Profile
Blog
Photos
Videos
Nou, we zijn weer in warmer gebied...fieuw.... Vannacht erg slecht geslapen, het was zoooo koud. En we hebben wel verwarming, maar die slaat dan om de 10 minuten aan, dus je schrikt steeds wakker.
Vanochtend sneeuwde het nog steeds erg hard. Het had waarschijnlijk de hele nacht gesneeuwd, want er lag nog veel meer dan gisterenavond. Dus Ivo is even naar het kantoortje van de beheerder gelopen, om advies te vragen. Richard, een hele aardige man die stug in z'n korte broek bleef lopen, zei dat de weg goed begaanbaar was, als je maar rustig reed. Hij zei dat we na ongeveer 2 uur rijden uit de sneeuw zouden zijn. We hebben even overlegd samen en besloten het er op te wagen. Nog een dag en een nacht in de sneeuw zagen we echt niet zitten. Richard heeft, in z'n korte broek, de weg een beetje sneeuwvrij voor ons gemaakt en ons geholpen van de camping af te komen.
Na een korte pitstop bij de Walmart, zijn we de weg op gegaan. Er was goed gestrooid, dus het was te doen. Ivo heeft gewoon heel voorzichtig gereden. Het viel nog wel tegen, want het sneeuwde nog steeds erg hard. Een paar keer werd het minder, maar daarna begon het weer. Op een gegeven moment waren we er zoooo klaar mee.....
De omgeving was wel prachtig, hele hoge bergen, en dan die sneeuw...echt een plaatje... Een beetje dubbel dus...
Gelukkig kwamen we, uiteindelijk, in een gebied waar geen sneeuw was gevallen en ook niet viel.....wat fijn om gras te zien! ;-) Hierna werd de omgeving gelijk weer prachtig, en ons humeur een stuk beter. We reden door een canyon, waar de Colorado river doorheen stroomde. Het is zo bijzonder om te zien hoe het landschap hier steeds veranderd, we rijden natuurlijk ook wel hele afstanden, maar soms heb je binnen een uur drie totaal verschillende omgevingen.
Zo kwamen we nu bij de grens tussen Colorado en Utah de bergen uit en zagen we voor ons een betoverend vergezicht. Je kon echt honderden kilometers kijken (kan dat? Zo leek het in ieder geval)....zooo mooi... Ik heb dan steeds de neiging om allemaal foto's door de voorruit te maken, maar ben er inmiddels achter dat die niet zo mooi worden ;-) . Maar ja, je kan ook niet steeds gaan stoppen. Het is sowieso niet goed op de foto te krijgen hoe mooi het hier is...zo jammer....
Aan het einde van de dag reden we de omgeving van Arches en Canyonlands in, dat zijn twee parken die we in de komende dagen gaan bekijken. Ook hier hebben we met open mond gereden....de rotsen, de kleuren...wauw....
Morgen gaan we echt helemaal niks doen hebben we besloten. Voor onszelf, maar ook voor Tess. Die heeft wel een dagje buitenspelen verdiend. Ze is zó lief!
Nu wat foto's uploaden, zodat jullie kunnen zien waar we zo enthousiast over zijn! :-)
Groetjes,
Ivo , Janine en Tess x
Ps: kan iemand ons vertellen wat het bord "eagles on highway" betekend? :-p
- comments
bert Inderdaad een prachtig gebied, waar jullie nu zijn. Wij gaan er aan het eind van onze trip ook weer langs. Ergens in de loop van volgende week, dinsdag of woensdag gaan wij ook weer genieten van die bijzondere omgeving. Bereid je voor op een adembenemende binnenkomst van Arches. Na de gate bij het bezoekerscentrum gepasseerd te zijn, krijg je een weg met haarspeldbochten naar boven (prima te doen hoor) Dan rij je een maanlandschap met de mooiste kleuren en vormen binnen. WAAAUW
Carla Mooi hè daar? Wij vonden het ook geweldig. En jullie gaan nog veel meer mooie dingen zien! Dan is het leed van afgelopen dagen snel vergeten en is het gewoon een leuk verhaal om te vertellen geworden. En wat fijn, dat Tess zo lief is! Wel lekker voor haar om een dagje te spelen. Geniet van jullie rustdag.
pa He He eindelijk dus de zomer in!!. Ik heb er wel een beetje over in gezeten, want ik had jullie moeten vragen hoe hoog je eigenlijk kwam. Dan had ik je een beetje kunnen waarschuwen en hadden jullie er op kunnen rekenen. Weten jullie hoe hoog je hebt gezeten? En van die honderden kilometers uitzicht dat kan echt!! Janine weet het nog wel van de Mont Ventoux en de andere "landen van Mozes" in Zuid Frankrijk. Het is echt schitterend om die prachtige berg/rots formaties op jullie foto's te zien. Wel heerlijk dat "het Spook(je)" onder alles zo rustig is gebleven, want een huilend kind is wel het laatste dat je kunt gebruiken als het spannend is. Een heel goede (warme) voortzetting van de "discover" gewenst. Pa (Nico)