Profile
Blog
Photos
Videos
Hoi allemaal, Wij schamen ons ongelofelijk, want we zijn alweer een paar weken in Nederland en we schrijven nu pas ons laatste verhaal. Weer terug in Nederland hebben we vernomen dat onze blog door veel mensen gelezen wordt, dus vertellen we toch nog even onze ervaringen van het noorde van Nieuw-Zeeland, Hong Kong en natuurlijk China. Zoals we al hadden verteld zijn we met de boot van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland naar het Noordereiland gevaren. Na een tocht van zo'n 3 uur lang kwamen we aan in het regenachtige Wellington; de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Het schijnt de leukste kleinste hoofdstad van de wereld te zijn, maar wij hebben er helaas weinig van gemerkt want het regende alleen maar. Na 1 nachtje door te hebben gebracht en de stad te hebben bekeken besloten we al gauw verder te rijden naar onze volgende bestemming: Tongariro national park. Hier schijn je de mooiste dagwandeling van Nieuw-Zeeland te kunnen maken. Aangezien het vulkanisch gebied is tussen de bergen moet het wel mooi weer zijn om al het moois te kunnen zien. Helaas hadden we geen geluk en bleef het regenachtig en bewolkt, waar de Nieuw-Zeelanders overigens erg blij mee waren aangezien het een lange tijd niet had geregend. Wij wouden deze wandeling erg graag maken, dus besloten we te wachten op mooier weer. Na 2 dagen rustig aan te hebben gedaan en verschillende kleine wandelingen in de buurt klaarde het weer gelukkig op. We werden geadviseerd om vroeg naar het startpunt van de wandeling te rijden, aangezien er maar een beperkt aantal parkeerplekken zijn.. Wij dachten dat het wel mee zou vallen dus 6 uur s ochtends vonden we vroeg genoeg. Het had niet later moeten zijn want we hadden één van de laatste plekken te pakken. Aangezien het verboden is om er te overnachten betekend het dat er meer dan 70 campers/auto's al voor 6 uur waren gearriveerd voor een plekje... een populaire wandeling dus!! Rond 8 uur s ochtends zijn we begonnen met lopen.. en wat was het koud! Wij hadden onze mutsen en handschoenen in Nederland laten liggen, maar wat konden wij die op dat moment goed gebruiken. In het begin zagen we het een beetje somber in. Het was erg bewolkt en op een gegeven moment konden we niet verder meer kijken dan 1 meter. Er kwamen al mensen terug lopen die zeiden dat het niet de moeite waard was om verder te lopen aangezien je vanaf het hoogtepunt niks kan zien vanwege de bewolking. Wij hadden natuurlijk niet voor niks zo lang op deze wandeling gewacht dat we gewoon zijn door gelopen. Eenmaal op het hoogtepunt konden we inderdaad niks zien, alleen maar wolken. We besloten net als sommige anderen om te wachten. Na ongeveer 20 min te kleumen in de kou klaarde het toch op en trokken de wolken weg. Prachtige craters kwamen te voorschijn. Vulkanisch gebied zoals we kennen uit de Lord of the Rings. Bordjes gaven aan dat je niet verder dan het hoogtepunt moest gaan, maar aangezien meer mensen naar beneden gingen, gingen wij er achter aan. We werden wel gewaarschuwd voor 'flying rocks'. Eenmaal beneden konden we merken dat het vulkanisch gebied inderdaad nog actief is. Je kon het niet alleen enorm ruiken, maar ook zien en horen. Af en toe hoorde je ergens een knal en dan kwam er weer rook naar boven, erg indrukwekkend om te zien. Na een tijdje besloten we weer terug te lopen, en gelukkig konden we op de terugweg genieten van de prachtige omgeving aangezien het weer was opgeklaard. Na deze lange dag, want de wandeling nam toch minstens 6 uur in beslag besloten we om verder te rijden naar Taupo. We hadden van een Belgisch stel gehoord dat je hier ergens gratis kon overnachten. Na een tijdje zoeken hadden we de plek gevonden en was onze eerste gratis overnachting een feit. De volgende ochtend naar de Hukaa Falls, een enorm waterval. Vanuit hier zijn we naar Waikite gereden en hebben we hier heerlijk de hele dag in natuurlijke hotpools gelegen. De dag erna zijn we naar Wai-O-Tapu geweest, een zeer vulkanische gebied, waar we onder andere de champagne pool, mud-pools en een prachtige (tegenvallende) geizer hebben gespot. Daarna naar Rotorua, waar we wat hoge verwachtingen van hadden, maar eigenlijk een beetje tegenviel. We zijn hier wezen lunchen en toen door gereden naar Hot Water Beach. De naam zegt het al; we hebben onze eigen kuil gegraven waar heerlijk heet water in kwam en lekker konden badderen. Gelukkig hadden wij meteen de juiste plek te pakken en kwam er bij ons warm water uit de grond, tot wel 64 graden celsius. Na Hot Water Beach reden we langs de prachtige kustweg richting Coromandel. Ook boven Coromandel kan je ongeveer nog 40km langs de ongeloofelijke mooie kustlijn rijden, waarvan wij ongeveer de helft hebben gedaan. 's Middags gingen we opzoek naar een mooie plekje om de nacht te verblijven, en die hadden we gevonden! We stonden prachtig langs het water, waar we alle vissers bootje zagen terugkomen en 's avonds konden genieten van de prachtige zonsondergang. De dag erop zou de laatste pitstop zijn voordat we de camper in Auckland moesten inleveren. Deze pitstop maakte we in Taree, hier hebben we al onze spullen lekker gewassen, zodat dit schoon in tas mee kon naar Auckland. In Taree was verder niet heel veel te beleven, maar was een mooie dag om even na te genieten van het prachtige Nieuw-Zeeland voordat we 3 miljoenensteden gingen bezoeken. Eerst was Auckland aan de beurt. De hoofdstad van Auckland was heel anders dan de rest van het land, ineens was het weer erg druk nadat we een maand in de rust hadden rond gereisd in onze camper. Maar hier konden we alvast mooi wennen aan de drukte in Azië. Maar daar later meer over. In Auckland was het vooral voorbereiden op de vlucht richting Hong-Kong. We zijn nog wel langs de bezienswaardigheden geweest en hebben als afsluiter heerlijk gegeten. Nieuw-Zeeland was een zeer bijzonder land, waar je de ene dag boven aan de top van een berg in Arthurspass staat te genieten van het inmense uitzicht de dag erna op het ijs van een gletsjer loopt en de dag daarna uit een vliegtuig springt en dan als toetje met zen tweeën met de kajak de privé stranden voor het uitzoeken hebt. Al met al een maand die we nooit zullen vergeten.
- comments