Hallo!

Na een weekje relaxen in Kuala Lumpur begon het reisleventje weer.
Met het visum voor China op zak en de meet&greet met Daan & In Soon nog vers in ons geheugen, togen we naar het vliegveld van KL.
De vlucht met Air Asia naar Siem Reap was prima, het vliegveld daar is echter niet zo klantvriendelijk.
We hebben in 6 verschillende rijen gestaan om verschillende documenten te bemachtigen. Bijv het visum: er werken 20 mannetjes in prachtige uniforms aan het doorgeven van je paspoort en het zetten van 1 stempel. Lekker efficient en ze kijken er ook erg vriendelijk bij, not.
Onze eerste indruk van Cambodja werd gelukkig goed gemaakt door de vriendelijk tuk tuk chauffeur die ons naar een relaxt hostel bracht die we van tevoren hadden geboekt: prince Mekong Villa.Waar maak je nog mee dat voor 12 dollar er ontbijt, gratis laundry service en een fiets (jaja) bij de prijs inzitten?! We hebben onze beenspieren dan ook flink getergd de volgende ochtend. Om 5 uur zaten we op de fiets richting Angkor Wat en hebben we met een mooi tochtje van 42 kilometer de tempels bewonderd. Onze kont moest wel even wennen aan de kleine harde Cambodjaanse zadels... Daarom dag 2 een tuk tuk genomen met een dakje: beetje schaduw in die temperatuur van 35 graden is een verademing! Zo hebben we de verderaf gelegen tempels bewonderd.
Angkor Wat is echt een indrukwekkend groot complex die je een goed beeld geeft hoe machtig de Khmer rond het jaar 900-1200 waren. Dat ze dit hebben kunnen bouwen... De tempel Ta Phrom vonden we het mooist: overgenomen door de natuur. De boomstronken zijn sterker dan de tempelmuren en slingeren zich door de tempel: prachtig gezicht!
Onderweg hebben we ook het landmijn museum bezocht. Opgezet door een voormalig kindsoldaat die destijds als klein jochie mijnen legde als boobytraps. Nu helpt hij ze weer ongedaan te maken, omdat er nog duizenden verspreid liggen door Cambodja. Je ziet in de stad dan ook veel kinderen en volwassenen die een ledemaat missen.

's Ochtends ontdekten we een bakkerij met bruin brood met echte kaas ipv cheddar, wat smaakte dat goed! Direct het hele brood maar gekocht ;) en vervolgens het Royal Palace bewonderd. Na het bewonderen van de oude geschiedenis van Angkor Wat, zagen we in Phnom Penh de harde realiteit van de recente geschiedenis: Pol Pot en de Killing Fields. We gingen naar het Tol Sleng Museum, ook wel S21. Dit is een school rond 1975 omgebouwd tot martelhuis waar duizenden onschuldige Cmabodjanen gemarteld zijn tot ze dingen toegaven die ze niet gedaan hadden. Klinkt krom, maar zo werkte het echt. de lugubere foto's, martelwerktuigen en realistische schilderijen en het prikkeldraad dat overal nog aanwezig is, geeft je een luguber gevoel. Alsof het gisteren nog gebeurde.
Dit werd uitgevoerd door de Rode Khmer onder leiding van Pol Po. Zijn idee was een agrarische domme bevolking re creeeren die enorme rijsthoeveelheden moest produceren. Deze wilde hij verhandelen op de wereldmarkt voor andere grondstoffen en zo een machtig Vietnam creeeren. Dit is echter nooit gelukt.
Zo zijn er 2 miljoen Cambodjanen, 20% van de bevolking, vermoord. Raar om te beseffen dat je als Europeaan hier op school maar ook later weinig van weet.

Van Phnom Penh zijn we naar de kustplaats Sihanoukville gereisd. Relaxen in een beach bungalow! Ook hebben we het Raem 'nationaal park' bezocht. terwijl wij er liepen werden de bomen om ons heen gesnoeid, hoezo nationaal park?! Het park bllijkt te moeten wijken voor 3 dure Chinese hotels. Corruptie is hier ook aan de orde van de dag: Cambodjanen verkopen hun land aan rijke investeerders.
Na de relax daagjes in Sihanoukville hadden we een minibus geboekt naar Chau Doc, net over de grens in Cambodja. Dat was de lastigste reisdag voor ons tot nu toe: tussen 8 en 16.00 uur hebben we met niemand Engels kunnen praten en het beloofde minibusje met Airco naar de grens was veranderd in een oude Toyota (4 persoonsauto) met heel veel kokosnoten achterin en 7 mensen erin....
Ach, uiteindelijk komt het allemaal wel weer goed, alleen als ze met ze 2' en achter het stuur willen stappen omdat er eigenlijk geen andere plek meer is, dan moet je wel even fors in opstand komen om te laten merken dat dat echt te gevaarlijk is ;-)
De grens kwamen we redelijk een voudig over maar het busstation klonden we niet vinden... We l een markt met 20 bussen, maar nee die gingen niet naar Chau Doc. En ja daar zit je dan als blonde attractie op een markt met je blikje drinken. Echt iedereen die daar uit een bus stapte bleef 2 minuten stilstaan om te kijken hoe ik eruit zag. Emile was op pad om het busstation te zoeken en werd steeds zieker maar wist het uiteindelijk te vinden, dus toen was de kamer met airco en douche een heuse beloning! En heb ik Emile maar goed verzorgd in het bedje. Inmiddels is z'n buik weer rustig en smaakt een onbijt fruit met yoghurt weer goed!

Weetjes:

- het toerisme is nog niet zo ontwikkeld in Cambodja. Je krijgt dan ook regelmatig iets anders dan je hebt afgesproken. Als je iets boekt moet je dan ook niet verwacht dat je dat krijgt maar iets wat er op lijkt. Een krakkemikkige auto ipv een minibusje ;-)

- Op een 2 baans weg maakt iedereen gebruik van de zogenaamde middelste baan. Daar rijdt het verkeer het meeste door.

- De toeter-interval-frequentie (nieuw scrabble woord uitgevonden door Emile) is zeer belangrijk. Het toeteren heeft namelijkverschillende betekenissen op de weg.
Liefs!

Emile & Thamar