Na weken van vooruitzien, plannen, voorbereidingen en weet ik wat, zijn we dan eindelijk begonnen aan onze zwerftocht daar Zuidoost Azië. Zondag via Amsterdam rechtstreeks gevlogen naar Bangkok. Na flink uitgezwaaid te zijn door een waar uitzwaai comité, waarvoor dank, rustig richting de gate gewandeld. Ondertussen nog wat lectuur ter tijdverdrijf gekocht en toen maar wachten, 11 uur lang.

Achteraf gezien zijn de uren in het vliegtuig voorbij 'gevlogen'. We werden voorzien van jaren '80 films en 'live-entertainment' van een dronken Engelse toerist die het schijnbaar nodig vond om op 10 kilometer hoogte medepassagiers te terroriseren. Ik zat ergens tussen hoofdstuk 10 en 11 met in m'n ooghoek zicht op 't toilet. Daar zag ik de beste man een, op 't oog alleraardigste lijkende, medepassagier naar de nek vliegen. "Even Arjan aantikken", dacht ik. "Die moet dit zien". Dit bleek nog maar het begin. De vrouwelijke stewardessen schreeuwden om hulp om de man om zijn nek te vliegen en in toom te houden. Voordat wij ook maar enige poging van heldhaftigheid konden ondernemen, waren we al voorbij geschoten door medepassagiers die hem in de houdgreep namen. Hij werd teug naar zijn stoel gesleept en liep daar nog een half uur na te vloeken op god weet ik wat. "Dit is me 't reisje wel, dachten wij". De reis is daarna vlekkeloos verlopen.

Na aankomst op het vliegveld even onwennig opzoek naar waar je nu precies je visum moest regelen. We begrepen er weinig van dus maar even wat 'lotgenoten' opgezocht met de vraag of zij het wel wisten. Uiteindelijk hebben we een gratis visum voor een dag of dertig. Op zoek naar een taxi: "Ja boven, zei me zus". Het advies van Arjan opvolgend de roltrap naar boven genomen en de zinderende hitte van Zuidoost Azië ingestapt. Direct stond daar een handvol zwaaiende taxichauffeurs die ons wel graag wilde brengen naar daar waar we heen moesten. Het eerste motto was al direct geboren: "De meest druk zwaaiende chauffeur wordt de aankomende drie maanden genegeerd!". :-)

Na de taxirit van een kilometer of 20 van een alleraardigst en rustige taxichauffeur aangekomen op Kho San Road. Op zoek naar ons hostel met een getekend plattegrondje in de hand van onze aller Marijke. Uiteraard liepen we volstrekt de verkeerde straat in (zoals het hoort op een eerste dag). Het geluk was aan onze kant. Arjan kwam op 't lumineuze idee om bij een reisbureautje in een smal straatje eventjes de weg te vragen. Laat ons hostel er nou precies naast zitten. "Prima geregeld dus", dachten wij.

De dagen die we nu hebben in Bangkok gebruiken we om te acclimatiseren en bij te komen van de jetlag. Dat laatste is inmiddels gelukt na zo'n 15 uur slaap maandag. Onze eerste indrukken van Bangkok? Totale anarchie, druk, vies en vol met afhaaldiensten! (zo noemen wij inmiddels de redelijk kansloze mannen die hier hun 'geluk' komen beproeven met Thais schoon). Vandaag echter een hele andere kant gezien van Bangkok; het indrukwekkende tempelcomplex Wat Pho. De immens grote, liggende Budha kunnen we dus afvinken op ons 'to-do' lijstje. We blijven hier nog een dag of twee en zullen dan de trein nemen richting het noorden, Chiang-Mai zal dan de eindbestemming zijn. Daar zullen we weer een nieuw bericht schrijven!!

Tot dan en groeten vanuit een warm Bangkok!!