Good morning Vietnam!

Wij zijn via de zuidwestgrens met Cambodja binnengekomen inVietnam, midden in het hart van de Mekong Delta. Na de enerverende grensovergang was een goed nachtje slapen welkom! En hebben we een 3 daagse tour vanuit Chau Doc geboekt, hoefden we zelf eens niet alles uit te stippelen! Onderweg allerlei mooie dingen gezien: hoe ze vissen kweken en sarongs weven. Maar het varen over de Mekong rivier in een simpel bootje is al een ervaring op zich!

De homestay in Can Tho was het hoogtepunt! We werden door meneer Hong heel vriendelijk ontvangen bij zijn familie. Ze hadden schattige bungalowtjes aan de rivier gebouwd. Wij hadden ons al ingesteld op een nacht op een bamboomat boven de kippen, dus dat scheelde weer! Nadat we onder toeziend oog van de vrouw des huizes waren geslaagd voor de cursus tomaten snijden en keurig in een bakje leggen, hebben we zelf onze eerste verse loempias gerold! Kijk bij de foto's maar eens wat we nog meer hebben gezien tijdens deze tour!

Na het varen over Mekong Delta kwamen we aan in Ho Chi Minh City, ook wel Saigon.

Vanuit hier hebben we de trein gepakt naar Nha Trang, Hier hebben we een de eilanden voor de kust bewonderd, maar het mooiste was nog het vermaak onderweg op de boot. Een heuse boyband gaf een optreden! En ze wilden weten waar het publiek vandaan kwam. Nadat de Australiers luidkeels lieten weten dat ze aanwezig waren, konden wij niet achterblijven. Mm, volgende keer roep ik (Thamar) toch maar niet zo hard meer "HOLLAND!". Want Miss Holland moest naar voren komen om een liedje te zingen. En dan denk je, welk nederlands liedje zouden ze kennen dan?! Nou deze: " Ik heb een potje met vet, al op de tafel gezet!" Het was een legendarisch optreden J

De afterpary in het water was nog grappiger: een drijvende bar, iedereen eromheen drijvend in een grote zwembad, wat hebben we gelachen!

Vanuit Nha Trang hebben we de verkoelende bergen van Dalat opgezocht, Na een busrit over een 'nieuwe weg' (Lees; de stenen liggen nog op en naast de weg, hobbel de bobbel blauwe kont) waren we er dan. De groene bergen, koffieplantages, fruit- en groente kwekerijen gaven Vietnam weer een heel ander gezicht!

We hebben hier een prachtige dagtour gemaakt in Vietnamese style driving op de brommer door de Central Highlands.

Onze gids Rot nam ons mee naar de omgeving waar hij was opgegroeid:

-krekelfarm (smaakt best oke),

-een lokale markt (waar ze puppy hondjes verkopen - nee niet als huisdier)

-alle lichaamsdelen van de koe: wat zijn een oog en tong van dichtbij eng zeg

-mushroom farm: na dit alles zien champignons er best oke uit!

-Zijdefabriek

-Hoogtepunt: op bezoek bij de familie van Rot! Doordat hij de taal van dit bergvolk nog goed spreekt konden we met een schattig oud vrouwtje en haar dochter spreken over hoe zij daar leven.

Bijv: als moeder koop je een man voor je dochter. Een rokende drinkende luie man kost 1 buffel, een gezonde, hard werkende jonge goddelijke kerele als Emile is zeker 5 buffels waard! Maar: nadat je bent getrouwd, behoor je als man dan ook toe aan de familie van je vrouw en mag je niets doen zonder hun toestemming. (Dat vond Emile toch wat minder

;-)

Vanuit Dalat weer over een andere bumpy road richting Mui Ne vertrokken. Dit was nog even 2 dagen genieten van het strand voordat we weer in de hectische stad Saigon zouden aankomen.

Rondom Mui Ne liggen grote zandduinen (zo zie je bergen, dan de kust, waar komt dat zand opeens allemaal vandaan?). Samen met 2 Belgische meiden Karen en Britt zijn we met een jeep de duinen gaan bewonderen. Bij het boeken van de tour zou de jeep met ons door de duinen gaan crossen, maar volgens Aziatische traditie kwam er in de praktijk weinig van terecht. De chauffeur stopte precies voor het zand en zei: " Ga nu maar lopen, deze jeep kan niet de duinen in." Wat doe je dan? Laten merken van dit klopt niet, maar toch maar in de hitte de zandduinen op klimmen! (Uiteindelijk wel discount gehad). Maar we hadden onze kuitspieren en zweetklieren weer goedgetraind en genoten van de zonsondergang over de zandduinen!

Vanuit Mui Ne zijn we nu weer terug in Saigon. Direct 's avonds de kroeg in met andere Nederlanders om NL-Japan te kijken!

Gisteren hebben we het War Remnants Museum bezocht, waar ze nog Amerikaanse bommerwerpers hebben staan die zijn gebruikt tijdens de Vietnam oorlog. De foto's in het museum geven je een heftige indruk van de consequenties van die oorlog. Doordat Amerika zo veel giftige bommen heeft gebruikt (ook wel Agent Orange genoemd), zullen er nog generaties lang kinderen met lichamelijke en geestelijke handicaps geboren worden.

Inmiddels hebben we ook wat maatkleding laten maken: vanmiddag gaan we passen! Emile een maatpak, Tha een blouse en een jurkje. We zijn benieuwd hoe het ons staat!

Morgen vliegen we naar Hong Kong, waar we een oud-klasgenootje van Emile gaan ontmoeten. We zijn hier een week om oa het visum voor Rusland te regelen. Tot nu toe gaan alle visa nog eenvoudig, dit kon wel eens de lastigste worden. In ieder geval zitten wij donderdagnacht om 2.30 uur klaar in onze oranje outfit voor de wedstrijd NL-Kameroon!

Dikke kus van ons!

Emile & Thamar

Ps Cora (Toti): wat leuk dat je zo van onze site geniet!