Profile
Blog
Photos
Videos
Makaken terror......................in Bako NP
Na een bustocht van een uur en een boottocht van een half uur kwamen we aan in Bako nationaal park. Dit park ligt aan de kust boven Kuching en is alleen per boot bereikbaar.
Bij aankomst om 9.00 AM zonder ontbeit was het eerste doel eten zoeken. Dit hadden we al snel gevonden in het enige (wat primitieve) restaurantje van het hoofdkwartier. Wij waren echter niet de enige die ontbeit zochten. Ook de lokale maffia van het park was opjacht naar eten en dat deden ze door eerst de nieuwkomers te observeren. Ooo wat zijn ze schattig! Die oogjes en hoe ze elkaar vlooien! NIET... We hadden nog geen 5 minuten al ons eten op tafel staan toen de maffia toesloeg. Er kwam een ouder volwassen vrouwtje naar ons toe lopen. Dus wij als domme toeristen kijken allemaal naar dat vrouwtje terwijl achter ons het dominante mannetje zijn kans ziet. Hij springt midden op tafel en alle open blikje drinken vliegen in het rond. Er lagen genoeg bananen maar daar ging hij niet voor. Binnen de kortste keren had hij zijn wangen en mond volgepropt met de cake en taart van Sander en ging hij er weer vandoor. Tussen deze chaos door hadden we het vrouwtje uit het oog verloren en terwijl wij het mannetje aan het weg jagen waren en de puinhoop aan het opruimen zag het vrouwtje de kans. Jasper had een rolletje orionkoekjes onbemand gelaten en jahoor ook deze verdween in de grijp graage handen van de makaken. We hadden meteen ons lesje geleerd en wisten waar onze plaats was. De volgende 2 dagen zal dat ons niet weer overkomen. Alhoewel.....
Dat ze in het restaurant toesloegen hadden we nu wel door de de volgende dagen hebben we ook genoten van alle nieuwe toeristen die iets kwamen eten. Maar de makaken waren niet alleen op de cake uit, ook cola en bier ging er wel in en als je een blikje mee nam kwamen ze het uit je handen rukken terwijl ze op je nek sprongen. Ook de koekjes in onze tas waren niet veilig. Blijkbaar hebben makaken een goede neus en wisten ze precies wie wel en geen eten bij zich had. Had je niks mocht je over de brug bij het restaurant. Had je wel iets verstopt moest je rennen voor je leven of met een stok zwaaien anders sprongen ze op je en maakte ze je tas open.
Ons huisje was ook niet veilig. Na hun ontbeit gingen ze vaak de huisjes langs om te checken welke onverlaat iets buiten had laten staan of de ramen en de deuren niet opslot had gedaan. Een ochtend waren de makaken eerder wakker dan ons. En Jasper had snachts zijn lamp opgehangen buiten maar het snoer moest door het raam naar binnen voor stroom. Die ochtend werden Jasper en ik wakker gemaakt door een schreeuwende Jorg die een ,al half door het raam geklommen, makaak terug probeerde te jagen. De makaak had de gordijnen vast voor ons open gedaan en was vanplan binnen rond te snuffelen. Gelukkig werd Jorg (die onder het raam lag) wakker en verjoeg de makaak.
3 volle dagen en 3 nachten in Bako NP was voor de meeste van ons wel genoeg. Ondanks de vele grotere zoogdieren die we goed hebben kunnen zien (neusapen, makaken, vliegende lemur en leafmonkey's) en wat reptielen, amphibieen en vogels was het wel genoeg voor ons. Het was behoorlijk warm en benauwd dus hadden we weinig energie om extreem actief en druk te doen. De laatste volle dag hadden we nog een boot geregeld om zoutwater krokodillen en vogels in de mangrove te zoeken. Helaas was onze planning niet goed en gingen we met laagtij opweg naar de mangrove die op dat moment boven water stond. Gelukkig hadden we een super leuke kapitein die eerst bang was dat hij ons niet kon bieden wat we wouden, namelijk dieren zien. Al snel was iedereen opdreef met z'n verrekijker en fototoestellen en hadden we een paar ijsvogels, een watervaraan, een slang en de gids vond een kleine krokodil. Hij vond het fantastisch om ons te varen en te helpen zoeken. Op de terugweg naar Bako haalde we nog even zijn zoontjes op voordat we een halfuur langs de kust gingen varen. Hij wou namelijk niet alleen in het donker terug varen.
De volgende ochtend was het tijd om te gaan en precies toen we gingen ontbeiten voor het vertrek brak er een echte junglestorm uit. Overigens niet de eerste deze vakantie. We hoopte dat hij over zou zijn als we in ons kleine boot over zee moesten varen. En gelukkig was de oorverdovend onweer al weg getrokken maar de regen was nog niet gestopt. Dus doorweekt kwamen we aan bij de bewoonde wereld om daar een taxi te regelen naar Kubah NP.
- comments
Paulien Met Ruud ontbijten is een stuk rustiger dan met makaken! Papa dacht dat jullie de boottocht 11 jaar geleden ook hebben gemaakt. Hij wist ook nog dat de makaken toen s, nachts al jouw kevers hebben opgegeten. Inmidddels zijn er 4 paprika, s aan je plant op het balkon Dieuw. Alles leeft en we hebben zelfs muizen aan de slang gevoerd en krekels aan de spin!!!! Nog 1 week en dan komen jullie naar huis, wel fijn hoor om jullie weer te zien! Geniet maar op jullie mooie bounty eiland en rust goed uit. Hier is alles ok. De katjes groeien goed en worden steeds leuker. Knuffels van ons. XXX. Pap en Mam
paulien en ruud Wanneer laden jullie je telefoons op? We proberen al vele malen om jullie te spreken. Niets bijzonders, maar we willen graag jullie stem weer eens horen. Halen we jullie op of komen jullie met de eigen auto? Liefs pap en mam.