Profile
Blog
Photos
Videos
Buenos Aires, 25 november 2010.
In een hoek op de gang tegen de muur zit een meisje met krullen tegen zichzelf te praten. Ze lacht. Vreemd. Wat later zie ik de kleine laptop steunend tegen de opgetrokken bovenbenen. Ze is aan het skypen, computerbellen. Iedereen in dit hostel sjouwt met kleine laptops, notebooks en mobiles. Denk dat er veel minder dan vroeger wordt gedeeld, alle info zo van het web te halen. Soms zitten er wel twaalf mensen op rij tegelijk apart te kloten met hun electronica. Ook de opa en oma die gisteren zijn gearriveerd. Eind zestigers, begin zeventigers. Vrolijk stappen ze rond. Het is ook een aangenaam verblijf. http://www.americahostel.com.ar/ Om de hoek hebben we bij klein reisbureautje de komende weken verder geregeld. Verder is het erg aangenaam rondlopen in deze stad. Wat dat betreft is er de afgelopen vier jaar weinig veranderd. Op het ook aangename gemis van blaren na dan.
Dertig jaar geleden was ik met een medestudent ooit kleine maand in Cairo. Bezocht daar de vuilniswijk. Was nieuwsgierig want kon me er geen andere voorstelling van maken dan de vuilnisbelt uit mijn jeugd. Grote berg met machines en veel vogels. Hoe kun je daar wonen. Het bleek een groot dorp in een stad te zijn, heel smalle straten en soort van verblijven van afval gemaakt. Afval bestaat niet, zegt bijna beursgenoteerd Van Ganzewinkel tegenwoordig. http://www.vangansewinkelgroep.com/ Dat was dertig jaar geleden al in Cairo. 20 miljoen mensen en van de resten van alles werd en wordt waarschijnlijk gewoon een dorp in een stad gemaakt. Een apart soort sloppenwijk. Die heb ik nog niet gezien hier in Buenos Aires. Wel het intrigerende proces van afvalverwerking dat zich iedere avond in enkele uren afspeelt en dat de hele volgende dag doorgaat. Als de zon weg is komende de vuilniszakken en -zakjes op straat. Vlak daarna struinen jongens en mannen met rolcontainers waarin grote zakken staan rond die met verve de zakken open scheuren en al het papier en plastic verzamelen. En zo een spoor van afval door de straten trekken. Weer later komt de vuilniswagen langs. Vrolijke mannen zwiepen de open zakken in de open bak. De stank is enorm. De grote rotzooi is dan weg, de straten vol met resten. Een legertje mannen met bezems vegen alles op. Dat doen ze tot begin van de middag. Alles is weer schoon. Paar uur later staan de eerste zakken alweer op straat. Fabian verbaast zich vooral over de vele mannetjes die op hoeken van straten staan met een soort van uniformpje. Ze doen niet veel. Ze hangen de hele dag op dezelfde hoek. Parkeerwacht, vraagbaak en stadswacht tegelijk. Soms staan ze tussen restanten afval.
We gaan zo vliegen. Naar Iguazu. Watervallen bekijken. (Luc)
- comments