Hallo iedereen!

We zijn alweer bijna een maandje in Bali en bijna aan het einde van deze reis. De afgelopen weken hebben we verschillende plaatsjes bezocht en heel veel gezien van dit bijzondere eiland.

Na onze relaxede vlucht van Australie naar Bali kwamen we aan in de chaos van het vliegveld bij Denpassar. Het eerste Indonesische billboard dat we zagen was er een waar op stond dat je, al was je alleen verdachte van drugssmokkel, de doodstraf kon krijgen. Welcome in Bali!!

We moesten ons visum bij een van de 5 loketten halen. Na ongeveer een half uur in de rij te hebben gestaan kwamen we erachter dat we, integenstelling tot wat er werd gezegd in het vliegtuig, niet met Visa card konden betalen, en we hadden ook niet genoeg cash. Dus toen moesten we langs de douane zonder visum om geld te kunnen pinnen....?!?! Beetje vaag, maar gelukkig lukte dat allemaal wel en stonden we uiteindelijk buiten in de verschrikkelijke hitte, tussen allemaal schreeuwende taxi chauffeurs. Al met al is het ons gelukt om een vriendelijke man te vinden die ons naar het eerste hotelletje kon brengen in Kuta.

Kuta was erg druk. Heel erg druk, de straatjes zijn nauw en vies, en er zijn om de 2 meter allemaal Clubs. Het hotel daarintegen was heel erg rustig en relaxed. Verder was er niet echt veel te doen in Kuta, dus zijn we na een paar dagen zwembadhangen en engestraatjeslopen met een shuttlebus naar Ubud gegaan. Ubud oogde al meteen een stuk fijner dan Kuta. We verbleven in een Homestay, wat dus inhoudt dat je bij de mensen thuis slaapt. Maar het voelde nog steeds best wel als een hotel aangezien we gewoon een eigen stoort van mini huisje hadden. De eerste paar dagen hebben we gewoon genoten van het heerlijke eten in Ubud, de leuke winkelstraatjes etc. We hebben ook nog een Silversmithingcourse gevolgd, waar we zelf een sieraad hebben gemaakt met hele primitieve gereedschappen. Het was echt heel bijzonder om te doen.

Ook zijn we naar de Mokey Forest Sanctuary gegaan, waar ook een tempel was. Iedereen zei telkens maar dat die aapjes heel lief waren, maar het waren monsters. Ze vielen mensen aan, pakten van alles af, brillen, camera's, drinken etc etc. Ze waren ook niet bang als je ze probeerde weg te jagen, en bovenal, ze waren er met HONDERDEN. Het was eng, dus toen Arthur de tempel inwilde, waar zich nog meer apen bevonden, rende ik weg naar een nabij gelegen cafeetje. Uiteindelijk bleek het dat touristen de tempel niet inmogen, alleen foto's maken van het pleintje ervoor...

Na een weekje zijn we weer weggegaan naar een plaatsje genaamd Lovina, een plaatsje aan de zee in het noorden. Hier hebben we vooral lekker gerelaxed in een resort. We wilden eigenlijk ook nog gaan duiken en snorkelen, maar toen we 2 uur hadden gereden naar de plaats waar we de boot moesten nemen, kwamen we erachter dat de golven die dag te hoog waren om over te steken naar het eiland Menjangang... Dus toen gingen we maar weer terug, want we hadden geen zin om te duiken aan een strandje in de buurt waar je niet eens koraal kan zien. In onze heerlijke kamer hadden we voor het eerst sinds ons vertrek uit Nederland, weer Nederlandse televisie!!!! Dat was echt heeeel fijn, weer wat nieuws gezien, elke avond De Wereld Draait Door gekeken en zelfs stukjes Sesamstraat meegekregen.

Op ons laatste dagje in Lovina hebben we nog een heerlijk Balinese massage gekregen van 2.5 uur. Dat was echt heerlijk, lekker gemasseerd, gescrubd en gebadderd in een bad vol rozenblaadjes. Daarna zijn we vertrokken naar Amed, een plaatsje wat verder naar het oosten waarover we hadden gehoord dat het een leuk plaatsje was met mooie duikgelegenheden. Arthur heeft daar 2 duikjes gemaakt op het wrak de 'Liberty' een Amerikaans oorlogsschip wat is gezonken na aanval van Japan.

Na Amed zijn we naar een plaatsje genaamd Padangbai gegaan, ook aan de oostkust. Een grappig havenplaatsje waarvandaan de boten naar Lombok en de Gilli eilanden gaan. Hier hebben we voor de eerste keer een beetje zon gezien en mooi blauw water. Arthur wilde hier nog even duiken, omdat je Manta roggen kon zien, maar ivm het weer was het weer eens niet mogelijk om naar het punt te gaan waar je die kon zien. Dus is hij ergens anders gaan duiken waar hij 3 haaien heeft gezien, 3 schildpadden, een murene en nog veel meer.

We zijn telkens maar een paar dagen gebleven omdat de plaatsjes zelf niet zo veel voorstelden, maar de ritten ernaartoe waren wel echt HEEL bijzonder. We zijn langs diepe afgronden gereden met sukkelige minibusjes zonder gordels en 4wd. We hebben beelschone rijstvelden gezien, hoge bergtoppen en leuke kleine bergdorpjes.

We zijn nu weer in Ubud, de plaats die we tot nu toe nogsteeds het leukst vinden. Hier hebben we 2 dagen geleden de viering van het Balinese nieuwjaar meegemaakt, genaamd Ogoh-Ogoh. Dit is een ceremonie om de boze geesten weg te jagen. Waarbij ze met hele mooie poppen de straat op gaan en een soort toneelstuk met muziek en dans uitvoeren, en tegelijkertijd oude Hindu verhalen vertellen. De dag daarna heet Nyepi, "The Day of Silence". Op deze dag mag je niet de straat op, vliegen er geen vliegtuigen, geen radio, geen tv, de winkels zijn gesloten en iedereen maakt zo min mogelijk geluid. Deze dag is voor meditatie en om de terugkerende boze geesten er van te overtuigen dat er niemand meer te bekenen is op Bali.

Het was heel bijzonder om zoiets mee te maken, aangezien het maar eens per jaar is, en de ''parade'' van poppen heel bijzonder was. Daarnaast was het ook heel speciaal om te merken hoe serieus iedereen Nyepi neemt, de hele stad was stil.

Morgen gaan we een Balinese kookcursus volgen, en overmorgen gaan we nog eens naar de mooie rijstvelden, en dan is het alweer bijna tijd om naar huis te gaan!!!

Tot snel!

Tuur en Soof