Profile
Blog
Photos
Videos
Zo, tegenwoordig is het rondgezwaai met onze rugzakken over, hoeven we niet meer door een stad te lopen en te zweten als een zwangere vrouw die een giraffe uitkakt. Nee, we mogen eindelijk slapen in luxe hotels, genieten van geweldig voedsel in mooie gebouwen en we vervoeren ons met het vliegtuig of met een wagen die niet uit elkaar valt!
We besloten naar Uyuni te gaan mbv de trein. Na een geweldige treinreis stond de vrieskou ons op te wachtten, het was -10 graden en met al mijn kleding aan was ik nog aan het trillen! We besloten dan ook een dagtour te doen door de zoutvlaktes( terwijl het normaal is om een 4daagse te doen)! Zo was Nienke blij omdat we gelijk weg konden gaan van de kou en ik mis zo niet teveel voetbalwedstrijden ( wat achteraf voor niks was na die verschikkelijke finale =S ) De tocht door de zoutvlaktes was geweldig en we hebben er mooie grappige foto´s aan overgehouden!
Na de tour vertrokken we gelijk naar Potosi. Potosi is de hoogste stad ter wereld en dat heb ik gemerkt. Ik werd minimaal 3x per nacht wakker snakkend naar adem!! Echt verschikkelijk, de stad zelf was leuk en het hostel was erg gezellig waar we in zaten! In Potosi zijn we ook de mijnen gaan bezoeken, ik heb 3 dagen erna nog stof op lopen hoesten, wat een hondebaan is dat zeg! De mijnwerkers zijn echt bikkels niet normaal.... toen we rond kropen / liepen kon ik niet geloven dat deze mensen een 2 ton karretje aan het duwen waren terwijl ik al moeite had met ademhalen en voortbewegen! De tour was erg indrukwekkend en dankzij een geweldige tourgids ook erg vermakelijk. Ik besloot de man dan ook mijn computerspelletje te geven en het gekrompen shirt voor zijn zoontje... Blijkbaar ben ik niet de beste VOCer want toen de man vroeg of ik hier geen puur zilver voor terug wilde, besloot ik het af te wijzen, wij Nederlanders kunnen dus wel veranderen =P
Vervolgens vertrokken we naar Sucre again met de bus.. Gelukkig was deze busrit niet zo verschikkelijk als die van Uyuni naar Potosi, tijdens die rit zaten nienke en ik achterin in de bus en een vrouw die bijna bij mij op schoot zat omdat ze niet in de overdreven kleine stoel paste, hield me lekker warm =s. Natuurlijk had ze ook 4 tassen bij zich en die moesten ook nog ergens tussen gepropt worden... GEZELLIG. Naast nienke zat een vrouw met de duurste lege doos in de wereld, anders zie ik geen reden om mijn tas weg te slaan en jouw lege doos naast mijn tas te leggen. Gelukkkig werd ze gelijk gestraft toen mijn tas bij de eerste bocht regelrecht op haar hoofd viel! Dat was ook het enige leuke tijdens de gehele reis, voor de rest was het ogen dicht en muziek luisteren en denken aan de mooie tijden van de reis. Toen mijn ipod uitviel was het meer inhouden en hopen dat NL het WK wint ( again zonde van de tijd ) De mensen in Bolivia blijven rare gewoontes hebben maar tijdens de rit naar Sucre hielden ze zich zelf kalm en de bus was ook in een redelijke conditie dus het viel te behappen.
Sucre is een mooie stad waar we een tijdje zijn blijven hangen. We zijn hier 2 dagen naar een school gegaan, om iets meer te leren dan alleen de basis zinnen als ¨waar is de wc?¨of ¨ik wil eten¨
Verder hebben we hier genoten van het weer, veel voetbal gekeken en heerlijk kunnen eten. Zo hadden ze de geweldige Bossche bol in Sucre en een lokaal toetje genaamd SWAFFELEN... helaas had ik mijn camera niet bij omdat te vast te leggen. In Sucre had je de Dutch World Cup bar waar ik een geweldige man had ontmoet. Hij had dezelfde zenuwachtige trekjes als ik voor de wedstrijd Nederland - Slowakije en het was al snel duidelijk dat we dikke maatjes zouden worden na een onverwachtte knuffel. Toen het 1-0 werd konden we beide weer ademhalen en zijn we gaan praten over de belangrijke dingen in het leven zoals voetbal!
Vervolgens kwam de langste busrit ooit! Tenmiste dat dachten we, onze bus had pech en we konden weer terug naar Sucre. De volgende dag was het echt zover en pff wat vermoeiend zeg 3 dagen in de bus om zo in Buenos Aires aan tekomen. Gelukkig is Buenos Aires geweldig en zou ik het zo weer doen! Dit is natuurlijk makkelijk zeggen wetend dat Nienke haar ouders komen en we dit zoiezo niet meer doen.
De dagen ging snel voorbij en voor dat we het wisten stond familie Donken op de stoep! We zijn met zn alle naar Iguazu Falls gegaan ( wat echt geweldig is ) en we zitten nu in Salta, samen met 40 andere nederlanders ( waar we de wedstrijd mee hadden gekeken) vol ongeloof voor ons uit te staren omdat we het WK weer niet gewonnen hebben!
- comments
Groentuh Kaas met ijs
Paulus Altijd dit soort dingen willen doen, je maakt me erg jaloers hoor jongen
Lieve maar vandaag was dus die huldiging...serieus...twas geweldig om te zien.....ik vergat gewoon echt ff dat ze de tweede ipv de eerste plek hadden gehaald. Zoveel blije mensen en een groot feest in Adam....iig beter dan een suf onthaal op schiphol en iedereen gaat naar huis, scheldend dat ze niet hebben gewonnen haha. Ik heb trouwens een mooie foto...van ons die bewuste avond..ik mail m je nu ff.x