Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo allemaal!
Ondertussen ben ik alweer twee weken in Nederland, dus ik heb ook geen idee of iemand dit nog überhaupt gaat lezen, maar persoonlijk vond ik een soort van afscheidsverhaaltje wel gepast.
Een paar dagen terug heb ik nog wat foto's geplaatst, dus even nog een korte samenvatting van de gebeurtenissen lijkt me leuk. De laatste week in Gambia zijn mijn ouders geweest. Ze werden erg warm ontvangen door iedereen en hebben zich volgens mij prima vermaakt! We zijn langs 'mijn' plekken geweest (College, stageschool en Bijilo), een dagje langs het strand gewandeld en het monkeypark bezocht (vandaar die aap op mijn hoofd), ik ben nog een dag mee wezen vissen (om vervolgens de hele tijd over de rand te hangen omdat de zee wel heel erg wild was) dagje het binnenland in geweest om Juffureh te bezoeken (waar James Island is, de plek waar vroeger de slaven gevangen werden gehouden) en voor mij als persoonlijk hoogtepunt op zondagavond een kampvuur met djembemuziek en dans. Deze avond was georganiseerd door de 'vissersjongens', er werd heerlijk gekookt met verse vis terwijl de rest ondertussen drumde, dans en zong. Bijna alle liedjes werden zo omgebogen dat het over 'Sally' ging, geen idee wat ze zongen, maar ontzettend lief.
Tja en dan is het helaas toch tijd voor de terugblik. Het afscheid in Gambia was erg moeilijk, maar ik kon het verzachten door de gedachte dat ik zo snel mogelijk nog een keer (of meerdere keren?) terugkom. Met 7 mensen ben ik uitgezwaaid op het vliegveld en als bewijs dat jullie me in Nederland niet waren vergeten werd ik door 9 mensen warm ontvangen op schiphol. De eerste week in Nederland was heel apart. Ik was eigenlijk vooral blij dat ik iedereen weer kon zien en dat ik weer op mijn eigen plekje in Zwolle was. Toch waren vooral de nachten erg onrustig en merk ik (nog steeds) dat ik vrij snel moe ben van alle indrukken en gedachtes door elkaar heen.
De grootste verschillen? Dagelijks denk ik hier 'waar maak je je in godsnaam druk over?' als iemand loopt te klagen over iets onbelangrijks. Nu besef ik wel dat dit bij Nederland hoort, want ja, basisdingen als 'krijgen we vandaag te eten?' hoeven wij ons natuurlijk niet druk over te maken. Toch moet ik soms wel op mijn tong bijten. Ook weet ik niet zo goed wat ik met al mijn spullen aanmoet. Aangekomen in Hengelo stonden daar een stuk of 6 dozen op me te wachten (met spul uit Zwolle), die uitgezocht moesten worden. Wat gaat er uiteindelijk mee naar Zwolle? Met 1 doos en een tas (voornamelijk vol met kleren) ging ik richting mijn kamer, dus ik denk dat de kringloop binnenkort erg blij is met veel spullen. Wel kan ik erg genieten van het eten hier, vooral de variatie heb ik erg gemist in Gambia. Elke dag kan ik hier nu lekker koken met veel verse groente, er is yoghurt en ga zo maar door.
Ik was bang dat ik vooral het sociale deel zal missen, maar gelukkig heb ik twee lieve huisgenootjes die altijd in zijn voor gezelligheid. Bovendien ook heel veel lieve vrienden en vriendje, dus ik voel me zeker niet eenzaam. Tot nu toe lukt het me zelfs om niet meteen op te gaan in het drukke volgpeplande Nederlandse ritme, mijn agenda is nog steeds leeg de komende weken en ik spreek af met mensen wanneer we daar zin in hebben en het toevallig zo uitkomt, heerlijk!
Wel heb ik een zelfmarteling gevonden, namelijk de blogs lezen van de studenten die nu in Gambia zijn. Jaloers! Al hun verhalen en dingetjes waar ze tegen aanlopen, maar vooral de mensen waar ze over schrijven. Dan besef ik wel dat ik iedereen daar ook erg mis! Gelukkig verandert het telefoongedrag van de Gambianen niet, en word ik bijna dagelijks nog gebeld (of anders gemaild).
Tja, dan is nu de tijd aangebroken voor het afstuderen. Er moet nog redelijk wat gebeuren, maar ik ga hard aan het werk zodat ik aan het eind van dit schooljaar mijn papiertje in ontvangst mag nemen. Ik denk dat de meest positieve uitwerking van mijn stage in Gambia toch wel mijn zelfverzekerdheid is. Als ik besef wat ik heb gedaan, hoe rot ik me soms heb gevoeld, heimwee heb gehad naar Nederland en uiteindelijk zo'n mooie tijd heb gehad en lieve mensen heb ontmoet, voel ik me een stuk zelfverzekerder dan eerst! Bovendien vond ik het erg mooi om te zien hoe de mensen elkaar zo helpen daar. Ze delen alles wat ze hebben, iets waar we als rijke Nederlanders erg van kunnen leren! Ook het relaxte leven sprak me erg aan, je kunt altijd bij mensen langs zonder eerst te bellen en te plannen (en je mag schaamteloos te laat komen, al heb ik dit op stage nooit gedaan, maar kwam het me soms bij anderen erg goed uit haha).
I feel good, when you're rapt up in my arm, dancing to a reggae song. Feel good, feel good, feel good. Ik heb 4 cd's meegekregen met alle reggaemuziek, dus dagelijks gaat hij nog op om even de sfeer terug te roepen.
Iedereen enorm bedankt voor alle steun, lieve mailtjes en smsjes, ik ben nog meer gaan beseffen hoe gelukkig ik mag zijn met zo'n lieve familie en vrienden om me heen!
En natuurlijk Metsje, bedankt voor de goede begeleiding en alle extra zorgen, ik kom je graag heel snel opzoeken daar!
Koude bibberknuffel van de Nederlandse Charlotte
- comments
Nienke Natuurlijk wordt dit nog gelezen! Mooie afsluiter! :) Liefs
Metsje Krol Dag Charlotte, Zoals ik al zei, bewonder ik je enorm om je eenvoud, je doorzettingsvermogen en de kwaliteiten die je als wiskundedocent hebt ingezet voor de leerlingen in Gambia. Dat zelfs Madam Ceesay je een knuffel gaf! Een groter compiment kun je niet krijgen. Maak er een mooi onderzoek van en succes met de laatste loodjes. Doe dat wel in een Nederlands hoog tempo want anders duurt het zolang voordat je weer terug in Gambia bent . Groeten, Metsje krol
mams We hebben een geweldige week gehad en hebben genoten van jou, de lieve mensen, de omgeving en het weer. Helemaal super. Natuurlijk ben ik hartstikke blij dat je terug (ook al zien we je nog niet zoveel!) maar het was iedere keer weer een feest om je belevenissen te lezen. Zal ik missen! Maar we hebben diep respect voor jou zoals je je staande hebt gehouden en er zoiets moois van hebt gemaakt. Zeker weten moet je terug maar misschien niet weer zo lang??? Liefs
Rowan Wat gaat die tijd toch snel he! Ik weet nog dat je weg ging heb niet al je verhalen kunnen lezen maar wat ik heb gelezen was leuk en goed om te zien dat het daar zo goed met je ging. Ik had niet verwacht dat het allemaal zo snel ging maar goed om te weten dat we binnenkort weer eens een drankje in het paard kunnen doen! liefs Rowan
Maaike Bij dat je terug bent :)
Maaike bij= blij bzzzzzzzzzzzz
Janel Hallo Charlotte, Als je dit leest, ga je denken uhh ik ken geen Janel? hahah dat klopt! Ik ben via de site van Metsje op de jouwe gekomen omdat ik wat ervaringen wou lezen aangezien ik volgend jaar 3 maand stage ga lopen in Gambia :D EN WAUW! wat hebben jouw verhalen mij weten te overtuigen zeg! Het liefst pak ik nu mijn koffer en ga ik vandaag nog haha! Ik vind het super hoe je alles hebt omschreven en hoe eng ik het aan de ene kant (nu al) vind om zo ver weg te gaan, jouw verhalen hebben me echt heel erg gemotiveerd. En dat wou ik je even zeggen hahaha! Bedankt!
Suzanne Hartelijk dank fam. Koning. Wij gaan met de pinksteren naar Denemarken. Onze jnsgote zoon woont al 10 jaar in Kopenhagen. En we zijn ook al eens met familie in zo'n leuk huis geweest. Dit jaar gaan we met onze jnsgote zoon in het Noorden van Sealand in zo'n gezellig huisje. Nog goede dagen. Hopelijk blijft het weer een beetje meewerken,Groetjes en nog veel plezier.