Waar o waar te beginnen...

Bali, wat een eiland van verschil in vergelijking met Australie en Nieuw-Zeeland.

Bij aankomst had ik al snel Miranda (NL) leren kennen. Samen zijn we naar de hoofdstad Kuta gereden. Jemig wat een stad! Super druk met veel scootertjes en taxi's op straat. De eerste avond zijn we met 2 jongens wat gaan drinken in een club/cafe.Toen we binnen kwamen waren daar twee schaars geklede (lees: ondergoed) meisjes aan het dansen op oorverdovende techno muziek. We konden elkaar totaal niet verstaan. Welcome to Asia. De volgende dag zijn we de stad maar snel ontsnapt en naar een rustigere kustplaats gegaan. Hier hebben we op aanraden van twee australiers een local ontmoet die ons voor een habbekrats het eiland in een dag liet zien. Balinese dans, rijsterrassen, tempels, aapjes, koffieplantages. Jep, het was een dag flink cultuur snuiven. Daarna waren we dan ook erg moe en hebben we 2 dagen heerlijk gerelaxed in een suite room op een resort aan de kust (Lovina). Niet-wetend dat dit resort bommetje vol zat met familie Bakkers, nederlanders dus.. Weer voor een habbekrats hebben we een driver gevonden die ons naar de andere kant van het eiland bracht, naar Padangbai om precies te zijn. We hadden gepland om vanaf hier een boot te nemen naar de Gili eilanden, die vlakbij Lombok liggen. In onze bijbel, de Lonely Planet, had ik gelezen dat er geen banken waren op de Gili-eilanden dus wilde ik geld halen in Pandangbai de middag van te voren. Echter de bank had niet genoeg geld... Daar sta je dan, plat zak. 'Gelukkig' (NOT!) zijn er altijd genoeg mannetjes die transport aanbieden. Zo ben ik dus achterop een scootertje gesprongen en naar de eerst volgende grote stad gereden. Daar zat ik dan achterop bij een vreemde Balinees met mn blonde wapperende haartjes (ja mama, ik droeg wel een helm!) in de wind. Het geldprobleem was dus een geluk bij een ongeluk, want ik vond het een super toffe ervaring om zo door het TE drukke verkeer te scheuren met super mooie rijstevelden, bananen- en palmbomen die aan me voorbij raaste. Echt het verkeer is een gekkenhuis hier. De scooters deden me erg denken aan de fietsers in Amsterdam, maar dan in het kwadraat; ze gaan overal tussendoor. Maar wees gerust, ik leef nog!

Ok en dan nu de Cultuur, met een grote C ja. Want wat ik in Australie miste, is hier flink aanwezig.
Het grotendeel van Bali is Hindu. In elk dorp is er minstens een tempel aanwezig en overal op straat vindt je kleine bananenblader-pakketjes met bloemetjes en wierook die de mensen elke dag als offer neer leggen. Je zal denken dat het heerlijk zou ruiken, nou nee. Het stinkt gigantisch in de straten en overal lopen wilde honden en katten zonder staarten rond.
De iets mindere kant van deze cultuur is toch wel dat overal waar je gaat/staat wordt je wel lastig gevallen. Zodra we de auto uitstapten werden we belaagd door mensen die van alles aanboden. Enkele mensen vragen soms zelfs of ze met je op de foto mogen! Soms voel je je dan een beetje beroemd.Toen we de eerste avond in Kuta savonds met 2 andere jongens op stap gingen hoorden we constant: "Taxi? Taxi?" "No." "Mushroom? Mushroom?" "NO!" Het wordt steeds gekker. Op een gegeven moment trok een vrouwtje me zelfs haar winkeltje (lees mini-kraampje) in en deed me een armbandje om en wou er nog geld voor hebben ook. Het bedelen is verschrikkelijk en afdingen is toch ook niet echt mijn ding. Natuurlijk proberen ze me gigantisch af te zetten en vooral in het begin heb je nog geen idee hoeveel het geld waard is. Wel moet gezegd worden dat alles hier zoo goedkoop is, dat je dus ook niet weet of het het geld wel waard is. Overal om je heen hoor je wel dat het nog goedkoper kan terwijl het dus al zo goedkoop is. Maar ervaring baart kunst, zullen we maar zeggen.

Nu ben ik op de Gili eilanden nog eventjes lekker aan het genieten van al het heerlijke en goedkope eten van Bali/Indonesie (onze chinees maar dan 1000x beter!) en van het weer natuurlijk.
En dan woensdag 12 mei moet ik alweer op het vliegtuig stappen terug naar huis! Waar ik donderdag 13 mei om 6.35 in alle kou zal landen op schiphol.

See you soon!