Profile
Blog
Photos
Videos
19 juli
Féline's schoen was ook in het daglicht niet te vinden. Door op slippertjes dus!
Na ons ontbijt-with-a-view op die prachtige Ella rock, zijn we in de taxi gestapt naar Udawalawe. Hier blijven we maar 2 nachtjes, om nog een safari te doen voor we aan onze relaxweek aan het strand beginnen.
Het verhaal van onze chauffeur is weer treurig. Zijn broer en hij zijn boeren, maar deze worden in Sri Lanka niet beschermd. Zelf mogen ze niet verkopen en de handelaren kopen alleen voor de laagste prijzen, om ze vervolgens met flinke winst te verkopen. Een kilo tomaten wordt van de boer gekocht voor een schamele 4 roepie, terwijl de bestrijdingsmiddelen wel 3000 kosten. Ook deze man is dus genoodzaakt om het toerisme in duiken, om zijn gezin eten te kunnen geven. Hij is van plan een homestay te bouwen met drie kamertjes. Helaas lijken in Ella (te) veel mensen deze droom te hebben. In de bergen zien we tientallen hotelletjes in aanbouw...
Na 2,5 uur rijden, komen we in Udawalawe . Dit hotel ligt in een prachtig parkje.
Midden in de ruige natuur liggen 3 hotelkamers, 4 cottages en 2 tenten. Er heerst enorme rust! We zien veel verschillende vogels, leguanen, kleine eekhoorntjes en bijzondere bomen waarvan bij 1 soort bijvoorbeeld de wortels boven de grond groeien. Het restaurant staat op palen in midden van het park en is in de avond mooi verlicht.
Ook zijn er een soort boomhutten, die natuurlijk favoriet zijn bij onze avonturiers. Ze klimmen naar boven, om vanaf daar naar dieren te zoeken. Als ouders is dat alleen toch wel wat spannend, wetende dat er in dit gebied ook veel cobra's en pythons rondkruipen.
We krijgen kosteloos een upgrade van onze kamer, welke een stuk schoner is en airco heeft. Wat een luxe!
(Wel missen we het douchen heel erg. Al ruim een week hebben we ons alleen wat kunnen afspoelen, omdat er te weinig druk/ water uit de koude douches komt. Ik ben er dus erg aan toe om mijn haren eens even goed te wassen!)
Er is ook een kikkervijver en meerdere vissenvijvers. Bij die laatste komen Féline en Dex er al snel achter dat het knabbelvisjes zijn. Als je je hand erin doet, komen ze op je af en knabbelen ze zacht in je hand. Riff vindt vooral de aquariumbak mooi die op de grond staat, vlakbij ons kamertje. Hij kan hier heel lang stil voor zitten (en dat is knap, voor onze druktemaker!)
S middags wandelen we naar het dorp. Op de brug boven de mangrove rivier zien we wel honderden vliegende honden aan de bomen hangen, wat zijn ze groot en wat maken die een kabaal!!
We merken dat ze in dit dorp nog niet echt bekend zijn met toeristen.Wij zijn weer de attractie, dus er wordt druk gezwaaid en er komen steeds meer mensen kijken. Omdat er nogal wat valpartijen in de bergen zijn geweest en onze kids nu 'superheldenknieen' hebben, hebben we nieuwe pleisters nodig. Ik zie ze liggen en na lang handen en voetenwerk, weet de verkoper hoeveel ik er wil en weet ik wat dat moet kosten. Heerlijk! Dex vindt het wel wat angstig, zo'n grote man met enorme 'borsten' in een gekleurde doek gewikkeld!! En zo lief als ze hier zijn, krijgen de kinderen van hem allemaal een klein chocoladereepje.
Terug bij het hotel, genieten we van een late lunch en spelen de kinderen in de speeltuin. Ze waren zo blij dat die er was, maar helaas is er veel stuk. Wippen met afgebroken zitjes vol splinters bijvoorbeeld. Maar met een flinke dosis creativiteit, maken ze er samen toch wat van. Féline klimt, Dex oefent vliegen met 2 grote bladeren in zijn handen en Riff wil alleen maar van de hoge, steile glijbaan. Held!
Daarna wassen we onszelf en sluiten we de dag af met roomservice. Een echte 'Culb sandwich', haha!
20 juli
Wat een heerlijk ontbijt krijgen we hier! We kunnen kiezen uit verschillende soorten ei, fruit, shakes, worstjes en toast.
Rogier roept ons, omdat hij grote spelende eekhoorns ziet. Wat zijn ze mooi! Ze hebben enorm dikke pluimstaarten en komen heel dichtbij. Ze klimmen en springen van en naar alle takken. Later bleek vooral om 'voor-spelen' te gaan merken we, wanneer Fien ons roept "Kijk jongens, nu zijn ze echt aan het vechten!" Ja...
Riff gaat al vroeg slapen en Féline en Dex mogen even uitrusten op de iPad. En na de lunch mogen we weer op safari!
Dit keer hebben we een andere jeep, waarbij je hoog in eigen stoelen zit. Heel riant dus! We rijden over de stuwdam, dit meer ligt er pas een jaar of 25 en nu we hoog over de dam rijden, zien we nog allemaal boomtoppen boven het water uitsteken.
Het Udawalawe National Park is wel 300000 hectare. Er zijn veel weggetjes, maar dit is volgens onze gids maar in een heel klein gedeelte van het park. Het is een heel ander park dan Minneriya. De begroeiing is veel lager, het zand roder en we krijgen wat meer het Afrika idee. Er zijn leuke hobbelweggetjes en we rijden hier echt alleen.
Dex is de rit er naartoe in een mopperbui en vlak voor de ingang valt hij dan ook in slaap. We laten hem maar even bijtanken en maken hem na een half uurtje weer wakker. Het is een bizar gezicht; rijden door deze prachtige omgeving, met al dat wild om je heen en dan een slapend ventje in de jeep.
We zien weer vele koeien en buffels, 3 krokodillen en tientallen olifanten, Mongoes, leguanen en familie daarvan, herten met prachtige grote geweien, schildpadden met gekke gladde schilden, pauwen, vele andere vogels, roofvogels die naar beneden duiken richting hun prooi, enz. enz. We vallen weer van de ene verbazing in de andere, zo mooi is het allemaal!
We zien zelfs voetstappen van een groot luipaard. Dat is heel bijzonder! We weten dat ze er leven, net als beren, maar worden bijna nooit gezien. De begroeiing en de grootte van het park, maken dat ze zich goed kunnen verstoppen. Deze voetstappen zijn ongeveer 4 uur oud en hij moet naar het meer gelopen zijn.
Geweldig was het ook, om op aanraak-afstand te staan van een olifantenmoeder met haar jong van maximaal 2 weekjes oud. Ze had niets van onze jeep en liep er gewoon langs om daarna lekker wat bladeren te eten. Wel duwde ze haar kleintje bij ons weg, zodat die helemaal veilig achter haar stond.
Ook stond er nog een mannetjesolifant midden op de weg, toen we de bocht omkwamen. Hij nam er rustig de tijd voor om zijn weg te vervolgen. Wat een beleving!
Plots kwam er een hele donkere lucht aan, begon het hard te waaien en vervolgens te regenen. De kids kregen het al snel koud, maar wij vonden het wel heel erg mooi! Zo zie je de natuur weer op een hele andere manier. De olifanten waren bijvoorbeeld heel blij met deze regen, na zo'n lange periode van droogte. Ze rolden lekker over de grond en gooiden zich vol aarde.
Dit was echt weer een super belevenis!
S Avonds eten we in het mooi verlichte restaurant en gaan dan lekker slapen.
- comments
Anneke Wat een prachtig verhaal weer en wat een bijzondere safari. Dat vind je volgens mij niet op veel plekken in de wereld. Die verscheidenheid aan dieren en zo dichtbij.
Ron Ik heb dit toch wel gemist hoor de laatste dagen. Blij dat er weer wat te lezen valt. Of je er zelf bij bent. SUPER
Dieuwertje Klinkt allemaal weer erg leuk! ook zo leuk dan jullie op plekken komen waar je zelf en natuurlijk de kinderen zo bijzonder zijn! haha, dan ben je voor hen ook een attractie! En ja, de olifanten blijven imponeren als je ze in het echt ziet rondstappen, ze trekken zich nergens iets van aan. Als ze willen vermorzelen ze je zo in je jeepje ;-)