Als je de dood in de ogen hebt gekeken, waardeer je het leven meer!!!

Op 14 januari ongeveer 6.30 begon onze reis naar Cuzco, nog dronken van de slaap stapten we in een bus waar in je in nederland nog niet eens op je eigen erf mag rijden om 10 uur later uit te stappen in Andahuaylas. De rit begon voorspoedig, tot na 15 min een zandweg opdoemde aan de horizon, deze verdween de rest van de 10 uur niet meer. Gelukkig was het niet alleen zand, maar ook stenen, modder, bomen, diepe kuilen en overstekende dingen, zoals koeien, lama's, schapen en rivieren.Dit maakte het toch nog een interessante reis..................

Alle gekheid op een stokje, het was een adembenemende rit. Uitzichten die je op ansichtkaarten niet eens ziet. Het was naast mooi ook erg steil, op sommige momenten MOEST je gewoon weg kijken om niet ter plekke dood te vallen aan een hartaanval. Zeker omdat de wegen niet geheel in goede staat waren door regenval.

Eenmaal in Andahuaylas aangekomen maakte het ongelooflijk mooi ingerichte, in de volksmond, porno-hotel alles goed (foto volgt van het vreselijke hotel). Na een goede maaltijd en wel verdiende nachtrust, ging de wekker weer om 5 uur ('s ochtends) Om snel weer door te reizen naar eindbestemming CUZCO ( wake me up before you Cuzco co).

Deze reis begon niet als gewenst, bij aankomst in de bus hadden we stoel 21 en stoel 50. Er waren echter maar 45 stoelen IN de bus. Er werd al door wat inboorlingen het advies gegeven om op het dak te gaan zitten. Na een VRIENDELIJK doch dringend verzoek Anne's zijde werd het snel opgelost. Waarschijnlijk staat er nu nog iemand op het busstation te huilen.

De inmiddels verslechterde wegen brachten nog meer hartverzakking met zich mee,nog steiler, hobbeliger en viezer. maar dit keer 12 uur lang. En dan nog niet te klagen over het aantal pitstops die er niet waren. Op 12 uur 2 keer urineren ( en wederom op een bergpas zo hoog dat er geen begroeiing was) met z'n allen. Maar er was licht aan de horizon, ASFALT. De 12 uur waren verdeeld over 7 uur zand, en 5 uur asfalt (Peruviaans asfalt). Maar helaas gebruikte boze boeren dit enige stukje asfalt in de Andes om het af te zetten met omgekapte bomen en stukken rots, om aandacht te vragen voor de werkeloosheid in het gebied (go figure).

Ondanks alles nu in mooi Cuzco, veel toeristischer dan de achtergebleven gebieden waar we tot nu toe verkeerd hebben. In een heel leuk hostal in het centrum. Maandag of dinsdag (ligt weer aan die zelfde asfaltboeren, die er niet voor schuwen ook iets op treinrails te leggen...) gaan we de Machu Pichu bekijken, tot die tijd touren we door de Sacred valley.

Hier alles okay dus.......Anne ook weer beter!!!!

Tot blogse