Om jullie alvast een beetje voor te bereiden op de reisverhalen die gaan komen, hier even een korte terugblik op de lange reis die we afgelopen september reeds hebben voltooid. Een heel groot verschil met de reizen die we vanaf 1 februari gaan ondernemen is dat deze nog onder ouderlijk gezag was. We waren namelijk met zijn vieren, met Maaike (moeder Froucke) en Wytske (vriendin Maaike).

3 september vlogen we naar Moskou, Bert was ziek en Froucke nog in de stress van de recente verhuizing (1 sep). Maar we hadden bijna alles in de rugzak... behalve Berts sokken. Ondanks dat wij alles uitstekend hadden gepland gold dit niet voor onze reisorganisatie. De eerste keer dat we afhankelijk waren van derden kwam de transfer niet opdagen. Helaas was het 'noodnummer' ook niet bereikbaar. Flink balen na een 'lange vliegreis'. Gelukkig waren we opgewassen tegen deze eerste uitdaging en na wat heen en weer gebeld te hebben, kwam onze chauffeur die, heel opmerkelijk, ontzettend veel haast had. Op dit moment beseffen we ons dat deze mate van detail het verhaal wel heeeeeel lang gaat maken (eerst blog-leermomentje :-)) Dus Moskou nu nog even in vogelvlucht:

Verkeer: druk, maar een file kun je altijd omzeilen via de berm......

Metro: nog veeeeel drukker, maar wel erg mooie stations!

1ste weekend van September: verjaardagsfeest Moskou (dus geen bezoek aan rode plein mogelijk, zie foto's van de tvbeelden (tsja bij gebrek aan.....))

Na 1,5 dag Moskou vertrok de trein naar Siberië. Op het station waren we nog ooggetuigen van een slachtpartij. Een straathond vermoordde langszaam maar zeker een stadsduif en peuzelde het daarna lekker op. Exact op tijd vertrok onze trein om ons vijf dagen later in Irkutsk uit te zetten (én kwam exact op tijd aan!).

De trein zat vol met mensen zoals Igor. Igor was onze buurman (coupe naast ons) en dronk de hele dag stevig. Hij kwam een aantal keer per dag langs voor een dronkemans praatje echter sprak hij alleen russisch en wij van alles behalve.... We hebben op de hele trein uiteindelijk (dag 3) drie andere mensen 'gevonden' die ook engels spraken. Dit Zweedse gezelschap hebben we een drankje aangeboden maar helaas ging de restauratie net dicht, enige flexibiliteits is natuurlijk geen sprake van met die Russen. Wat wij nog vreemder vonden was het tijdstip. Wij hadden met veel moeite de 'lokale' tijd ontdekt terwijl men in de trein en op de stations Moskou tijd aanhoudt... Na drie dagen betekent dit dus dat de restauratie om 17 uur dicht gaat omdat het in Moskou al 22 uur is?!

Het mooiste van de tussenstop van vier dagen was Bolshje Koty. Dit is een dorpje gelegen aan het Baikalmeer. De enige manier waarop dit dorp te bereiken is, is via water of lopend. Dit zorgt voor heel veel rust en prachtige natuur. Daarnaast lopen de koeien en paarden los door de ongeplaveide straten van het dorp.

De reis door Mongolië en China volgt in een nieuwe blog.......