Van Drochtersen naar Dorumer Neufeld, totaal 103 kilometer.

Verdwaald, dat was me nog niet eerder overkomen. Maar hier op platteland met een slechte bewegwijzering kan dat maar zo. Maar goed na een klein uurtje dwalen zat ik weer op het rechte spoor.

Het was een mooie dag met veel zon en weinig wind. Na een kilometer of 20 kwam ik uit bij Osten waar een Schwebefahre was. Een constructie van staal waaronder het pontje hangt, dat zweeft boven het water. Ik kwam er om tien voor elf aan, en de plaatselijke schipper (ik schat hem rond de 80) gaf aan dat ik voor de streep moest wachten, want de volgende fahre ging om 11.00 uur. Een paar minuten voor 11 mocht ik op het pontje. Het was wachten tot de plaatselijk kerkklok 11x had geluid en de schipper 2x had gebeld en daar gingen we, de schipper en ik (meer mensen waren er niet) naar de overkant. Wat een belevenis

Na een kilometer of 60 over het Duitse platteland te hebben gedwaald kwam ik uit in Cuxhaven. In Cuxhaven stond ik op het fietspad op mijn kaart te kijken waar ik heen moest toen een Duits echtpaar passeerde en de man zich omdraaide naar mij en iets onverstaanbaars schreeuwde met het woord gesperde erin. Ik dacht wat is dat nou, maakt die man zich druk omdat ik hier op mijn kaart staat te kijken. Dus ik riep op zijn Nederlands naar hem "wat moet je". Nu stopte hij en ik dacht dit gaat niet leuk worden. Maar toen ik bij hem kwam ging hij mij uitleggen dat de volgende brug "gesperrt" was voor fietsers. Dus eigenlijk was de man ontzettend vriendelijk, maar het kwam nogal vervelend zijn strot uit (weer wat geleerd).

De laatste kilometers vandaag langs de kust tot waren weer schitterend tot onze camping in Dorumer Neufeld.