Profile
Blog
Photos
Videos
Ze zijn gered hoor!!!!
Er kwam er eerst een uit het nest in de duinen, aan de rad van de oceaan. Wij dachten: wow wat mooi! Toen keek hij achterom en gaf het sein 'kust veilig' en toen volgden er nog 121 broertjes en zusjes: wat een invasie van mini-schildpadjes!
Mooi om ze te zien zoeken naar het lichtste punt, waardoor ze automatisch richting de oceaan rennen en door de magnetische velden weten ze precies de weg te vinden!
Door naar Agnes Water en Town of 1770. Dit zouden de laatste plaatsen zijn waar we konden surfen en zonder stinger-suit zwemmen in de zee. Hier hebbn we dan ook maar even goed gebruik van gemaakt door nog een dagje surfles te nemen en het ging nu stukken beter dan de eerste 2 keer. Allebei staan en een goede golf pakken, wat een gaaf gevoel! 1770 heeft haar naam gekregen door Kap. James Cook die hier in 1770 aan land kwam (als eerste Europeaan).
Door naar Airlie Beach! Dit is het vertrekpunt voor de WhitSunday Islands. We zijn hier eigenlijk op goed geluk naar toe gereden omdat we hadden verwacht dat het erg druk en duur zou zijn om met Pasen een zeiltocht te gaan maken. Het bleek echter allemaal wel mee te vallen en we konden op goede vrijdag aan boord van The Southern Cross http://www.soxsail.com.au/?Nav=FL&vessel_id=6&PageID=62&wp=62
Met een gezellige groep toeristen en enkele locals hebben we 3 dagen gezeild en genoten van deze prachtige eilandengroep. Zo'n twee weken voor onze trip is hier orkaan Ului overgetrokken en heeft haar sporen nagelaten. De prachtige 3-master Anaconda (waar Aline - collega Thamar - zo'n half jaar geleden nog gezeild mee heeft) lag tegen de rotsen aan en zal voorlopig niet uitvaren. Het zeilen betekende niet relaxen op het voor- of achterdek. De schipper had ons echt nodig op deze voormalige racer. Thamar als RunningBackStage-Girl in de weer met katrollen van voor naar achter op de boot en ik als 'Number 3' voor het heisen van de zeilen. Kortom; geen paaseieren en chocola voor ons deze Paasdagen.....
Via Townsville en Crystal Creek naar het Noorden gereden, voorbij Cairns, naar Cooktown. Dit ligt nog zo'n 350 km. boven Cairns en dat is de eerste plaats waar Cook aan land kwam (noodgedwongen omdat zijn schip door het Reef beschadigd was).
De route ernaartoe neemt zo'n 4 uur in beslag en slingert langs een prachtige, woeste kustlijn en door de 'prairie'. Cooktown zelf is een klein dorpje waar niet heel veel te zien of te doen is, en het was erg rustig omdat het een week onafgebroken geregend had waardoor campings geen gasten konden ontvangen. Wij brachten lekker het zonnetje mee, dus ze waren blij dat wij er waren. Een wandeling langs memorablia van Cook, wat uitzichtspunten gedaan en prachtige afgelegen stranden waar echt niemand is! We hoopten een tour naar het Great Barrier Reef te kunnen doen, maar het bleek niet het toeristen seizoen.... Willy's toer was wel de moeite waard! Willy is een aboriginal die je meeneemt de jungle in om je te vertellen over de bomen, planten, diertjes, etc. Zijn ouders hebben echt nog daar in de jungle geleefd (en dat is nog maar 80 jaar geleden!!!). Het mooie is dat hij je van alles kan laten zien en proeven (als je dat wilt) uit het wild. Zo stak hij ook z'n hand in een bol bladeren waardoor z'n hand krioelde van de groene mieren. Smakelijk stak hij ze allemaal in z'n mond en wij mochten ook proeven..... Levend hebben we het toch maar niet niet gedaan, maar toen ze dood waren hebben we de smaak geproefd en het is net LEMON / Citroen! De Aboriginal rotstekeningen en bijbehorende verhalen/betekenissen zijn ook interessant om te zien en aan te horen.
Vervolgens door naar Port Douglas (weer in de bewoonde wereld) en op zoek naar een mooie toer naar het Great Barrier Reef! Afgelopen maandag zijn we dan ook een dag het Reef opgeweest (Agincourt Reef) en hebben 3 verschillende spots bezocht. Thamar heeft haar Padi en heeft drie prachtige duiken gemaakt en ik heb gesnorkeld. Wat een mooie onderwaterwereld: je ziet prachtig koraal, Nemo's, ReefSharks, MegaVissen en je zwemt tussen honderden verschillende vissen. Bovendien is het geen straf om hier het water in te moeten..... Het is hier zo'n 28 graden (en dan is het nog afgekoeld door de orkaan).
Op naar Cape Tribulation: waar het regenwoud de ocean ontmoet. De enige plek in Oz. waar het regenwoud uitmondt in de ocean. Je kunt hier verschillende boardwalks maken door het tropische regenwoud en lezen en genieten van de natuur (en haar beestjes ;-) Een duik genomen in een creek waar je mooi van de kant, via een liaan, het water in kon slingeren. Zwemmen kan hier helaas niet meer in de zee door de aanwezigheid van Stingers (dodelijke kwallen) en krokodillen, die er ook in grote getalen zijn! Bordjes als 'Recent Croc spottings here' zorgen er wel voor dat Emile in de auto blijft, en dan Thamar overtuigen niet op zoek te gaan voor die ene foto.
Tenslotte de laatste 2 dagen gerelaxed in Palm Cove, net boven Cairns. Vanuit hier hebben we in Mareeba een koffiebranderij/museumde CoffeeWorks bezocht: lekkere soorten koffie proeven (en chocola!). Inmiddels in Cairns voor ons laatste nachtje. Morgen (zaterdag) vliegen we naar Jakarta om Indonesie in 5 weken te ontdekken! We hebben wel weer zin in een lekker bed, lieve mensen, minder muggen en sandflies (?) en zin in een nieuw avontuur! We nemen afscheid van Australie met 5200 kilometers op de teller!
Dit houdt ook in dat ons Australische mobiele nummer binnenkort de lucht uitgaat. Bedankt voor alle leuke berichtjes!
Tot Indonesie!
Dikke kus, Thamar & Emile
PS we proberen foto's up te loaden die bij dit avontuur horen. We hebben net 35 min er over gedaan om uberhaupt deze blogpagina te openen ;) Anders houden jullie ze te goed als we een snelle pc vinden!
- comments