij sloot aan bij de BBQ. Ofja, wij gingen eigenlijk aan zijn tafel zitten! Spap zorgde voor het vlees en het was echt heerlijk! Lang geleden dat we een goed dik stuk gebakken vlees hebben gehad! Phill vertelde over zijn vrouw die de volgende dag bij de awards in Hollywood is en waarschijnlijk op TV komt. Blijkbaar kun je je aanmelden als 'stoelvuller', iedere keer als er een filmster naar de wc gaat of op het podium moet komen, sturen ze iemand de zaal in om die plek te vullen, omdat ze niet willen dat er lege stoelen in beeld komen. Phills vrouw was één van die stoelenvullers! Het werd een gezellige avond en het leek al erg laat, waarschijnlijk omdat we maar 2 uur geslapen hebben, maar het was nog maar een uur of 10 toen Andy ons kwam vergezellen! Andy kwam blijkbaar uit Chicago en was hier met zijn vrienden (zoals ieder jaar) een maand lang om de beest uit te hangen. Hij was zo zat als een aap en hierdoor kwam zijn Ierse innerlijk naar boven. (zijn ouders waren blijkbaar Iers) Hij begon met Ierse drinkliederen te zingen en vond het erg gezellig tussen Melinda en Fem in! Hij greep ieders hand en begon er mee op en neer te zwaaien terwijl hij luid zijn liedjes zong. Wij zongen vrolijk mee haha! Hij had nogal een dikke pens en toen hij weer zijn shirt omhoog trok ging Fem er op trommelen! Toen kwam Andy op het briljante idee om nog even zijn 'beste' Ierse fles whisky van zijn kamer te halen. Hij gaf iedereen een shotglas met whisky (volgens mij gooide iedereen behalve Leo en ik het onder de tafel) en dat ene shotglaasje werd ook Andy iets te veel. Hij stond op, maar was al te laat, zijn wangen werden bol en iedereen rende weg van tafel. Hij liep een beetje doelloos rond dus ik wees hem naar de bamboeplanten. Daar kwam de afgelopen 24 uur aan alcohol eruit!! Stinken!! Daarna trok hij zijn shirt over zijn hoofd, wat zo zijn sporen achterliet. Spap gooide een emmer water over de bamboe in de hoop dat de stank minder werd en nadat Andy iedereen gedag probeerde te kussen (Fem en smam verstopten zich) ik bracht Andy naar zijn kamer. Ofja, ik liep mee omdat we niet wilden dat hij met zijn zatte kop, en 120 kilo schoon aan de haak, in het zwembad zou vallen. We dronken ons bier op en konden de stank niet echt meer uithouden dus besloten we maar naar bed te gaan, morgen weer vroeg dag!
(later bleek dat Andy zijn fles whisky nog soldaat heeft gemaakt en zijn vrienden vonden hem buiten het resort bij een boom terwijl hij seksbewegingen maakte in de lucht)
26 feb Volcan Poás
Die morgen stonden we weer vroeg op, rond 6 uur was iedereen al in de benen en spap en ik gingen even naar de supermarkt om wat eten en toiletpapier te halen. Niet aan gedacht natuurlijk dat het 6 uur 's ochtends is en de meeste supermarkten nog dicht waren. Maar na even zoeken vonden we er een! We aten met zijn alle aan de kleine eettafel en Leo bakte weer zijn befaamde eieren met spek! Wel raar, we aten eieren met spek door Remi gemaakt in New Zealand, we aten eieren met spek toen onze vrienden er waren in Vegas en nu is mijn familie er en eten we weer eieren met spek. Fem en ik eten het anders nooit! Maar, het was wel lekker! Rond half 8 was iedereen klaar voor vertrek, het weer was oké, het was niet te warm, maar ook niet koud. De weg naar de vulkaan toe was prachtig. Allemaal gekleurde bloemen, de oranje bomen en de aardbeien velden! De natuur veranderde naarmate we hoger de berg op reden, maar niet alleen de natuur veranderde, ook het weer. Het werd steeds mistiger en het begon zelfs te miezeren, daarom noemen ze het dus een regenwoud! Eenmaal bij de vulkaan was het toch aardig aan het regenen. Fem en ik waren goed voorbereid met onze kiwiponcho's en we hadden zelfs nog een reserve voor smam! Spap, Melinda en Leo dachten genoeg te hebben aan hun vesten, maar kochten bij de ingang van het park toch maar snel een poncho. Leo snapte niet zo goed hoe een poncho werkt en bij hem zag het er meer uit als een omgeknoopte vuilniszak. We gingen eerst even naar het museumpje in de hoop dat het weer daarna wat beter zou zijn. In het museum was veel informatie over de flora en fauna van het gebied. Er waren pootafdrukken afgebeeld en als je het luikje open deed stond er onder van welk die het is. Ook was er natuurlijk veel informatie over hoe de vulkaan is ontstaan. We liepen naar buiten en de regen was iets minder geworden, maar het was nog niet echt droog! We besloten toch maar gewoon te gaan wandelen! Eerst liepen we naar de krater van de vulkaan. Vanaf dat punt zou je er van bovenaf in kunnen kijken. Hmmm, vandaag niet! De mist zorgde ervoor dat we een zicht hadden van zo'n 2 meter, maar gelukkig hing er een bord met een foto van hoe het er ook uit kan zien!! Haha… Er was nog een andere wandelroute naar het meer 'laguna botos' Dit is een meer dat is ontstaan in een oude krater. Het pad er naartoe was erg mooi, een typisch regenwout met veel verschillende planten en alles was groen! Net zoals Fem en ik de eerste paar keer hadden als we hoog in de bergen waren, kreeg de rest nu ook last van de hoogte. Je wandelt een kwartiertje en je bent helemaal kapot! Spap moest toch even stoppen toen hij sterretjes zag. Eenmaal bij het meer aangekomen was het zicht niet veel beter als bij de andere krater. Daarom besloten we maar weer terug te gaan naar de auto. Onderweg terug keek Melinda nog even in het winkeltje en smam keek nog even in de souvenirwinkel. Leo keek nog even in de prullenbak om zijn poncho vaarwel te zeggen. 'Er liggen wel meer dan 100 poncho's en paraplu's in de prullenbak, goeie handel!' Eenmaal terug in de auto was het nog vrij vroeg, de planning was om hier wat langer rond te wandelen, maar door de regen was het beter om terug te gaan naar het dal, waar de zon waarschijnlijk wel schijnt. Maar eerst even wat eten, want we hadden aardig trek gekregen van het wandelen. Hoe lager we reden hoe beter het weer werd en toen we weer in Alajuela waren stopen we bij de supermarkt om iets te eten te halen en aten het buiten in het zonnetje op. Drie stokbroden, wat spuitkaas uit een zakje, jus d'orange, drinkyoghurt en wat chips! Smam liep wat rond en ik, Spap en Leo zochten even uit wat we deze middag het beste konden gaan doen. We wilden eigenlijk naar zee rijden, naar de Caribean Cost, het was een lange rit, maar het was het waard. Toen we eenmaal een tijdje onderweg waren en we even stopten voor een plaspauze, bedachten we dat het misschien toch verder was dan we gedacht hadden en het misschien beter was als we nog even San Jose ingingen en daarna terug naar het resort. Zo gezegd, zo gedaan, parkeerden we even later de auto in de stad. We liepen even wat rond en spap probeerde weer links en rechts te pinnen. Smam kocht twee magneetballetjes die je van elkaar omhoog moest gooien en dan een knetterend geluid maakten en ik ging opzoek naar nieuwe schoenen. We besloten in een gezellig restaurantje wat te gaan lunchen, het restaurant was een houten schuur, met lange tafels en banken erin. Fem en Melinda kozen voor nacho's met guacomole, spap en smam bestelde vissoep, Leo hield het bij hamburger en ik ging voor de stierenballensoep met rijst! Best lekker, alleen erg zout! Spap vond de vissoep maar niks, dus die at ik er ook maar bij op! We liepen nog wat rond en besloten daarna terug te gaan naar het resort. Maar we moesten eerst nog even de auto zoeken! De straten lijken hier allemaal op elkaar en er hangen nergens straatnamen! We hebben vandaag ook al een keer politie escort gehad toen we verdwaald waren en we de weg vroegen. Twee motoragenten reden voor ons uit en wezen ons de weg naar de snelweg! Toen we de auto dan eindelijk hadden gevonden, herstel……Toen IK de auto dan eindelijk had gevonden, terwijl spap ZEKER wist dat het de andere kant op was haha!! gingen we via de supermarkt terug naar het resort. We pakten onze spullen in (we konden eindelijk onze dagboeken enzo kwijt in smams koffer!!) want morgen gingen we dan eindelijk verder reizen! We zouden eigenlijk maar 2 nachten hier verblijven, maar omdat er een fout was gemaakt in het resort heeft spap geregeld dat we gratis nog een nacht konden blijven. Ik zei van te voren al tegen Fem dat we daar helemaal niet zo blij mee moesten zijn omdat we dan uiteindelijk tijd te kort kwamen en gelukkig zei spap later die week hetzelfde. Maar ik mag niet klagen, het was heerlijk om even in die luxe te leven!! Iedereen ging even douchen en daarna was het weer tijd om te koken. Vis met rijst, groenten en terriyaki saus. Het was heerlijk! Fem skipte de rijst, ze kan het nog even niet aanzien! Na het eten dronken we nog een pilsje bij het zwembad. Hier zat Phill al TV te kijken, hij had zijn vrouw al een aantal keer gezien bij de awards, een aantal keer naast Brad Pit en George Clooney. Nadat hij dat 25x gezegd had waren we er wel voort klaar mee en toen hij naar bed ging, ging de TV dan ook snel uit. Leo was ondertussen al naar bed en voor ons werd het ook snel tijd. Morgen gaan we naar La Fortuna!
27 feb La Fortuna
Het moment van de waarheid is daar! Past het of past het niet!! Terwijl Fem bezig was met het ontbijt en ik met de fruitshakes, gingen de eerste koffers de auto al in. Leo en ik bekommerden ons zich over de indeling van de auto en na een kwartiertje puzzelen hadden we alles erin zitten. We hadden alleen besloten om mijn surfboard toch maar weer achter te laten in het resort, aangezien een surfboard huren nog geen 10 euro per dag kost en hem later weer op te pikken zodat spap hem mee kan nemen naar Nederland. Tijdens het ontbijt maakten we de laatste etenswaren op. Waar we alleen nog niet aan gedacht hadden is dat de koelkast ook nog leeg geruimd moest worden en daar stond nog aardig wat drank in! De vakjes in de deuren, de middenconsole, de netten achter de stoelen, alles werd gevuld met flesjes bier. De sangria ging onder de stoelen (die vonden we aan het eind van de week pas terug toen we de auto inleverden) en de whisky ging bij smam achterin. De meloen werd nog even tussen de tassen gedrukt en uiteindelijk zat dan echt alles erin! We konden vertrekken. Ik belde de manager nog even om te zeggen dat we vertrokken en dat we het surfboard over een week ophalen en toen reden we aan richting La Fortuna. Het was lastig inschatten hoe ver het rijden was, maar toen we ongeveer 2 uur onderweg waren kwamen we erachter dat we al flink opschoten! Nog een uurtje en dan zijn we er al! Onderweg zagen we een bord met 'Mariposario' erop: vlindertuin. Hier stopten we even voor een kop koffie. Ze hadden een kolibrietuin en een vlindertuin. Eigenlijk wouden we niet echt de kolibrie tuin in, omdat we dachten dat we ze toch niet echt zouden zien, maar we kwamen er al snel achter dat er wel honderd rond vlogen! Fem kocht kaartjes voor iedereen en we liepen de tuin in. Echt bijzonder om te zien hoe zo'n kolibrie op dezelfde plek in de lucht kan blijven hangen! En ze waren prachtig met verschillende kleuren en lange snavels! Na een kwartiertje vogel spotten liepen we door naar de vlindertuin. Ook de vlindertuin was erg mooi, er vlogen honderden vlinders rond in alle soorten en maten! We liepen wat rond en toen we weg wilden gaan kwam de man die er werkte naar ons toe. Hij ving een van de grootste vlinder zodat we er een foto van konden maken en hij liet ons de rupsen zien die we nog niet opgemerkt hadden. Ze waren echt gigantisch en zagen er echt wazig uit! Toen we terug liepen naar de auto waren we Leo kwijt. Hij stond in de kolibrietuin en had blijkbaar een manier gevonden om dicht bij de vogels te komen. Hij had een groot groen blad gevonden, twee kijkgaten in gemaakt en deze voor zijn gezicht gehouden als een masker. Het zag er nogal achterlijk uit, maar het ergste was dat het nog werkte ook! Het laatste stukje ging best snel voorbij en het weer werd gelukkig ook wat beter! Eenmaal aangekomen in La Fortuna was iedereen enthousiast! Het was een gezellig plaatste met veel restaurantjes en barretjes. We reden door op zoek naar het hostel wat ik geboekt had voor de komende twee nachten genaamd 'Arenal Backpackers Resort'. Eenmaal aangekomen was het een prachtig hostel! We wouden ze laten zien in wat voor hostel we normaal zouden slapen, maar ondanks dat het hostel nog geen 13 euro pp per nacht kostte, had het een prachtig zwembad, een tuin met hangmatten, een bar, een restaurant en uitzicht op de prachtige vulkaan 'Arenal'. Natuurlijk maakten ze ons hier belachelijk mee 'Jaja jullie hebben het zo zwaar in jullie hostels!' Ik checkten in en we gingen naar onze dormroom, in ieder geval iets wat we ze kunnen laten zien. Een dormroom is een kamer met stapelbedden waar 8 (of meer) man in kan slapen. Soms lig je er alleen, soms met 8 vreemde. In ons geval lagen er dus 2 vreemden bij. We namen een duik in het zwembad en bestelde ieder een watermeloenshake. Na een uurtje relaxen was het toch echt tijd om in de benen te komen, jaja we hebben een druk programma! We gingen vandaag nog naar de waterval! Eerst even het dorp in, spap probeerde weer te pinnen en toen kwamen we er achter wat het probleem was, De Rabobank. We konden met de visakaarten wel pinnen en Fem met haar ABN amropas ook, maar wij hebben allemaal Rabobank, en die werkte niet! Blijkbaar omdat de pinautomaten niet te vertrouwen zijn in Costa Rica en Rabobank ze daarom allemaal heeft geblokkeerd op één bank na 'Banco National' Fem haalde geld uit de automaat en spap heeft het later weer overgeboekt, probleem opgelost! We aten wat bij een gezellig restaurantje in het dorp, Fem ging voor pizza, ik voor rijst met van alles en de rest ging voor super burrito! Het eten smaakten goed en daarna was iedereen klaar om naar de waterval te gaan! Daar aangekomen moesten we natuurlijk eerst entree betalen en nadat we de vulkaan nog even bewonderd hebben, waar trouwens echt veel rook uit komt, liepen we door naar de waterval. Eerst naar een uitkijkpunt waar je boven op de waterval kijkt, de waterval was best groot en vanaf het punt waar we stonden hadden we perfect zicht op de waterval. Daarna liepen we via een lange lastige wandelroute bergafwaarts naar de bodem van de waterval. Het pad was gelegd met stenen waar grote vierkante gaten in zaten en wij liepen op slippers, wat niet echt makkelijk was! Toen we beneden waren gingen spap, Leo en ik zwemmen en we probeerden onder de straal te komen van de waterval, wat gelukkig onmogelijk was door de kracht van het water, want als je er onder komt overleef je het echt niet. Na een uurtje liepen we weer terug omhoog. Dat viel nog niet mee, we waren allemaal kapot toen we boven aankwamen! Onderweg terug naar het hostel wilden we eigenlijk nog even stoppen bij een huis waar ik over had gelezen, 'Neptunes House of Hammocks' het zou een winkel moeten zijn die hangmatten verkoopt en waar je ze meteen kan testen onder het genot van een drankje. Maar toen we er langs reden zagen we alleen maar opgevouwen hangmatten hangen en het zag er niet uit alsof we er iets konden drinken. Daarom reden we maar teug naar het hostel. Eenmaal aangekomen deed iedereen een beetje zijn eigen ding. Fem en ik werkte aan ons dagboek en blog, Leo, spap en Melinda lagen in de hangmatten en smam was even op bed gaan liggen omdat ze last had van hoofdpijn. We hadden gehoord dat er nog steeds carnaval gevierd werd in het dorp en Fem en ik wouden eigenlijk even gaan kijken, maar de rest wou liever bij het hoste blijven. Even later moest spap gaan pinnen en reden we met de auto even langs het 'festivalterrein'. Het zag er nogal dood uit, dus blijkbaar mistte we niks! We besloten met z'n alle uit eten te gaan bij een restaurantje in de straat. Het zag er erg gezellig uit met zijn kerstverlichting! Leo werd meteen vrienden met de ober omdat voetbal hier een van de belangrijke dingen is en ze zo hun passie konden delen! Leo had hele gesprekken met zijn nieuwe vriend en het enige wat Leo is het Spaans kan zeggen is 'Pura Vida' wat SUPER betekent. (letterlijk vertaald 'puur leven') . Het eten was echt verrukkelijk! Na de heerlijke maaltijd gingen we terug naar het hostel en was iedereen al best moe, dus gingen we naar bed. Leo wou niet iedereen wakker houden met zijn gesnurk, dus die besloot in de hangmat te gaan slapen…..totdat het begon te regenen rond een uur of 4!!
Dinsdag 28 feb La Fortuna
Die ochtend stonden we vroeg op en ontbeten we bij het hostel. Fem en ik verse jus en de rest echte koffie uit Costa Rica, met gratis refill! We zouden eigenlijk met z'n alle naar de vulkaan gaan, maar Melinda had nogal last van de lange wandeling van de dag ervoor, dus spap en Melinda besloten bij het hostel te blijven. Rond 9 uur gingen we met z'n vieren op pad naar de vulkaan! Hoe dichter we bij de vulkaan kwamen hoe natter het werd! Eenmaal in het park was het dan ook aardig aan het regenen! We besloten eerst maar even naar het museumpje te gaan. De weg hier naartoe was via een hangbrug over een valleitje heen. 'Niet springen' zei het bord aan het begin….tuurlijk….
Het museum was best klein, maar het was wel interessant om te lezen hoe de vulkanen zijn ontstaan en wanneer de laatste uitbarstingen zijn geweest. Toen we het museum gezien hadden besloten we de 'watervalroute' ta gaan wandelen. Het regende nog steeds, maar deze keer waren we beter voorbereid, we hadden drie poncho's en Leo had een handdoek om zijn nek. Fem ging even op een uitkijk platform kijken en zag meteen al de eerst exotische vogels. Ze zaten in een boom recht voor ons. Ze maakte grappige geluiden en soms deden ze een koprol om hun tak heen terwijl ze een wazig geluid maakten, echt grappig om te zien! We bleven even staan kijken en gingen daarna op pad! Ondertussen hield het op met regenen, althans voor nu. We zagen echt prachtige vogels, een was helemaal zwart, maar als hij ging vliegen zag je de veren onder de vleugels die fel rood/oranje waren! We liepen eerst een tijdje langs een weiland en daarna gingen we de bossen in . (waar Leo zich nog verstopt had achter een paar grote bladeren) We liepen een kwartiertje door de bossen en uiteindelijk bij een trap naar beneden. Hier kwamen we uit bij de waterval, hij was totaal verschillend met die van gister, deze was niet zo hoog, maar wel erg breed! We bleven hier even kijken en nipte van smam's koffielikeur die ze in Costa Rica gehaald had. We waren nu ongeveer op de helft en liepen de ronde verder af. Het begon weer te regenen en het werd steeds natter. Gelukkig konden we nu met een helling de berg op en hadden we geen trappen meer, dat liep een stuk fijner! Eenmaal terug bij de receptie besloten we de hotsprings voor die avond te boeken, aangezien het hier goedkoper is en we er toch heen wilden gaan. Ondanks de regen hebben we toch een mooie wandeling gehad, veel vogels gezien en een prachtige waterval. Op de weg terug werd het eindelijk weer droog en begon zelfs de zon een beetje door te komen! We stopte nog even bij een winkel die houtsnijwerken maakten en verkocht, wij hadden zo'n soort winkels al honderd gezien in Bali, dus we zette Leo en smam af zodat wij alvast boodschappen konden gaan doen. Toen we ze weer oppikten vertelden ze dat ze in de werkplaats geweest waren en dat het erg indrukwekkend was! Smam had een cadeautje voor ons gekocht, het was een houten hartje die je als een puzzel uit elkaar kon halen zodat er 2 ringendoosjes overbleven. 'Voor als we ooit gaan trouwen….. maar vriendschapsringen mocht ook!' haha! Smam heeft een of andere rare passie, ze vind begraafplaatsen in andere landen erg interessant. We kwamen er een tegen op de terugweg, dus we moesten even stoppen! De begraafplaats was gemaakt uit grote vierkante blokken, betegeld met witte tegels. Het lijken net kleine flatgebouwen met urnen erin. Deze begraafplaats was niet zo goed onderhouden, maar wel erg bijzonder om te zien. Eenmaal terug in het hostel zaten spap en Melinda op de bank bij de receptie en konden we direct gaan lunchen. Fem en ik hadden stokbrood, kaas, mortadella, jus d'orange en melk gehaald. We vertelden ze wat we die ochtend gedaan en gezien hadden en zeiden dat we alvast de tickets voor de hotsprings gekocht hadden met korting voor die avond. Die middag zouden we met een tour mee gaan, met een rubber boot door de rivier varen terwijl een gids ons alles vertelt over de natuur. We hadden nog een uur voordat de gids ons bij het hostel op zou pikken, dus we zochten allemaal onze was bij elkaar en spap en ik reden even op en neer naar de wasserette. We gaven onze was en zeiden dat we het die avond rond 6 weer op zouden pikken. De gids was precies op tijd, Leo moest nog even zijn schoenen pakken, maar wij gingen alvast in het busje zitten, want het begon weer te miezeren. In het busje zat een stel uit Amerika en een stel uit Argentinië. Onderweg naar ons opstappunt bij de rivier vertelde de gids ons van alles over Costa Rica. Zo vertelde hij dat export product nummer 1 microchips waren. Dat hadden we nooit verwacht, wij dachten allemaal koffie! Maar dat was nummer twee. Na zo'n 20 minuten rijden kwamen we bij een boerderij waar we de rivier op zouden gaan. De tourleiders moesten nog even de boot oppompen dus wij konden even rond lopen bij de boerderij. Ze hadden geiten, paarden en kalkoenen. Nooit geweten, maar blijkbaar kan spap met kalkoenen praten. Hij gorgelde 'koeloeloeloe' en de kalkoenen reageerden! Haha! Ook liep er een hele kleine puppy rond, super schattig! Voor Fem een 'mag ik hem houden?!' momentje. Na een kwartiertje was de boot opgepompt en liepen we richting de rivier. We kregen allemaal een reddingsvest en peddels en daarna konden we te water. De stroming was totaal niet sterk, dus we hoefden amper te 'werken'. Tijdens de boottocht zagen we veel dieren en planten. Zo zagen we waterhoentjes, rare vogels met kuiven en een uil (waar we naar onze zin iets te lang naar hebben gekeken) We zagen eerst een kleine krokodil en later een grote! En we zagen een hele familie apen door de bomen slingeren! Echt grappig om te zien, ze sprongen van boom naar boom, hingen op de kop en maakte rare geluiden. (onee, dat was onze gids die probeerde te communiceren!) Op een gegeven moment gingen we aan wal bij de boerderij van Don Pedro. Don Pedro was een 'boer' van 100 jaar en een maand oud! Voor die leeftijd zag hij er nog verdomd goed uit! We kregen de kans om hem vragen te stellen over zijn leven en over de boerderij. Het bleek dat er geen weg liep naar de boerderij en de enige manier om er te komen (en om weg te komen) was via de rivier. Hij woont al heel zijn leven op de boerderij en woont er nu samen met zijn 2 dochters. (de oudste was al in de 80) Ze aten alleen hun eigen verbouwde producten en volgens Don Pedro zat het hem in de bonen dat hij zo oud was! Hij werd dan ook niet vrolijk toen Fem zei dat ze geen bonen lust haha! 'Dan zal je niet oud worden!' Hij had nog nooit alcohol gedronken of gerookt! Leo kon het maar niet begrijpen dat ze daar zo konden leven. 'Als je daar toch 100 jaar leeft, dan kunnen ze in die tijd toch wel ff een vloertje leggen ofnie?' We kregen koffie (verassend!) en zelfs ik dronk een kopje koffie, zoals ik dat altijd één keer per jaar doe en dan besef dat het echt smerig is! En we kregen er een snack bij, typische kaas uit Costa Rica, lijkt op mozzarella, en een soort cake, het was best lekker en vers van de boerderij! Daarna gingen we weer met het bootje verder. Op het laatste stuk kwamen we nog op een andere rivier uit en daarna gingen we weer naar de kant. Het was een mooie tour, veel gezien, veel geleerd en gelukkig droog gebleven! Na de trip werden we terug gebracht naar het hostel en moesten we direct onze zwemspullen pakken en door naar de hotsprings. Spap en ik haalde snel de was op en daarna pikten we de rest op bij het hostel. Eenmaal bij de hotsprings aangekomen zag het er echt uit als een paradijs!! We hadden het diner erbij included, dus we gingen eerst opzoek naar het restaurant. Die was blijkbaar achter in het park dus we konden al even kijken hoe alles eruit zag. Ze hadden meer dan 25 hotpools (warmwaterbaden opgewarmd door warmwaterbronnen) De een nog warmer dan de ander! De een met een waterval erbij, de ander met een bar war je op een stoel in het water drinken kon bestellen en zelfs voetbal kon kijken! We moesten onder de glijbanen door om bij het restaurant te komen. Het was een lopend buffet en zag er erg goed uit! Ze hadden vanalles! Kip, varken, beef, rijst, aardappels, pasta, salade, soep, vers fruit, brood, allerlei soorten fruitdrankjes en een chocolade fontein! We aten allemaal (veel te veel) en na een goed half uur gingen we ons omkleden en de hotpools in! We splitsten ons op en Fem en ik gingen eerst even in een hotpool en daarna meteen door naar de glijbanen. Toen we via de trappen eindelijk boven aan kwamen was er een keuze tussen 3 glijbanen. Ik nam de snelle en Fem de lange. Er stond een man bij die tegen mij zei dat ik niet mocht gaan liggen…..wat doe je dan….je gaat liggen! Nou dat heb ik geweten! Het begin ging nog wel, maar het was pik donker en je zag echt helemaal niks! Op een gegeven moment ging hij meer dan recht naar beneden! Ik kwam gewoon los van de glijbaan, vloog half over de kop, beschermde mijn hoofd voor de rand van de glijbaan en werd als een speedboot uit de glijbaan over het water geschoten! Ik zwom naar Fem's glijbaan en toen ze eruit kwam was zij ook in shock, haar glijbaan was een stuk langer en in het donker had je geen idee welke kant de bochten op gingen! Dat was leuk, nu even ontspannen in de hotpools! Fem en ik zijn er alleen niet zo in, om een kwartier lang stil te zitten in een veel te heet bad! Daarom besloten we al snel om alle 25 baden te gaan testen! De een was nog heter dan de ander, de een had bubbels en de ander een stroming. Er was er ook een met een hoge waterval waar je doorheen kon lopen en dan kwam je in een grot uit met groene lichten, erg gaaf gemaakt! Op een gegeven moment zaten we allemaal in hetzelfde bad en besloot Fem om alvast te gaan douchen zodat ze daarna nog wat rond kon lopen om foto's te maken. Om 10 uur werden we dan echt door de security eruit gezet en moesten we gaan douchen. Dat was even genieten! Iedereen had er ontzettend van genoten, na al dat wandelen was het wel lekker om even te ontspannen! Op de terugweg kochten we nog wat bier en nootjes bij de supermarkt en gingen we bij het hostel nog even bij elkaar zitten om de planning te bespreken. Fem en ik zijn wel gewend aan al dat reizen, maar voor ons is het moeilijk in te schatten hoe anderen er over denken. Het kostte wat overleg, maar uiteindelijk zijn we er uitgekomen en besloten we een dag eerder naar zee te gaan. We gingen nog steeds alles doen wat we wilden, maar dan versneld in één dag. Leo en ik hadden blijkbaar te weinig pils gehaald, maar gelukkig had Fem al sjans met het personeel en wou hij voor haar nog wel even wat bier achter uit de koeling halen…de charmeur! :p We dronken nog een pilsje en gingen daarna naar bed, morgen weer een lange dag!
29 feb Tamarindo
Die ochtend pakte we erg vroeg de auto weer in en gingen weer rond 7 uur ontbijten. Dit keer waren onze kamergenoten gelukkig ook al wakker, dus hadden ze geen last van ons. Het is een dormroom, dus eigenlijk mogen ze niet klagen, dat gebeurd nou eenmaal. Maar gisteren was onze kamergenoot niet zo blij met ons! Hij was blijkbaar pas om 4 uur thuis en wij gingen er om 6 uur al uit om baantjes te trekken. Na het ontbijt reden we rond 8 uur aan op weg naar het biologisch reservaat in Monteverde. De weg ernaartoe was vrij makkelijk en erg mooi. We reden om een groot meer heen wat een prachtig uitzicht was! Een kwartiertje voordat we bij het nationaalpark waren stopten we bij een restaurantje. Ze waren blijkbaar eigenlijk nog niet open, maar als we alleen wat drinken wilden bestellen was dat geen probleem! Een fruitsapje voor mij en Fem en koffie voor de rest! Het restaurant was van en man uit Ibiza en een vrouw uit Barcelona, een leuk stel samen! Ze woonden nu al 5 jaar in Costa Rica. Hij was een groot voetbalfan en werd al snel vrienden met Leo, vanmiddag moet Nederland voetballen, dus Leo wou graag terug zijn voor de wedstrijd! Melinda navigeerden het laatste stuk naar het park terwijl spap reed en we waren er zo! Eenmaal daar kochten we entreekaartjes voor het biologisch park, Fem en ik kregen studentenkorting, maar daarvoor moesten we eerst de jeep binnenstebuiten keren opzoek naar onze studentenkaarten! De route die we gingen wandelen zou ongeveer 2 uur duren. Smam en Leo liepen wat harder, Fem en ik in het midden en Spap en Melinda liepen een stukje achter ons. Fem voegde zich op een gegeven moment bij spap en Melinda en ik bij smam en Leo vooraan. Maar omdat er een scheiding kwam besloot ik daar maar even te wachten op de rest. Bij het eerste uitzichtpunt zagen we elkaar weer en daar hielden we even pauze! De natuur is echt geweldig, zoveel mooie bloemen en hoge bomen! Ook zagen we veel rare insecten in alle kleuren en maten! Bij het uitzichtpunt hadden we geluk, het was een heldere dag! We konden tot aan de zee kijken, wat erg speciaal was aangezien we midden in Costa Rica zaten! Daarna liepen we de rest van de route samen, op Leo na, die liep alvast vooruit (waarschijnlijk begon de wedstrijd bijna :p) Maar hij liet telkens aanwijzingen achter dat hij er geweest was, zoals een bosje bloemen in het midden van de pad of een pijl gemaakt van takjes. Blijkbaar had hij ook nog ergens een zakdoek omgeknoopt, maar die hebben we gemist haha! We moesten weel stijl de berg op via een trap en daarna kwamen we uit bij de 'swing bridge' Deze ging over een dal heen en was echt hoog! Hier maakten we wat foto's van het uitzicht en gingen verder naar het laatste stukje van de route. Ik wachtte even op smam, maar Fem liep alvast vooruit naar Leo. Toen we terug bij het beginpunt waren zaten Leo en Fem al op het bankje te wachten, niet veel later kwamen ook spap en Melinda aan. We hadden tijdens de wandeling amper vogels gezien, en wat denk je, zijn we weer uit het park zit er een prachtige papegaai in de boom en een of andere dikke vliegende kalkoen! We maakten wat foto's en gingen weer op pad, vanaf nu richting zee! Op de weg terug stopten we natuurlijk nog even bij 'ons' restaurantje, Leo had geluk, want de wedstrijd was nog aan de gang. We besloten hier een uitgebreide late lunch/ vroeg diner te hebben! We kregen een glaasje sangria van het huis en die smaakte ons zo goed dat we besloten een kan bij te bestellen. Toen we net binnen waren scoorde Nederland! Perfecte timing! Voor het raam hadden ze wat fruit neergelegd en om de paar minuten kwam er weer een ander speciaal vogeltje voorbij! We kregen zelfs een boek van de vrouw met alle vogels erin, zodat we ze konden opzoeken. We bestelden ons eten en samen ging het stel vrolijk aan de slag in de open keuken. Na een klein half uurtje werd het eten geserveerd, het zag er geweldig uit en smaakte verrukkelijk! Ik had een biefstuk en die was echt super!! Fem had garnalen in champignonsaus en smam had een heerlijke vis! Iedereen genoot volop van het eten en nadat de man ons nog even de weg had aangewezen op kaart moesten we toch echt vertrekken aangezien het nog wel een uurtje of 5 rijden was en het nu al tegen 5 uur was! Het viel niet mee om de weg te vinden, vooral om dat het donker werd en omdat ze in Costa Rica simpelweg niet aan straatnaambordjes doen! Maar gelukkig hadden we de sterren nog! Volgens spap en Melinda konden ze aan de sterren zien welke kant ze op reden….is goed Columbus succes!! Ik weet niet of het goed geluk was of dat ze het echt konden zien, maar we reden de meeste tijd de goede kant op! We hebben het nog een paar keer moeten vragen, maar uiteindelijk kwamen we uit in Tamarindo bij 'Tamarindo Backpackers' een hostel net buiten het centrum, met een zwembadje die nog te klein was om je was in te wassen en een keukentje. Ik had weer 6 bedden gereserveerd in de dormroom en deze keer hadden we het geluk dat er geen vreemden bij ons in de kamer lagen. Smam voelde zich niet zo lekker dus ging naar bed. De rest ging nog even het drop in. Eerst naar de zee! Op het strand keken we even naar de prachtige maan en de sterren en daarna gingen we opzoek naar een plekje om nog wat te eten. We vonden een pleintje met verschillende restaurantjes en barretjes en een terrasje in het midden. Fem bestelde wat drinken bij de cocktailbar en we bestelden wat eten bij een simpel 'frietkraampje' ik haalde een soort loempia met kip. Niks aparts, maar het was wel even lekker! We wilden eigenlijk nog ergens nog wat gaan drinken, maar het zag er nogal stil uit op straat! Het barretje bij ons op de hoek was nog open, maar toen we naar binnen liepen zei de barman dat we nog één drankje konden bestellen en dat ze daarna ook dicht gingen, en dat om 11 uur 's avonds! Maargoed, we dronken daar nog een pilsje en daarna gingen we terug naar het hostel. We hadden nog wat bier koud gezet wat we nog over hadden van San Jose, dus we zetten in het hostel nog wat stoelen bij elkaar en dronken daar nog een pilsje samen onder het genot van wat vers fruit. Smam voelde zich gelukkig weer wat beter, dus kwam er ook gezellig bij zitten. Ik genoot van mijn koude Bavaria die ik van Skool had gekregen, Fem van haar Grolsch met beugel! die ik in San Jose had gevonden in de supermarkt en de rest dronk Corona. Rond middernacht was het tijd om naar bed te gaan, morgen gaan we proberen te surfen!
1 maart Tamarindo
Iedereen was weer op tijd uit bed, vandaag gaan we naar het strand! We keken er allemaal erg naar uit, vooral Leo, want pas als hij het strand ziet heeft hij echt het gevoel dat het vakantie is! We ontbeten bij het barretje waar we gisteravond nog een pilsje konden drinken, volgens een vrouw die aan de bar zat was het ontbijt erg goed! Ze hadden verschillende gerechten op het menu. Fruit, brood, maar ook typisch Costa Rica ontbijt, rijst met vlees en wat groenten er doorheen. Dat had ik besteld en smaakte erg goed! Na het ontbijt liepen we door richting het strand. Toen we bijna op het strand waren zagen we een grote leguaan de boom in klimmen, erg gaaf om te zien! Eenmaal op het strand vonden we een mooi plekje en legde we onze handdoeken uit. Eerst even chillen! Ik kocht een kokosnoot en deelde deze met iedereen. Hij was wel lekker, maar niet koud genoeg, dan is hij nog veel lekkerder! Na een tijdje niks doen gingen spap en ik opzoek naar iemand die surfboards verhuurd, we vonden een klein surfschooltje op het strand en voor een mooi prijsje konden we 2 surfboards huren! Spap dacht dat hij meteen het water in kon, maar dat feest ging natuurlijk niet door. Eerst droog oefenen! Ik liet hem zijn eigen surfboard tekenen in het zand en daar kon hij alvast op gaan liggen. Tenen 10cm voor het randje, kin omhoog, eyes on the price (het strand) en lange krachtige peddels! Achter je kijken wanneer de wave komt en als je denkt dat je op kan staan, peddel je nog 3 keer en dan…pop up! Na een keer of 10 oefenen op het strand werd het tijd om het water op te gaan. De golven waren erg klein, maar met een groot bord moest het wel lukken! Eerst de oceaan op en dan wachten op de juiste golf! We zijn een hele tijd op het water geweest en het ging steeds beter! Ik denk dat hij uiteindelijk zelfs een paar seconden op de plank heeft gestaan! Niet slecht voor de eerste keer met amper golven! Ondertussen hadden Fem en Melinda foto's gemaakt en later hoorde we dat Fem was gestruikeld over een steen en met camera en al in het water was gevallen. Teen kapot en camera kapot! Maargoed, daar zijn we voor verzekerd! Toen we terug kwamen bij de rest was Leo alvast het dorp in en Fem was op zoek gegaan naar een pleister voor haar teen. Toen Fem en Leo weer terug waren werd het tijd voor een late lunch! Leo had de omgeving alvast bekend en wist een goed cafétje te zitten. Daar gingen we naartoe! De eigenaresse was blij dat Leo klandizie had geregeld en kreeg een pilsje van het huis. We aten nacho's, hotwings en hamburgers onder het genot van een corona! Na de lunch was het tijd om terug te gaan naar het hostel en de spullen in te pakken. Zo gezegd zo gedaan zat iedereen een uur later in de auto en was de kofferbak weer vol geladen! Op naar Montezuma! Het zou een lange rit gaan worden, maar onderweg kwamen we er achter dat het nog iets langer ging worden dan we verwacht hadden! Het was inmiddels al donker geworden en de wegen waren allemaal onverhard en ze werden steeds smaller. Op een gegeven moment waren we ergens midden in een bosgebied en hadden we al 2 kleine riviertjes gekruist, maar op een gegeven moment kwamen we bij een rivier uit die toch iets te diep leek om doorheen te rijden! Omdraaien dan maar. Toen we na een half uur alle andere wegen in de omgeving geprobeerd hadden, maar alles praktisch doodliep, besloten we het toch maar ergens te gaan vragen. We stopten bij een klein huisje in een klein dorp waar een groepje mensen voor de deur nog wat aan het drinken waren. Met handen en voeten kregen we duidelijk gemaakt waar we naar toe wilden gaan. Één van de twee mannen was al aardig zat, wat erg lachwekkend was! Als we het goed begrepen moesten we toch echt ergens door een rivier heen, wilden we bij Montezuma uitkomen! Oke, als hij het zegt! We reden terug naar de rivier en reden langzaam de rivierbedding in. Het was een brede rivier, maar er stroomde alleen water in de linkse helft, wij stonden nog in de rechter helft. Ik stapte uit om op zoek te gaan naar een weg aan de andere kant van de rivier. Met de zaklamp en op mijn slippers de rivier door opzoek naar een weg. Na 5 minuten en een hoop geschreeuw van de rest, besloot ik dat ik toch maar eens terug moest gaan lopen. Eenmaal terug had de rest al besloten welke weg we gingen nemen. Langzaam door de rivier anders hapt de luchtfilter water! Eenmaal aan de overkant bleek het gelukkig de goede weg te zijn! Na een lange zandweg, berg op berg af, kwamen we uiteindelijk na een lange tijd weer op een verharde weg uit. Dat zag er goed uit en nog geen 5 minuten later kwamen we dan eindelijk in Montezuma aan! Ik had onderweg al gebeld om door te geven dat het iets later kon worden, dus gelukkig stonden ze bij het hotel nog op ons te wachten toen we rond 11 uur aankwamen! We checkten in en dropten onze spullen in onze kamer. Voor de kamers dronken we nog een pilsje samen en rond middernacht was het tijd om naar bed te gaan!
2 maart Montezuma
De ochtend begon weer vroeg en deze keer met baantjes trekken in het zwembad! Het was een best groot zwembad met een jacuzzi boven aan de waterval van het zwembad. Naast het zwembad zat een grote leguaan te zonnen. Na de ochtend duik in het zwembad hebben we in de tuin ontbeten terwijl er een aantal vogels boven ons op de parasol zaten te wachten totdat er iets op de grond viel.
We wilden vandaag een boottocht gaan doen, dus we liepen naar het dorp om te kijken of er nog iets te regelen was voor die dag. Onderweg kwamen we nog langs een struik met een kleine eekhoorn erin, dat ze die hier ook nog hebben! In het dorp kwamen we er al snel achter dat we te laat waren voor alle tours en dat we dus een privéboot moesten gaan huren. Bij de touroffices in het dorp vonden we de prijs aardig aan de hoge kant, dus besloten we maar gewoon het strand op te lopen en te kijken of we iemand konden vinden met een boot die voor ons een betere prijs kon maken. Zo gezegd zo gedaan vonden we een oudere man met een bootje die ons wel een dagje kon rond varen. Leo zag het niet zo zitten, dus die besloot in het dorpje te blijven. De kapitein vertelde ons dat hij wel voor een koelbox zou zorgen en dat we onze eigen eten en drinken mee konden nemen. We spraken af over een uurtje en om wat tijd te besparen besloten Fem en ik boodschappen te gaan doen terwijl de rest op en neer liep naar het hotel om de zwemspullen te gaan halen. Fem en ik haalde wat brood, fruit, water en pils en wachtten daarna op de rest bij het barretje op het strand waar onze kapitein ook zou komen. Terwijl we in een hangmat lagen te wachten zaten er twee eekhoorns in de palmboom boven mij aan een kokosnoot te knabbelen. Na een tijdje waren ze zo ver met de kokosnoot dat hij uit de boom viel, die wil je niet op je hoofd hebben! Er gaan meer mensen per jaar dood door een kokosnood op het hoofd dan door een vliegtuig ongeluk! Uiteindelijk kwam de kapitein ook aan met een maat van hem en we hielpen ze mee om het bootje in het water te krijgen. Doormiddel van palmbladen voor zijn boot te leggen en dan de boot over de bladeren de zee in te duwen. Dat viel nog niet mee, maar gelukkig zat Leo nog op het strand om ons uit te zwaaien en toen hij kwam helpen was het zo gepiept. We voeren wat rond en gingen links en rechts wat snorkelen. Echt super mooi om te zien, veel vis en links en rechts nog wat levend oraal rif. De kapitein vertelde ons dat ze daar een 'red ty' hebben, een soort van plankton waardoor de hele zee rood werd. Het was ook goed te zien waar de lijn stopte en de kapitein zorgde ervoor dat we naar de plaatsen gingen snorkelen waar het nog goed zicht was. Na een tijdje vonden we een kreeftje op de boot met een grote schelp. Blijkbaar was dit het 'huisdier' van de kapitein en mochten we hem niet terug in de zee gooien. Hij liep gewoon wat rond op de boot en later vonden we er nog één. Later in de middag bezochten we een strandje, hij vroeg of we naar het toeristische strand wouden of naar een privé strand, die keuze is natuurlijk niet zo moeilijk! We gingen het strand op en er was echt niemand daar! We legde de handdoeken uit, zette de koelbox op het strand en gingen de zee in. Het water was heerlijk! De kapitein begon een gleuf te graven in een cirkel, ik dacht eerst dat hij wat aan het tekenen was, maar later bleek dat hij een racebaan had gemaakt voor kreeften haha! Hij zocht wat kreeften, zetten ze in de gleuf en de race kon beginnen! Na een tijdje chillen gingen we even wat rond lopen op het strand, we zagen super veel kreeftjes op het strand en vonden zelfs een dode kogelvis (zo'n opblaas beest) De kapitein was ook aan het rond lopen, maar hij was er voor een missie! Hij was op zoek naar bruikbare spullen! Op een gegeven moment vond hij een emmer die hij met schelpen en zand helemaal schoon maakte totdat hij er weer als nieuw uitzag! Na een tijdje op het strand geweest te zijn was het weer tijd om terug te varen naar Montezuma! We hadden een prachtige dag gehad op de boot en bedankte de kapitein en zijn Spaanse vriend voor de tour die ze hadden verzorgd. Eenmaal terug in Montezuma kwamen we Leo tegen en was het tijd om te dineren. We vonden een leuk restaurantje op een balkon met uitzicht op zee. Het eten was heerlijk, maar ik was echt kapot en viel na het toetje in slaap op tafel. Tijd om naar bed te gaan!
3 maart San José
We stonden weer aardig op tijd op en ontbeten weer in de tuin met de vogels. Daarna pakte we onze spullen weer in en kon alles weer achter in de grote jeep worden gepropt! Vandaag reden we weer terug naar San José, want morgenvroeg vliegen spap, melinda, smam en leo weer terug naar Nederland. Het is een heel eind rijden, maar gelukkig konden we via een veerboot een stuk afsnijden. Onderweg hadden we prachtig uitzicht op de zee en op de natuur van Costa Rica. Ik had alvast een hostel gereserveerd in het centrum van San José en daar kwamen we 's avonds rond een uur of 7 aan. Het was een groot kleurrijk hostel, met hangmatten binnen hangen en een gezamenlijke keuken. Spap en ik reden nog even terug naar het resort van het begin van de trip om mijn surfboard op te halen en toen we rond 9 uur terug kwamen was het toch wel tijd om wat te gaan eten. We liepen wat rond in de stad en bij een plein was een festival met live muziek. Daar bleven we even kijken, maar we zouden eerst wat gaan eten en later terug komen. We konden niet echt een restaurant vinden met degelijke prijzen, dus uiteindelijk werd het een simpele pizzatent die ook hamburger serveerde. Door de taalbarrière ging er wat mis met de bestelling en kregen we iets grotere pizza's dan we verwacht hadden haha! Goed voor mij en Fem want die konden we mooi meenemen en morgen opeten! In het kader van de bezuiniging! ;) Na het eten kochten we nog wat blikjes bier, maar toen we terug op het plein kwamen bleek het festival al te zijn afgelopen. We dronken onze pilsjes op een paar bankjes die op het plein stonden en rond een uur of 11 was het weer tijd om terug te lopen naar het hostel. We gingen aardig op tijd naar bed want morgenvroeg vliegen ze al rond 9 uur terug naar Nederland en we moeten de auto ook nog inleveren voor die tijd.
4 maart San José
Vroeg op en dan de auto voor de laatste keer inladen! Even snel een ontbijtje eten in het hostel en toen konden we vertrekken. Fem en ik lieten onze spullen nog bij het hostel liggen en besloten later om daar nog één nacht te blijven. Eenmaal terug bij de autoverhuur haalden we alle spullen uit de auto en werd alles gecontroleerd. Zo vonden ze nog een pak sangria van het begin van de week. Haha die zal niet meer lakker zijn denk ik! We gingen met de shuttle bus naar het vliegveld en toen was het tijd om afscheid te nemen! Het was wel even moeilijk, maar we zien ze over een paar maandjes weer terug en we hebben een geweldige 'vakantie' gehad met elkaar! Ik had het niet beter kunnen wensen! Ik was er nog een beetje onzeker over of alles zo lekker zou gaan, je zit toch tien dagen met elkaar opgescheept en iedereen heeft andere wensen en gewoontes. Maar alles ging super en het was super gezellig samen! We aten nog even wat op het vliegveld en toen het tijd was om door de douane te gaan zat de tijd er toch echt op! We bedankte ze voor de geweldige tien dagen die we samen hebben gehad, ik beloofde ze dat ik nieuwe schoenen zou gaan kopen ;) en ik vond het erg fijn dat we ze een idee hebben kunnen geven hoe wij deze wereldreis meemaken en dat ze er nu zelf deel van uit maakten! Goede reis en tot over 3 maandjes!
- comments
Ellen van Roosmalen Leuk hoor om de verhalen weer allemaal te lezen...Mooi dat jullie het met zn allen zo goed hebben gehad. Geniet er nog van een paar daagjes en tot woensdag bij de repetitie haha. Groetjes!