Profile
Blog
Photos
Videos
Lieve Allemaal, Zoals jullie misschien gemerkt hebben is het redelijk lastig om hier mijn website te updaten; internet is bijzonder traag en de 'Great Chinese FireWall' on campus maakt het ook niet makkelijk.Zoals jullie op de foto's kunnen zien ben ik tijdens het mid-autumn festival (http://en.wikipedia.org/wiki/Mid-Autumn_Festival) naar Quanzhou geweest, een plaatsje op twee uur afstand van Xiamen. Hoewel de vele reisgidsen die wij bij ons hebben super positief waren over deze plaats, bleek de realiteit tegen te vallen. Quanzhou is een industriestadje. Ooit moet er geld zijn geweest en hebben ze interessante dingen gebouwd, maar inmiddels is er veel gesloopt. Het geld lijkt op te zijn, veel gebouwen zijn vervallen. Het favoriete transportmiddel is de motor (uit het jaar blok); taxi's zie je er dan ook weinig. Het zoeken naar het hotel was een hele uitdaging want blijkbaar komen er zelden toeristen. Natuurlijk werden we uitgebreid bekeken door de locals want die zien niet bijna nooit blonde blanke vrouwen en laat staan een vrouw van 1.80m.Na 2 uur zoeken kwamen ergens aan waar ze wel kamers hadden, en misschien zelfs voor meerdere personen. Het was heel frustrerend om niet te kunnen communiceren, maar uiteindelijk snapten ze dat we de kamers wilden bekijken (om te zien dat iedereen zou kunnen slapen). Tot onze grote schrik constateerden we dat we ons niet in een gewoon hotel, maar in een bordeel bevonden......Geen wonder dat we voor het eerst een chinees met dubbel D zagen.....We vonden uiteindelijk wel een slaapplaats (geen bordeel, maar wel erboven) en daarna gingen we de stad verkennen. Allereerst wilden we naar een beroemde moskee maar die bleek voor de helft afgebroken en het overige deel verkeerde in een slechte staat van onderhoud, Het bordje op de moskee vermeldde: 'ergens in de geschiedenis is deze moskee gedeeltelijk verwoest' (lees: de communisten hebben hem tijdens de culturele revolutie met de grond gelijk gemaakt).
De ernaast gelegen tempel zou vaak bezocht worden door bewoners uit de omgeving die nog steeds rondliepen in de originele klederdracht.....Helaas, dergelijke bewoners waren nergens te bekennen.
Dan maar naar het maritiem museum, volgens de reisgids een van de mooiste musea van heel China! Het was wel een interessant museum, maar het mooiste van heel China?. Ik heb in Bejing wel mooiere gezien. Wij moesten ze bovendien nog uitleggen dat de Nederlandse schepen meestal rood, wit blauwe vlaggen in plaats van blauw, wit, rode vlaggen voerden. Maar goed, ze worden gesponsord door UNESCO dus misschien dat het ooit nog wat wordt.
Op de laatste dag van ons verblijf zijn we naar een berg gegaan waar een beeld van Laozi staat. Laozi is DE taoïstische filosoof. Na lang zoeken wisten we hem uiteindelijk te vinden. Gelukkig hebben we in ieder geval één toeristisch hoogtepunt kunnen vinden.Terug in Xiamen zijn we voor het mid-autumn festival (het volle maan feest) naar een club gegaan waar live muziek werd gespeeld en waar we alle cocktails op de kaart hebben geprobeerd. Na dit feest-weekend ben ik bezig geweest met het regelen van mijn verblijfsvergunning zodat ik volgende week naar Taiwan kan. Ook dit had heel wat voeten in de aarde, ik heb aan den lijve ondervonden wat bureaucratie betekent. Na een volledige medische scan à 40 euro moest ik eerst op campus ongeveer 13 papieren ophalen. Dat kostte mijn bijna een hele dag. Daarna moest ik naar het politiebureau om te horen dat ze liever nog meer kopieën hadden, omdat inkt niet lang genoeg op het papier blijft zitten. De persoon achter de balie stelde het niet op prijs dat ik haar vroeg of ze van plan was te gaan zwemmen met mijn documenten (na 4 uur wachten raak je redelijk gefrustreerd). Als het goed is mag ik de 24ste terug om mijn vergunning op te gaan halen. Zoals jullie bij de foto's kunnen zien ben ik ook nog in het ziekenhuis geweest omdat een van de meisjes hier erg ziek was geworden. Het ziekenhuis zag er oud uit maar was 'redelijk' schoon. Terwijl ik er was werd er een man zonder been, aan zijn handen over de vloer en in het bed gesleurd, terwijl het nog volop bloedde. Geen mooi gezicht, en dus maar liever niet ziek worden!Alles kost hier veel meer moeite en dagelijks word ik geconfronteerd t met dingen die wij ons in Nederland niet meer kunnen voorstellen, maar desalniettemin is niet alles bar en boos. De taxi's rijden hier voor een habbekrats en tijdens een strandfeest kunnen er rustig wat vuurtjes gestookt worden met rondslingerend hout. De cocktails zijn nog steeds heel betaalbaar en bij een beltegoed kaartje van 30 euro zit een gratis vouwfiets. ....
Groetjes,
He Jialin
- comments