Profile
Blog
Photos
Videos
Laissez Les Bons Temps Rouler!
Miami hebben we afgesloten met een tot drie uur 's nachts durende bbq, en een heerlijke midnight swim out in the ocean -Bas had wel lichtelijk last van zijn haaienfobie-. Om even een geheimpje met jullie te delen, zijn wij -ali illegali- de laatste drie nachten zonder te betalen of een kik te geven stiekempjes in het hostel gebleven. Sweet revenge! Op naar New Orleans, de stad van de jazz!
Onze vlucht verliep echt perfect! Te perfect bijna. We werden op het vliegveld met de shuttlebus naar ons hostel gebracht (terwijl ze daar normaal gesproken niet eens rijden). Wat een aardige man, dachten wij. Maar helaas, dit was dan ook de enige goede ervaring van die avond. Eenmaal uit het busje gestapt, liepen we vol goede moed op de deur af. Deze ging helaas niet open. Na kortstondig te hebben aangebeld, deed Reese (een doorsnee Amerikaan) de deur open. De geur van honden en muffigheid dreef onze neusjes binnen. Vrolijk begeleidde hij ons rond, en dat deed ons zeker goed. Maar toen vertelde hij over de overstromingen die de dagen ervoor hadden plaatsgevonden, precies voor de deur! En in de wandelgang vroeg hij aan een andere hostelbewoner: "Was the water okay now?". Tussen neus en lippen door vertelde hij dat er al dagen problemen waren met het warme water -tot op heden-. Een dagje niet douchen konden we nog wel aan, maar vandaag moesten we er toch echt aan geloven. Bibberend en naar adem happend kwamen we terug ons hok in (onze kamer is namelijk ongeveer drie vierkante meter groot).
Het volgende hoogtepunt van de avond volgde snel. Aangezien we nog niet gegeten hadden, besloten we de Wal Mart te bezoeken, die enkel two blocks away zit. Vol goede moed liepen wij richting de meest bekende Amerikaanse supermarktketen. Al snel zonk die moed ons in de schoenen. De met tl-buizen verlichte fabriekshal was rijkelijk gevuld met alle typen criminelen en tienermoeders. Niet te vergeten sprong bij binnenkomst direct de McDonald's in het gezichtsveld -niet geheel onbelangrijk-. Als je even de andere kant op keek, zag je de muur vol met vermiste kinderen, een slordige vijftig stuks. Tel hierbij op dat wij ongeveer de enige blanken waren in de supermarkt, en deze niet in een kindvriendelijke buurt lag (zeg maar gerust in de ghetto), wilden wij hier zo snel mogelijk weer vandaan. Bij deze goed in het spek zittende types hoef je geen lachje te verwachten. De neerbuigende en norse blikken staarden ons de winkel uit. Wij kregen niet het gevoel dat New Orleans voor onze tere kinderzieltjes geschikt was.
De volgende dag hielp ook nog niet echt mee, het regende en het regende. Als je geluk had, regende het nog een beetje meer. Muts op, camera in de zak, en op verkenning maar. We hadden helemaal geen zin buiten rond te blijven slenteren, dus gingen we opzoek naar geluk in het Voodoo Museum -Wow, een museum dat bestaat uit twee kamertjes en een gang, errrrrg indrukwekkend-. Aangezien we erg snel uitgekeken waren op de voodoo dolls en de gris-gris zakjes, zochten we ons heil in the malls. Na drie malls gezien te hebben (ongeveer alle malls van New Orleans) mochten wij gelukkig teruglopen, in de stromende regen, naar ons toch al stinkende hostel.
Vandaag hadden we het genoegen wakker te worden gemaakt door een ietwat subtropische temperatuur, want -Ohja!- er is ook nog een probleempje met de verwarming! Je kan je voorstellen, kokend onder de koude douche, niet helemaal a dream come true. Op naar the New Orleans Museum of Art, waar een Disney exhibition was. Helaas, konden wij dit (rot)museum niet vinden, en moesten onze nostalgische gevoelens nog maar even wachten. Na ongeveer veertig rondjes door gans New Orleans te hebben gelopen, vonden we het immens grote gebouw dan eindelijk -hoe kan je het ook missen?-. Na een tijdje naar Snow White, Cinderella en the Sleeping Beauty gestaard te hebben, begonnen de maagjes te knorren en keerden wij terug naar the French Quarter. Na weer een gevarieerde maaltijd te hebben genoten bij de McDonald's, besloten we nog maar even over Bourbon Street te slenteren. Slenteren zat er niet in, het was er een groot feest! Jazz en Rock 'n' Roll sprongen je tegemoet, net zoals de dronken mensen -het was inmiddels ook al half acht!- om het maar niet te hebben over de Mardi Gras kralen die in het rond vlogen. Kan je het je even voorstellen, op een doodgewone vrijdagavond is de chaos op deze straat al koninginnedag in het kwadraat. Puur genieten. Vol stripclubs, zuiptenten en sleezy touristshops is New Orleans echt het Sodom en Gomorra van the USA.
Het spijt ons vanuit de grond van ons hart voor de saaie blog, we zijn doodmoe en duiken snel onze ketel weer in.
Dikke Kussen,
Anneleen&Bas
- comments
henkie geweldig avontuur, ben heel erg jaloers maar gun het jullie van harte ! enjoy the ride !
lilian oeee sounds great! ik blijf jullie volgen. have fun en alvast fijne kerstdagen xxx