Profile
Blog
Photos
Videos
Sydney, Australië, het klinkt natuurlijk allemaal fantastisch. Dat is het ook. Als je er eenmaal zit… en dan nog is het aanpoten. Ik zit nu 1 dag na aankomst op mn kamertje (ben net terug van RSA-course, wat inhoudt dat ik nu mag werken), en ben DOODMOE. Die kk-jetlag gaat denk ik nooit meer weg, en het is terrorheet… ook heb ik geen honger (missen ouders, zusjes, en Tammie. Daarnaast natuurlijk ook die mongolenvrienden van me maar dat terzijde)
Hoe is de reis van mij eigenlijk verlopen, vanaf het begin:
Eerst geweigerd wegens het verkeerd invullen van mijn Visa-aanvraag…. Ik werd al bang dat het (weer, net als bij Cambridge) niet zou lukken om het vliegtuig in te mogen, maar gelukkig regelen ze bij KLM wel alles goed en zodoende zat ik een dikke 2 uur later in het vliegtuig.
Eenmaal in het vliegtuig zelf hadden we nog eens anderhalfuur vertraging, want het vliegtuig was kapot, de luchtdruk in de zuurstofflessen was niet hoog genoeg (waardoor we in de lucht opeens zonder zuurstof zouden kunnen komen te zitten) en er werd iemand onwel in het vliegtuig, waardoor er naar medisch personeel werd gevraag over intercom…. Degelijk begin dus.
Tevens zat ik naast een Russische vent, of liever, hij zat op mij en ik had maar de helft van mijn stoel. Ook dacht hij dat ik Russisch was en zat CONSTANT tegen me aan te praten. Gelukkig heeft Tam me wat Russische scheldwoorden gestuurd, waardoor ik deze kill snel kon afwimpelen… De vlucht was terror, ik geef m een 5… ik had wel een tv'tje, waarmee ik ongeveer elke recentelijk uitgekomen film kon bekijken, wat ik niet heb gedaan, omdat ik daar totaal geen zin in had….
Uiteindelijk aangekomen op Singapore, mocht ik uitstappen en moest ik uurtje wachten op het schoonmaken van het vliegtuig en weer alles aanvullen qua voer, drank en brandstof… Verder nog mensen zeer gebrekkig Engels en Duits horen praten… een vrouw vroeg zich af wanneer het vliegtuig ging, en vroeg aan de dienstdoende assistent: Wie spät gaat the next plane? Ik huilde bijna. En toen ook nog een vent met een evenzo hoog IQ: my laptop sit in my bag. Dan haal je die eruit, maar hij liet m erin, waardoor hij als een soort terrorist uitgekleed moest worden en we vertraging opliepen… Ik kon trouwens zo door de douane, waarschijnlijk door mijn lieve hoofd of gewoon het feit dat ik mezelf beter verstaanbaar kon maken dan alle mensen op het vliegveld bij elkaar…. Daan Wisselink, het blijkt: hij kan toch Engels!!!
Na 3 uur te hebben gevlogen kwam ik aan op Denpasar, Bali. Hier moest ik eerst langs de douane, om vervolgens in de vertrekhal mn boardingpass naar Sydney te kunnen ophalen, en weer langs de douane te gaan om het vliegtuig te mogen betreden. Beide keren langs de douane 12 euro moeten betalen, want zo gaat dat blijkbaar in dit soort landen… Tevens ook een Nederlands meisje tegengekomen. Dominique, gaat babysitten voor 4 maanden in Sydney, en zal ik vast nog wel zien deze periode. Me lekker, leuk innerlijk alleen net zo rustig als de minst rustige persoon die je kent… Met haar vanaf Denpasar naar Sydney gevlogen. Heerlijk ruim vliegtuig (echt waar!!) en we kregen redelijk eten, maar ik had geen honger door eerdergenoemde redenen… Eenmaal in Sydney aangekomen, onze spullen van de bagageband gepakt, afscheid genomen van Dominique en op avontuur uit gegaan. Ik heb een weekpas gekocht voor al het openbaar vervoer in Sydney, en ben met de bus naar Bondi Junction gegaan. Ik dacht vanaf hier wel te kunnen lopen naar Bondi Beach, en tevens mijn hotel, maar dat bleek helaas totale onzin…. Ik heb dus maar na een uur, de bus gepakt (totaal doorweekt vanwege het enorme gewicht wat ik bij me droeg en de steeds verdere oplopende temperatuur..) en ben afgezet op Bondi Beach. LELIJK STRANDJE. Ik had er echter geen oog voor, want ik wilde zo snel mogelijk mn bedje in. Eenmaal in mn hotel, waar ik tevens ook ga werken, aangekomen gevraagd naar mijn contactpersoon Liza. Die was er niet , maar die had iemand anders geïnstrueerd dat ik zou komen en die wees me mijn kamer. Daar meteen in slaap gevallen, en werd rond 03.00 uur 's nachts wakker, en kon niet meer slapen. Heerlijk….
De volgende dag (na 5 uur wachten) om 8 uur gaan douchen en naar het centrum gegaan, om mijn RSA te halen. RSA staat voor Responsible Service of Alcohol. Deze cursus duurde van 10 tot 15 uur, en was net zo moeilijk als een rekentoets uit groep 8 en je mocht er zelfs het cursusboek bij gebruiken. Tevens werden je antwoorden eerst gecheckt door de examinator, en je mocht ze op haar advies ook nog veranderen totdat het voldoende was… En toch hadden een paar mongolen (lees: mensen die geen Engels konden) het niet gehaald… Ik wel dus…
Terug naar Bondi Beach gegaan, na ff nog wat gedronken te hebben met een Duits (wel degelijk) meisje van 25 die hier studeerde en ook de cursus had gedaan. Toen weer mn bed ingedoken, en wilde nog ff rond 7 uur 's avonds naar benden voor Liza, maar ik werd pas om 03.00 uur wakker en toen had het naar mijn verwachting geen nut meer….
Cheers
- comments